It has been difficult to restrain o

It has been difficult to restrain our criticism while outlining the discussion in this chapter. Let us now comment on the neoliberal school of social and economic thought and its programs for development. Neoliberalism is founded on an assumption about the inherent nature of human beings, seen by von Mises as “egotistic and self-interested” and by Friedman as “imbued with freedom.” This assumption is elaborated into the further view that social phenomena are spontaneous, unplanned outcomes of choices made by rational, freedom-loving, self-interested individuals. Markets can harmonize these selfish choices. And markets and price systems are not conscious inventions but arise spontaneously. The question is: Does this vision have any basis in historical reality? Take markets, for instance. Karl Polanyi (1944) argues, to the contrary, that there was nothing natural or spontaneous about “free markets”—“The road to the free market was paved with continuous political manipulation, whether the state was involved in removing old restrictive regulations... or building new political administrative bodies.” Markets are social and institutional constructions that require rules and regulations to function effectively. The assumption of egotism made in neoliberal thought is pure make-believe. Was the person purely egotistical in feudal society, with its communal social orders and guild allegencies, or in the state societies of India and China, with their long traditions of social obligation and respect for order and ascribed position (as with the caste system in India—imposed by people with freedom in their hearts?)? We are dealing here with a fabrication, a utopian vision, a fantastic dream about an imagined past. The idea is that these natural qualities of the human being and these spontaneous events of history culminated in 19th-century laissez-faire liberal society, when the economy ran itself via self-regulating markets. But, as Polanyi says: “There was nothing natural about laissez-faire; free markets could never have come into being merely by allowing things to take their course.... Laissez-faire itself was enforced by the state.” The late 19th century was in fact full of state intervention, as with British imperialism. The countries that grew most powerful had the most state intervention (Chang 2002). As to the notion that markets are populated by autonomous, self-interested actors, economic sociology has argued conversely that actors in markets develop durable moral relationships of trust, with a sense of fairness and responsibility, while abstaining from opportunism (Granovetter 1985).