SEX HORMONE-BINDINGGLOBULIN ANDBREA

SEX HORMONE-BINDING
GLOBULIN AND
BREAST CANCER RISK
Lila E. Nachtigall, MD
Epidemiologic evidence supports
the hypothesis that a woman’s
cumulative exposure to premenopausal
ovarian steroids, estrogen
and progesterone, contributes to
the lifetime risk of developing
breast cancer. A direct relationship
between total endogenous
levels of plasma estrogens and
the incidence of breast carcinoma
has not been demonstrated,
however, and no substantial
breast cancer risk has
been consistently associated with
postmenopausal estrogen replacement
therapy. This paper
summarizes the literature regarding
the potential role of sex
hormone-binding globulin
(SHBG) in modifying breast cancer
risk. It has been proposed
that circulating levels of bioavailable
estrogens (ie, not
bound to SHBG) might more directly
reflect the risk for development
of disease. Several studies
have detected an association
between a decreased percentage
of estradiol bound to SHBG, a
small increase in free estradiol,
and a higher incidence of breast
cancer in postmenopausal
women. The physiologic significance
of this increase in free
estradiol, however, especially
considered in the context of the
relatively lower postmenopausal
levels of total estradiol, is not
clear. In addition to its carrier
function for circulating estradiol,
SHBG specifically binds to cells
of steroid-responsive tissues, including
breast tissue, and decreases
the proliferation of some
breast cancer cells through activation
of cyclic adenosine monophosphate.
This suggests that a
decrease in the binding capacity
of SHBG could potentially diminish
SHBG binding to breast cell
membranes and increase the rate
of cellular proliferation. Oral estrogens
increase plasma SHBG
levels in postmenopausal women
and this increase might mitigate
the effect of estrogen replacement
therapy on breast cancer
epidemiology. (Prim Care Update
Ob/Gyns 1999;6:39 – 45.
© 1999 Elsevier Science

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพศที่ hormone-binding


ไลล่าและความเสี่ยงโรคมะเร็งเต้านมเช่น nachtigall MD

หลักฐานทางระบาดวิทยาสนับสนุนสมมุติฐานที่ว่า การสะสมของ
ผู้หญิง premenopausal

และฮอร์โมนเอสโตรเจน สารสเตียรอยด์ ก่อให้เกิด

อายุการใช้งานความเสี่ยงของการพัฒนามะเร็งเต้านม ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างระดับภายนอก

รวมเจาะเลือดพลาสมาและอุบัติการณ์ของโรคมะเร็งเต้านม

ได้สาธิต และไม่มีมาก

แต่ความเสี่ยงมะเร็งเต้านมได้ถูกอย่างต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับ
6

estrogen ทดแทนบำบัด
เอกสารนี้สรุปวรรณกรรมเกี่ยวกับ
บทบาทศักยภาพของฮอร์โมนเพศ

( shbg กลอบูลินผูก ) ในการแก้ไขความเสี่ยงมะเร็ง
เต้านม ก็มีการเสนอว่า ระดับของเอสโตรเจนใน


( เช่น ไม่หมุนเวียนต้อง shbg ) อาจจะเพิ่มเติมโดยตรงสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนา

ความเสี่ยงของโรค
หลายการศึกษาพบความสัมพันธ์ระหว่างการลดลงของค่า

ยังต้อง shbg ,
เพิ่มขนาดเล็กในไข่ฟรี
และสูงอุบัติการณ์ของมะเร็งเต้านมในผู้หญิงวัยทอง

ที่สำคัญทางสรีรวิทยา
นี้เพิ่มฟรี

ก่อน อย่างไรก็ตาม , โดยเฉพาะอย่างยิ่งพิจารณาในบริบทของ

ค่อนข้างต่ำกว่าระดับ 6 เท่า รวมเป็นไม่
ชัดเจน นอกเหนือจากการทำงานของผู้ให้บริการ

shbg หมุนเวียนก่อน โดยจับกับเซลล์เนื้อเยื่อของสเตียรอยด์ต่อ

รวมทั้งเนื้อเยื่อเต้านมและลดการแพร่กระจายของบาง


ผ่านการกระตุ้นเซลล์มะเร็งเต้านมของไซคลิกทำงานตัวเป็นเกลียว .

นี้ชี้ให้เห็นว่าลดการเกาะของ shbg อาจลดทอนความสามารถ

shbg ผูกพันกับเยื่อหุ้มเซลล์

ของเต้านม และเพิ่มอัตราการโทรศัพท์มือถือ . ปากเจาะเลือดเพิ่มระดับในพลาสมา shbg


ผู้หญิงวัยทองและการเพิ่มขึ้นนี้อาจลด

ผลของการรักษาทดแทนฮอร์โมนเอสโตรเจนในมะเร็งเต้านม
ระบาดวิทยา ( พริมดูแลปรับปรุง
OB / gyns 1999 ; 6 : 39 - 45 .
สงวนลิขสิทธิ์ 2542 Elsevier Science