UOE – Chapter Twenty-TwoChapter Twe

UOE – Chapter Twenty-Two

Chapter Twenty-Two

In the morning Peng Cheng Gui walked into the studio and she saw Gu Jing sat in front of the coffee table. On the coffee table were squashed hot buns and a spoon dug into a bowl of soup nonstop. Half of the bowl of soup splattered onto the coffee table.

‘Why are you a messy eater like a child? Are you done eating? If you are then I’m throwing away the food on the table,’ Peng Cheng Gui said.

‘Um,’ Gu Jing said.

Peng Cheng Gui cleared the coffee table, but she noticed the untouched bowl of congee.

‘Oh? Are you sick? You didn’t touch the bowl of congee,’ Peng Cheng Gui said.

Gu Jing held her spoon and she sat on the sofa dazed.

Peng Cheng Gui stood in front of Gu Jing. ‘What’s wrong? Why do you look lost? What happened?’

Gu Jing saw a shadow in front of her and it broke her daze. ‘Huh? Why are you standing too close to me?’

Peng Cheng Gui sat on the sofa next to Gu Jing. ‘Confess. Did you meet a good man on your blind date yesterday? Is that why you look like you lost your soul?’

‘Yesterday…’ Gu Jing said.

Gu Jing remembered the hot atmosphere in Zhen Lang’s car and she immediately wanted to stop thinking about him.

Gu Jing remembered Zhen Lang’s smile and he whispered shady words in her ear. She felt like his eyes absorbed her soul and she felt like his body wanted to challenge her body.

Gu Jing slammed the coffee table and she laid powerless on the sofa.

Gu Jing knew Zhen Lang’s eyes were seductive since high school, his eyes seduced many young girls back in high school. In college his eyes seduced many young ladies. But yesterday when he smiled and whispered in her ear, she saw his seductive eyes and she forgot to resist. In that moment she thought his eyes were beautiful and she forgot about the preservation of her virginity.

Peng Cheng Gui held Gu Jing’s shoulders and she shook Gu Jing’s shoulders. ‘Um. Hurry up and tell me about your blind date yesterday.’

‘Yesterday…’ Gu Jing said. She fisted her hands. ‘I swear I’m never going on another blind date again!’

‘Then today your acting strange isn’t because of your blind date but because of someone else?’ Peng Cheng Gui asked.

Gu Jing stared at the ceiling and she thought about the question Zhen Lang asked her in his car.

Zhen Lang asked Gu Jing if she wanted to know if he was a virgin then why didn’t she inspect his body herself. She wanted to ask him how she was supposed to inspect his body to see if he was a virgin. Then she thought perhaps he wanted to tell her what was between his legs was fake.

Peng Cheng Gui poked Gu Jing’s forehead with a finger. ‘Gu Jing, are you thinking about a man?’

Gu Jing thought perhaps Zhen Lang was a man so she didn’t deny she was thinking about a man.

Peng Cheng Gui pinched Gu Jing’s cheeks and she smiled. ‘Little Jing, look at me. I want to see if you love him so you need to answer my questions honestly.’

Gu Jing looked into Peng Cheng Gui’s eyes and she felt like she was under hypnotism.

‘Firstly, when you think about him do you feel like your heart is full of sweetness and thinking about him makes you smile?’ Peng Cheng Gui asked.

Gu Jing shivered and she scoffed. ‘Smile? More like cry.’

‘Secondly, when you think about him do you think his smile is beautiful?’ Peng Cheng Gui asked.

Gu Jing swatted Peng Cheng Gui’s fingers away from her face. ‘Beautiful? As if.’

‘Thirdly, when you think about him does your heart melt?’ Peng Cheng Gui asked.

‘Melt?’ Gu Jing asked. She glared at Peng Cheng Gui. ‘I think about killing him. Tell me, does that count as my heart melting?’

‘Fourthly, when you think about him immediately you want him to appear in front of you and if you don’t see him for a while you miss him?’ Peng Cheng Gui asked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

