3. Data3.1. Measuring the crisisOur

3. Data
3.1. Measuring the crisis
Our basic sample is 25 emerging markets: Argentina, Brazil, Chile, China,
Colombia, the Czech Republic, Greece, Hong Kong, Hungary, India, Indonesia,
Israel, Korea, Malaysia, Mexico, Philippines, Poland, Portugal, Russia, Singapore,
Thailand, Turkey, Taiwan, South Africa, and Venezuela. The list includes
six countries from Latin America, four from Eastern Europe, ten from
Asia, plus Greece and Portugal in Europe, Turkey and Israel in the Middle East,
and South Africa. There is no universally accepted de"nition of the `emerging
marketsa involved in the Asian crisis, but our sample of 25 includes almost all
the countries regarded as `emerginga by the International Finance Corporation,
The Economist, J.P. Morgan, Goldman Sachs, and Flemings Research. This is
the set of developing countries with relatively large "nancial markets and
relatively open capital accounts.
According to the IFC (Emerging Markets Factbook 1997, p. 334), at the end of
1996 there was completely free entry and exit of capital (with regard to listed
stocks) in 12 of our countries: Argentina, Brazil, the Czech Republic, Greece,
S. Johnson et al. / Journal of Financial Economics 58 (2000) 141}186 151
Hungary, Malaysia, Mexico, Poland, Portugal, Russia, South Africa, and Turkey.
There was also `relatively free entrya and free exit in Chile, Korea,
Thailand, and Venezuela. There was `relatively free entrya and `some restrictions
a on exit in Indonesia. Formally, there was free entry and exit only for
special classes of shares in China and the Philippines, although the anecdotal
evidence suggests that these capital controls have only really been e!ective in
China. Only authorized investors were allowed into Colombia and India, but
free exit was allowed. The tightest market access, according to the IFC measure,
was in Taiwan, where only authorized investors were allowed in and there were
`some restrictionsa on the repatriation of income and capital. The IFC did not
classify Hong Kong, Israel, and Singapore.
We follow the literature on the Asian crisis by regarding the extent of the
nominal exchange rate depreciation as the key variable to be explained. Speci"-
cally, our most important dependent variable is the change in the nominal
exchange rate from the end of 1996 to January 1999. We take the end of 1996 as
the starting point and measure the change in purchasing power over the next
two years of currencies relative to the U.S. dollar. If the exchange rate depreciates
from 2,500 to 10,000 to the dollar (as with the Indonesian rupiah), it has lost
three-quarters of its purchasing power (i.e. four times as many rupiah are needed
to buy one dollar). Alternatively, its purchasing power now is one-quarter of its
former level and this country would score 0.25 in our index of change in
purchasing power. Table 2 shows the exchange rates and change in purchasing
power of exchange rates for alternative ending points for the 25 countries in our
sample.
The crisis clearly began in summer 1997 with the initial devaluation of
Thailand. However, there is no agreement on when the crisis ended. There were
basically four phases: fall 1997, when the major problems were in Asia and a few
countries in Latin America; spring 1998, when the crisis is perceived to have
spread to Russia and Brazil; summer 1998, when Russia devalued; and fall 1998,
when Brazil struggled against devaluation. The crisis from Brazil's point of view
continued at least through the eventual devaluation in January 1999, although
by this time most of the Asian countries were starting to recover (and their
exchange rates were actually appreciating). All our regressions use mid-January
1999 as the ending point. None of our results are a!ected by including or
excluding Brazil's January 1999 devaluation, and we also perform similar
regression results using March 1998, July 1998, September 1998, November
1998, and April 1999 as alternative ending points. Table 2 presents the raw
exchange rate data for these alternative dates. We report these robustness
checks in more detail as we move through the analysis.
For stock markets, we use the International Finance Corporation's Investable
Index (published in the IFC's 1998 and 1999 Emerging Markets Factbook and
updated daily in the Financial Times) which measures stock market returns for
a selected set of companies in U.S. dollars. This index includes the largest and
152 S. Johnson et al. / Journal of Financial Economics 58 (2000) 141}186
most liquid stocks in each market. Using the IFC's Investable Index reduces the
usual problem whereby posted prices in illiquid markets are not real transaction
prices. Table 3 reports the value of this IFC index at the end of 1998 and at its
lowest point in 1998, assuming that the value for each country was equal to 100
at the end of 1996. The IFC does not report an index for Hong Kong or
Singapore, so we use the standard Hang Seng Stock Index and Straits Times
Stock Index respectively, converted into U.S. dollars.
Some countries begin to show de"nite signs of economic recovery in the
second half of 1998, just as other countries are experiencing the full e!ects of the
crisis. For example, the Korean index we use reaches a low point of 23.6 at the
end of September, but recovers to 53.1 by the end of the year. In our main
regressions we therefore look at the lowest point in the stock market during
1998 to measure how far the market falls as a result of the crisis. We also check
our results using the end of 1998 as an alternative end point.
In terms of the model, our empirical tests assume that R and a are constant
across countries. We test whether k, as measured by corporate governance
variables, has an independent impact. This assumption is reasonable to a "rst
approximation because the anecdotal evidence suggests there was a similar
shock across all emerging markets. Most of the essays in Hunter et al. (1999)
argue or assume that there was a similar shock of some kind across all emerging
markets (see also Biers, 1998). We do not know if the size of this initial shock to
con"dence was exactly the same in all countries, but the evidence indicates both
that the initial loss of con"dence was small and that, at least in fall 1997, almost
every emerging market was a!ected (International Monetary Fund, 1997.) It is
possible that the shock was larger in countries with weaker institutions for
reasons that are unrelated to institutions. However, there is no evidence of such
a pattern to the shock. The anecdotal evidence suggests that there was a small
loss of investor con"dence that began in Thailand, spread through Asia, and
then suddenly included other emerging markets, marked by a surprising sell-o!
in Hong Kong from October 1997. By November 1997 there had been some
small loss of con"dence or questioning of future prospects in almost all emerging
markets.
3.2. Measuring economic conditions
To measure prior economic conditions we use standard macroeconomic
aggregates (the raw data are in Table 3). We use the versions of these data
published by two investment banks, J.P. Morgan (Emerging Markets: Economic
Indicators, Dec. 5, 1997) and Goldman Sachs (Emerging Markets Biweekly, Dec.
