work engagement was positively rela

work engagement was positively related to job satisfaction. As shown in
Table 5, the results provide empirical support for this relationship
(b = 0.591, t value = 9.034, p = 0.001). Hypothesis 3 suggested that tourism
involvement had a significant positive correlation with job satisfaction
of hotel frontline employees. Table 5 indicates that this
relationship was both positive and significant (b = 0.269, t value
= 4.256, p = 0.001).
Tourism involvement was hypothesized to affect job satisfaction
through work engagement. As mentioned earlier, the fit of this structural
model was acceptable and therefore it supported the role of work
engagement as a mediator (Hair et al., 2006). The direct, indirect and
total effects of tourism involvement on job satisfaction were 0.269,
0.379 (0.641 · 0.591) and 0.648 (0.269 + 0.379) respectively. The indirect
effect (0.379) had a greater effect than the direct effect (0.269),
evidencing that work engagement was an important mediator influencing
job satisfaction. However, the direct relationship between tourism
involvement and job satisfaction was still found to be significant. In
other words, partial rather than full mediation of work engagement
was supported (Hair et al., 2006). Moreover, the result of Sobel’s test
indicated that the indirect path (i.e., tourism involvement fi work
engagement fi job satisfaction), was statistically significant (Sobel’s
z = 6.994, p = 0.000). Based on the above evidence, Hypothesis 4 was
partially supported.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานหมั้นเชิงบวกเกี่ยวข้องกับความพึงพอใจในงาน ดังแสดงในตาราง 5 ผลการให้การสนับสนุนเชิงประจักษ์สำหรับความสัมพันธ์นี้(b = 0.591 ค่า t = 9.034, p = 0.001) สมมติฐานที่ 3 แนะนำการท่องเที่ยวที่มีส่วนร่วมมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญบวกกับความพึงพอใจในงานของโรงแรมพนักงานพนักงาน ตาราง 5 แสดงว่า นี้ความสัมพันธ์มีทั้งแง่บวก และมีนัยสำคัญ (b = 0.269 ค่า t= 4.256, p = 0.001)การท่องเที่ยวมีส่วนร่วมคือการตั้งสมมติฐานมีผลต่อความพึงพอใจในงานผ่านการมีส่วนร่วมทำงาน ดังกล่าวก่อนหน้า เหมาะสมของโครงสร้างนี้รูปแบบเป็นที่ยอมรับ และดังนั้น จึงสนับสนุนบทบาทของงานการมีส่วนร่วมเป็นคนกลาง (ผม et al. 2006) ตรง ทางอ้อม และผลรวมของการท่องเที่ยวมีส่วนร่วมในงานความพึงพอใจถูก 0.2690.379 (0.641 · 0.591) และ 0.648 (0.269 + 0.379) ตามลำดับ ในทางอ้อมผล (0.379) มีผลต่อยิ่งกว่าผลกระทบโดยตรง (0.269),หลักการมีส่วนร่วมทำงานที่เป็นคนกลางที่สำคัญที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในงาน อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างการท่องเที่ยวยังคงพบความพึงพอใจงานและมีส่วนร่วมเป็นสำคัญ ในคำอื่น ๆ บางส่วนแทนที่จะไกล่เกลี่ยเต็มรูปแบบของการมีส่วนร่วมทำงานถูกสนับสนุน (ผม et al. 2006) นอกจากนี้ ผลการทดสอบของ Sobelระบุว่า เส้นทางอ้อม (เช่น การท่องเที่ยวมีส่วนร่วมจัดหางานนัยสำคัญทางสถิติ (Sobel ของรับหมั้นหางานความพึงพอใจ),z = 6.994, p = 0.000) ตามหลักฐานข้างต้น 4 สมมติฐานคือได้รับการสนับสนุนบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การมีส่วนร่วมในการทำงานสัมพันธ์ทางบวกกับความพึงพอใจในงาน ดังแสดงใน
ตารางที่ 5 ผลการให้การสนับสนุนเชิงประจักษ์สำหรับความสัมพันธ์นี้
(B = 0.591 ค่า t = 9.034, P = 0.001) สมมติฐานที่ 3 ชี้ให้เห็นว่าการท่องเที่ยว
มีส่วนร่วมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความพึงพอใจ
ของพนักงานพนักงานโรงแรม ตารางที่ 5 แสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้
ความสัมพันธ์ทั้งในเชิงบวกและมีนัยสำคัญ (B = 0.269 ค่า T
= 4.256, P = 0.001).
