Two months passed. Meng Hao sat cro

Two months passed. Meng Hao sat cross-legged in the Immortal’s Cave in the deep mountains. Suddenly, a thunderous noise rang out, sending the nearby animals scattering. The large stone slab he had sliced out to seal the cave suddenly shattered into pieces.

Stone fragments showered out in all directions as Meng Hao emerged from the Immortal’s Cave. His hair hung down like a cloak around his scholar’s robe. His eyes glittered like lightning, and a shocking aura emanated from him, as well as a pleasant, fragrant aroma.

A look of joy filled his face. After having been in secluded meditation for such a long time, he let out a laugh which echoed out and sent the wild beasts running.

“The eighth level of Qi Condensation!” he said, his fists clenched. His eyes shone, which would have been even more obvious were it nighttime.

The two months of meditation had begun with a sense of nervousness and imminent danger. Those feeling disappeared slowly as he practiced Cultivation. He used over ten thousand Spirit Stones to duplicate medicinal pills, which he used in his meditation.

He did not want to be in a position of danger ever again. He needed to become strong, so that he could surpass the people who threatened him.

“I need to become powerful. There is no other reason. I must become powerful!”

He stood outside of the Immortal’s cave, breathing the fresh mountain air, his eyes filled with resolve.

He was a simple scholar, a student of Confucianism. But the past three years had caused him to become a bit more inwardly focused. After everything that he had experienced, his personality was very different than it had been. His stubbornness was now much more obvious.

He had been stubborn in his refusal to give up even after failing in the Imperial examinations. He had been stubborn in his struggles in the Reliance Sect. He had been stubborn when he stood up to Wang Tengfei. And now he was stubborn in his hopes for the future.

