The objective of this study was to

The objective of this study was to document the immunological effects of growing shrimp in biofloc
systems. The experiment consisted of four types of biofloc systems in which bioflocs were produced by
daily supplementation of four different carbon sources, i.e. molasses, tapioca, tapioca-by-product, and
rice bran, at an estimated C/N ratio of 15 and a control system without any organic carbon addition. Each
biofloc system was stocked with Pacific white shrimp (Litopenaeus vannamei) juveniles that were reared
for 49 days. The use of tapioca-by-product resulted in a higher survival (93%) of the shrimp as compared
to the other carbon sources and the control. The highest yield and protein assimilation was observed
when tapioca was used as the carbon source. After 49 days, phenoloxidase (PO) activity of the shrimp
grown in all biofloc systems was higher than that of the shrimp from the control system. Following a
challenge test by injection with infectious myonecrosis virus (IMNV), the levels of PO and respiratory
burst (RB) activity in the shrimp of all biofloc treatments were higher than that of the challenged shrimp
from the control treatment. An increased immunity was also suggested by the survival of the challenged
shrimp from the experimental biofloc groups that was significantly higher as compared to the challenged
shrimp from the control treatment, regardless of the organic carbon source used to grow the bioflocs.
Overall, this study demonstrated that the application of biofloc technology may contribute to the
robustness of cultured shrimp by immunostimulation and that this effect is independent of the type of
carbon source used to grow the flocs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็นเอกสาร biofloc กุ้งเจริญเติบโตผลภูมิคุ้มกันระบบ ทดลองประกอบด้วย 4 ประเภทของระบบ biofloc ซึ่งผลิต bioflocs โดยแห้งเสริมทุกวันแหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันสี่ เช่นกากน้ำตาล มันสำปะหลัง มันสำปะหลังโดย ผลิตภัณฑ์ และรำข้าว ที่มีอัตราส่วน C/N ประมาณ 15 และระบบควบคุมโดยไม่ต้องเพิ่มคาร์บอนอินทรีย์ใด ๆ แต่ละระบบ biofloc ถูกเก็บ juveniles กุ้งขาวแปซิฟิก (Litopenaeus vannamei) ที่มีผลิตภัณฑ์49 วัน การใช้มันสำปะหลังโดยผลิตภัณฑ์ให้อยู่รอดสูง (93%) ของกุ้งเป็นเปรียบเทียบแหล่งคาร์บอนอื่น ๆ และการควบคุม ผสมโปรตีนและผลตอบแทนสูงสุดถูกตรวจสอบเมื่อมีใช้มันสำปะหลังเป็นแหล่งคาร์บอน หลังจาก 49 วัน กิจกรรม phenoloxidase (ปอ) ของกุ้งปลูกใน biofloc ทุก ระบบนั้นสูงกว่าของกุ้งจากระบบควบคุม ต่อไปนี้เป็นความท้าทายที่ทดสอบ โดยฉีดด้วย myonecrosis ติดเชื้อไวรัส (IMNV), ระดับ ของปอ และทางเดินหายใจกิจกรรมระเบิด (RB) ในกุ้งทั้งหมด biofloc บำบัดได้สูงกว่าของกุ้งสนุก ๆจากการรักษาควบคุม มีภูมิคุ้มกันเพิ่มขึ้นแนะนำนอกจากนี้ โดยความอยู่รอดของที่สนุก ๆกุ้งจากกลุ่ม biofloc ทดลองที่สูงมากเมื่อเทียบกับการกรณีการกุ้งจากการรักษาควบคุม โดยแหล่งคาร์บอนอินทรีย์ที่ใช้ bioflocs การเจริญเติบโตโดยรวม การศึกษานี้แสดงว่า การประยุกต์ใช้เทคโนโลยี biofloc อาจนำไปสู่การเสถียรภาพของกุ้งอ่างโดย immunostimulation และว่าผลนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของแหล่งคาร์บอนที่ใช้ในการเจริญเติบโตแบบ flocs

