What is needed is a task where the

What is needed is a task where the three theoretical accounts yield different predictions. Haryu
(1991; see also Haryu & Imai, 1999) developed a task that does so. The task assesses children’s ability to coordinate two indirect linguistic cues in a Disambiguation task. Haryu presented half of a sample of 3-, 4-, and 5-year-old Japanese children with a standard disambiguation paradigm (e.g., presented them with an apple and a lipstick holder and asked to give puppet a heku, a novel Japanese word). The rest of the children were also given a strong pragmatic cue indicating that the intended referent was the familiar object: ‘‘Mary is hungry. I would like to give Mary (the) heku.” The standard disambiguation condition replicated previous findings. All age groups selected the unfamiliar objects as referents for the novel terms. The second condition (Pragmatic Cue task) presented a very different picture, a clear developmental shift in object choice; whereas 3-year-olds continued to pick the novel object and disregard the pragmatic cue, 5-year-olds selected the familiar object as referent for the novel word and, thus, no longer demonstrated a mutual exclusivity bias

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่จำเป็นเป็นงานที่ 3 ทฤษฎีบัญชีผลผลิตคาดการณ์แตกต่างกัน Haryu(1991 ดูยัง Haryu & Imai, 1999) พัฒนางานที่ไม่ งานประเมินความสามารถของเด็กเพื่อประสานงานสองสัญลักษณ์ทางภาษาทางอ้อมในงานภาพยนตร์ Haryu แสดงครึ่งหนึ่งของตัวอย่างของ 3, 4 และ 5 ปีคนญี่ปุ่น ด้วยกระบวนทัศน์กำกวมมาตรฐาน (เช่น แสดงกับแอปเปิ้ลและที่ใส่ลิปสติก และขอให้หุ่น heku นวนิยายคำภาษาญี่ปุ่น) ส่วนเหลือของเด็กยังได้ให้แข็งแกร่งในทางปฏิบัติสัญลักษณ์ระบุอ้างอิงไว้ว่าวัตถุคุ้นเคย: '' แมรี่เป็นหิว อยากจะให้แมรี่ heku (การ) " เงื่อนไขมาตรฐานภาพยนตร์จำลองผลการวิจัยก่อนหน้านี้ ทุกกลุ่มอายุเลือกวัตถุไม่คุ้นเคยเป็น referents สำหรับเงื่อนไขนวนิยาย เงื่อนไขที่สอง (ในทางปฏิบัติสัญลักษณ์งาน) นำเสนอรูปภาพที่แตกต่างกันมาก กะพัฒนาการชัดเจนในวัตถุ ในขณะที่ 3 ขวบอย่างต่อเนื่อง และไม่สนใจในทางปฏิบัติสัญลักษณ์วัตถุนวนิยาย 5 ขวบเลือกวัตถุคุ้นเคยเป็นการอ้างอิงสำหรับคำว่านวนิยาย และ ดังนั้น ไม่แสดงให้เห็นถึงอคติร่วมกันผูกขาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่จำเป็นต้องเป็นงานที่สามบัญชีทฤษฎีการคาดการณ์ผลผลิตที่แตกต่างกัน Haryu
(1991; ดูเพิ่มเติม Haryu & Imai, 1999) การพัฒนางานที่ทำเช่นนั้น งานประเมินความสามารถของเด็กในการประสานงานทั้งสองตัวชี้นำทางภาษาทางอ้อมในงาน Disambiguation Haryu นำเสนอครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างที่ 3- 4- และ 5 ปีเด็กญี่ปุ่นที่มีกระบวนทัศน์แก้ความกำกวมมาตรฐาน (เช่นนำเสนอพวกเขาด้วยแอปเปิ้ลและผู้ถือลิปสติกและขอให้หุ่น heku เป็นคำภาษาญี่ปุ่นนวนิยาย ) ส่วนที่เหลือของเด็กนอกจากนี้ยังได้รับการปฏิบัติที่แข็งแกร่งคิวแสดงให้เห็นว่าตั้งใจอ้างอิงเป็นวัตถุที่คุ้นเคย: '' แมรี่หิว ผมอยากจะให้แมรี่ (The) heku. "เงื่อนไขแก้ความกำกวมมาตรฐานการจำลองแบบการค้นพบก่อนหน้านี้ ทุกกลุ่มอายุที่เลือกวัตถุที่ไม่คุ้นเคยเป็น referents สำหรับคำนวนิยาย เงื่อนไขที่สอง (คิวงานศาสตร์) นำเสนอภาพที่แตกต่างกันมากมีการเปลี่ยนแปลงการพัฒนาที่ชัดเจนในการเลือกวัตถุ ในขณะที่ 3 ปี olds อย่างต่อเนื่องเพื่อรับวัตถุนวนิยายและมองข้ามคิวปฏิบัติ 5 ปี olds เลือกวัตถุที่คุ้นเคยเป็นอ้างอิงสำหรับคำนวนิยายและจึงไม่ได้แสดงให้เห็นถึงอคติผูกขาดซึ่งกันและกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่จำเป็นคือ งานบัญชีที่ 3 ทฤษฎีการคาดการณ์ผลผลิตแตกต่างกัน haryu( 1991 ; ดูยัง haryu & อิมาอิ , 2542 ) พัฒนางานที่ทำได้แล้ว งานประเมินความสามารถในการประสานงานของเด็กสองภาษาระดับทางอ้อมในเกมงาน haryu มอบครึ่งหนึ่งของตัวอย่างที่ 3 - 4 - 5 ปี และเด็กญี่ปุ่นกับกระบวนทัศน์ disambiguation มาตรฐาน ( เช่น ที่นำเสนอให้กับแอปเปิ้ลและลิปสติก ยึด และให้หุ่นเป็น heku นิยายภาษาญี่ปุ่นคำ ) ส่วนที่เหลือของเด็กให้แข็งแรงจึงได้คิวที่ระบุว่าตั้งใจอ้างอิงคือวัตถุที่คุ้นเคย : " "mary หิว ฉันต้องการที่จะให้แมรี่ ( disambiguation ) heku " เงื่อนไขมาตรฐานแบบเดิมค่า ทุกกลุ่มอายุที่เลือกวัตถุที่ไม่คุ้นเคยเป็น referents สำหรับข้อตกลงใหม่ เงื่อนไขที่สอง ( งานเริ่มจริงจัง ) นำเสนอภาพที่แตกต่างกันมาก การเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนในการเลือกพัฒนาวัตถุ แต่ 3-year-olds อย่างต่อเนื่องเพื่อเลือกวัตถุใหม่และยกเลิกคิวปฏิบัติเด็กห้าขวบที่คัดสรรวัตถุที่คุ้นเคยเป็นอ้างอิงสำหรับคำใหม่และจึงไม่แสดงความพิเศษร่วมกัน .