iseases in the United States and of

iseases in the United States and of the 9.4 million cases of known
foodborne illnesses estimated annually, 58% are attributed to human
noroviruses (Scallan et al., 2011). Noroviruses (NoV) are singlestranded
polyadenylated RNA viruses and they are separated into
genogroups IeVI, which includes more than 30 genotypes based on
the sequence comparison of the RNA polymerase and capsid regions
(Ando et al., 1995, 2000; Caddy et al., 2013; Jiang et al., 1993;
Zheng et al., 2006). Genogroups I, II, and IV are known to infect
humans, with NoV GII.4 being the most common genotype identified
within the past 8 years (Patel et al., 2009; Pringle et al., 2015).
Human norovirus is responsible for 48% of all shellfish associated
outbreaks, which can result in secondary transmission where
rates can be as high as 88% (Alfano-Sobsey et al., 2012; Baker et al.,
2011; Becker et al., 2000). Virtually any food may be implicated in
NoV transmission, but bivalved molluscan shellfish present a relatively
high risk because of their ability to concentrate viruses from
contaminated water. Shellfish, particularly oysters, are typically
eaten raw or lightly cooked and may contain enteric viruses capable
of causing illnesses (Baker et al., 2011; Le Guyader et al., 2008).
Although the fecal indicator system has been in place for many
years, it has been very well documented that this system does not
adequately index for the presence of enteric viruses (Formiga-Cruz
et al., 2002; Hernroth et al., 2002; Kingsley, 2007; Lees, 2000). Male
specific coliphages (MSC) have been proposed as an indicator for
viral contamination in shellfish as they are accumulated like fecal
coliforms but MSC, like NoV, are not rapidly eliminated by the
shellfish (Formiga-Cruz et al., 2003; Love et al., 2010).
Various methods have been employed for the concentration of
enteric viruses from shellfish (Baert et al., 2007; Kingsley and
Richards, 2001; Le Guyader et al., 2009; Shieh et al., 2003). The
primary method for detection of enteric viruses involves molecular
based real time qPCR or RT-qPCR assays. Because viruses may be
present in very low concentrations in environmental and outbreak
samples, the level of sensitivity of real time qPCR and RT-qPCR is
advantageous for detection of low copy number. While the sensitivity
of PCR is beneficial, the presence of inhibitory substances (e.g.
polysaccharides), that are co-extracted during sample preparation
is of concern (Atmar et al., 1993; Cannon and Vinje, 2008; Kingsley
et al., 2002). PCR inhibition is especially relevant for the detection
of enteric viruses in shellfish and other foods. The ability to detect
viruses at low levels is critical in outbreak analysis because enteric

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