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะได้รับยากที่จะยับยั้งการวิจารณ์ของเราในขณะที่การสรุปการอภิปรายในบทนี้ ให้เราตอนนี้แสดงความคิดเห็นในโรงเรียนเสรีนิยมใหม่ของความคิดทางสังคมและเศรษฐกิจและโปรแกรมสำหรับการพัฒนา เสรีนิยมใหม่ที่ก่อตั้งขึ้นบนสมมติฐานเกี่ยวกับธรรมชาติโดยธรรมชาติของมนุษย์มองเห็นได้ด้วยฟอนคะเนว่า "egotistic และตัวเองสนใจ" และโดยฟรีดแมนเป็น "ตื้นตันใจกับเสรีภาพ"สมมติฐานนี้คือเนื้อหาในมุมมองต่อไปว่าปรากฏการณ์ทางสังคมที่เกิดขึ้นเองโดยไม่ได้วางแผนผลลัพธ์ของตัวเลือกที่ทำโดยมีเหตุผลรักอิสระบุคคลที่ตัวเองสนใจ ตลาดสามารถประสานทางเลือกที่เห็นแก่ตัวเหล่านี้ และตลาดและระบบราคาจะไม่ใส่ใจ แต่สิ่งประดิษฐ์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ คำถามคือไม่วิสัยทัศน์นี้มีพื้นฐานในความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์ใด ๆใช้ตลาดเช่น karl Polanyi (1944) ระบุไปในทางตรงกันข้ามว่าไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติหรือเกี่ยวกับ "ตลาดเสรี" - "ถนนสู่ตลาดเสรีที่ถูกปูด้วยการจัดการทางการเมืองอย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะเป็นรัฐที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการลบกฎระเบียบที่เข้มงวดเก่า .. . หรือการสร้างร่างกายใหม่ทางการเมืองการบริหาร"ตลาดที่มีการก่อสร้างและสถาบันทางสังคมที่จำเป็นต้องมีกฎระเบียบและข้อบังคับในการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ สมมติฐานของความเห็นแก่ตัวที่เกิดขึ้นในความคิดเสรีนิยมใหม่นั้นมีความบริสุทธิ์ทำให้เชื่อ คือบุคคลอย่างหมดจดคนอื่นในสังคมศักดินาที่มีการสั่งซื้อทางสังคมของชุมชนและสมาคม allegencies หรือในสังคมที่รัฐของอินเดียและประเทศจีนที่มีความยาวประเพณีของภาระหน้าที่ทางสังคมและให้ความเคารพสำหรับการสั่งซื้อและตำแหน่งเหตุ (เช่นเดียวกับระบบวรรณะในอินเดียเรียกเก็บโดยผู้ที่มีเสรีภาพในหัวใจของพวกเขา)? เรากำลังติดต่อที่นี่กับการประดิษฐ์ที่มีวิสัยทัศน์ยูโทเปีย, ความฝันที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมาคิดความคิดที่ว่าคุณภาพของธรรมชาติเหล่านี้ของมนุษย์และเหตุการณ์ธรรมชาติเหล่านี้ของประวัติศาสตร์ culminated ในศตวรรษที่ 19 laissez-faire สังคมเสรีนิยมเมื่อเศรษฐกิจตัวเองวิ่งผ่านตลาดการควบคุมตนเอง แต่เป็น Polanyi พูดว่า: "ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับธรรมชาติ laissez-faire; ตลาดเสรีอาจจะไม่เคยได้เข้ามาในการเป็นเพียงโดยให้สิ่งที่จะใช้หลักสูตรของพวกเขา ....laissez-faire ตัวเองถูกบังคับโดยรัฐ. "ศตวรรษที่ 19 ในความเป็นจริงที่เต็มไปด้วยการแทรกแซงของรัฐเช่นเดียวกับจักรวรรดินิยมอังกฤษ ประเทศที่ขยายตัวมีประสิทธิภาพมากที่สุดมีการแทรกแซงของรัฐมากที่สุด (ช้าง 