Thai danceThai dance is the main dr

Thai dance
Thai dance is the main dramatic art form of Thailand. Thai classical dance drama include Khon, Lakhon, and Fawn Thai. Folk dance forms include dance theatre forms like Likay, numerous regional dances (Ram), the ritual dance Ram Muay, and homage to the teacher, Wai Khru. Both Ram Muay and Wai Khru take place before all traditional Thai boxing matches.

Khon is the most stylised form of Thai dance. It is performed by troupes of non-speaking dancers, the story being told by a chorus at the side of the stage. Choreography and costumes are dictated by tradition, with demons wearing coloured masks.

Lakhon features a wider range of stories than khon. Dancers are usually female and perform as a group rather than representing individual characters.

Fawn is another form of "folk-dance" accompanied by folk music of the region, such as the Fawn-Lep finger-nail dance from Chiang Mai.

Likay is much more varied than lakhon or khon. Stories may be original, and include singing, comedy and ham acting. Costumes may be traditional, modern or a combination of the two. Likay is often performed at village festivals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รำไทยรำไทยเป็นหลักอย่างศิลปะแบบไทย ละครรำไทยได้แก่โขน ละคร และ Fawn ไทย รูปแบบการเต้นพื้นบ้านรวมฟอร์มละครเต้น Likay เต้นภูมิภาคจำนวนมาก (Ram), พิธีเต้นรำมวย และดีกับครู ไหว้ครู รำมวยและไหว้ Khru ใช้สถานที่ก่อนแข่งขันมวยโบราณทั้งหมดขอนแก่นเป็นแบบ stylised ที่สุดของรำไทย จะดำเนินการ โดย troupes พูดไม่ใช่นักเต้น เรื่องราวการบอก โดยมีที่ด้านข้างของเวที ออกแบบท่าเต้นและเครื่องแต่งกายจะถูกควบคุม โดยประเพณี กับปีศาจสวมหน้ากากสีมันมีช่วงกว้างของชั้นกว่าขอนแก่น เต้นเป็นหญิงปกติ และดำเนินการเป็นกลุ่มแทนการแทนอักขระแต่ละตัวFawn เป็นอีกฟอร์มหนึ่งของ "folk-dance" พร้อม ด้วยเพลงพื้นบ้านภาค เช่นเต้นรำเล็บนิ้ว Fawn Lep จากเชียงใหม่Likay ได้หลากหลายมากขึ้นกว่าละครหรือโขน เรื่องราวอาจเป็นต้นฉบับ และรวมถึงร้องเพลง ตลก และแฮมทำหน้าที่ เครื่องแต่งกายอาจโบราณ สมัย หรือทั้งสอง มักดำเนินการ Likay ที่เทศกาลของหมู่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Thai dance
Thai dance is the main dramatic art form of Thailand. Thai classical dance drama include Khon, Lakhon, and Fawn Thai. Folk dance forms include dance theatre forms like Likay, numerous regional dances (Ram), the ritual dance Ram Muay, and homage to the teacher, Wai Khru. Both Ram Muay and Wai Khru take place before all traditional Thai boxing matches.

ขอนแก่นเป็นที่สุด stylised รูปแบบของนาฏศิลป์ไทย มันแสดงโดยคณะนักเต้นที่ไม่พูด เรื่องราวที่ถูกบอกโดยนักร้องที่ด้านข้างของเวที ออกแบบท่าเต้นและเครื่องแต่งกายเป็น dictated โดยประเพณี กับปีศาจสวมหน้ากากสี

ละคร มีช่วงกว้างของเรื่องราวมากกว่าขอน นักเต้นหญิงและมักจะแสดงเป็นกลุ่มมากกว่าแทนตัวอักษรแต่ละ .

Fawn is another form of "folk-dance" accompanied by folk music of the region, such as the Fawn-Lep finger-nail dance from Chiang Mai.

Likay is much more varied than lakhon or khon. Stories may be original, and include singing, comedy and ham acting. Costumes may be traditional, modern or a combination of the two. Likay is often performed at village festivals.