การมีส่วนร่วมการท่องเที่ยวได้รับการตั้งสมมติฐานจะมีผลต่อความพึงพอใจในงานที่
ผ่านการมีส่วนร่วมในการทำงาน ดังกล่าวก่อนหน้าแบบของโครงสร้างนี้
รุ่นได้รับการยอมรับและดังนั้นจึงได้รับการสนับสนุนบทบาทของการทำงาน
การมีส่วนร่วมเป็นคนกลาง (ผม et al., 2006) ตรงทางอ้อมและ
ผลกระทบรวมของการมีส่วนร่วมของการท่องเที่ยวกับความพึงพอใจในงานมี 0.269,
0.379 (0.641 · 0.591) และ 0,648 (0,269 + 0,379) ตามลำดับ โดยอ้อม
ผล (0.379) มีผลกระทบมากกว่าผลกระทบโดยตรง (0.269)
หลักฐานแสดงว่าการมีส่วนร่วมในการทำงานเป็นคนกลางที่สำคัญที่มีอิทธิพลต่อ
ความพึงพอใจในงาน อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างการท่องเที่ยว
มีส่วนร่วมและความพึงพอใจในการทำงานก็ยังคงพบว่ามีความสำคัญ ใน
คำอื่น ๆ บางส่วนมากกว่าการไกล่เกลี่ยเต็มรูปแบบของการมีส่วนร่วมในการทำงาน
ได้รับการสนับสนุน (ผม et al., 2006) นอกจากนี้ผลของการทดสอบโชเบลที่
ชี้ให้เห็นว่าเส้นทางอ้อม (เช่นการมีส่วนร่วมในการทำงานการท่องเที่ยว Fi
หมั้น Fi พึงพอใจในงาน) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (โชเบลของ
Z = 6.994, P = 0.000) บนพื้นฐานของหลักฐานข้างต้นสมมติฐานที่ 4
ได้รับการสนับสนุนบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานหมั้น มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความพึงพอใจในการปฏิบัติงาน ตามที่แสดงในตารางที่ 5 ผลให้การสนับสนุนเชิงประจักษ์สำหรับความสัมพันธ์นี้( B = 0.591 ค่า t = 9.034 , p = 0.001 ) สมมติฐานที่ 3 แนะนำที่ท่องเที่ยวการมีส่วนร่วมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความพึงพอใจในงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .โรงแรม พนักงานแนวหน้า ตารางที่ 5 แสดงให้เห็นว่านี้ความสัมพันธ์ทั้งในเชิงบวก และที่สำคัญค่า t ( B = 0.269 ,= 4.256 , p = 0.001 )ที่เกี่ยวข้องการท่องเที่ยวเป็นสมมุติฐานที่จะมีผลต่อความพึงพอใจในงานผ่านงานหมั้น . ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ พอดีของโครงสร้างนี้รูปแบบเป็นที่ยอมรับ และดังนั้นจึง สนับสนุนบทบาทของงานหมั้นเป็นสื่อกลาง ( ผม et al . , 2006 ) โดยตรง และโดยอ้อมผลกระทบรวมของการท่องเที่ยวเกี่ยวข้องต่อความพึงพอใจในงานเป็น 0.269 ,0.379 ( 14 ด้วย 0.591 ) และ 0.648 ( ต่ำ + 0.379 ) ตามลำดับ ทางอ้อมผล ( 0.379 ) มีผลมากกว่าผลกระทบโดยตรง ( ต่ำ )evidencing ที่งานหมั้นเป็นสื่อกลางสำคัญมีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของพนักงาน อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างการท่องเที่ยวการมีส่วนร่วมและความพึงพอใจในงาน ยังพบว่ามีความ ในคำอื่น ๆบางส่วนของงานหมั้นเต็มไกล่เกลี่ยมากกว่าได้รับการสนับสนุน ( ผม et al . , 2006 ) นอกจากนี้ ผลการทดสอบของ โซเบลพบว่าเส้นทางทางอ้อม ( เช่น การท่องเที่ยว การมีส่วนร่วมงานห.งานงาน fi ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( ลิงค์ของZ = 6.994 , p = 0.000 ) จากหลักฐานข้างต้น สมมติฐานที่ 3 คือบางส่วนที่สนับสนุน