On that evening, Jinri prepared a b

On that evening, Jinri prepared a beef stew for tonight's dinner. She excused herself earlier at Blu Planet, telling Victoria about her non-existent headache and went home. But truthfully, she doesn't want to be with Krystal alone. They still hadn't made up since their musical play, and Krystal seemed determined to not let her grudge from Jinri go. The awkward tension between them whenever they're at work was claustrophobic, urging Jinri to go home first every night before Krystal does.

"Is there something wrong between you and Krystal?" Victoria asked before Jinri went home.
"No." Jinri answered casually.
"Yeah, like that would've fooled me. Really Jinri? You know I'm also your friend right?"

Jinri stopped wiping the last glasses and looked up.

"Fine. It's that thing when I stopped her from kissing Chanyeol on our play."
"I knew it."
"I just did that by instinct." Jinri defended.
"I know."
"And that I don't want my cousin to kiss anyone but -" A pause.
"But who?" Victoria prompted.
"But.... But...."

Thankfully, a customer went over the counter and asked Victoria for his special cocktail mix. Victoria tended on the customer's need first before she turned her attention back to Jinri.

"Anyways, I think you should just understand her Jinri. Although Krystal's already 18, sometimes we can't deny that she still acts like a kid." Victoria smiled understandingly.
"I know." Jinri breathed.
"And that whatever the cause is, friendships weighs better than love."

Jinri smiled in genuine sincerity. She did not regret that she opened up with Victoria tonight. What her senior advised her lifted a hook clamped on her chest, letting her breath at least easier than before. That's it. She'll take the initiative to let go of her ego - for the sake of friendship and freeing herself from bitterness, she'll do it.

"And that - I assume - is the same way you're doing with Kyungsoo?" she asked.
"Correct." Victoria winked. "Whether he likes me or not, or my love be returned or denied, our friendship is more important. Now go and get something for your "headache". I'll take care of these." She snatched the glass from Jinri's hands and wiped it herself.

At that exact moment, Chanyeol entered the apartment, bringing Jinri back to her senses. She turned to look at him and saw him soaked from head to toe, watter dripping rapidly from his wet hair, clothes and shoes.

"What happened to you?" Jinri demanded. She checked the sky to see if it was raining but the darkness was as silent as the rustle of leaves. She strode over the bathroom and grabbed Chanyeol's towel, then tossed it over his head.
"Some kids played a prank on me. You know that newly-built apartment from the right street? I think they believe it's fun to pour water on passers-by. I nearly used my powers but I guess I was too shocked to use it anyways."

Jinri went to Chanyeol's drawer and pulled a pair of sweatshirts and pants.

"Lucky you did not transport under their eyes or that would take a lot more explaining." she answered, laying the fresh clothes on the couch. "Let me help you with that." She offered. She rubbed his wet hair with the towel while the man took his wet shoes and socks off.
"Excuse me." Chanyeol muttered after a while. He took a step back and stripped his upper shirt off, showing his bare chest in front of Jinri. Jinri instantly blushed, remembering that night she spent with Chanyeol when they were locked down from Kyungsoo's basement. After three months... that memory still haunts her?

Chanyeol reached over towards his new shirt and wore it. Jinri watched how Chanyeol's biceps flex as he contracts his arm inside the sleeve's hole; how his messy hair gets messier after he successfully popped his head from the shirt's neck hole, and how he rubbed his tummy with four pack visibly seen on it and how disappointed she gets when he totally wrapped himself up.

"Are you done checking me out?" he smirked.

Jinri shook her thoughts away and cleared her throat.

"Fool. I'm not doing that." she said and reached on Chanyeol's towel again. "Come here."

Chanyeol obeyed willingly and sits down on the couch, Jinri following his lead. She did her best to pay attention only on his wet hair and his wet hair alone. She can feel Chanyeol's soft breathing against her chin... she was tempted to look down on his face. She can feel his heartbeat pounding loudly... she was tempted to lay her ear on his chest and listen to it. There were so many temptations from the man in front of him that it surprised her how far she managed to control herself.

"Jinri?" Chanyeol muttered.