10, 1997). Both of these organizations build their databases using the available
information from national statistical o$ces and international organizations,
most notably the IMF and the World Bank, but they also put a great deal of
e!ort into ensuring that the data are comparable across countries. In addition

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 ข้อมูล
3.1 วัดวิกฤติ
ตัวอย่างขั้นพื้นฐานของเราคือ 25 ตลาดเกิดใหม่: อาร์เจนตินาบราซิล, ชิลี, จีน,
โคลอมเบียสาธารณรัฐเช็ก, กรีซ, ฮ่องกง, ฮังการี, อินเดียอินโดนีเซีย
อิสราเอล, เกาหลี, มาเลเซีย, เม็กซิโก, ฟิลิปปินส์, โปแลนด์ , โปรตุเกส, รัสเซีย, สิงคโปร์,
ประเทศไทย, ตุรกี, ไต้หวัน, แอฟริกาใต้และเวเนซุเอลา รายการรวมถึง
ประเทศที่หกจากละตินอเมริกา, สี่จากยุโรปตะวันออก,สิบ
เอเชียรวมทั้งกรีซและโปรตุเกสในยุโรป, ตุรกีและอิสราเอลในตะวันออกกลางและ
แอฟริกาใต้ ไม่มีการยอมรับอย่างกว้างขวางว่า "nition ของ Emerging`
marketsa เกี่ยวข้องในภาวะวิกฤตเอเชีย แต่ตัวอย่างของเรามีเกือบ 25
ประเทศยกย่องให้เป็น `emerginga โดยบรรษัทการเงินระหว่างประเทศ,
นักเศรษฐศาสตร์, JP Morgan, Goldman Sachs ทั้งหมด และการวิจัย Flemingsนี้
ชุดของประเทศกำลังพัฒนาที่มีขนาดใหญ่ค่อนข้างตลาด nancial "และ
ค่อนข้างเปิดบัญชีเงินทุน.
ตาม IFC (ตลาดเกิดใหม่ Factbook 1997, p. 334) ในตอนท้ายของ
1996 มีรายการฟรีอย่างสมบูรณ์และทางออก ของทุน (ในเรื่องเกี่ยวกับหุ้นที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์
) ใน 12 ประเทศของเรา. อาร์เจนตินาบราซิลสาธารณรัฐเช็ก, กรีซ, s
​​ จอห์นสัน, et al/ วารสารเศรษฐศาสตร์การเงิน 58 (2000) 141} 186 151
ฮังการี, มาเลเซีย, เม็กซิโก, โปแลนด์, โปรตุเกส, รัสเซีย, แอฟริกาใต้และไก่งวง.
ก็ยังมี `entrya ค่อนข้างฟรีและออกฟรีในประเทศชิลี, เกาหลี,
ประเทศไทย และเวเนซุเอลา มี `entrya ฟรีและค่อนข้างมีข้อ จำกัด บาง`
ทางออกในประเทศอินโดนีเซีย อย่างเป็นทางการมีรายการฟรีและออกเท่านั้น
ชั้นเรียนพิเศษของหุ้นในประเทศจีนและฟิลิปปินส์แม้ว่าหลักฐาน
ประวัติเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการควบคุมเงินทุนได้เพียงได้จริงๆ E! ective ในประเทศจีน
นักลงทุนได้รับอนุญาตเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตเข้าไปในโคลัมเบียและอินเดีย แต่
ทางออกฟรีได้รับอนุญาต การเข้าถึงตลาดแคบตามวัดไอเอฟซี
อยู่ในไต้หวันเท่านั้นที่นักลงทุนผู้มีอำนาจได้รับอนุญาตและมี
`restrictionsa เมื่อเอื่อยเฉื่อยของรายได้และเงินทุนบางส่วน ไอเอฟซีไม่ได้
จำแนกฮ่องกงอิสราเอลและสิงคโปร์.
เราปฏิบัติตามวรรณกรรมวิกฤตเอเชียโดยเกี่ยวกับขอบเขตของการ
แลกเปลี่ยนค่าเสื่อมราคาที่กำหนดอัตราเป็นตัวแปรสำคัญที่จะอธิบาย speci "-
ถอนรากถอนโคนของเราขึ้นอยู่กับตัวแปรที่สำคัญที่สุดคือการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
อัตราแลกเปลี่ยนจาก ณ สิ้นปี 1996 ถึงมกราคม 1999 เราใช้เวลาในตอนท้ายของปี 1996 เป็น
จุดเริ่มต้นและวัดการเปลี่ยนแปลงในอำนาจการซื้อในช่วงต่อไป
สองปีของสกุลเงินเทียบกับเรา เงินดอลลาร์ หากอัตราแลกเปลี่ยนอ่อนค่า
จาก 2,500 ถึง 10,000 ดอลลาร์ (เช่นเดียวกับรูเปียอินโดนีเซีย) มันได้หายไป
สามในสี่ของอำนาจซื้อ (เช่นสี่ครั้งเป็นจำนวนมาก rupiah มีความจำเป็นที่จะซื้อ
หนึ่งดอลลาร์) ผลัดอำนาจในการซื้อของในขณะนี้คือหนึ่งในสี่ของ
ระดับและอดีตประเทศนี้จะให้คะแนน 0.25 ในดัชนีของเราในการเปลี่ยนแปลงอำนาจในการซื้อ
ตารางที่ 2 แสดงอัตราแลกเปลี่ยนและการเปลี่ยนแปลงในอำนาจการซื้อ
จากอัตราแลกเปลี่ยนสำหรับจุดสิ้นสุดทางเลือกสำหรับ 25 ประเทศในตัวอย่างของเรา
.