UOE - บทที่ยี่สิบสองบทที่ยี่สิบสองในตอนเช้าเป็งเฉิงกุยเดินเข้าไปในสตูดิโอและเธอเห็น Gu จิงนั่งอยู่ในด้านหน้าของโต๊ะกาแฟ บนโต๊ะกาแฟที่ถูกแบนขนมปังร้อนและช้อนขุดลงไปในชามซุปดุ๊กดิ๊ก ครึ่งหนึ่งของชามซุปสาดลงบนโต๊ะกาแฟ. ทำไมคุณเป็นกินยุ่งเหมือนเด็ก? คุณจะทำรับประทานอาหาร? หากคุณแล้วฉันทิ้งอาหารบนโต๊ะ 'เพ้งเฉิงกุยกล่าว. ' อืม 'Gu จิงกล่าวว่า. เป็งเฉิงกุยเคลียร์โต๊ะกาแฟ แต่เธอสังเกตเห็นชามแตะต้องของโจ๊ก. ' โอ้? คุณไม่สบายหรือเปล่า? คุณไม่ได้สัมผัสชามโจ๊กที่ 'เพ้งเฉิงกุยกล่าว. Gu Jing ถือช้อนของเธอและเธอนั่งอยู่บนโซฟามึนงง. เป็งเฉิงกุยยืนอยู่หน้า Gu จิง 'มีอะไรผิดหรือเปล่า? ทำไมคุณดูหายไป? เกิดอะไรขึ้น? ' Gu Jing เห็นเงาในด้านหน้าของเธอและมันยากจนความงุนงงของเธอ 'ฮะ? ทำไมคุณกำลังยืนอยู่ใกล้เกินไปกับผมหรือเปล่า ' เพ้งเฉิงกุยนั่งอยู่บนโซฟาติดกับ Gu จิง 'สารภาพ. คุณไม่ตอบสนองความเป็นคนดีในวันที่คนตาบอดของคุณเมื่อวานนี้? นั่นคือเหตุผลว่าทำไมคุณมีลักษณะเหมือนคุณสูญเสียจิตวิญญาณของคุณ? ' ' เมื่อวานนี้ ... 'Gu จิงกล่าวว่า. Gu Jing จำบรรยากาศที่ร้อนในรถ Zhen หลังสวนและเธอทันทีอยากจะหยุดคิดเกี่ยวกับเขา. Gu Jing จำรอยยิ้ม Zhen หรั่งและเขากระซิบร่มรื่น คำในหูของเธอ เธอรู้สึกเหมือนดวงตาของเขาดูดซึมจิตวิญญาณของเธอและเธอรู้สึกเหมือนร่างกายของเขาต้องการที่จะท้าทายร่างกายของเธอ. Gu Jing กระแทกโต๊ะกาแฟและเธอวางหนทางบนโซฟา. Gu Jing รู้ว่าตา Zhen หลังสวนมีเสน่ห์ตั้งแต่มัธยมดวงตาของเขาล่อลวงหลาย หญิงสาวกลับมาอยู่ในโรงเรียนมัธยม ในวิทยาลัยดวงตาของเขาล่อลวงหญิงสาวหลายคน แต่เมื่อวานนี้เมื่อเขายิ้มและกระซิบข้างหูของเธอเธอเห็นดวงตามีเสน่ห์ของเขาและเธอลืมที่จะต่อต้าน ในช่วงเวลาที่เธอคิดว่าดวงตาของเขาสวยงามและเธอลืมเกี่ยวกับการเก็บรักษาพรหมจารีของเธอ. เป็งเฉิงกุยจัดขึ้นไหล่ Gu จิงและเธอส่ายไหล่ Gu จิง 'อืม รีบขึ้นและบอกฉันเกี่ยวกับการนัดบอดของคุณเมื่อวานนี้. ' ' เมื่อวานนี้ ... 'Gu จิงกล่าวว่า เธอ fisted มือของเธอ 'ฉันสาบานฉันไม่เคยเกิดขึ้นในวันที่ตาบอดอีกครั้ง!' 'จากนั้นในวันนี้ของคุณแสดงที่แปลกคือไม่ได้เพราะการนัดบอดของคุณ แต่เป็นเพราะคนอื่น?' เป็งเฉิงกุยถาม. Gu Jing จ้องที่เพดานและเธอคิดว่าเกี่ยวกับคำถาม Zhen Lang ถามเธอในรถของเขา. Zhen Lang ถาม Gu Jing ถ้าเธออยากจะรู้ว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์แล้วทำไมเธอไม่ได้ตรวจสอบร่างกายของเขาตัวเอง . เธออยากจะถามเขาว่าเธอควรจะตรวจสอบร่างกายของเขาเพื่อดูว่าเขาบริสุทธิ์ จากนั้นเธอก็คิดว่าบางทีเขาอยากจะบอกเธอว่าสิ่งที่อยู่ระหว่างขาของเขาเป็นของปลอม. เป็งเฉิงกุยแหย่หน้าผาก Gu จิงด้วยนิ้ว 'Gu จิงที่คุณคิดเกี่ยวกับชายคน?' Gu Jing คิดว่าบางที Zhen หรั่งเป็นคนดังนั้นเธอจึงไม่ได้ปฏิเสธว่าเธอกำลังคิดเกี่ยวกับชายคน. เป็งเฉิงกุยบีบแก้ม Gu จิงและเธอยิ้ม 'ลิตเติ้ลจิงมองมาที่ฉัน ฉันต้องการที่จะดูว่าคุณรักเขาดังนั้นคุณจึงจำเป็นที่จะตอบคำถามของฉันตรงไปตรงมา. ' Gu Jing มองเข้าไปในดวงตาเป็งเฉิงกุยและเธอรู้สึกเหมือนเธออยู่ภายใต้การสะกดจิต. ' ประการแรกเมื่อคุณคิดว่าเกี่ยวกับเขาคุณจะรู้สึกเหมือนหัวใจของคุณ เต็มไปด้วยความหวานและความคิดเกี่ยวกับเขาที่ทำให้คุณยิ้ม? ' เป็งเฉิงกุยถาม. Gu Jing สั่นและเธอเย้ยหยัน 'ยิ้ม? มากขึ้นเช่นร้องไห้. ' ' ประการที่สองเมื่อคุณคิดเกี่ยวกับเขาคุณคิดว่ารอยยิ้มของเขาเป็นสิ่งที่สวยงาม? เป็งเฉิงกุยถาม. Gu Jing swatted นิ้วเป็งเฉิงกุยออกไปจากใบหน้าของเธอ 'สวย? ถ้าเป็น. ' ' ประการที่สามเมื่อคุณคิดว่าเกี่ยวกับเขาไม่ละลายหัวใจของคุณ? เป็งเฉิงกุยถาม. 'ละลาย' Gu ถามจิง เธอจ้องหน้าเป็งเฉิงกุย 'ผมคิดว่าเกี่ยวกับการฆ่าเขา บอกฉันไม่นับว่าเป็นละลายหัวใจของฉัน? ' ' ประการที่สี่เมื่อคุณคิดเกี่ยวกับเขาทันทีคุณต้องการให้เขาปรากฏในหน้าของคุณและถ้าหากคุณไม่เห็นเขาในขณะที่คุณคิดถึงเขา? เป็งเฉิงกุยถาม