Jinri continued rubbing Chanyeol's damp hair. It was no real need at all, because Chanyeol was close to dry already, but she still do it.

"Jinri I think that's enough..." he said, laughing slightly.

She was afraid that the moment she lets go of the towel and looks down she might as well admit something her conscious mind doesn't want to say.

"Hey." Chanyeol said softly. He reached over Jinri's hands on his head and placed it carefully on her lap. Jinri glanced on Chanyeol and he gave a her a smile. "Thanks. Now I smell some beef stew over there. How about we try it out?"

He stood from the couch and sat on his usual seat in the dining table. Jinri sat down too - beside Chanyeol - and together they ate their dinner in silence.

Chanyeol chuckled out of nowhere. Jinri turned to him curiously and asked,

"What's the matter?"
"You're so preoccupied that you missed something on your lips. Wipe it." he said.

Jinri wiped the right side of her lips.

"No, it's on the left side dummy."
"You did not say." Jinri argued. She reached towards the left side of her lips but Chanyeol's hand was faster. He leaned innocently closer to Jinri and rubbed the soup remnants on Jinri's lips with his thumb. Jinri gulped. Chanyeol was too close to her. Close enough to let her count his eyelashes, touch his nose with her nose or feel his red... curvy... moist... lips...

And the next thing she did was out of instinct - or stupidity - or emotion.

Jinri tilted her head and kissed Chanyeol, thinking of the humiliation she would feel if he pulls back. But Chanyeol did not. He tensed, then he relaxed, urging Jinri to trace his lips and make him feel her warmth. Fire. Yes, that was the best metaphor... It was like every inch in Jinri and Chanyeol's bodies were on fire. Heated. Hungry. Desired.