iseases ในสหรัฐอเมริกา และ 9.4 ล้านคนทั่วโลกรู้จักโรคที่เกิดจากอาหารโดยประมาณปี 58% มาจากมนุษย์noroviruses (Scallan et al. 2011) Singlestranded เป็น Noroviruses (พ.ย.)polyadenylated RNA ไวรัสและพวกเขาแบ่งออกเป็นgenogroups IeVI ซึ่งรวมถึงการศึกษาจีโนไทป์มากกว่า 30 อิงการเปรียบเทียบลำดับของอาร์เอ็นเอพอลิเมอเรสและ capsid ภูมิภาค(Ando et al. 1995, 2000 แคดดี้ et al. 2013 Jiang et al. 1993เจิ้ง et al. 2006) Genogroups ฉัน II และ IV ทราบว่าการติดเชื้อมนุษย์ กับ GII.4 พ.ย.การระบุยีนทั่วไปภายใน 8 ปี (Patel et al. 2009 Pringle et al. 2015)มนุษย์ norovirus เป็น 48% ของหอยทั้งหมดที่เกี่ยวข้องระบาด ซึ่งจะส่งผลในการส่งรองที่ราคาอาจสูงถึง 88% (Alfano Sobsey et al. 2012 Baker et al.,2011 เบกเกอร์ et al. 2000) อาหารต่าง ๆ ที่อาจเกี่ยวข้องในพ.ย.ส่ง แต่หอย molluscan bivalved ปัจจุบันค่อนข้างความเสี่ยงสูงเนื่องจากความสามารถในการมีสมาธิไวรัสจากน้ำที่ปนเปื้อน หอย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหอยนางรม มักกินดิบ หรือสุกเบา ๆ และอาจประกอบด้วยไวรัสลำไส้สามารถก่อให้เกิดโรค (Baker et al. 2011 เลอ Guyader et al. 2008)แม้ว่าระบบอุจจาระตัวบ่งชี้การสำหรับหลาย ๆ คนปี มันได้รับด้วยรับรองว่า ระบบนี้ไม่ได้พอดัชนีสำหรับการปรากฏตัวของไวรัสลำไส้ (Formiga ครูซet al. 2002 Hernroth et al. 2002 คิงสลีย์ 2007 ลีส์ 2000) เพศชายเฉพาะ coliphages (MSC) ที่ได้รับการเสนอเป็นตัวบ่งชี้สำหรับไวรัสปนเปื้อนในหอย ตามที่พวกเขาจะสะสมเหมือนอุจจาระcoliforms แต่ MSC พ.ย. เช่นจะไม่รวดเร็วตัดออกโดยการหอย (ครูซ Formiga et al. 2003 รัก et al. 2010)วิธีการต่าง ๆ ได้รับการว่าจ้างสำหรับความเข้มข้นของไวรัสลำไส้จากหอย (Baert et al. 2007 คิงสลีย์ และริชาร์ด 2001 เลอ Guyader et al. 2009 Shieh et al. 2003) การวิธีการตรวจจับไวรัสลำไส้หลักเกี่ยวข้องกับโมเลกุลตามเวลาจริง qPCR หรือ RT qPCR assays เนื่องจากอาจมีไวรัสปัจจุบันอยู่ในความเข้มข้นที่ต่ำมากในสิ่งแวดล้อมและการระบาดตัวอย่าง ระดับของความไวของ qPCR แบบเรียลไทม์และ RT qPCRประโยชน์สำหรับการตรวจหาจำนวนสำเนาต่ำ ในขณะที่ความไวแสงของ PCR เป็นประโยชน์ การปรากฏตัวของสารยับยั้ง (เช่นไรด์), ที่จะสกัดร่วมในระหว่างการเตรียมตัวอย่างมีความกังวล (Atmar et al. 1993 แคนนอนและ Vinje, 2008 คิงสลีย์et al. 2002) การยับยั้ง PCR จะเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตรวจหาไวรัสลำไส้ในหอยและอาหารอื่น ๆ ความสามารถในการตรวจสอบไวรัสที่ระดับต่ำเป็นสิ่งสำคัญในการวิเคราะห์การระบาดเนื่องจากลำไส้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

iseases ในสหรัฐอเมริกาและ 9.4 ล้านรายที่รู้จักกัน
การเจ็บป่วยที่เกิดจากอาหารประมาณปี 58% จะมีการบันทึกมนุษย์
noroviruses (Scallan et al. 2011) Noroviruses ( พ.ย. ) จะ singlestranded
ไวรัส polyadenylated อาร์เอ็นเอและพวกเขาจะแยกออกเป็น
genogroups IeVI ซึ่งรวมถึงกว่า 30 ยีนอยู่บนพื้นฐานของ
การเปรียบเทียบลำดับของโพลิเมอร์อาร์เอ็นเอและภูมิภาค capsid
(Ando et al, 1995, 2000.. แคดดี้, et al, 2013; เจียง et al, 1993;.
. เจิ้งเหอ et al, 2006) Genogroups I, II และ IV เป็นที่รู้จักกันที่จะติดเชื้อ
มนุษย์กับ พ.ย. GII.4 เป็นลักษณะทางพันธุกรรมที่พบมากที่สุดระบุ
ภายใน 8 ปีที่ผ่านมา (เทล et al, 2009;. พริงเกิ้ et al, 2015)..