วิกฤตอย่างเห็นได้ชัดเริ่มต้นขึ้นในช่วงฤดู​​ร้อนปี 1997 ที่มีการลดค่าเงินครั้งแรกของประเทศไทย
แต่มีข้อตกลงเกี่ยวกับเมื่อวิกฤตสิ้นสุดวันที่ไม่มีคือ มี
พื้นสี่ขั้นตอนคือในฤดูใบไม้ร่วงปี 1997 เมื่อเป็นปัญหาที่สำคัญในเอเชียและประเทศ
ไม่กี่ในละตินอเมริกา; ฤดูใบไม้ผลิปี 1998 เมื่อวิกฤตเป็นที่รับรู้จะมี
แพร่กระจายไปยังรัสเซียและบราซิลในช่วงฤดู​​ร้อนปี 1998 รัสเซียเมื่อคุณค่า; และฤดูใบไม้ร่วงปี 1998,
เมื่อบราซิลพยายามต่อสู้กับการลดค่าเงิน จากจุดวิกฤตของบราซิลในมุ​​มมองของ
ยังคงอย่างน้อยผ่านการลดค่าเงินในที่สุดในเดือนมกราคมปี 1999 แม้ว่า
ในเวลานี้ส่วนใหญ่ของประเทศในเอเชียได้เริ่มฟื้นตัว (และอัตราแลกเปลี่ยน
ของพวกเขาจริงแข็ง) ทั้งหมดการวิเคราะห์ของเราใช้ช่วงกลางเดือนมกราคม 1999
เป็นจุดสิ้นสุด ไม่มีผลของเรา! ected โดยรวมหรือ
ไม่รวมบราซิลมกราคม 1999 การลดค่าเงินและเรายังดำเนินการผลการถดถอย
คล้ายกันโดยใช้มีนาคม 1998, กรกฎาคม 1998, กันยายน 1998, พฤศจิกายน
ปี 1998 และเมษายน 1999 เป็นจุดสิ้นสุดทางเลือก ตารางที่ 2 นำเสนอข้อมูลดิบ
อัตราแลกเปลี่ยนสำหรับวันที่ทางเลือกเหล่านี้ เรารายงานการตรวจสอบเหล่านี้
ทนทานในรายละเอียดมากกว่าที่เราย้ายผ่านการวิเคราะห์.
สำหรับตลาดหุ้นเราใช้ลงทุนการเงินระหว่างประเทศของ บริษัท ดัชนี
(ตีพิมพ์ในไอเอฟซีปี 1998 และ 1999 Factbook ตลาดเกิดใหม่และ
อัพเดททุกวันในช่วงเวลาทางการเงิน) ซึ่งมาตรการที่ให้ผลตอบแทนการลงทุนในตลาดหุ้น
สำหรับเลือกชุดของ บริษัท ที่อยู่ในเรา ดอลลาร์ ดัชนีนี้มีที่ใหญ่ที่สุดและ
152 s จอห์นสัน, et al / วารสารเศรษฐศาสตร์การเงิน 58 (2000) 141} 186
ที่สุดหุ้นที่มีสภาพคล่องในแต่ละตลาดโดยใช้ดัชนีที่สามารถลงทุนไอเอฟซีจะช่วยลดปัญหา
ปกติโดยราคาที่โพสต์ในตลาดที่มีสภาพคล่องต่ำจะไม่ทำธุรกรรมจริงราคา
ตารางที่ 3 รายงานค่าของดัชนี IFC นี้ในตอนท้ายของปี 1998 และใน
จุดต่ำสุดในปี 1998 สมมติว่าค่าสำหรับแต่ละประเทศเท่ากับ 100
ในตอนท้ายของปี 1996 ไอเอฟซีไม่ได้รายงานดัชนีฮ่องกงหรือสิงคโปร์
,ดังนั้นเราจึงใช้มาตรฐานฮั่งเส็งดัชนีหุ้นและช่องแคบครั้ง
ดัชนีหุ้นตามลำดับแปลงเป็นเรา ดอลลาร์.
บางประเทศเริ่มแสดง de "Nite สัญญาณการฟื้นตัวของเศรษฐกิจในช่วงครึ่งหลังของปี 1998
เช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆ กำลังประสบ e เต็ม! ECTS ของวิกฤต
. ตัวอย่างเช่นดัชนีเกาหลีที่เราใช้ถึงต่ำ จุดจาก 23.6 ในช่วงปลาย
จากกันยายน แต่กู้คืนถึง 531 ภายในสิ้นปี ในการวิเคราะห์
หลักของเราเราจึงมองไปที่จุดต่ำสุดในตลาดหุ้นในช่วงปี 1998
เพื่อวัดว่าไกลตลาดตกอยู่เป็นผลมาจากวิกฤต เรายังตรวจสอบ
ผลของเราโดยใช้ปลายปี 1998 เป็นจุดสิ้นสุดทางเลือก.
ในแง่ของรูปแบบการทดสอบเชิงประจักษ์ของเราสมมติว่า r และมีค่าคงที่
ทั่วประเทศ เราทดสอบว่า K,เป็นวัดโดยการกำกับดูแลกิจการตัวแปร
มีผลกระทบต่อความเป็นอิสระ สมมติฐานนี้มีเหตุผลที่จะ RST "
ประมาณเพราะหลักฐานแสดงให้เห็นว่ามีการช็อต
ที่คล้ายกันในตลาดที่เกิดขึ้นใหม่ทั้งหมด. ที่สุดของการเขียนเรียงความใน Hunter, et al. (1999)
เถียงหรือสมมติว่ามีช็อตที่คล้ายกันบาง ชนิดในทุกตลาดเกิดใหม่
(เห็น biers, 1998)เราไม่ทราบว่าขนาดของช็อตแรกนี้
con "dence เป็นเหมือนกันในทุกประเทศ แต่หลักฐานแสดงให้เห็นว่า
เริ่มต้นของการสูญเสียทั้งสอง con" dence มีขนาดเล็กและที่อย่างน้อยที่สุดก็ในปี 1997 ลดลงเกือบ
ทุกตลาดเกิดใหม่เป็น! ected (กองทุนการเงินระหว่างประเทศ, 1997.) มันเป็นไปไม่ได้ที่
ช็อตขนาดใหญ่ในประเทศที่มีสถาบันอ่อนแอสำหรับ
ด้วยเหตุผลที่ไม่เกี่ยวข้องกับสถาบัน แต่มีหลักฐานดังกล่าวไม่เป็น
รูปแบบเพื่อช็อต หลักฐานแสดงให้เห็นว่ามีการสูญเสีย
เล็ก ๆ ของนักลงทุนมั่นใจ con "ที่เริ่มต้นขึ้นในประเทศไทยแพร่กระจายผ่านทางเอเชียและ
รวมแล้วก็ตลาดเกิดใหม่อื่น ๆ ที่ถูกทำเครื่องหมายด้วยน่าแปลกใจขาย o
ในฮ่องกงจากตุลาคม 1997 พฤศจิกายน 1997 โดยมีการบาง
การสูญเสียเล็ก ๆ ของความมั่นใจ con "หรือการซักถามของแนวโน้มในอนาคตในเกือบทุกตลาดเกิดใหม่
.