And for the first time in his life, Chanyeol kissed her back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เย็น Jinri เตรียมแกงเนื้อเย็นของคืนนี้ เธอได้ขอตัวเองก่อนหน้านี้ที่บลูโลก บอกวิคตอเรียเกี่ยวกับอาการปวดหัวไม่มีอยู่ของเธอ และกลับบ้าน แต่จริง ๆ เธอไม่ต้องการให้คริสตัลเพียงอย่างเดียว พวกเขายังไม่ได้ทำขึ้นตั้งแต่เล่นดนตรีของพวกเขา และคริสตัลดูเหมือนจะไม่ให้เธอเสียใจจาก Jinri ไป ความตึงเครียดตกใจระหว่างพวกเขาเมื่อพวกเขากำลังที่ทำงานเข้า กระตุ้นให้ Jinri กลับไปบ้านก่อนทุกคืนก่อนคริสตัลไม่ได้"มีบางอย่างผิดปกติระหว่างคุณและคริสตัลหรือไม่" วิคตอเรียถามก่อนที่ Jinri กลับบ้าน"หมายเลข" Jinri ตอบลวก ๆ"ใช่ ต้องการที่จะได้หลอกฉัน จริง ๆ Jinri คุณรู้ว่า ฉันยังเพื่อนที่เหมาะสม"Jinri หยุดเช็ดแว่นตาล่าสุด และการค้นหา"ดี เป็นสิ่งที่เมื่อผมหยุดเธอจากการจูบ Chanyeol ในการเล่นของเรา""ผมรู้ว่ามัน""เพียงค่ะที่ตามสัญชาตญาณ" Jinri ปกป้อง"ฉันรู้"" และที่ไม่ต้องการให้ลูกพี่ลูกน้องของฉันจะจูบใครแต่-" หยุดชั่วคราว"แต่ใคร" วิคตอเรียได้รับพร้อมท์"แต่... แต่..."ขอบคุณ ลูกค้าเดินผ่านเคาน์เตอร์ และถามวิคตอเรียผสมค็อกเทลพิเศษของเขา วิคตอเรียมีแนวโน้มในความต้องการของลูกค้าก่อนก่อนที่เธอหันความสนใจของเธอไป Jinri"อย่างไรก็ตาม ผมคิดว่า คุณควรเพียงเข้าใจ Jinri ของเธอ แม้ว่าของคริสตัลแล้ว 18 บางครั้งเราไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า เธอยังทำหน้าที่เหมือนเด็ก" วิคตอเรียยิ้ม understandingly"ฉันรู้" Jinri หายใจ"และสาเหตุใด องค์น้ำหนักกว่ารัก"Jinri ยิ้มในความจริงใจของแท้ เธอไม่ได้เสียใจที่เธอเปิดกับวิคตอเรียคืนนี้ แนะนำอาวุโสของเธอว่าเธอยกตะขอ clamped บนหน้าอกของเธอ ให้เธอลมหายใจน้อยได้ง่ายขึ้นกว่าก่อน ถูกต้อง เธอจะทำไมปล่อยเธออาตมา - เพื่อมิตรภาพ และเพิ่มพื้นที่ตัวเองจากรสขม เธอจะทำได้"และว่า -ผมถือว่า - เป็นแบบเดียวกับที่คุณทำกับ Kyungsoo " เธอถาม"แก้ไข" วิคตอเรีย winked "ว่าเขาชอบฉัน หรือ ไม่ หรือความรักของฉันจะกลับ ปฏิเสธ มิตรภาพของเราเป็นสำคัญ ตอนนี้ไป และได้รับการ "ปวดหัว" ฉันจะดูแลของเหล่านี้" เธอกระชากแก้วจากมือของ Jinri และเช็ดตัวในช่วงเวลาที่แน่นอน Chanyeol ป้อนอพาร์ทเมนท์ นำ Jinri กลับไปยังความรู้สึกของเธอ เธอหันไปมองเขา และเห็นเขาตั้งแต่หัวถึงเท้า ต้นขจีอย่างรวดเร็วจากผมของเขาเปียก เสื้อผ้าและรองเท้าที่เปี่ยมล้นไปด้วย"เกิดอะไรขึ้นกับคุณหรือไม่" Jinri ที่ต้องการ เธอเลือกท้องฟ้าเห็นฝนกำลังตก แต่ความมืดเงียบเป็นเป็น rustle ของใบ นาง strode ผ่านน้ำ และคว้าผ้าเช็ดตัวของ Chanyeol นั้นเพราะเหนือหัว"เด็กบางเล่นการเล่นตลกกับฉัน คุณรู้อพาร์ทเมนท์ที่สร้างขึ้นใหม่จากขวา ผมคิดว่า พวกเขาเชื่อว่าสนุกมันหลั่งน้ำบน passers-by เกือบใช้อำนาจของฉัน