2002) เป็นความคิดที่ว่าตลาดที่มีประชากรโดยอิสระนักแสดงที่ตัวเองสนใจที่สังคมวิทยาเศรษฐกิจได้ถกเถียงกันอยู่ตรงกันข้ามว่านักแสดงในตลาดพัฒนาความสัมพันธ์ทางศีลธรรมคงทนของความไว้วางใจที่มีความรู้สึกของความเป็นธรรมและความรับผิดชอบในขณะที่ละเว้นจากการฉวยโอกาส (granovetter 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แล้วยากที่จะห้ามการวิจารณ์ของเราขณะสนทนาในบทนี้จัดเค้าร่าง เราเดี๋ยวนี้เห็นในโรงเรียน neoliberal ของความคิดทางสังคม และเศรษฐกิจของโปรแกรมและการพัฒนา Neoliberalism ก่อตั้งขึ้นบนสมมติฐานเกี่ยวกับลักษณะโดยธรรมชาติของมนุษย์ เห็น โดย Mises ฟอน "egotistic และสนใจด้วยตนเอง" และฟรีดแมนเป็น "โชกโชนเป็นอิสระ"นี้เป็น elaborated เข้าดูเพิ่มเติมว่า ปรากฏการณ์ทางสังคมมีผลอยู่ ไม่ได้วางแผนเลือกทำ โดยบุคคลที่เชือด รักอิสระ ตนเองสนใจ ตลาดสามารถประสานตัวเลือกเหล่านี้เห็นแก่ตัว และตลาดและราคาระบบไม่สติประดิษฐ์แต่เกิดธรรมชาติ คำถาม: วิสัยทัศน์นี้มีพื้นฐานใด ๆ ในประวัติศาสตร์จริงหรือไม่ ทำการตลาด ตัวอย่าง คาร์ล Polanyi (1944) จน ขัด ว่า มีอะไรอยู่เกี่ยวกับ "ประเทศอิสระ" หรือธรรมชาติ — "ถนนตลาดเสรีถูกปู ด้วยการจัดการทางการเมืองอย่างต่อเนื่อง ว่ารัฐเกี่ยวข้องกับการเอาระเบียบการจำกัดอายุ... หรือสร้างร่างกายดูแลการเมืองใหม่"ตลาดได้ก่อสร้างสังคม และสถาบันที่จำเป็นต้องมีกฎและข้อบังคับการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ สมมติฐานของ egotism ใน neoliberal คิดทะบริสุทธิ์ได้ เป็นคนหมดจด egotistical ใน สังคมศักดินา สังคมสั่งชุมชนและสมาคม allegencies หรือ ในสังคมรัฐของอินเดียและจีน, ด้วยประเพณีของพวกเขายาวของเคารพการสั่ง ascribed ตำแหน่งและภาระทางสังคม (เช่นเดียวกับระบบวรรณะในอินเดีย — บังคับคน มีเสรีภาพในหัวใจของพวกเขาหรือไม่) เรากำลังเผชิญต่อการประดิษฐ์ วิสัยทัศน์กล่าว ความฝันอันเกี่ยวกับเรื่องสมมติที่ผ่านมา ความคิดเป็นว่า เหตุการณ์เหล่านี้อยู่ในประวัติศาสตร์และคุณภาพเหล่านี้เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่ culminated ในศตวรรษ laissez-faire เสรีสังคม เมื่อเศรษฐกิจวิ่งเองผ่านตลาดกำกับดูแลตนเอง แต่ เป็น Polanyi กล่าวว่า: "ไม่มีอะไรธรรมชาติเกี่ยวกับ laissez-faire ไม่ได้มาตลาดฟรีเป็นได้เพียงโดยการให้สิ่งที่จะใช้หลักสูตรของพวกเขา... Laissez-faire ตัวเองถูกบังคับ โดยรัฐ" ปลายศตวรรษที่ 19 ได้ในความเป็นจริงเต็มรูปแบบของการแทรกแซงของรัฐ เช่นเดียวกับลัทธิจักรวรรดินิยมอังกฤษ ประเทศที่เติบโตเข้มแข็งที่สุดมีการแทรกแซงของรัฐส่วนใหญ่ (ช้าง 2002) เป็นแนวคิดที่ว่า ตลาดจะถูกเติมข้อมูล โดยนักแสดงที่ตนเองสนใจ เขตปกครองตนเอง สังคมวิทยาเศรษฐกิจได้โต้เถียงในทางกลับกันว่า นักแสดงในตลาดพัฒนาคงทนคุณธรรมสัมพันธ์ของความน่าเชื่อถือ มีความยุติธรรมและความรับผิดชอบ ขณะงด opportunism (Granovetter 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นเรื่องยากยิ่งเพื่อยับยั้งการวิจารณ์ของเราในขณะที่การตัดแต่งทรงผมรอบนอกการ อภิปราย ในบทนี้ ปล่อยให้เราได้แสดงความคิดเห็นในโรงเรียนเสรีนิยมใหม่ของความคิดทางสังคมและเศรษฐกิจและโปรแกรมสำหรับการพัฒนา