Surrounding me is a picture of a wo

Surrounding me is a picture of a world gone wrong,
Paved with sickness and the broken young.
Count the saved, count the graves.
Count the cuts and taste the blood of the rain.
They are worthless unforgiving, the murdered amongst the living.
So why spend your time, waiting and wishing and praying for a better living.
When you're force-fed their decisions.

You'll all just get bitten again.
I can't piece together the problems, I'm telling you to think for yourself.
I can't put peace in the violence; I'm not going to fight it.
I can feel the breath on the back of my neck,
I'm spitting blood to get your voice out of my head.
I'm feeding on the pain of the sick, the needle and the hospital bed.

We are nothing like these creatures.
Guilty, scarred, I can't forget.
You starve pride to feed your selfishness.
We are nothing like these creatures.
Guilty, scarred, I can't forget.

You still feed the hunger leading you to your death;
You'll give it up when you've got no time left.
You're breeding in a national debt.
You starve pride to feed your selfishness.
Surrounding me is a picture of a world gone wrong.
Paved with sickness and the broken young.
Count the saved, count the graves.
Count the cuts and taste the blood in the rain.
Have we given up? Should we hang our bastard young?
To save them from the nothing that so many have become.

We're all dead behind the eyes, we're just dreaming of a better life.
We're all dead behind the eyes, we're just dreaming of a better life.
We are nothing like these creatures.
Guilty, scarred, I can't forget.
You starve pride to feed your selfishness.
We are nothing like those creatures.
Guilty, scarred, I can't forget.

I let the bastards surround me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอบผมมีภาพของโลกไปไม่ถูกต้องปูเจ็บและยังใช้งานไม่ได้จำนวนที่บันทึกไว้ หลุมฝังศพนับจำนวนการตัด และลิ้มรสเลือดของฝนจะสามหาวทั้ง ๆ ฆาตกรรมหมู่ที่อยู่อาศัยดังนั้น ทำไมใช้เวลา กำลังรอ และปรารถนาอธิษฐานสำหรับชีวิตดีขึ้นเมื่อคุณ force-fed ตัดสินใจคุณจะหมดเพียงรับกัดอีกด้วยฉันไม่สามารถชิ้นกันปัญหา ฉันบอกคุณคิดว่า ตัวเองฉันไม่ใส่สันติภาพความรุนแรง ฉันไม่ไปเพื่อสู้กับมันฉันสามารถรู้สึกลมหายใจที่ด้านหลังของคอฉันกำลังคายเลือดการรับเสียงของคุณจากหัวของฉันผมกำลังให้อาหารกับความเจ็บปวดของผู้ป่วย เข็ม และนอนโรงพยาบาลเรามีอะไรที่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีความผิด แผลเป็น ฉันไม่สามารถลืมคุณอดความภาคภูมิใจในการดึงความเห็นแก่ตัวของคุณเรามีอะไรที่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีความผิด แผลเป็น ฉันไม่สามารถลืมคุณยังเลี้ยงความหิวที่นำคุณไปสู่ความตายของคุณคุณจะยอมแพ้มันเมื่อคุณมีเวลาเหลือคุณกำลังปรับปรุงพันธุ์ในหนี้แห่งชาติคุณอดความภาคภูมิใจในการดึงความเห็นแก่ตัวของคุณรอบผมมีภาพของโลกไปไม่ถูกต้องปูเจ็บและยังใช้งานไม่ได้จำนวนที่บันทึกไว้ หลุมฝังศพนับจำนวนการตัด และลิ้มรสเลือดในสายฝนเราได้ให้ค่า เราควรวางของหนุ่มลูกครึ่งบันทึกจากไม่มีอะไรที่ดังมากเป็นเราไม่ตายทั้งที่อยู่เบื้องหลังตา เพียงเรากำลังฝันของชีวิตดีกว่านี้เราไม่ตายทั้งที่อยู่เบื้องหลังตา เพียงเรากำลังฝันของชีวิตดีกว่านี้เรามีอะไรที่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีความผิด แผลเป็น ฉันไม่สามารถลืมคุณอดความภาคภูมิใจในการดึงความเห็นแก่ตัวของคุณเรามีอะไรที่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นมีความผิด แผลเป็น ฉันไม่สามารถลืมผมให้ไอ้ล้อมข้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รอบผมคือภาพของโลกไปผิด
ปูด้วยโรคภัยไข้เจ็บและเยาวชนที่ขาด.
นับที่บันทึกไว้นับหลุมฝังศพ.
นับลดและลิ้มรสเลือดของฝน.
พวกเขาจะไม่ยอมให้อภัยไร้ค่าที่ถูกฆ่าตายในหมู่นั่งเล่น.
ดังนั้น ทำไมใช้เวลาของคุณรอและหวังและภาวนาให้ชีวิตที่ดีขึ้น.
เมื่อคุณแรงเลี้ยงตัดสินใจของพวกเขา. คุณจะได้รับทั้งหมดเพียงกัดอีกครั้ง. ฉันไม่สามารถปะติดปะต่อปัญหาผมบอกให้คุณคิดว่า . สำหรับตัวเองฉันไม่สามารถนำความสงบสุขในการใช้ความรุนแรงนั้น ฉันไม่ได้ไปต่อสู้กับมัน. ฉันรู้สึกได้ว่าลมหายใจที่ด้านหลังของคอของฉันที่ฉันคายเลือดที่จะได้รับเสียงของคุณออกจากหัวของฉัน. ฉันกินความเจ็บปวดจากการป่วยเข็มและ เตียงในโรงพยาบาล. เรามีอะไรที่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้. ผิดแผลเป็นผมไม่สามารถลืม. คุณอดภาคภูมิใจที่จะเลี้ยงความเห็นแก่ตัวของคุณ. เรามีอะไรที่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้. ผิดแผลเป็นผมไม่สามารถลืม. คุณยังกินความหิว ที่นำคุณไปสู่ความตายของคุณ. คุณจะให้มันขึ้นเมื่อคุณได้มีเวลาที่ไม่เหลือคุณกำลังเพาะพันธุ์ในหนี้ของชาติ. คุณอดภาคภูมิใจที่จะเลี้ยงความเห็นแก่ตัวของคุณ. รอบผมคือภาพของโลกไปผิด. ปู ด้วยโรคภัยไข้เจ็บและเยาวชนที่ขาด. นับที่บันทึกไว้นับหลุมฝังศพ. นับลดและรสชาติเลือดในสายฝน. พวกเรารับได้หรือไม่ เราควรจะแขวนไอ้หนุ่มสาวของเรา? เพื่อช่วยพวกเขาจากอะไรที่จำนวนมากได้กลายเป็น. เราทุกคนที่อยู่เบื้องหลังการตายตาเราเพียงแค่ฝันของชีวิตที่ดีขึ้น. เราตายทุกหลังตาเรา เพียงแค่ฝันของชีวิตที่ดีขึ้น. เรามีอะไรที่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้. ผิดแผลเป็นผมไม่สามารถลืม. คุณอดภาคภูมิใจที่จะเลี้ยงความเห็นแก่ตัวของคุณ. เรามีอะไรที่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น. ผิดแผลเป็นผมไม่สามารถลืม. ฉัน ปล่อยให้ไอ้ล้อมรอบฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอบๆตัวผมคือ ภาพ ของ โลก ไปผิด
ปู เจ็บป่วย และเสียหนุ่ม
นับได้ นับหลุมฝังศพ .
นับตัดและลิ้มรสเลือดของฝน
ไม่มีค่าอาฆาต , ฆาตกรรมในหมู่สิ่งมีชีวิต
ทำไมเสียเวลา รอ และ ปรารถนา และ ภาวนาให้ชีวิตดีขึ้น .
เมื่อคุณบังคับที่ได้รับการตัดสินใจของพวกเขา .