แต่ฉันเดาฉันตกใจเกินไปใช้ต่อไป"Jinri ไป Chanyeol ของลิ้นชัก และดึงคู่รุนแรงและกางเกง "โชคดีคุณได้ไม่ขนใต้ตา หรือที่ต้องใช้เวลาอธิบายมาก" เธอตอบ วางเสื้อผ้าสดบนโซฟา "ให้ฉันช่วยให้คุณ มีที่" เธอให้ นาง rubbed เสยผมที่เปียก ด้วยผ้าในขณะที่คนเอาของเขาเปียกรองเท้าและถุงเท้าออก"ขอโทษ" Chanyeol muttered หลัง เขาเอาขั้นตอนย้อนกลับ และปล้นเขาเสื้อด้านบนออก การแสดงของเขาหน้าอกเปลือยหน้า Jinri Jinri ทันทีขวยเขิน remembering คืนนั้นเธอใช้เวลากับ Chanyeol เมื่อพวกเขาถูกล็อคจากห้องใต้ดินของ Kyungsoo หลังจากสามเดือน...หน่วยความจำยังคง haunts เธอChanyeol ถึงไปถอยเสื้อใหม่ของเขา และสวมมัน Jinri ดูว่า biceps ของ Chanyeol flex เป็นเขาสัญญาเขาแขนภายในหลุมของแขน วิธีผมยุ่งของเขาได้รับเมซีเยหลังจากเขาสำเร็จ popped ศีรษะของเสื้อคอ รู วิธีเขา rubbed หน้าท้องของเขา มีสี่ชุดคงความเห็นนั้น และหวังว่าเธอได้รับเมื่อเขาหมดห่อเอง"คุณใจทำเอาท์ฉัน" เขา smirkedJinri จับความคิดของเธอไป และล้างจมูกของเธอ"คนโง่ ฉันไม่ทำที่ "เธอกล่าวว่า และแล้วผ้าเช็ดตัวของ Chanyeol อีกครั้ง "มานี่"Chanyeol เชื่อฟังด้วยความเต็มใจ และอยู่บนโซฟา Jinri ต่อลูกค้าเป้าหมายของเขาลง เธอไม่ดีใส่บนผมเปียกของเขาและผมเปียกของเขาคนเดียวเท่านั้น เธอสามารถรู้สึกหายใจอ่อนของ Chanyeol กับเธอ chin. ... เธออยากดูลงบนใบหน้าของเขา เธอสามารถรู้สึกการเต้นของเขาห้ำหั่นดัง...เธออยากวางหูของเธอบนหน้าอกของเขาและฟังก็ได้ เทมป์เทชันส์มากจากคนหน้าเขาที่ประหลาดใจเธอเท่าใดเธอจัดการเพื่อควบคุมตัวเอง ได้"Jinri" Chanyeol mutteredJinri ต่อถูผมชื้นของ Chanyeol ก็ไม่จำเป็นจริงเลย เพราะ Chanyeol ใกล้ แห้งแล้ว แต่เธอยังทำ" Jinri คิดว่า พอแล้ว..." เขากล่าวว่า หัวเราะเล็กน้อยเธอกลัวว่า ขณะนี้เธอให้ไปของผ้า และลักษณะลงเธอเช่นอาจยอมรับสิ่งที่ใจของเธอสติไม่ต้องพูด"เฮ้" Chanyeol พูดเบา ๆ เขาถึงผ่านมือของ Jinri บนศีรษะของเขา และวางอย่างระมัดระวังบนตักของเธอ Jinri glanced บน Chanyeol และเขาให้เธอมีรอยยิ้ม "ขอบคุณ ตอนนี้ ผมกลิ่นแกงเนื้อบางโน่น วิธีการเกี่ยวกับเราลองหรือไม่"เขายืนจากโซฟา และนั่งบนพระที่นั่งปกติในโต๊ะรับประทานอาหาร Jinri นั่งลงเกินไป- ข้าง Chanyeol - และร่วมกันกินอาหารเย็นของพวกเขาในความเงียบChanyeol เบา ๆ งาม Jinri เปิดเขา curiously และ ถาม"เป็นอะไร""คุณหวั่นใจมากว่า คุณพลาดบางสิ่งบางอย่างบนริมฝีปากของคุณ เช็ดมัน"เขากล่าวว่าJinri wiped the right side of her lips."No, it's on the left side dummy.""You did not say." Jinri argued. She reached towards the left side of her lips but Chanyeol's hand was faster. He leaned innocently closer to Jinri and rubbed the soup remnants on Jinri's lips with his thumb. Jinri gulped. Chanyeol was too close