เสรีนิยมแนวใหม่จะก่อตั้งขึ้นบนสมมุติฐานที่เกี่ยวกับธรรมชาติที่มีอยู่ของมนุษย์เห็นโดยฟอน Mises เป็น"มีนิสัยพูดถึงตัวเองเป็นนิจและในแบบบริการตัวเองมีส่วนได้เสีย"และวงการสื่อสารมวลชนทุกคนเป็น"ซึมซับกับความมีอิสระ"สมมติฐานนี้คือสลัดเครื่องเคียงกาแฟและน้ำชาในมุมมองอื่นๆที่ว่าปรากฎการณ์ทางสังคมเป็นผลลัพธ์ของตนเองโดยไม่ได้วางแผนทางเลือกทำให้โดยผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายด้วยตนเองมีส่วนได้เสีย เสรีภาพ - รักอย่างมีเหตุผล ตลาดสามารถกลมกลืนเข้ากับตัวเลือกเหล่านี้ได้ และระบบราคาตลาดและไม่สนองความสมัครใจแต่เกิดขึ้น คำถามที่มีวิสัยทัศน์นี้ไม่มีพื้นฐานใดๆในความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์ทำตลาดสำหรับตัวอย่างเช่น Karl Polanyi ( 1944 )ได้ให้เหตุผลว่าไปในทางตรงกันข้ามที่ว่าไม่มีอะไรเป็นธรรมชาติหรือโดยตนเองเกี่ยวกับ"ตลาดแบบไม่เสียค่าบริการ" - "ถนนที่ไปยังตลาดแบบไม่เสียค่าบริการที่เป็นปูพื้นด้วยการจัดการทางการเมืองอย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะเป็นรัฐที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการถอดกฎระเบียบเก่าหรือการสร้างองค์กรปกครองทางการเมืองใหม่"ตลาดมีการก่อสร้างทางสังคมและสถาบันที่ต้องมีกฎระเบียบและข้อบังคับในการทำงานได้อย่างมี ประสิทธิภาพ ตั้งสมมุติฐานของการพูดถึงตนเองมากเกินไปทำให้ในความคิดเสรีนิยมใหม่ทำให้บริสุทธิ์ - เชื่อว่า เป็นคนที่มีนิสัยพูดถึงตัวเองเป็นนิจอย่างแท้จริงในสังคมศักดินาพร้อมด้วยการสั่งซื้อทางสังคมของชุมชนของตนและ allegencies สมาคมหรือในสังคมรัฐของอินเดียและจีนพร้อมด้วยประเพณีมายาวนานมีความเคารพและ ภาระ ผูกพันทางสังคมสำหรับการสั่งซื้อและการจัดตำแหน่งหมวด(เป็นพร้อมด้วยระบบชนชั้นวรรณะในประเทศอินเดีย - กำหนดโดยผู้ที่มี เสรีภาพ ในใจของพวกเขาหรือไม่?)? เรามีการจัดการที่นี่พร้อมด้วยเสกสรรปั้นแต่งเป็น ภาพ อุดมคติที่น่ามหัศจรรย์ใจแห่งความฝันที่จะคิดว่าที่ผ่านมาเกี่ยวกับแนวความคิดที่มี คุณภาพ ที่เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่ตนเองและกิจกรรมของประวัติศาสตร์เกี่ยวพันในสังคมเสรีเสรีนิยมศตวรรษที่ 19 เมื่อเศรษฐกิจได้วิ่งเข้ามาโดยผ่านทางตลาดด้วยตนเอง - การควบคุม แต่เป็น Polanyi กล่าวว่า"ไม่มีอะไรเป็นธรรมชาติเกี่ยวกับเสรีนิยมตลาดแบบไม่เสียค่าบริการจะไม่เคยมีเข้ามาในการเป็นเพียงแค่โดยให้สิ่งที่ต้องไปด้วยตัวของมันเอง....เสรีนิยมเองก็ใช้บังคับโดยรัฐ"ช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ที่อยู่ในความเป็นจริงแล้วอย่างเต็มที่จากการแทรกแซงของรัฐตามด้วยลัทธิบริติช ส่วนประเทศที่ขยายตัวมากที่สุดมีรัฐเข้ามาแทรกแซงมากที่สุด(ช้าง 2002 ) เป็นความคิดที่ว่าตลาดอยู่โดยนักแสดงด้วยตนเองปกครองตนเองมีส่วนได้เสียสังคมวิทยาทางเศรษฐกิจได้ให้เหตุผลในทางตรงกันข้ามที่บรรดานักแสดงในตลาดพัฒนาความสัมพันธ์ทางศีลธรรมความทนทานและความน่าเชื่อถือด้วยความรู้สึกของความรับผิดชอบและความเป็นธรรมในขณะที่สร้างความแตกแยกจากการฉวยโอกาส( granovetter ; Spark , 1985 )