3.2. การวัดภาวะเศรษฐกิจ
ในการวัดภาวะเศรษฐกิจก่อนที่เราจะใช้มวล
มาตรฐานเศรษฐกิจมหภาค (ข้อมูลดิบที่อยู่ในตารางที่ 3). เราใช้รุ่น ของข้อมูลเหล่านี้
เผยแพร่โดยสองธนาคารเพื่อการลงทุน JP Morgan (ตลาดเกิดใหม่. ตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ
, 5 ธันวาคม,1997) และ Goldman Sachs (ตลาดเกิดใหม่รายปักษ์, ธันวาคม 10
, 1997) ทั้งขององค์กรเหล่านี้สร้างฐานข้อมูลของพวกเขาโดยใช้ข้อมูลที่มีอยู่
จากสถิติแห่งชาติ o $ CES และองค์การระหว่างประเทศ,
สะดุดตาที่สุดกองทุนการเงินระหว่างประเทศและธนาคารโลก แต่พวกเขายังนำการจัดการที่ดีของ e
! ดื่มเกลือแร่ให้แน่ใจว่าข้อมูลที่มี เปรียบได้ทั่วประเทศ นอกจากนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ข้อมูล
3.1 วัดวิกฤต
ตัวอย่างพื้นฐานของเราคือ ตลาดเกิดใหม่ 25: อาร์เจนตินา บราซิล ชิลี ประเทศ จีน,
โคลัมเบีย สาธารณรัฐเช็ก ประเทศกรีซ ฮ่องกง ฮังการี อินเดีย อินโดนีเซีย,
อิสราเอล เกาหลี มาเลเซีย เม็กซิโก ฟิลิปปินส์ โปแลนด์ โปรตุเกส รัสเซีย สิงคโปร์,
ไทย ตุรกี ไต้หวัน แอฟริกาใต้ และประเทศเวเนซุเอลา มี
6 ประเทศจากละติน สี่จากยุโรปตะวันออก สิบจาก
เอเชีย รวม ทั้งกรีซ และโปรตุเกสในยุโรป ตุรกี และอิสราเอลในตะวันออกกลาง,
และแอฟริกาใต้ มีเดไม่ยอมรับแบบ " nition ของ ' เกิดใหม่
marketsa ที่เกี่ยวข้องในวิกฤตการณ์ในเอเชีย แต่มีตัวอย่างของ 25 เราเกือบทั้งหมด
ประเทศถือเป็น ' emerginga โดย บริษัททางการเงินระหว่างประเทศ,
ที่นักเศรษฐศาสตร์ โฟร์เซ้นฟู้ดมอร์แกน โกลด์แมนแซคส์ Flemings วิจัย และ นี้
ชุดของประเทศกำลังพัฒนามีค่อนข้างมาก "ตลาด nancial และ
ค่อนข้างเปิดบัญชีทุนการ
ตามระบุ (Emerging ตลาด Factbook ปี 1997, p. 334), จบ
1996 มีทั้งฟรีและออกของเงินทุน (ด้วยประสงค์โดยการแสดง
หุ้น) ใน 12 ประเทศของเรา: อาร์เจนตินา บราซิล สาธารณรัฐเช็ก ประเทศ กรีซ,
S. จอห์นสัน et al / สมุดรายวันทางการเงินเศรษฐศาสตร์ 58 (2000) 141 } 186 151
ฮังการี มาเลเซีย เม็กซิโก โปแลนด์ โปรตุเกส รัสเซีย แอฟริกาใต้ และตุรกี
ยังมี ' ค่อนข้างฟรี entrya ออกฟรีประเทศชิลี ประเทศเกาหลี,
ไทย และประเทศเวเนซุเอลา มี ' ค่อนข้างฟรี entrya และ ' ข้อจำกัดบาง
ออกในอินโดนีเซีย อย่างเป็นกิจจะลักษณะ มีฟรีและออกสำหรับ
เรียนพิเศษหุ้นในจีนและฟิลิปปินส์ แม้ที่เล็ก ๆ
หลักฐานแนะนำว่า ควบคุมเงินทุนเหล่านี้ได้เท่านั้นแล้วอี! ective ใน
จีน ลงทุนที่ได้รับอนุญาตเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตในโคลอมเบียและอินเดีย แต่
ออกฟรีได้รับอนุญาต เข้าตลาดพันธุ์ ตามวัด IFC
ในไต้หวัน ที่ลงทุนที่ได้รับอนุญาตเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตใน และมี
' บางอย่าง restrictionsa ในการส่งกลับกำไรและเงินทุน ระบุไม่
จัดประเภทฮ่องกง อิสราเอล และสิงคโปร์
เราตามวรรณคดีวิกฤตเอเชียโดยเกี่ยวกับขอบเขตของการ
ค่าเสื่อมราคาอัตราแลกเปลี่ยนที่ระบุเป็นตัวแปรสำคัญจะอธิบาย Speci "-
cally ตัวแปรขึ้นอยู่กับเราสำคัญที่สุดคือ การเปลี่ยนแปลงในการว่ายอม
อัตราแลกเปลี่ยนจากท้าย 1996 ถึง 2542 มกราคม เราใช้เวลาสิ้นสุดของปี 1996 เป็น
เริ่มต้นจุด และวัดการเปลี่ยนแปลงในอำนาจซื้อมากกว่าถัดไป
ปีสองสกุลเงินที่สัมพันธ์กับเงินดอลลาร์สหรัฐ ถ้าอัตราแลกเปลี่ยน depreciates
จาก 2500 ถึง 10000 เป็นเงินดอลลาร์ (เป็นกับ rupiah อินโดนีเซีย), มีการสูญเสีย
3 ไตรมาสของการซื้อ (เช่นพลังงาน rupiah สี่ครั้งเป็นจำนวนมากเป็น
ซื้อดอลลาร์หนึ่ง) หรือ กำลังซื้อตอนนี้เป็นไตรมาสที่หนึ่งของของ
ระดับเดิมและประเทศนี้จะคะแนน 0.25 ในดัชนีของเราของเปลี่ยนแปลง
กำลังซื้อ ตารางที่ 2 แสดงอัตราการเปลี่ยนแปลงในการซื้อ
พลังงานของอัตราแลกเปลี่ยนสำหรับจุดสิ้นสุดอื่นใน 25 ประเทศของเรา
ตัวอย่าง.