to her. Close enough to let her count his eyelashes, touch his nose with her nose or feel his red... curvy... moist... lips...And the next thing she did was out of instinct - or stupidity - or emotion.Jinri tilted her head and kissed Chanyeol, thinking of the humiliation she would feel if he pulls back. But Chanyeol did not. He tensed, then he relaxed, urging Jinri to trace his lips and make him feel her warmth. Fire. Yes, that was the best metaphor... It was like every inch in Jinri and Chanyeol's bodies were on fire. Heated. Hungry. Desired.And for the first time in his life, Chanyeol kissed her back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนเย็นที่ Jinri จัดทำสตูว์เนื้อสำหรับอาหารค่ำในคืนนี้ เธอขอตัวเองก่อนหน้านี้ที่บลูแพลนเน็ตบอก Victoria เกี่ยวกับอาการปวดหัวไม่ได้มีอยู่ของเธอและกลับบ้าน แต่ตามความเป็นจริงที่เธอไม่ต้องการที่จะเป็นคนเดียวกับคริสตัล พวกเขายังไม่ได้ทำขึ้นตั้งแต่การเล่นดนตรีของพวกเขาและคริสตัลดูเหมือนมุ่งมั่นที่จะไม่ปล่อยให้ความเสียใจของเธอจากไป Jinri ความตึงเครียดที่น่าอึดอัดใจระหว่างพวกเขาเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาอยู่ในที่ทำงานก็อึดอัดกระตุ้น Jinri ที่จะกลับบ้านทุกคืนแรกก่อนที่จะ Krystal ไม่. "มีบางอย่างผิดปกติระหว่างคุณและคริสตัล?" วิคตอเรียถามก่อน Jinri กลับบ้าน. "ไม่ใช่" Jinri ตอบลวก. "ใช่เช่นนั้นจะได้หลอกฉัน. Jinri จริงๆหรือไม่คุณรู้ว่าฉันยังเพื่อนของคุณใช่มั้ย?" Jinri หยุดเช็ดแว่นตาที่ผ่านมาและมองขึ้น. "ดี. มันเป็นสิ่งที่ว่าเมื่อฉันหยุดเธอจาก จูบชานยอลในการเล่นของเรา. "" ผมรู้ว่ามัน. "" ผมก็ไม่ได้ว่าด้วยสัญชาติญาณ. " Jinri ปกป้อง. "ฉันรู้ว่า." "และที่ฉันไม่ต้องการลูกพี่ลูกน้องของฉันจะจูบใคร แต่ -" หยุดเป็น. "แต่ที่"? วิคตอเรียได้รับแจ้ง. "แต่ .... แต่ .... " โชคดีที่ลูกค้าเดินผ่านเคาน์เตอร์และถามวิกตอเรียผสมค็อกเทลพิเศษของเขา วิคตอเรียมีแนวโน้มในความต้องการของลูกค้าเป็นครั้งแรกก่อนที่เธอจะหันมาสนใจเธอกลับไป Jinri. "ยังไงก็ตามผมคิดว่าคุณก็ควรจะเข้าใจ Jinri เธอ. แม้ว่าคริสตัลอยู่แล้ว 18 บางครั้งเราไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเธอยังคงทำหน้าที่เหมือนเด็ก." วิคตอเรียยิ้มรู้จักใจ. "ฉันรู้ว่า." Jinri ลมหายใจ. "และว่าสิ่งที่ก่อให้เกิดเป็นมิตรภาพน้ำหนักดีกว่าความรัก." Jinri ยิ้มในความจริงใจของแท้ เธอไม่ได้รู้สึกเสียใจที่เธอเปิดขึ้นมาพร้อมกับวิคตอเรียในคืนนี้ สิ่งที่ผู้บริหารระดับสูงของเธอแนะนำให้เธอยกเบ็ดจับยึดบนหน้าอกของเธอปล่อยให้ลมหายใจของเธออย่างน้อยได้ง่ายขึ้นกว่า แต่ก่อน แค่นั้นแหละ. เธอจะใช้ความคิดริเริ่มที่จะปล่อยให้ไปของอัตตาของเธอ - เพื่อประโยชน์ของมิตรภาพและพ้นตัวเองจากความขมขื่นที่เธอจะทำมัน. "และนั่น - ฉันคิด - เป็นวิธีเดียวกับที่คุณกำลังทำกับคยองซู?" เธอถาม. "ถูกต้อง". วิคตอเรียขยิบตา "ไม่ว่าเขาชอบผมหรือไม่หรือความรักของฉันถูกส่งกลับหรือปฏิเสธมิตรภาพของเราเป็นสิ่งสำคัญมาก. ตอนนี้ไปและได้รับสิ่งที่คุณ" ปวดหัว ". ฉันจะดูแลเหล่านี้." เธอคว้าแก้วจากมือ Jinri และเช็ดมันตัวเอง. ในช่วงเวลาที่แน่นอนชานยอลเข้ามาในอพาร์ทเม้น Jinri นำกลับไปที่ความรู้สึกของเธอ เธอหันไปมองเขาและเห็นเขาแช่ตั้งแต่หัวจรดเท้า, หลังหยดอย่างรวดเร็วจากผมที่เปียกของเสื้อผ้าและรองเท้า. "สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ?" Jinri เรียกร้อง เธอตรวจสอบท้องฟ้าเพื่อดูว่าจะเป็นฝนตก แต่ความมืดเป็นเงียบเป็นเสียงกรอบแกรบของใบ เธอก้าวเหนือห้องน้ำและคว้าผ้าขนหนูชานยอลแล้วโยนมันเหนือหัวของเขา. "เด็กบางคนเล่นเล่นตลกกับฉัน. คุณรู้ว่าพาร์ทเมนท์สร้างใหม่จากถนนใช่ไหม? ผมคิดว่าพวกเขาเชื่อว่ามันสนุกที่จะเทน้ำใน passers- โดย. ฉันเกือบใช้พลังของฉัน แต่ผมคิดว่าผมตกใจเกินไปที่จะใช้มันนะ. "Jinri ไปลิ้นชักชานยอลและดึงคู่ของเสื้อและกางเกงขายาว." โชคดีที่คุณไม่ได้การขนส่งภายใต้สายตาของพวกเขาหรือว่าจะใช้เวลามากขึ้น อธิบาย. " เธอตอบว่าวางเสื้อผ้าที่สดใหม่อยู่บนโซฟา "ให้ฉันช่วยให้คุณกับที่." เธอเสนอ เธอลูบผมที่เปียกของเขาด้วยผ้าขนหนูในขณะที่คนเอารองเท้าของเขาเปียกและถุงเท้าออก. "ขอโทษฉัน." ชานยอลพึมพำหลังจากที่ในขณะ เขาเอาขั้นตอนกลับและถอดเสื้อท่อนบนของเขาออกแสดงให้เห็นหน้าอกที่เปลือยเปล่าของเขาในด้านหน้าของ Jinri Jinri ทันทีเขินจำคืนนั้นเธอใช้เวลากับชานยอลเมื่อพวกเขาถูกขังอยู่ลงมาจากชั้นใต้ดินของคยองซู หลังจากสามเดือน ... หน่วยความจำที่ยังคงหลอกหลอนเธอ? ชานยอลถึงกว่าที่มีต่อเสื้อใหม่ของเขาและสวมมัน Jinri ดูว่าลูกหนูของชานยอลดิ้นในขณะที่เขาสัญญาแขนของเขาภายในหลุมแขนของ; วิธีการที่ผมยุ่งเขาได้รับ Messier หลังจากที่เขาประสบความสำเร็จในโผล่หัวออกมาจากหลุมคอของเสื้อและวิธีการที่เขาลูบท้องของเขาที่มีสี่แพ็คเห็นอย่างเห็นได้ชัดเกี่ยวกับมันและวิธีการที่ผิดหวังที่เธอได้รับเมื่อเขาห่อทั้งหมดตัวเองขึ้น. "คุณทำตรวจสอบฉันออก ? " เขา smirked. Jinri จับความคิดของเธอออกไปและล้างลำคอของเธอ. "คนโง่. ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้น." เธอกล่าวถึงบนผ้าขนหนูชานยอลอีกครั้ง "มาที่นี่." ชานยอลทำตามด้วยความเต็มใจและนั่งลงบนโซฟา Jinri ต่อไปนี้นำของเขา เธอทำดีที่สุดของเธอให้ความสนใจเฉพาะบนผมที่เปียกของเขาและผมเปียกของเขาเพียงอย่างเดียว เธอจะรู้สึกหายใจอ่อนชานยอลกับคางของเธอ ... เธอถูกล่อลวงไปมองลงมาบนใบหน้าของเขา เธอสามารถรู้สึกการเต้นของหัวใจของเขาเต้นเสียงดัง ... เธอถูกล่อลวงเพื่อวางหูของเธอบนหน้าอกของเขาและฟังมัน