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดทำเอกสารผลกระทบภูมิคุ้มกันของกุ้งที่เพิ่มขึ้นใน biofloc
ระบบ การทดลองประกอบด้วยสี่ประเภทของระบบ biofloc ที่ bioflocs ถูกผลิตโดย
การเสริมประจำวันของสี่แหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันเช่นกากน้ำตาลมันสำปะหลังมันสำปะหลังโดยผลิตภัณฑ์และ
รำข้าวที่คาด C / N ratio มี 15 และการควบคุม ระบบโดยไม่มีการเติมสารอินทรีย์คาร์บอนใด ๆ แต่ละ
ระบบ biofloc ได้รับการเก็บรักษากุ้งขาว (Litopenaeus vannamei) หนุ่มสาวที่ได้รับการเลี้ยงดู
สำหรับ 49 วัน การใช้มันสำปะหลังโดยสินค้าที่มีผลในการอยู่รอดสูงขึ้น (93%) ของกุ้งเมื่อเทียบ
กับแหล่งคาร์บอนอื่น ๆ และการควบคุม ผลผลิตสูงสุดและการดูดซึมโปรตีนก็สังเกตเห็น
เมื่อมันสำปะหลังที่ใช้เป็นแหล่งคาร์บอน หลังจาก 49 วัน, phenoloxidase (PO) กิจกรรมของกุ้ง
ที่ปลูกในระบบ biofloc ทั้งหมดสูงกว่ากุ้งจากระบบการควบคุม ต่อไปนี้
การทดสอบความท้าทายโดยการฉีดไวรัส myonecrosis ติดเชื้อ (IMNV) ระดับของ PO และระบบทางเดินหายใจ
ระเบิด (RB) กิจกรรมในกุ้งของการรักษา biofloc ทั้งหมดมีค่าสูงกว่ากุ้งท้าทาย
จากการรักษาควบคุม ภูมิคุ้มกันที่เพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำโดยการอยู่รอดของผู้พิการ
กุ้งจากกลุ่ม biofloc การทดลองอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับการท้าทาย
กุ้งจากการรักษาการควบคุมโดยไม่คำนึงถึงแหล่งที่มาของสารอินทรีย์คาร์บอนใช้ในการปลูก bioflocs.
โดยรวมการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึง ที่ประยุกต์ใช้เทคโนโลยี biofloc อาจนำไปสู่
​​ความทนทานของกุ้งเพาะเลี้ยงโดยกระตุ้นภูมิคุ้มกันและผลกระทบนี้เป็นอิสระจากประเภทของ
แหล่งคาร์บอนที่ใช้ในการเจริญเติบโตกลุ่มแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของการศึกษา คือ เอกสารผลการเติบโตของกุ้งในระบบ biofloc

การทดลองแบ่งออกเป็น 4 ประเภท biofloc ในระบบ ซึ่ง bioflocs ผลิต
เสริมทุกวัน ของแหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกันสี่ ได้แก่ อ้อย มันสำปะหลัง แป้งมันสำปะหลัง โดยผลิตภัณฑ์และ
รําข้าว ,ในการประมาณอัตราส่วนของ 15 และระบบการควบคุมใด ๆโดยไม่ต้องเพิ่มคาร์บอนอินทรีย์ แต่ละระบบ biofloc
เป็น stocked กับกุ้งขาวง vannamei ) เด็กและเยาวชนที่ถูกเลี้ยงดู
49 วัน การใช้ผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังโดยมีผลในการอยู่รอดสูงกว่า ( ร้อยละ 93 ) ของกุ้งเมื่อเทียบกับแหล่งอื่น ๆ
คาร์บอน และการควบคุมผลผลิตสูงสุด และดูดซึมโปรตีน
เมื่อใช้แป้งมันสำปะหลังเป็นแหล่งคาร์บอน . หลังจาก 49 วัน ฟีนอลออกซิเดส ( PO ) กิจกรรมของกุ้ง
ที่ปลูกในระบบทั้งหมด biofloc สูงกว่าของกุ้งจากระบบการควบคุม ต่อไปนี้
ท้าทายทดสอบโดยการฉีดไวรัส myonecrosis ติดเชื้อ ( imnv ) , ระดับของโป และหายใจ
ระเบิด ( RB ) กิจกรรมในการรักษา biofloc กุ้งทั้งหมดสูงกว่าของท้าทายกุ้ง
จากกรรมวิธีควบคุม เพิ่มภูมิต้านทานก็แนะนำการอยู่รอดของท้าทาย
กุ้งจาก biofloc กลุ่มทดลองสูงกว่าเมื่อเทียบกับการท้าทาย
กุ้งจากการรักษาควบคุมโดยไม่คำนึงถึงแหล่งที่มาของอินทรีย์คาร์บอนที่ใช้ปลูก bioflocs .
โดยรวม การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการใช้เทคโนโลยี biofloc อาจมีผลต่อเสถียรภาพของการเพาะเลี้ยงกุ้งด้วย
immunostimulation และผลกระทบนี้จะเป็นอิสระจากชนิดของแหล่งคาร์บอนที่ใช้
ที่จะเติบโตสูง .