Becoming powerful is much the same as becoming rich. It is a dream that does not require a reason. If a reason is required, perhaps it is fear of being poor or weak. That is what Meng Hao believed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองเดือนผ่านไป เมงเฮานั่งไขว่ห้างในอมตะถ้ำในภูเขาลึก ทันใดนั้น เสียงต่างรัง ส่งสัตว์ใกล้เคียงโปรย แผ่นหินขนาดใหญ่ที่เขาได้เตรียมการออกปิดถ้ำก็แตกเป็นชิ้นเศษหินโปรยออกในทุกทิศทางเป็นเฮาเมงออกมาจากถ้ำของอมตะ ผมหยุดลงเช่นเสื้อคลุมรอบ ๆ เสื้อคลุมของนักวิชาการของเขา ตาแวววาวเช่นฟ้าผ่า และ aura น่าตกใจ emanated จากเขา กลิ่นหอม ดีดูความสุขเต็มใบหน้าของเขา หลังจากที่มีการทำสมาธิที่เงียบสงบดังกล่าวเป็นเวลานาน เขาให้ออกเสียงหัวเราะซึ่งสะท้อนเสียงออก และส่งสัตว์ป่าที่ทำงาน"แปดระดับของการควบแน่นชิ" เขากล่าวว่า กำปั้นของเขากัด ดวงตาของเขาส่อง จะได้ชัดเจนยิ่งขึ้นได้กลางคืนเดือนสองของการทำสมาธิเริ่มต้นขึ้น ด้วยความหงุดหงิดและนนาน ความรู้สึกหายไปช้าเขารับปลูก เขาใช้หินวิญญาณกว่าสิบพันจะซ้ำยายา ที่เขาใช้ในการทำสมาธิของเขาเขาไม่ต้องการอยู่ในตำแหน่งที่อันตรายอีกด้วย เขาต้องจะแข็งแรง เพื่อให้เขาสามารถเกินคนที่ขู่เขา"ฉันต้องการกลายเป็นมีประสิทธิภาพ มีเหตุผลอื่น ๆ ฉันต้องเป็นพลัง"เขายืนอยู่นอกถ้ำของอมตะ หายใจอากาศบริสุทธิ์บนภูเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแก้ไขเขาเป็นนักวิชาการอย่างง่าย เป็นนักเรียนของขงจื้อ แต่สามปีผ่านมาได้ทำให้เขากลายเป็นบิตเพิ่มเติมอย่างภายในมุ่งเน้น หลังจากทุกอย่างที่เขา มีประสบการณ์ บุคลิกภาพไม่แตกต่างกว่าที่เคยเป็นมา ดื้อรั้นของเขาถูกตอนนี้ชัดเจนมากขึ้นเขาได้ปากแข็งในเขาปฏิเสธที่จะให้ขึ้นแม้หลังจากล้มเหลวในการสอบที่อิมพีเรียล เขาได้ปากแข็งในการต่อสู้ของเขาในนิกายพึ่ง เขาได้รับปากแข็งเมื่อยืนขึ้นเพื่อ Wang Tengfei และตอนนี้ เขาก็ปากแข็งในความหวังของเขาในอนาคตกลายเป็นมีประสิทธิภาพจะเหมือนกันเป็นจำนวนมาก มันเป็นความฝันที่ไม่ต้องการเหตุผล ถ้าจำเป็นต้องมีเหตุผล บางทีก็กลัวของไม่ดี หรืออ่อนแอ เชื่อว่าของเมงเฮาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองเดือนผ่านไป เม้งเฮานั่งไขว่ห้างอยู่ในถ้ำเป็นอมตะในภูเขาลึก ทันใดนั้นเสียงดังสนั่นดังออกมาส่งสัตว์ในบริเวณใกล้เคียงกระเจิง แผ่นหินขนาดใหญ่ที่เขาได้ออกมาหั่นบาง ๆ ในการปิดผนึกถ้ำก็แตกเป็นชิ้น. เศษหินถล่มออกมาในทุกทิศทางเป็นเม้งเฮาโผล่ออกมาจากถ้ำอมตะของ ผมของเขาแขวนลงเช่นเสื้อคลุมเสื้อคลุมรอบนักวิชาการของเขา ดวงตาของเขา glittered เช่นฟ้าผ่าและกลิ่นอายที่น่าตกใจเล็ดลอดออกมาจากเขาเช่นเดียวกับความรื่นรมย์กลิ่นหอม. มองของความสุขที่เต็มไปด้วยใบหน้าของเขา หลังจากที่ได้รับในการทำสมาธิที่เงียบสงบดังกล่าวเป็นเวลานานเขาให้ออกหัวเราะซึ่งสะท้อนออกมาและส่งสัตว์ป่าวิ่ง a. "ระดับที่แปดของฉีควบแน่น!" เขากล่าวว่าหมัดของเขากำแน่น ดวงตาของเขาส่องซึ่งจะได้รับความชัดเจนมากขึ้นเป็นมันกลางคืน. สองเดือนของการทำสมาธิก็เริ่มมีความรู้สึกของความกลัวและอันตราย ความรู้สึกเหล่านั้นหายไปอย่างช้าๆในขณะที่เขาได้รับการฝึกฝนการเพาะปลูก เขาใช้กว่าหมื่นวิญญาณหินซ้ำยาสมุนไพรซึ่งเขาใช้ในการทำสมาธิของเขา. เขาไม่ได้ต้องการที่จะอยู่ในตำแหน่งของอันตรายที่เคยอีกครั้ง