มีการทดลองมากมายจากคนที่อยู่ในด้านหน้าของเขาว่ามันประหลาดใจของเธอว่าห่างไกลเธอที่จะมีการควบคุมตัวเอง. "Jinri?" ชานยอลพึมพำ. Jinri ยังคงถูเส้นผมที่เปียกชื้นของชานยอล มันก็ไม่มีความต้องการที่แท้จริงเลยเพราะชานยอลได้ใกล้เคียงให้แห้งแล้ว แต่เธอก็ยังทำมัน. "Jinri ผมคิดว่าพอ ... " เขากล่าวว่าหัวเราะเล็กน้อย. เธอเป็นคนที่กลัวว่าช่วงเวลาที่เธอให้ไปของผ้า และมองลงไปเธอเช่นกันอาจจะยอมรับสิ่งที่จิตสำนึกของเธอไม่ต้องการที่จะพูด. "เฮ้." ชานยอลพูดเบา ๆ เขาถึงกว่ามือของ Jinri บนศีรษะของเขาและวางมันอย่างระมัดระวังบนตักของเธอ Jinri มองบนชานยอลและเขาให้เธอรอยยิ้ม "ขอบคุณ. ตอนนี้ฉันได้กลิ่นสตูว์เนื้อบางกว่ามี. วิธีการเกี่ยวกับที่เราพยายามที่จะออก?" เขาลุกขึ้นยืนจากที่นอนและนั่งอยู่บนที่นั่งตามปกติของเขาในโต๊ะอาหาร Jinri นั่งลงด้วย - ข้างชานยอล - และร่วมกันพวกเขากินอาหารค่ำของพวกเขาอยู่ในความเงียบ. ชานยอลหัวเราะออกมาจากที่ไหน Jinri หันไปเขาอยากรู้อยากเห็นและถามว่า"เป็นอะไรหรือไม่" "คุณหมกมุ่นอยู่ที่คุณพลาดอะไรบางอย่างบนริมฝีปากของคุณ. เช็ดมัน." เขากล่าวว่า. Jinri เช็ดด้านขวาของริมฝีปากของเธอ. "ไม่ว่าจะอยู่ในหุ่นด้านซ้าย." "คุณไม่ได้พูด." Jinri ที่ถกเถียงกันอยู่ เธอเอื้อมมือไปทางด้านซ้ายของริมฝีปากของเธอ แต่มือของชานยอลเป็นได้เร็วขึ้น เขาโน้มตัวบริสุทธิ์ใจใกล้ชิดกับ Jinri และถูเศษน้ำซุปบนริมฝีปากของ Jinri ด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขา Jinri กลืนน้ำลาย ชานยอลได้ใกล้เคียงกับเธอมากเกินไป ใกล้พอที่จะปล่อยให้เธอนับขนตาของเขาสัมผัสจมูกของเขากับจมูกของเธอหรือรู้สึก ... สีแดงของเขาโค้ง ... ชื้น ... ริมฝีปาก ... และสิ่งต่อไปที่เธอไม่ได้ออกมาจากสัญชาตญาณ - หรือความโง่เขลา - หรืออารมณ์ความรู้สึก . Jinri เอียงศีรษะของเธอและจูบชานยอลคิดความอัปยศอดสูของเธอจะรู้สึกว่าถ้าเขาดึงกลับมา แต่ชานยอลไม่ได้ เขาเกร็งแล้วเขาผ่อนคลายกระตุ้น Jinri เพื่อติดตามริมฝีปากของเขาและทำให้เขารู้สึกถึงความอบอุ่นของเธอ ไฟ. ใช่ว่าเป็นคำเปรียบเทียบที่ดีที่สุด ... มันก็เหมือนกับนิ้วในทุก Jinri และร่างกายของชานยอลถูกไฟไหม้ อุ่น หิว. ที่ต้องการอยาก. และเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาชานยอลจูบเธอกลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนเย็น jinri เตรียมสตูว์เนื้อวัวสำหรับอาหารค่ำคืนนี้ เธอกล่าวหาว่าตัวเองก่อนหน้านี้ที่ดาวบลู บอกวิคตอเรียเกี่ยวกับอาการปวดหัวไม่มีของเธอ และก็กลับบ้าน แต่ความจริงแล้ว เธอไม่อยากอยู่กับคริสตัลคนเดียว พวกเขายังไม่ได้สร้างขึ้นตั้งแต่เล่นเครื่องดนตรีของพวกเขา และตอนนี้ดูเหมือนจะมุ่งมั่นทำให้ความไม่พอใจจาก jinri ไปความตึงเครียดอึดอัดระหว่างพวกเขาเมื่อใดก็ตามที่พวกเขากำลังทำงานอยู่ที่แคบ เรียกร้องให้ jinri กลับบ้านก่อนทุกคืนก่อนที่คริสตัลจะ

