When I was 12 years I have consider

When I was 12 years I have considered money as an event that made me remember it never forget. Because it makes me have a scar on my order that cannot be lost. Even now my it will blotch slightly faded. It happened on Saturday. My sister has a date Sunday close to each other come to me. It is normal to have children come to play with me, often on weekends and at home I have a mezzanine floor rooms, stairs, steel entrance doors have no part with only curtains closed. I took her up to play together on the room. The other room is the room where I grew up playing regularly. Events that happen when I played with my sister on the room that we play and have fun. I ran to my room until I accidentally ran straight across the room with the blinds up together. It made me see that I turned on the stairs. After the shocking incident happened when I accidentally shifted backwards without looking. I fell out of the room without even inserting a steel ladder and fell into a pile on the floor. I felt I was a little headache, I finally caught up with his hands in front area above the eyebrows. Therefore I am very scared because my hand is bleeding attached that made me realize that I trim the mother took me to the hospital for stitches, and this is an event that I will remember it forever because it gives me ulcers. never missing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ 12 ปี ฉันได้ถือเงินเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันจดจำไม่เคยลืม เพราะมันทำให้ฉันมีรอยแผลเป็นบนใบสั่งของฉันที่ไม่หายไป แม้ตอนนี้ของฉันมันจะ blotch สีจางลงเล็กน้อย จะเกิดขึ้นในวันเสาร์ น้องสาวของฉันมีวันวันอาทิตย์ใกล้กันมาให้ฉัน เป็นเรื่องปกติที่เด็กที่มาเล่นกับฉันได้ มักจะ ในวันหยุดสุดสัปดาห์ และ ที่บ้านมีห้องมีชั้นลอย บันได ประตูเหล็กทางเข้ามีส่วนไม่เฉพาะม่านปิด ผมเอาเธอขึ้นเล่นกันในห้อง ห้องนี้เป็นห้องที่ฉันเติบโตขึ้นมาเล่นเป็นประจำ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อผมเล่นกับน้องในห้องที่เราเล่น และสนุก ฉันวิ่งไปที่ห้องของฉันจนกว่าฉันตั้งใจวิ่งตรงข้ามกับแถบติดกัน มันทำให้ฉันดูว่า เปิดบนบันได หลังจากเหตุการณ์ตะลึงเกิดขึ้นเมื่อผมตั้งใจเปลี่ยนย้อนหลังโดยไม่ต้องมอง ตกออกจากห้องโดยไม่ได้ใส่บันไดเหล็ก และตกลงไปในกองบนพื้น ผมรู้สึกว่า ผมมีอาการปวดหัวเล็กน้อย ฉันสุดท้ายจม ด้วยมือของเขาในด้านหน้าบริเวณเหนือคิ้ว ดังนั้น ฉันมากกลัวเนื่องจากมือเป็นเลือดแนบที่ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันตัดแม่เอาฉันไปโรงพยาบาลเย็บแผล และนี้คือเหตุการณ์ที่ฉันจะจำมันตลอดไป เพราะมันทำให้ฉันแผลเปื่อย ไม่เคยขาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อฉันเป็น 12 ปีฉันมีการพิจารณารายได้เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ผมจำได้ไม่มีวันลืม เพราะมันทำให้ฉันมีรอยแผลเป็นบนคำสั่งของฉันที่ไม่สามารถสูญเสีย แม้ตอนนี้ฉันก็จะจางหายไปเล็กน้อยตุ่ม มันเกิดขึ้นในวันเสาร์ที่ น้องสาวของฉันมีวันอาทิตย์ใกล้ ๆ กันมาให้ฉัน มันเป็นเรื่องปกติท​​ี่จะมีลูกมาเล่นกับฉันมักจะเกี่ยวกับวันหยุดสุดสัปดาห์และที่บ้านผมมีห้องพักชั้นลอยบันไดประตูทางเข้าเหล็กไม่มีส่วนด้วยผ้าม่านปิดเท่านั้น ฉันเอาเธอขึ้นไปเล่นด้วยกันในห้องพัก ห้องอื่น ๆ เป็นห้องที่ผมเติบโตขึ้นมาเล่นอย่างสม่ำเสมอ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อผมเล่นกับน้องสาวของฉันในห้องที่เราเล่นและมีความสนุกสนาน ฉันวิ่งไปที่ห้องของฉันจนกว่าฉันจะตั้งใจวิ่งตรงข้ามห้องกับผ้าม่านขึ้นมาด้วยกัน มันทำให้ฉันเห็นว่าฉันหันบนบันได หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน่าตกใจที่เกิดขึ้นเมื่อฉันตั้งใจขยับตัวไปข้างหลังโดยไม่ได้มอง ผมหลุดออกมาจากห้องพักโดยไม่ต้องใส่บันไดเหล็กและหล่นลงไปกองอยู่บนพื้น ผมรู้สึกว่าผมเป็นอาการปวดหัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ในที่สุดผมก็ติดขึ้นมาด้วยมือของเขาในพื้นที่ด้านหน้าเหนือคิ้ว ดังนั้นผมกลัวมากเพราะมือของฉันจะมีเลือดออกที่แนบมาที่ทำให้ฉันรู้ว่าฉันตัดแม่พาฉันไปที่โรงพยาบาลเพื่อเย็บแผลและนี่คือเหตุการณ์ที่ฉันจะจำมันตลอดไปเพราะจะช่วยให้แผลฉัน ไม่เคยหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันอายุ 12 ปี ผมได้พิจารณาแล้วว่า เงินที่เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ผมจำได้ไม่มีวันลืม เพราะมันทำให้ผมมีแผลเป็นตามคำสั่งที่ไม่สามารถสูญเสีย แม้แต่ตอนนี้ ฉันก็จะรอยซีดเล็กน้อย . มันเกิดขึ้นในวันเสาร์ น้องสาวของฉันมีวันที่ อาทิตย์ใกล้กันมาหาฉัน มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีเด็กเข้ามาเล่นกับผมบ่อยๆในวันหยุดสุดสัปดาห์ และที่บ้านผมมีห้องพักชั้น มีชั้นลอย บันได ประตูเหล็กทางเข้าไม่มีส่วนด้วยผ้าม่านเพียงปิด ผมพาเธอขึ้นไปเล่นกันบนห้อง อีกห้อง เป็นห้องที่ฉันเติบโตขึ้นมาเล่นเป็นประจำ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อฉันเล่นกับน้องสาวบนห้องที่เราเล่นและมีความสนุกสนานฉันวิ่งไปที่ห้องฉันจนฉันเผลอวิ่งตรงผ่านห้องที่มีผ้าม่านขึ้นด้วยกัน มันทำให้ผมเห็นว่า ผมหันไปทางบันได หลังจากเหตุการณ์น่าตกใจเกิดขึ้น เมื่อฉันเผลอขยับถอยหลังได้โดยไม่ต้องมอง ผมก็ออกจากห้องโดยไม่ใส่บันไดเหล็ก และล้มลงไปกองกับพื้น ฉันรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยในที่สุดฉันก็จับกับมือของเขาในพื้นที่ส่วนหน้าเหนือคิ้ว ดังนั้น ผมกลัวมาก เพราะมือมีเลือดออกติดที่ทำให้ฉันตระหนักว่าฉันตัดแม่เอาฉันไปโรงพยาบาลเพื่อเย็บแผล และนี่เป็นเหตุการณ์ที่ผมจะจดจำไว้ตลอดไป เพราะจะทำให้แผล
ไม่เคยหายไป