Norovirus มนุษย์เป็นผู้รับผิดชอบ 48% ของหอยทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง
การระบาดซึ่งจะส่งผลในการส่งรองที่
ราคาห้องพักอาจจะสูงถึง 88% (Alfano-Sobsey et al, 2012;. เบเกอร์, et al.,
2011. Becker, et al, 2000) แทบอาหารใด ๆ อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องใน
การส่ง พ.ย. แต่หอยหอย bivalved นำเสนอค่อนข้าง
มีความเสี่ยงสูงเพราะความสามารถของพวกเขาที่จะมีสมาธิไวรัสจาก
น้ำที่ปนเปื้อน สัตว์น้ำโดยเฉพาะหอยนางรมมักจะ
รับประทานดิบหรือเบาสุกและอาจมีไวรัสลำไส้มีความสามารถใน
การก่อให้เกิดการเจ็บป่วย (เบเกอร์ et al, 2011;.. Le Guyader et al, 2008).
แม้ว่าระบบบ่งชี้อุจจาระได้รับในสถานที่เป็นเวลาหลาย
ปี มันได้รับการรับรองเป็นอย่างดีว่าระบบนี้ไม่
เพียงพอดัชนีการปรากฏตัวของไวรัสลำไส้ (Formiga ครูซ
, et al., 2002; Hernroth, et ​​al., 2002; คิงสลีย์ 2007; กาก, 2000) ชาย
coliphages เฉพาะเจาะจง (MSC) ได้รับการเสนอเป็นตัวบ่งชี้สำหรับ
การปนเปื้อนของเชื้อไวรัสในหอยที่พวกเขาจะสะสมเช่นอุจจาระ
โคลิฟอร์ม แต่ MSC เช่น พ.ย. ยังไม่ได้ตัดออกอย่างรวดเร็วโดย
หอย (Formiga ครูซ et al, 2003;. ความรัก, et al .., 2010)
วิธีการต่างๆได้รับการว่าจ้างสำหรับความเข้มข้นของ
ไวรัสลำไส้จากหอย (Baert et al, 2007;. คิงสลีย์และ
ริชาร์ด 2001. Le Guyader et al, 2009;. Shieh, et ​​al, 2003)
วิธีการหลักในการตรวจหาไวรัสลำไส้เกี่ยวข้องกับโมเลกุล
เวลาตามจริง qPCR หรือ RT-qPCR ตรวจ เพราะไวรัสอาจจะ
อยู่ในความเข้มข้นที่ต่ำมากในด้านสิ่งแวดล้อมและการระบาดของโรค
ตัวอย่างระดับของความไวของเวลาจริง qPCR และ RT-qPCR เป็น
ประโยชน์สำหรับการตรวจสอบของจำนวนสำเนาต่ำ ในขณะที่ความไว
ของ PCR เป็นประโยชน์การปรากฏตัวของสารยับยั้ง (เช่น
polysaccharides) ที่มีร่วมสกัดในระหว่างการเตรียมตัวอย่าง
เป็นกังวล (Atmar et al, 1993;. แคนนอนและ Vinje 2008; คิงสลีย์
., et al, 2002) . ยับยั้ง PCR มีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการตรวจสอบ
ของไวรัสลำไส้ในหอยและอาหารอื่น ๆ ความสามารถในการตรวจจับ
ไวรัสในระดับต่ำเป็นสิ่งสำคัญในการวิเคราะห์การระบาดเพราะลำไส้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