วิกฤตอย่างชัดเจนเริ่มในฤดูร้อนปี 1997 กับ devaluation เริ่มต้นของ
ไทย อย่างไรก็ตาม มีไม่มีข้อตกลงในวิกฤตสิ้นสุดเมื่อ มี
พื้นสี่ระยะ: ฤดูใบไม้ร่วงปี 1997 เมื่อปัญหาสำคัญได้ในเอเชียและกี่
ประเทศในละติน ฤดูใบไม้ผลิปี 1998 เมื่อการรับรู้วิกฤตให้
แพร่กระจายไปยังรัสเซียและบราซิล ฤดูร้อนปี 1998 เมื่อรัสเซีย devalued และฤดูใบไม้ร่วงปี 1998,
เมื่อบราซิลต่อสู้กับ devaluation วิกฤตจากมุมมองของบราซิล
ต่อน้อยผ่าน devaluation สุดในเดือนมกราคมปี 1999 แม้ว่า
โดยขณะนี้ ประเทศเอเชียส่วนใหญ่ได้เริ่มต้นการกู้คืน (และของ
อัตราแลกเปลี่ยนได้แข็งจริง) Regressions เราใช้กลางเดือนมกราคม
1999 เป็นจุดสิ้นสุด ไม่มีผลของเราเป็น! ected โดยรวม หรือ
ยกเว้นประเทศบราซิล devaluation 2542 มกราคม และเรายังทำเหมือน
ผลการถดถอยที่ใช้ 1998 มีนาคม 1998 กรกฎาคม 1998 กันยายน พฤศจิกายน
1998 และ 1999 เมษายนเป็นจุดสิ้นสุดอื่น ตารางที่ 2 แสดงดิบ
ข้อมูลอัตราแลกเปลี่ยนวันที่เหล่านี้ทดแทน เรารายงานเสถียรภาพนี้
ตรวจสอบในรายละเอียดกับเราย้ายผ่านการวิเคราะห์
สำหรับตลาดหุ้น เราใช้ Investable ของ บริษัททางการเงินระหว่างประเทศ
ดัชนี (เผยแพร่ในของ IFC 1998 และ 1999 เกิดขึ้นตลาด Factbook และ
ปรับปรุงทุกวันในเวลาเงิน) ตลาดหุ้นมาตรการที่ส่งกลับค่า
บริษัทในเหรียญชุดที่เลือก ดัชนีรวมใหญ่ที่สุด และ
152 S. จอห์นสันและ al. / สมุดรายวันของการเงินเศรษฐศาสตร์ 58 (2000) 141 } 186
หุ้นสภาพคล่องมากที่สุดในตลาดแต่ละ ลดการใช้ดัชนี Investable ของ IFC
ปัญหาปกติโดยราคาที่ลงรายการบัญชีแล้วในตลาด illiquid ไม่ธุรกรรมจริง
ราคา 3 ตารางรายงานค่าดัชนีนี้ IFC ที่สิ้นสุด ของปี 1998 และที่ของ
จุดต่ำในปี 1998 สมมติว่า ค่าสำหรับแต่ละประเทศไม่เท่ากับ 100
ท้าย 1996 ระบุรายงานดัชนีสำหรับฮ่องกง หรือ
สิงคโปร์ ดังนั้นเราใช้ Hang Seng หุ้นดัชนีมาตรฐานและสเตรทส์ไทมส์
ดัชนีหุ้นตามลำดับ แปลงเป็นสหรัฐดอลลาร์
บางประเทศเริ่มแสดงเด "ไนท์สัญญาณการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของการ
ที่สองครึ่งปี 1998 เช่นเดียวกับที่ประเทศอื่น ๆ ประสบอีเต็ม! ects ของ
วิกฤต ตัวอย่าง ดัชนีเกาหลีเราใช้ถึง 23.6 ที่จุดต่ำสุด
สิ้นสุดกันยายน แต่การกู้คืนการ 531 ช่วงปลายปี ในหลักของเรา
regressions เราจึงต้องมองที่จุดต่ำสุดในตลาดหุ้นระหว่าง
1998 วัดเท่าใดตลาดตกจากวิกฤต เรายังตรวจสอบ
ผลของเราใช้สิ้นปี 1998 เป็นการทดแทนจุดสิ้นสุดการ
ในแบบ ทดสอบของเราประจักษ์คิดที่ R และมีความคง
ข้ามประเทศ เราทดสอบว่า k วัดจากการกำกับ
ตัวแปร มีผลอิสระ เหมาะสมที่จะเป็นการ " rst
ประมาณเนื่องจากหลักฐานเล็ก ๆ แนะนำมีการคล้าย
ช็อกข้ามตลาดเกิดใหม่ทั้งหมด ส่วนใหญ่ของบทความในฮันเตอร์และ al. (1999)
โต้เถียง หรือสมมติว่า มีช็อตเหมือนกันของสิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นทั้งหมด
ตลาด (ดู Biers, 1998) เราไม่ทราบว่าช็อตที่จะเริ่มต้นขนาดนี้
ติด " dence ถูกต้องเหมือนกันในทุกประเทศ แต่หลักฐานที่บ่งชี้ว่า ทั้งสอง
ที่ขาดทุนเริ่มต้นของแอร์" dence เล็ก และที่ น้อยในตก 1997 เกือบ
ทุกตลาดเกิดใหม่เป็น! ected (นานาชาติเงินทุน 1997) เป็น
สุดช็อกที่ว่า เป็นใหญ่ในประเทศกับสถาบันที่แข็งแกร่งสำหรับ
เหตุผลที่ไม่เกี่ยวข้องกับสถาบัน อย่างไรก็ตาม มีของเช่น
รูปแบบกับการช็อก หลักฐานเล็ก ๆ แนะนำว่า มีขนาดเล็ก
ขาดทุนของนักลงทุนคอน " dence ที่เริ่มขึ้นในประเทศไทย แพร่กระจายผ่านเอเชีย และ
ทันทีรวมตลาดเกิดใหม่อื่น ๆ ทำเครื่องหมาย โดยโอขายน่าแปลกใจ!
