Thus a distinction is made among ba

Thus a distinction is made among basic factors, excitement factors and performance factors. Basic factors are those that only lead to the consumer’s dissatisfaction; they are factors that generate great dissatisfaction if not up to expectations, yet if they are satisfied, they do not increase consumer satisfaction. Excitement factors are factors that increase the consumer’s satisfaction when offered, however they do not generate dissatisfaction when absent. Performance factors, on the other hand, work in both directions, generating satisfaction when they work well and dissatisfaction when they do not. Thus, whereas performance factors have a symmetrical effect on consumer satisfaction, the basic and excitement factors have asymmetrical effects. This model has been applied to different types of services, including those of the tourism sector (Deng, 2007; Erto and Vanacore, 2002; Fuchs and Weiermair, 2003, 2004; Füller and Matzler, 2007; Füller, Matzler and Faullant, 2006; Matzler, Renzl and Rothenberger, 2006; Pawitra and Tan, 2003; Tan and Pawitra, 2001). In applying this model, the operation of the attributes can be evaluated differently, although the consumer is often asked about his/her degree of satisfaction with each of the attributes by means of a Likert scale. A different tool applied is the Kano questionnaire. In this questionnaire, each attribute is evaluated by means of two questions: the first records the respondent’s reaction in the case of the attribute’s proper working order (functional form of the question), and the second elicits his/her reaction in the case that the same attribute is in poor working order (dysfunctional form of the question). The combination of the two answers enables the classification of each attribute into one of the three groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จึง มีความแตกต่างทำปัจจัยพื้นฐาน ปัจจัยความตื่นเต้น และปัจจัยประสิทธิภาพ มีปัจจัยพื้นฐานที่เพียง นำไปสู่ความไม่พอใจของผู้บริโภค เป็นปัจจัยที่สร้างความไม่พอใจมากถ้า ไม่คืน ยังจะพอ จะไม่เพิ่มความพึงพอใจของผู้บริโภค ปัจจัยความตื่นเต้นเป็นปัจจัยที่เพิ่มความพึงพอใจของผู้บริโภคเมื่อเสนอ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สร้างความไม่พอใจ เมื่อขาด บนมืออื่น ๆ ตัวคูณประสิทธิภาพ ทำงานในทั้งสองทิศทาง การสร้างความพึงพอใจเมื่อพวกเขาทำงานดีและความไม่พอใจเมื่อไม่ ดังนั้น ในขณะที่ประสิทธิภาพปัจจัยมีผลต่อความพึงพอใจของผู้บริโภคสมมาตร ปัจจัยพื้นฐานและความตื่นเต้นได้ผล asymmetrical รุ่นนี้มีการใช้บริการ รวมทั้งภาคการท่องเที่ยว (เต็ง 2007 ชนิดต่าง ๆ Erto และ Vanacore, 2002 ฟุคส์และ Weiermair, 2003, 2004 Füller และ Matzler, 2007 Füller, Matzler และ Faullant, 2006 Matzler, Renzl และ Rothenberger, 2006 Pawitra และตาล 2003 และ Pawitra, 2001) ในรุ่นนี้ การทำงานของแอตทริบิวต์สามารถประเมินต่างกัน แม้ว่ามักจะมีถามผู้บริโภคเกี่ยวกับระดับความพึงพอใจเขา/เธอด้วยแอตทริบิวต์จากสเกล Likert เครื่องมือต่าง ๆ ที่ใช้เป็นแบบสอบถามกนก ในแบบสอบถามนี้ แต่ละแอตทริบิวต์จะถูกประเมินโดยใช้คำถามที่สอง: แรกบันทึกปฏิกิริยาของผู้ตอบในกรณีของแอตทริบิวต์ถูกต้องลำดับการทำงาน (ทำงานรูปแบบของคำถาม), และสอง elicits ปฏิกิริยาเขา/เธอในกรณีที่แอตทริบิวต์เดียวกันลำดับการทำงานไม่ดี (นบารูปแบบของคำถาม) ชุดของคำตอบที่สองช่วยให้การจัดประเภทของแต่ละแอททริบิวต์เป็นหนึ่งในสามกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นความแตกต่างที่ถูกสร้างขึ้นมาท่ามกลางปัจจัยพื้นฐานปัจจัยความตื่นเต้นและปัจจัยด้านประสิทธิภาพ ปัจจัยพื้นฐานเป็นคนที่เพียงนำไปสู่​​ความไม่พอใจของผู้บริโภค; พวกเขาเป็นปัจจัยที่สร้างความไม่พอใจที่ดีหากไม่ได้ขึ้นอยู่กับความคาดหวัง แต่ถ้าพวกเขามีความพึงพอใจพวกเขาไม่ได้เพิ่มความพึงพอใจของผู้บริโภค ปัจจัยความตื่นเต้นเป็นปัจจัยที่เพิ่มความพึงพอใจของผู้บริโภคเมื่อเสนอ แต่พวกเขาไม่ได้สร้างความไม่พอใจเมื่อขาด ปัจจัยที่ผลการดำเนินงานในมืออื่น ๆ ที่ทำงานในทั้งสองทิศทางการสร้างความพึงพอใจเมื่อพวกเขาทำงานได้ดีและความไม่พอใจเมื่อพวกเขาทำไม่ได้ ดังนั้นในขณะที่ปัจจัยด้านประสิทธิภาพมีผลต่อความพึงพอใจสมมาตรผู้บริโภคปัจจัยพื้นฐานและความตื่นเต้นมีผลกระทบที่ไม่สมดุล รุ่นนี้ได้ถูกนำไปใช้ที่แตกต่างกันในการให้บริการรวมทั้งภาคการท่องเที่ยว (เติ้ง 2007; Erto และ Vanacore 2002; Fuchs และ Weiermair, 2003, 2004; FüllerและMätzler 2007; ฟุลเลอร์Mätzlerและ Faullant, 2006; Mätzler, Renzl และ Rothenberger 2006; ภวิตราและ Tan 2003; ตาลและภวิตรา, 2001) ในการประยุกต์ใช้รูปแบบนี้การดำเนินการของคุณลักษณะสามารถประเมินที่แตกต่างกันถึงแม้ว่าผู้บริโภคจะมักจะถามเกี่ยวกับ / ปริญญาของเธอของเขาของความพึงพอใจกับแต่ละแอตทริบิวต์โดยวิธีการระดับ Likert เครื่องมือที่แตกต่างกันนำมาใช้เป็นแบบสอบถามคาโน ในแบบสอบถามนี้แต่ละแอตทริบิวต์ได้รับการประเมินโดยใช้วิธีการสองคำถาม: ครั้งแรกที่บันทึกปฏิกิริยาตอบในกรณีของการทำงานที่เหมาะสมของแอตทริบิวต์ (รูปแบบการทำงานของคำถาม) และสององค์ / ปฏิกิริยาของเธอในกรณีของเขาว่า แอตทริบิวต์เดียวกันในการทำงานที่ไม่ดี (รูปแบบที่ผิดปกติของคำถาม) การรวมกันของสองคำตอบที่ช่วยให้การจัดหมวดหมู่ของแต่ละแอตทริบิวต์เป็นหนึ่งในสามกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นความแตกต่างได้ระหว่างปัจจัยพื้นฐาน ปัจจัยความตื่นเต้นและปัจจัยการปฏิบัติงาน ปัจจัยเบื้องต้นที่ทำให้ความไม่พอใจของผู้บริโภค พวกเขาเป็นปัจจัยที่สร้างความไม่พอใจมากถ้าไม่คาดหวังไว้ แต่ถ้าพวกเขาพอใจ พวกเขาไม่ได้เพิ่มความพึงพอใจของผู้บริโภคปัจจัยความตื่นเต้นเป็นปัจจัยที่เพิ่มความพึงพอใจของผู้บริโภค เมื่อเสนอ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้สร้างความไม่พอใจเมื่อขาด ปัจจัยการดำเนินงานในมืออื่น ๆ , ทำงานในทั้งสองทิศทาง การสร้างความพึงพอใจ เมื่อพวกเขาทำงานได้ดีและความไม่พอใจเมื่อพวกเขาไม่ได้ ดังนั้น ส่วนปัจจัยที่มีผล ต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานสูง ผู้บริโภคพื้นฐานและความตื่นเต้นปัจจัยที่มีผลอสมมาตร รุ่นนี้มีการใช้ประเภทต่างๆ รวมทั้งของภาคการท่องเที่ยว ( เติ้ง , 2007 ; erto และ vanacore , 2002 ; ฟุคส์ และ weiermair , 2003 , 2004 , กังฟู และ matzler ̈ ller , 2007 ; ฟู̈ ller matzler faullant , และ , 2006 ; matzler renzl , และ pawitra rothenberger , 2006 ; และ ตัน , 2003 ; แทน และ pawitra , 2001 )ในการประยุกต์ใช้แบบจำลองนี้ การดำเนินงานของแอตทริบิวต์ที่สามารถประเมินแตกต่างกัน แม้ว่าผู้บริโภคมักจะถูกถามเกี่ยวกับของเขา / เธอระดับความพึงพอใจในแต่ละคุณลักษณะ โดยวิธีการของ Likert Scale . ต่าง ๆ เครื่องมือที่ใช้คือ คาโน แบบสอบถาม ในแบบสอบถามนี้ แต่ละแอตทริบิวต์จะถูกประเมินโดยวิธีการของสองคำถาม :ปฏิกิริยาของฝ่ายจำเลยในคดีของระเบียนแรกของแอตทริบิวต์ที่เหมาะสมได้ครับ ( รูปแบบการทำงานของคำถาม ) และสองให้ปฏิกิริยาของเขา / เธอในกรณีที่คุณลักษณะเดียวกันในการทำงานเพื่อคนจน ( แบบผิดปกติของคำถาม ) การรวมกันของสองคำตอบให้หมวดหมู่ของแต่ละแอตทริบิวต์เป็นหนึ่งใน 3 กลุ่ม คือ