iseases ในสหรัฐอเมริกาและ 9.4 ล้านราย รู้จักโรคอาหารเป็นพิษในประมาณปี 58 จะเกิดจากมนุษย์โนโรไวรัส ( scallan et al . , 2011 ) โนโรไวรัส ( พ.ย. ) จะ singlestrandedpolyadenylated RNA ไวรัสและพวกเขาจะแบ่งออกเป็นgenogroups ievi ซึ่งมีมากกว่า 30 สายพันธุ์ ตามลำดับการเปรียบเทียบของอาร์เอ็นเอพอลิเมอเรส และตราหน้า ภูมิภาค( อันโด et al . , 1995 , 2000 ; แคดดี้ et al . , 2013 ; เจียง et al . , 1993 ;เจิ้ง et al . , 2006 ) genogroups I , II , และ IV เป็นที่รู้จักที่จะติดมนุษย์ กับ พ.ย. จีไอไอ 4 เป็นที่พบมากที่สุดกับระบุในรอบ 8 ปี ( Patel et al . , 2009 ; ยักยอก et al . , 2015 )รายการมนุษย์รับผิดชอบ 48 เปอร์เซ็นต์ของหอยที่เกี่ยวข้องการระบาด ซึ่งจะเป็นผลในการส่งรองที่ราคาอาจจะสูงถึง 88% ( Alfano sobsey et al . , 2012 ; Baker et al . ,2011 ; จำนวน et al . , 2000 ) จวนใด ๆที่อาจจะเกี่ยวข้องกับอาหารพ.ย. ส่ง แต่ปัจจุบันค่อนข้างหอย : เฝือกผ่าซีกบริเวณความเสี่ยงสูง เนื่องจากความสามารถในการมีสมาธิ ไวรัสจากน้ำที่ปนเปื้อน หอย โดยเฉพาะหอยนางรม , โดยทั่วไปกินอาหารดิบหรือปรุงสุกเบา ๆและอาจประกอบด้วยไวรัส ที่มีความสามารถที่เป็นสาเหตุของการเจ็บป่วย ( Baker et al . , 2011 ; เลอ guyader et al . , 2008 )แม้ว่าระบบบ่งชี้อุจจาระได้รับในสถานที่สำหรับหลายปี มีมากจัดดี ว่าระบบนี้ไม่ได้เพียงพอสำหรับการปรากฏตัวของดัชนีที่มีไวรัส ( ฟอร์ไมก้า ครูซet al . , 2002 ; hernroth et al . , 2002 ; คิงสลีย์ , 2007 ; กาก , 2000 ) ชายเฉพาะ coliphages ( MSC ) ได้ถูกเสนอเป็นตัวบ่งชี้สำหรับการปนเปื้อนไวรัสในหอย ตามที่พวกเขาจะสะสม เช่น อุจจาระอย่างมีนัยสำคัญ แต่ปริญญาโท เช่น พ.ย. ไม่อย่างรวดเร็ว กำจัดโดยหอย ( ฟอร์ไมก้า ครูซ et al . , 2003 ; รัก et al . , 2010 )วิธีการได้รับการว่าจ้างสำหรับความเข้มข้นของที่มีไวรัสจากหอย ( baert et al . , 2007 ; คิงสลี่ย์ และริชาร์ด , 2001 ; เลอ guyader et al . , 2009 ; shieh et al . , 2003 ) ที่วิธีการหลักสำหรับการตรวจหาไวรัสที่เกี่ยวข้องกับต่อโมเลกุลqpcr เวลาจริงหรือ RT qpcr ) ตาม อาจเป็นเพราะไวรัสปัจจุบันต่ำมาก ความเข้มข้นของสิ่งแวดล้อมและระบาดตัวอย่าง ระดับความไวของ qpcr เวลาจริงและ qpcr RT คือเป็นประโยชน์สำหรับการตรวจหาจำนวนสำเนา . ในขณะที่ความไวสามารถเป็นประโยชน์ , การปรากฏตัวของสารยับยั้ง ( เช่นพอลิแซกคาไรด์ ) ที่สกัดในการเตรียมสารตัวอย่าง Coเป็นกังวล ( atmar et al . , 1993 ; ปืนใหญ่ และ วินจี , 2008 ; คิงสลีย์et al . , 2002 ) ซึ่งเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบ ยับยั้งของไวรัสที่มีในหอยและอาหารอื่น ๆ ความสามารถในการตรวจสอบไวรัสในระดับต่ำเป็นสิ่งสำคัญในการวิเคราะห์โรค เพราะอัด