ในฮ่องกงจาก 1997 ตุลาคม โดย 1997 พฤศจิกายน มีได้บาง
สูญเสียขนาดเล็กของคอน " dence หรือกันของแนวโน้มในอนาคตเกือบทั้งหมดเกิดขึ้น
ตลาด.
3.2 วัดภาวะเศรษฐกิจ
วัดภาวะเศรษฐกิจก่อนหน้านี้ เราใช้มาตรฐานเศรษฐกิจมหภาค
ผล (ข้อมูลดิบอยู่ในตารางที่ 3) เราใช้รุ่นข้อมูลเหล่านี้
ประกาศธนาคารลงทุน 2 โฟร์เซ้นฟู้ดมอร์แกน (ตลาดเกิดใหม่: เศรษฐกิจ
ตัวบ่งชี้ 5 ธันวาคม ปี 1997) และโกลด์แมนแซคส์ (เพื่อน เกิดใหม่ตลาดธันวาคม
10, 1997) ทั้งสององค์กรนี้สร้างฐานข้อมูลผู้ใช้ที่มี
ข้อมูลจากงาน ces $ o สถิติแห่งชาติและองค์กรระหว่างประเทศ,
ส่วนใหญ่ IMF และธนาคารโลก แต่พวกเขาทำมาก
e ! ort เป็นข้อมูลเปรียบเทียบได้ทั่วประเทศมั่นใจ นอกจากนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ข้อมูล
3.1 . การวัดที่วิกฤต
พื้นฐานของเราเป็นตัวอย่าง 25 ตลาดใหม่:อาร์เจนตินา,บราซิล,ชิลี,จีน,
โคลัมเบีย,สาธารณรัฐเช็ก,กรีซ,จีน,ฮ่องกง,ฮังการี,อินเดีย,อินโดนีเซีย,
อิสราเอล,เกาหลีใต้,มาเลเซีย,เม็กซิโก,ฟิลิปปินส์,โปแลนด์,โปรตุเกส,รัสเซีย,สิงคโปร์,
ประเทศไทย,ตุรกี,ไต้หวัน,แอฟริกาใต้,และเวเนซุเอลา. รายการที่ประกอบด้วย
หกประเทศในลาตินอเมริกาสี่จากยุโรปตะวันออกสิบจาก
ภูมิภาค เอเชียรวมถึงประเทศกรีซและโปรตุเกสในยุโรปประเทศตุรกีและอิสราเอลในตะวันออกกลาง
และแอฟริกาใต้. ไม่มีโดยทั่วไปแล้วได้รับการยอมรับ de " nition ของ"ประเทศเกิดใหม่
marketsa ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในวิกฤตเศรษฐกิจเอเชียแต่ตัวอย่างของเราของ 25 รวมถึงเกือบทั้งหมด
ซึ่งจะช่วยให้ประเทศซึ่งถือว่าเป็น" emerginga โดยบริษัทการเงินระหว่างประเทศที่
นักเศรษฐศาสตร์ที่ J . P . Morgan Goldman Sachs Flemings - ในบริเวณใกล้เคียงและการวิจัยโรงแรมแห่งนี้คือ
ซึ่งจะช่วยให้ตั้งค่าของประเทศกำลังพัฒนามีขนาดใหญ่" nancial และตลาดค่อนข้าง
ซึ่งจะช่วยเปิดให้บริการเงินทุนบัญชี.
ตามที่ชักชวน(ตลาดใหม่ factbook 1997 , p . 334 ),ในช่วงปลายปี 1996
มีอย่างสมบรูณ์แบบเข้าชมแบบไม่เสียค่าบริการและทางออกของเงินทุน(พร้อมด้วยการแสดง
หุ้น)ใน 12 ประเทศของเรา:อาร์เจนตินา,บราซิล,สาธารณรัฐเช็ก,กรีซ, N . S . S . จอห์นสัน et al ./วารสารของทางการเงินเศรษฐศาสตร์ 58 ( 2000 ) 141 } 186151
ฮังการีมาเลเซีย,เม็กซิโกโปแลนด์,โปรตุเกส,รัสเซีย,แอฟริกาใต้และตุรกี.
ก็ยังมี' entrya แบบไม่เสียค่าบริการและทางออกแบบไม่เสียค่าบริการในประเทศชิลีเกาหลีใต้
ประเทศไทยและเวเนซุเอลา มี' entrya แบบไม่เสียค่าบริการค่อนข้างน้อยและ'ข้อจำกัดบางประการ
บนทางออกในประเทศอินโดนีเซีย อย่างเป็นทางการแต่มีเข้าชมแบบไม่เสียค่าบริการและทางออกเท่านั้นสำหรับ
ตามมาตรฐานชั้นเรียนพิเศษของหุ้นในประเทศจีนและฟิลิปปินส์แม้ว่าจะมีหลักฐานแสดงเรื่องราว
ซึ่งจะช่วยให้เห็นว่าการควบคุมเงินทุนเหล่านี้มีเพียงการ e ! ective ใน
จีนอย่างแท้จริง. เฉพาะผู้ลงทุนได้รับอนุญาตก็ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในโคลอมเบียและอินเดียแต่
ทางออกแบบไม่เสียค่าบริการได้รับอนุญาตให้ การเข้าสู่ตลาดอับได้ตามวัดที่ชักชวน
อยู่ในไต้หวันที่ได้รับอนุญาตเท่านั้นนักลงทุนได้ในและมี
ตามมาตรฐาน' restrictionsa บางอย่างในการส่งออกของเงินทุนและรายได้. ชักชวนไม่ได้
ซึ่งจะช่วยแบ่ง ประเภท Hong Kong อิสราเอลสิงคโปร์และ.