คุณจะได้รับ
กัดอีกฉันไม่สามารถชิ้นด้วยกันปัญหา ผมบอกให้คุณคิดว่าตัวคุณเอง .
ผมไม่สามารถทำให้สันติภาพในความรุนแรง ผมจะสู้มัน
ฉันรู้สึกหายใจอยู่บนหลังคอของฉัน
ฉันคายเลือดที่จะได้รับเสียงของคุณออกจากหัวของฉัน .
ฉันกำลังให้อาหารบนความเจ็บปวดของคนป่วย และเข็มเตียง

เราไม่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ .
ผิด , แผลเป็น , ฉันไม่สามารถลืม .
คุณอดอาหารความภาคภูมิใจให้ความเห็นแก่ตัวของคุณ .
เราไม่มีอะไรเหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ .
ผิด , แผลเป็น , ฉันไม่สามารถลืม

ยังฟีดความหิวของคุณนำคุณไปสู่ความตาย ;
คุณจะยอมแพ้เมื่อคุณไม่มีเวลาแล้ว คุณกำลังผสมพันธุ์อยู่

คุณหนี้สินแห่งชาติ อดภูมิใจเลี้ยงดูความเห็นแก่ตัวของคุณ .
รอบตัวฉันคือภาพของโลกผิดปกติ .
ปู เจ็บป่วย และเสียหนุ่ม
นับได้ , นับหลุมฝังศพ .
นับตัดและลิ้มรสเลือดในฝน
เรายอมแพ้แล้วเหรอ เราควรจะแขวนไอ้ยองเหรอ
การบันทึกจากไม่มีอะไรมากได้กลายเป็น

เราตายหมดแล้ว หลังตา เราก็ฝันถึงชีวิตที่ดีกว่า
พวกเราทั้งหมดตายหลังตา เราก็ฝันของชีวิตที่ดีขึ้น เราไม่เหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้
.
ผิด , แผลเป็น ,ฉันไม่สามารถลืม .
คุณอดอาหารความภาคภูมิใจให้ความเห็นแก่ตัวของคุณ .
เราไม่มีอะไรเหมือนสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น
ผิด , แผลเป็น , ฉันไม่สามารถลืม

ผมปล่อยมันล้อมรอบฉัน