เขาต้องการที่จะกลายเป็นที่แข็งแกร่งเพื่อที่เขาจะดีกว่าคนที่ขู่เขา. "ฉันต้องกลายเป็นที่มีประสิทธิภาพ ไม่มีเหตุผลอื่น ๆ ฉันต้องกลายเป็นที่มีประสิทธิภาพ! " เขายืนอยู่นอกถ้ำอมตะของการหายใจอากาศบนภูเขาสดดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการแก้ไข. เขาเป็นนักวิชาการที่เรียบง่ายนักเรียนของขงจื้อ แต่ที่ผ่านมาสามปีที่ผ่านมาได้ทำให้เขากลายเป็นบิตที่มุ่งเน้นมากขึ้นในใจ หลังจากทุกอย่างที่เขาเคยมีประสบการณ์บุคลิกภาพของเขามีความแตกต่างกว่าที่เคยเป็น ความดื้อรั้นของเขาคือตอนนี้มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด. เขาได้รับปากแข็งในการที่เขาปฏิเสธที่จะให้ขึ้นแม้หลังจากที่ล้มเหลวในการสอบอิมพีเรียล เขาได้รับการปากแข็งในการต่อสู้ของเขาในการพึ่งนิกาย เขาได้รับปากแข็งเมื่อเขาลุกขึ้นยืนเพื่อวัง Tengfei และตอนนี้เขาก็ดื้อรั้นในความหวังของเขาในอนาคต. กลายเป็นที่มีประสิทธิภาพมากเช่นเดียวกับการเป็นที่อุดมไปด้วย มันเป็นความฝันที่ไม่ต้องด้วยเหตุผล หากเหตุผลที่จำเป็นต้องมีบางทีมันอาจจะเป็นความกลัวของการเป็นคนจนหรืออ่อนแอ นั่นคือสิ่งที่เม้งเฮาเชื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองเดือนผ่านไป เมงเฮานั่งไขว้ขาในถ้ำของอมตะในหุบเขาลึก ทันใดนั้น มีเสียงดังสนั่นดังขึ้น การส่งสัตว์ที่กระจัดกระจาย . แท่นหินขนาดใหญ่ที่เขาหั่นออกมาผนึกถ้ำก็แตกเป็นชิ้นๆเศษหินอาบน้ำออกทุกทิศทางเป็นเมิ่งเฮ่า โผล่ออกมาจากถ้ำของอมตะ ผมห้อยลงมาเหมือนเสื้อคลุมรอบนักวิชาการของเสื้อคลุม ดวงตาของเขาแวววาวเหมือนสายฟ้า และออร่าตกใจ emanated จากเขา เช่นเดียวกับที่ถูกใจ หอมกลิ่นดูความสุขเต็มหน้าของเขา หลังจากที่มีการในที่เงียบสงบสมาธิเป็นเวลานาน เขาก็ปล่อยหัวเราะออกมา ซึ่งสะท้อนออกมา และส่งสัตว์ป่าวิ่ง" ระดับที่ 8 ของฉีการควบแน่น ! " เขาบอกว่า หมัดของเขา clenched . ดวงตาของเขาส่องแสง ซึ่งน่าจะชัดเจนมากขึ้น มันดึกแล้วสองเดือนของการเริ่มกับความรู้สึกของความกังวลใจและอันตราย ความรู้สึกเหล่านั้นหายไปอย่างช้าๆขณะที่เขาฝึกการ เขาใช้สิบกว่าหินพันวิญญาณที่จะเลียนแบบเม็ดยา ซึ่งเขาใช้สมาธิของเขาเขาไม่ได้ต้องการที่จะเป็นในตำแหน่งที่อันตรายอีก เขาต้องเข้มแข็ง เพื่อให้เขาสามารถล้มคนที่ขู่เขา" ฉันต้องการที่จะกลายเป็นที่มีประสิทธิภาพ ไม่มีเหตุผลอื่นอีกแล้ว ฉันต้องกลายเป็นที่มีประสิทธิภาพ ! "เขายืนอยู่นอกถ้ำเป็นอมตะ การหายใจอากาศภูเขาสด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแก้ไขเขาเป็นนักวิชาการที่ง่าย นักเรียนของลัทธิขงจื้อ แต่สามปีที่ผ่านมา ทำให้เขาเป็นบิตเพิ่มเติมภายในที่เน้น หลังจากทุกอย่างที่เขามี ประสบการณ์ บุคลิกภาพของเขาแตกต่างกันมากกว่านั้นได้ ความดื้อรั้นของเขาคือตอนนี้ชัดเจนมาก .เขาได้รับการดื้อดึงในการปฏิเสธที่จะยอมแพ้หลังจากล้มเหลวในการสอบ . เขาได้รับการดื้อดึงในการต่อสู้ของเขาในการอ้างอิง นิกาย เขาปากแข็ง เมื่อเขายืนขึ้นแวง Tengfei . และตอนนี้เขาก็ดื้อรั้นในความหวังสำหรับอนาคตกลายเป็นที่มีประสิทธิภาพมากเหมือนเป็นคนรวย มันเป็นฝันที่ไม่ต้องมีเหตุผล ถ้าเหตุผลถูกต้อง บางทีก็กลัวจะไม่ดี หรืออ่อนแอ นั่นคือสิ่งที่เมิ่งฮ่าวเชื่อว่า