เราทำตามเอกสารที่ในเอเชียโดยในส่วนของอัตราแลกเปลี่ยนอ่อนค่าลง
ไม่มากนักที่เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ได้รับการอธิบาย เปลี่ยนไปตาม" -
นั้นส่วนมากได้หลายระดับขึ้นอยู่กับความสำคัญของเราจะมีการเปลี่ยนแปลงที่ไม่มากนักที่
อัตราแลกเปลี่ยนจากช่วงปลายปี 1996 ถึงมกราคม 1999 . เราจะสิ้นสุดในปี 1996 เนื่องจากเป็นจุดเริ่ม
และมาตรการการเปลี่ยนที่อยู่ในอำนาจการซื้อไป
สองปีที่ของค่าเงินสกุลเมื่อเทียบกับค่าเงินดอลลาร์สหรัฐฯได้ หากอัตราดอกเบี้ยอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราที่โดยเฉพาะ
ซึ่งจะช่วยจาก 2 , 500 ถึง 10 , 000 ดอลลาร์(ตามด้วยอินโดนีเซีย,รูเปีย)ก็มีลืม
ซึ่งจะช่วยทั้งสาม - สี่ส่วนของกำลังซื้อของ(เช่นสี่เท่า,รูเปียจำนวนมากจำเป็นต้องมี
ซึ่งจะช่วยในการซื้อดอลลาร์สรอ.) มีทางเลือกสำหรับกำลังซื้อในปัจจุบันนี้เป็นหนึ่งในสี่ของ
ระดับและอดีตประเทศนี้จะได้คะแนน 0.25 ในดัชนีของเรามีการเปลี่ยนใน
กำลังซื้อ ตารางที่ 2 แสดงการเปลี่ยนแปลงและมีอัตราค่าบริการแลกเปลี่ยนเงินตราที่กำลัง
ซึ่งจะช่วยในการซื้อของอัตราแลกเปลี่ยนสำหรับจุดสิ้นสุดทางเลือกสำหรับ 25 ประเทศที่อยู่ใน
ตัวอย่างของเรา.
วิกฤติเศรษฐกิจได้อย่างชัดเจนเริ่มในช่วงฤดูร้อนปี 1997 พร้อมด้วยเกี่ยวกับสถานการณ์ค่าเงินเริ่มต้นของ
ประเทศไทย แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังไม่สามารถตกลงกันได้ในเรื่องเมื่อเกิดวิกฤติเศรษฐกิจนั้นสิ้นสุดลง มี
โดยพื้นฐานแล้วสี่ขั้นตอน:ฤดูใบไม้ร่วงปี 1997 ,ที่สำคัญปัญหาอยู่ใน ภูมิภาค เอเชียและที่ไม่กี่
ซึ่งจะช่วยประเทศในลาตินอเมริกาฤดูใบไม้ผลิ 1998 ,เมื่อเกิดวิกฤติมีการรับรู้ในการมี
ซึ่งจะช่วยกระจายไปยังรัสเซียและบราซิล ภาค ฤดูร้อน 1998 ,เมื่อรัสเซียลดคุณค่าลงไปและเมื่อฤดูใบไม้ร่วงปี 1998 ,
เมื่อบราซิลดิ้นรนต่อสู้กับล่อแหลม วิกฤติจากจุดของบราซิลในการดู
อย่างต่อเนื่องอย่างน้อยผ่านล่อแหลมในขั้นสุดท้ายในเดือนมกราคม 1999 แม้ว่า
ซึ่งจะช่วยโดยเวลานี้ประเทศในเอเชียส่วนใหญ่จะเริ่มในการกู้คืน(และอัตราแลกเปลี่ยน
ซึ่งจะช่วยค่าเงินบาทแข็งค่าขึ้นมาจริงๆแล้ว) ของเราด้านค่าจ้างทั้งหมดใช้ช่วงกลางเดือนมกราคม 1999
ซึ่งจะช่วยเป็นจุดสุดท้ายที่ ไม่มีผลลัพธ์ของเรามี!ได้รับผลกระทบด้วยรวมถึงหรือ
ตามมาตรฐานไม่รวมของบราซิลล่อแหลมเดือนมกราคม 1999 และเรายังได้ทำผล
( Log เหมือนการใช้เดือนมีนาคม 1998 เดือนกรกฎาคม 1998 เดือนกันยายน 1998 เดือนพฤศจิกายน
1998 และเดือนเมษายน 1999 เป็นทางเลือกสุดท้ายจุด ตารางที่ 2 นำเสนอข้อมูลดิบ
อัตราแลกเปลี่ยนสำหรับวันที่ทางเลือกเหล่านี้ เราจะรายงานตรวจสอบความแข็งแกร่ง
เหล่านี้ในรายละเอียดมากขึ้นเนื่องจากเราจะเดินทางผ่านการวิเคราะห์.
สำหรับตลาดหุ้นเราใช้การเงินระหว่างประเทศบริษัท investable
ดัชนี(ประกาศในที่ชักชวนของ 1998 และ 1999 ตลาดใหม่ factbook
ซึ่งจะช่วยปรับปรุงและทุกวันในทางการเงินครั้ง)ซึ่งมาตรการหุ้นตลาดจะกลับสำหรับ
ซึ่งจะช่วยให้เลือกตั้งค่าของบริษัทในประเทศสหรัฐอเมริกาดอลลาร์สรอ. ดัชนีนี้รวมถึงมีขนาดใหญ่ที่สุดและ
152 . S . S . Johnson et al . /วารสารของทางการเงินเศรษฐศาสตร์ 58 ( 2000 ) 141 } 186
หุ้นผสมน้ำยาทำความสะอาดมากที่สุดในแต่ละตลาด.การใช้ investable ดัชนีของชักชวนให้ช่วยลดปัญหาตามปกติที่
ซึ่งราคาประกาศในตลาด illiquid ไม่ได้จริงๆการทำธุรกรรม
ราคา ตารางที่ 3 รายงานความคุ้มค่าของดัชนีชักชวนนี้เมื่อสิ้นสุดการทำงานของปี 1998 และที่
ซึ่งจะช่วยจุดต่ำสุดในปี 1998 การสันนิษฐานว่าค่าสำหรับแต่ละประเทศก็เท่ากับ 100
ในช่วงปลายปี 1996 ชักชวนไม่ได้รายงานดัชนีที่สำหรับฮ่องกงหรือสิงคโปร์
ดังนั้นเราจึงใช้ Hang Seng ดัชนีตลาดหลักทรัพย์ฯครั้ง
หุ้นและดัชนี Straits มาตรฐานตามลำดับแปลงเป็นดอลลาร์สหรัฐฯ..
