Recently, various cellulosic wastes from renewable agro-forestry residues or industrial by-products have been investigated to be as carbon sources to improve the production yield and decrease the economic cost. These include food process wastes (Carreira et al., 2011), hydro- lyzed hemicelluloses from waste liquor of atmospheric acetic acid pulping (Uraki et al., 2002), beet and sugar cane molasses (Bae and Shoda, 2005), various fruit wastes (Hungund et al., 2013), konjac powder (Hong and Qiu, 2008), rice bark (Goelzer et al., 2009), wheat straw (Chen et al., 2012), Cotton-based waste textiles (Hong et al., 2012), maple syrup (Zeng et al., 2011), coffee cherry husk (Usha and Appaiah, 2011), and dry olive mill residue (Gomes et al., 2013).
ล่าสุด เสีย cellulosic ต่าง ๆ ตกเกษตรป่าไม้ทดแทนหรือสินค้าพลอยได้ของอุตสาหกรรมมีการสอบสวนเป็นแหล่งคาร์บอนในการปรับปรุงการผลิตผลผลิต และลดต้นทุนทางเศรษฐกิจ ได้แก่กากอาหารกระบวนการ (Carreira et al., 2011), ไฮโดร lyzed hemicelluloses จากเหล้าเสียของอากาศกรดอะซิติก pulping (Uraki et al., 2002), ผักชนิดหนึ่งและกากน้ำตาลอ้อย (แบ้และ Shoda, 2005), ต่าง ๆ ผลไม้กาก (Hungund et al., 2013), konjac ผง (Hong และคู 2008), ข้าวเปลือก (Goelzer et al., 2009), (Chen et al., 2012), ฟางข้าวสาลีฝ้ายตามเสียสิ่งทอ (Hong et al , 2012), น้ำเชื่อมเมเปิ้ล (เซนเซง et al., 2011), กาแฟเชอร์รี่แกลบ (พนักงานและ Appaiah, 2011), และสารตกค้างสีแห้งมะกอก (ยูโกมีส et al., 2013)
การแปล กรุณารอสักครู่..

เมื่อเร็ว ๆ นี้เสียเซลลูโลสต่างๆจากสารตกค้างเกษตรป่าไม้ทดแทนหรืออุตสาหกรรมโดยผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการตรวจสอบจะเป็นแหล่งคาร์บอนในการปรับปรุงอัตราผลตอบแทนการผลิตและลดต้นทุนทางเศรษฐกิจ เหล่านี้รวมถึงของเสียในกระบวนการอาหาร (เวส et al., 2011) เฮมิเซลลูโลส lyzed hydro- จากสุราเสียการผลิตเยื่อกระดาษกรดอะซิติกในบรรยากาศ (Uraki et al., 2002), บีทรูทและน้ำตาลกากน้ำตาลอ้อย (แบ้และ Shoda 2005) ผลไม้ต่างๆ ของเสีย (Hungund et al., 2013), ผงบุก (ฮ่องกงและ Qiu 2008) เปลือกข้าว (Goelzer et al., 2009), ฟางข้าวสาลี (Chen et al., 2012), สิ่งทอขยะฝ้าย-based (Hong et al., 2012), น้ำเชื่อมเมเปิ้ล (เซง et al., 2011), เครื่องชงกาแฟแกลบเชอร์รี่ (Usha และ Appaiah 2011) และสารตกค้างโรงสีมะกอกแห้ง (Gomes et al., 2013)
การแปล กรุณารอสักครู่..

เมื่อเร็วๆ นี้ ของเสียต่าง ๆจากเซลลูโลสทดแทนตกค้างวนศาสตร์เกษตรหรือผลพลอยได้อุตสาหกรรมได้ทำการศึกษาเป็นแหล่งคาร์บอนเพื่อเพิ่มผลผลิต และลดต้นทุนทางเศรษฐศาสตร์ เหล่านี้รวมถึงของเสียจากกระบวนการผลิตอาหาร ( carreira et al . , 2011 ) , ไฮโดร - lyzed hemicelluloses จากขยะเหล้าบรรยากาศเยื่อ ( กรด รากิ et al . , 2002 )บีทรูทและอ้อยกากน้ำตาล ( เบ และ โชะดะ , 2005 ) , ของเสียจากผลไม้ต่าง ๆ ( Hungund et al . , 2013 ) , ผงบุก ( ฮง และ ชิว , 2008 ) , ข้าวเปลือก ( goelzer et al . , 2009 ) ฟางข้าวสาลี ( Chen et al . , 2012 ) , ฝ้ายตามของเสียสิ่งทอ ( ฮ่องกงและ al . , 2012 ) , น้ำเชื่อมเมเปิ้ล ( เซง et al . , 2011 ) , กาแฟเชอร์รี่แกลบ ( Usha และ appaiah , 2011 ) และแห้ง มะกอกบดกาก ( Gomes et al . , 2013 )
การแปล กรุณารอสักครู่..