" มีอะไรระหว่างคุณกับคริสตัล ? วิคตอเรียถามก่อน jinri กลับบ้าน .
" ไม่ " jinri ตอบง่ายๆ .
" ใช่ แบบนั้น จะหลอกฉัน jinri จริงๆเหรอ ? คุณจะรู้ว่าฉันยังเป็นเพื่อนเธอใช่มั้ย ? "

jinri หยุดเช็ดแว่นและมองขึ้น

" ก็ได้ มันเป็นสิ่งที่เมื่อฉันหยุดเธอจากชานยอลจูบในการเล่นของเรา "
" ว่าแล้ว "
" ฉันแค่ทำไปตามสัญชาตญาณ " jinri ปกป้อง .
" ฉันรู้ "
" และฉันก็ไม่อยากให้ญาติผมจูบกับใครแต่ - " หยุด .
" แต่ ใคร ? " วิคตอเรียถาม .
" แต่ . . . . . . . แต่ . . . . . . . "

ขอบคุณครับลูกค้าไปที่เคาน์เตอร์และถามวิคตอเรียเพื่อผสมค็อกเทลพิเศษของเขา วิกตอเรียมีแนวโน้มในความต้องการของลูกค้าก่อน ก่อนที่เธอจะหันมาสนใจเธอ กลับ jinri

" ยังไงก็ตาม ฉันคิดว่าเธอควรจะเข้าใจ jinri ของเธอ แม้ว่าตอนนี้อายุ 18 แล้ว บางครั้ง เราก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเธอยังทำตัวเป็นเด็ก " วิคตอเรียยิ้มอย่างเข้าอกเข้าใจ .
" ฉันรู้ "
jinri ลมหายใจ" และไม่ว่าสาเหตุคือ มิตรภาพ หนักกว่ารัก "

jinri ยิ้มในแท้ จริงใจ เธอไม่ได้เสียใจที่เธอเปิดขึ้น กับวิคตอเรีย คืนนี้ มีรุ่นพี่แนะนำเธอยกเบ็ดบีบหน้าอกให้ลมหายใจเธอ อย่างน้อยก็ง่ายขึ้นกว่าก่อน นั่นมันเธอจะใช้ความคิดริเริ่มที่จะปล่อยให้ไปของอัตตา - เธอเห็นแก่มิตรภาพ และปลดปล่อยตัวเองจากความขมขื่น เธอจะทำมัน . . .

" และฉันคิดว่า - แบบเดียวกับที่คุณทำ กับ kyungsoo ? " เธอถาม .
" ถูกต้อง " วิคตอเรีย " วิ้ง ว่าเขาชอบฉันหรือเปล่า หรือความรักจะถูกส่งกลับหรือปฏิเสธ มิตรภาพของเราสำคัญกว่า ตอนนี้ไปเอาของคุณ " ปวดหัว "ผมจะดูแลเรื่องเหล่านี้ " เธอคว้าแก้วจากมือ jinri และเช็ดเอง

วินาทีนั้น ชานยอลเข้ามา พา jinri กลับมามีสติอีกครั้ง เธอหันไปมองเขา เห็นเขาเปียกปอนตั้งแต่หัวจรดเท้า watter แหมะอย่างรวดเร็ว จากผมที่เปียกของเขา เสื้อผ้า และรองเท้า

" เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ? jinri เรียกร้องเธอดูท้องฟ้าเพื่อดูว่าฝนตก แต่ความมืดก็เงียบเป็นเสียงกรอบแกรบของใบไม้ เขา strode มากกว่าห้องน้ำ ชานยอลก็คว้าผ้าเช็ดตัว แล้วโยนไปไว้เหนือศีรษะ .
" เด็กบางคนแกล้งฉัน คุณรู้ว่าไม่เม้นจากถนนใช่ไหม ฉันคิดว่า พวกเขาเชื่อว่ามันสนุกสาดน้ำใส่ผู้คน .