บางประเทศจะเริ่มแสดง de "ป้าย nite ของการฟื้นตัวของเศรษฐกิจในครึ่งปีหลังของปี 1998
ซึ่งจะช่วยได้เพียงเป็นประเทศอื่นๆมีประสบการณ์แบบเต็ม e ! ects ของ
วิกฤต ตัวอย่างเช่นดัชนี ภาษา เกาหลีที่เราใช้มาถึงจุดต่ำสุด 23.6 ที่
ช่วงปลายเดือนกันยายนแต่จะกู้คืนถึง 531 ในปลายปีนี้. ในหลัก
ด้านค่าจ้างของเราเราจึงมองที่จุดที่ต่ำที่สุดในตลาดหลักทรัพย์ในระหว่าง
ในช่วงปี 1998 วัดได้มากแค่ไหนตลาดอยู่เป็นผลมาจากวิกฤติ นอกจากนั้นเรายังตรวจสอบ
ผลของเราโดยใช้ปลายปี 1998 เมื่อปลายทางเลือกจุดเชื่อมต่อ.
ในเงื่อนไขของรุ่นที่ทำการทดสอบในเชิงประจักษ์ของเราจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบว่า R และอยู่อย่างต่อเนื่อง
ซึ่งจะช่วยข้ามประเทศ เราจะทำการทดสอบว่า Kตามที่วัดได้จากตัวแปรการกำกับดูแลกิจการบริษัท
ซึ่งจะช่วยได้ส่งผลกระทบต่อเป็นอิสระ สมมติฐานนี้มีเหตุผลที่จะ" RST
ซึ่งจะช่วยจัดให้ใกล้เคียงเพราะหลักฐานที่แสดงเรื่องราวที่ได้แนะนำมีความเหมือน
เกิดไฟฟ้าช็อตที่อยู่ตรงข้ามตลาดใหม่ทั้งหมด เรียงความที่อยู่ในสัตว์ et al .มากที่สุด ( 1999 )
ให้เหตุผลหรือจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบว่ามีแรงกระแทกความเหมือนบางชนิดในตลาดใหม่ตลาด
(ดูที่ยัง biers 1998 )ทั้งหมดเราจะไม่รู้ว่ามีขนาดนี้ครั้งแรกของการเกิดการ
- - " dence ก็เหมือนกับในทุกประเทศแต่มีหลักฐานแสดงว่าทั้ง
ซึ่งจะช่วยให้เริ่มต้นการสูญเสียของ Con " dence เป็นขนาดเล็กและที่เวลาอย่างน้อยในช่วงฤดูใบไม้ร่วงปี 1997 เกือบจะทุก
ตลาดที่เกิดขึ้นได้!ได้รับผลกระทบ(กองทุนการเงินระหว่างประเทศ, 1997 )เป็น
เป็นไปได้ว่าจะเกิดไฟไหม้ใหญ่ขึ้นในประเทศที่มีอ่อนแอกว่าสถาบันการเงินตอบแทน
ด้วยเหตุผลที่ไม่เกี่ยวข้องกับการกำกับสถาบันการเงิน. แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังไม่มีหลักฐานว่ารูปแบบที่
ซึ่งจะช่วยให้การกระแทกได้ หลักฐานที่แสดงเรื่องราวที่ชี้ให้เห็นว่ามีการสูญเสียขนาดเล็ก
ซึ่งจะช่วยให้นักลงทุน - CON " dence ที่เริ่มขึ้นในประเทศไทยซึ่งกระจายตัวอยู่ในเอเชียและ
แล้วจู่ๆรวมถึงตลาดที่กำลังเติบโตอื่นๆที่มีเครื่องหมายโดยน่าประหลาดใจขาย - O !
ในฮ่องกงตั้งแต่เดือนตุลาคม 1997 โดยเดือนพฤศจิกายนปี 1997 มีบางส่วนได้รับการตอบแทน
การสูญเสียขนาดเล็กของ Con "สงสัยหรือ dence ของอนาคตในเกือบทุกตลาดใหม่ตลาด
.
3.2 . การวัด สภาวะ เศรษฐกิจ
ซึ่งจะช่วยในการวัด สภาวะ เศรษฐกิจก่อนเราใช้มาตรฐานเศรษฐกิจมห ภาค
รวม(ข้อมูลดิบที่อยู่ในตาราง 3 ) เราใช้ข้อมูลรุ่นก่อนหน้าของข้อมูล
เหล่านี้เผยแพร่โดยธนาคารทั้งสองการลงทุน J . P . Morgan (ตลาดใหม่ทางเศรษฐกิจ
ไฟแสดงสถานะ 5 ธ.ค.1997 )และ Goldman Sachs (ตลาดใหม่สัปดาห์ละสองครั้ง 10 ธ.ค.
1997 ) องค์กรเหล่านี้ทั้งสร้างฐานข้อมูลของตนโดยใช้ข้อมูลที่มีอยู่
ออกจากองค์กรสำนักงานสถิติแห่งชาติ O $ CES ยอดเยี่ยมและอาหารนานาชาติ
มีชื่อเสียงอย่างสูงสุดที่ไอเอ็มเอฟและธนาคารโลกแต่เขายังได้ข้อตกลงที่ดีเยี่ยมของ
e !เ&รียงในการให้ความมั่นใจว่าข้อมูลที่ได้รับเมื่อเทียบกับในทุกประเทศ ในการเพิ่ม