In the formalin test model, adminis

In the formalin test model, administration of the extract produced significant and dose dependent inhibition in both early (37.54%, and 50.18%) and late phases (45.5% and 67.24%) licking responses, at the tested doses of 250 and 500 mg/kg respectively (Table 3). Similarly, morphine exhibited noticeable inhibition of both the early phase (88.64%) and late phase (78.26%). In contrast, the treatment of animals with diclofenac sodium showed significant inhibition (76.81%) of the late phase, but not the early phase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในแบบทดสอบ formalin ดูแลของสารสกัดในผลิตสำคัญ และยาขึ้นยับยั้งทั้งต้น (37.54% และ 50.18%) และปลายระยะ (45.5% และ 67.24%) เลียตอบ ที่ปริมาณทดสอบของ 250 และ 500 มิลลิกรัม/กิโลกรัมตามลำดับ (ตาราง 3) ในทำนองเดียวกัน มอร์ฟีนจัดแสดงยับยั้งอย่างเห็นได้ชัดทั้งระยะเริ่มต้น (ร้อยละ 88.64) และระยะปลาย (78.26%) ในทางตรงกันข้าม การรักษาสัตว์ด้วยโซเดียม diclofenac พบสำคัญยับยั้ง (76.81%) ระยะสาย แต่ไม่ระยะเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดสอบรุ่นฟอร์มาลินที่แยกการบริหารงานของที่ผลิตได้ยับยั้งการตอบกลับในระยะต่อไปทั้งสองช่วงต้น( 37.54% และ 50.18% )และปลาย( 45.5% %และ 67.24% )เลียอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับขนาดและปริมาณที่ได้รับการทดสอบแล้ว 250 และ 500 มก./กก.ตามลำดับ(โต๊ะ 3 ) ในทำนองเดียวกันมอร์ฟีนบ่งชี้ข้อห้ามสังเกตเห็นได้ชัดในช่วงต้น( 88.64% )และช่วงปลายทั้งสองด้าน( 78.26% ) ในความเปรียบต่างการรักษาของสัตว์ที่มีโซเดียมตัวยา Diclofenac แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญยับยั้ง( 76.81% )ในช่วงดึกที่ระยะแรกแต่ไม่ได้