3. CONCEPTS AND TOOLS NEEDEDFOR UND

3. CONCEPTS AND TOOLS NEEDED
FOR UNDERSTANDING AND DESIGNING
MULTISPECIES SYSTEMS
3.1. The conceptual frameworks of agronomy
and ecology
3.1.1. The framework provided by agronomists
Agronomy is a discipline that concentrates on both the biophysical
functioning of the cultivated field, and on the reasoning
of actions taken in plant production (Sébillotte, 1978; Doré
et al., 2006). Progress in understanding plant-soil interactions
on a field scale has been widely based on a simplification of
reality, the cultivated plant stand being assimilated to a single
homogeneous crop. A widely-used approach in agronomy
is big leaf representation based on an energy balance where
the plant stand is assimilated to an area of thermodynamic
exchange with its surrounding environment. That approach,
which is very robust for describing biomass growth in pure
crops (Monteith, 1977; Gosse et al., 1986), has also been used
on sparse crops and to some extent on multispecies systems,
by cutting the plant cover into horizontal sections to take into
account the vertical heterogeneity of the stand (Wallace et al.,
1991). Whilst it has given some interesting results, particularly
for characterising competition for light and its impact on
biomass (Wallace et al., 1991; Keating and Carberry, 1993;
Cruz and Sinoquet, 1994), a functional approach to the plant
stand becomes necessary to account for competition and
facilitation processes in the canopy (see below). A similar
approach was used for soil and root colonisation in the different
soil layers, with similar limits. Using indicators established
on monospecies stands can raise problems for multispecies
stands; that is notably the case with N because the
nitrogen nutrition index is difficult to interpret for intercrops
(Corre-Hellou, 2005). One of the essential limits for applying
the usual agronomic approaches to multispecies systems is
therefore to consider the plant stand as a collection of identical
individuals. Some attempts to consider canopy heterogeneity
and its dynamics have appeared recently for pure stands,
allowing for the consideration of emerging properties of the
system due to canopy heterogeneity and its evolution: for instance,
cohort models have been used to represent and simulate
intraspecific heterogeneity in pure stands of bananas due
to phenology lags (Tixier et al., 2004). Architectural representations
that consider the plant stand as a sum of differentiated
individuals are doubtless another efficient way of representing
multispecies system functioning, since they can integrate
environmental heterogeneity and the impact of architectural
organisation on the functional activity and phenotypical plasticity
of plants (Soussana and Lafargue, 1998; Prusinkiewicz,
2004).
As regards the reasoning of actions, agronomy has produced
a theoretical corpus based on decision rules for crop
management, incorporated into cropping system (Sébillotte,
1974, 1978, 1990), technical system (Osty et al., 1998) or action
model concepts (Aubry et al., 1998). Agronomists can
call upon methods developed for evaluation and design: multicriteria
evaluation (Rossing et al., 1997; Loyce et al., 2002),
agronomic diagnosis (Doré et al., 2008), designing based on
models or expert evaluations. All these concepts and tools
should be applicable to multispecies systems as they account
for interactions between techniques, long-term cumulative effects
and multi-criteria objectives for a crop. However, whilst
not ruling them out, they do not facilitate the consideration
of characteristics such as heterogeneity and the numerous interactions
between individual plants specific to multispecies
systems. Hence,multispecies systems require the development
of new knowledge, as intercrops involve more complex functions
when compared with the respective sole crops. It also
calls for the designing of decision rules enabling coordinated
management of several cultivated species and even, in some
cases, sub-spontaneous species that may have different functions.
The complexity of multispecies systems and the specific
properties that emerge from them often make it difficult to accept
the hypothesis of homogeneity that lies at the basis of
many agronomy tools. It may therefore be necessary to revise
the concepts used and develop specific, new models and tools.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. CONCEPTS AND TOOLS NEEDEDFOR UNDERSTANDING AND DESIGNINGMULTISPECIES SYSTEMS3.1. The conceptual frameworks of agronomyand ecology3.1.1. The framework provided by agronomistsAgronomy is a discipline that concentrates on both the biophysicalfunctioning of the cultivated field, and on the reasoningof actions taken in plant production (Sébillotte, 1978; Doréet al., 2006). Progress in understanding plant-soil interactionson a field scale has been widely based on a simplification ofreality, the cultivated plant stand being assimilated to a singlehomogeneous crop. A widely-used approach in agronomyis big leaf representation based on an energy balance wherethe plant stand is assimilated to an area of thermodynamicexchange with its surrounding environment. That approach,which is very robust for describing biomass growth in purecrops (Monteith, 1977; Gosse et al., 1986), has also been usedon sparse crops and to some extent on multispecies systems,by cutting the plant cover into horizontal sections to take intoaccount the vertical heterogeneity of the stand (Wallace et al.,1991). Whilst it has given some interesting results, particularlyfor characterising competition for light and its impact onbiomass (Wallace et al., 1991; Keating and Carberry, 1993;Cruz and Sinoquet, 1994), a functional approach to the plantstand becomes necessary to account for competition andfacilitation processes in the canopy (see below). A similarวิธีใช้สำหรับอาณานิคมดินและรากในที่อื่นชั้นดิน มีขีดจำกัดเหมือนกัน โดยใช้ตัวชี้วัดที่ก่อตั้งขึ้นใน monospecies ยืนสามารถเพิ่มปัญหาสำหรับ multispeciesยืน นั่นคือในกรณี N ยวดเนื่องจากการดัชนีโภชนาการไนโตรเจนจะยากต่อการแปลสำหรับ intercrops(คอร์ Hellou, 2005) หนึ่งในขีดจำกัดที่สำคัญสำหรับการใช้เป็นแนวทางลักษณะทางปกติกับระบบ multispeciesดังนั้นการยืนโรงเป็นชุดเหมือนกันคน บางครั้งต้อง heterogeneity ฝาครอบพิจารณาและ dynamics เคยปรากฏเมื่อเร็ว ๆ นี้สำหรับยืนบริสุทธิ์ให้พิจารณาคุณสมบัติที่เกิดขึ้นของการฝาครอบ heterogeneity และวิวัฒนาการของระบบ: ตัวอย่างการใช้รูปแบบ cohort เพื่อแสดง และจำลองheterogeneity intraspecific ในมาบริสุทธิ์ของกล้วยที่ครบกำหนดการ phenology lags (Tixier et al., 2004) นำเสนองานสถาปัตยกรรมที่พิจารณาตั้งโรงงานเป็นผลรวมของแตกต่างกันบุคคลได้อย่างไม่ต้องสงสัยอีกวิธีที่มีประสิทธิภาพแทนระบบ multispecies ที่ทำงาน เนื่องจากพวกเขาสามารถรวมheterogeneity สิ่งแวดล้อมและผลกระทบของสถาปัตยกรรมองค์กรทำงานกิจกรรมและ phenotypical plasticityของพืช (Soussana และ Lafargue, 1998 Prusinkiewicz2004)สำหรับเหตุผลของการกระทำ เกษตรศาสตร์ได้ผลิตสถานีเรืออากาทฤษฎีตามกฎการตัดสินใจสำหรับพืชการจัดการ รวมเข้าไปในระบบ (Sébillotte การปลูกพืช1974, 1978, 1990), technical system (Osty et al., 1998) or actionmodel concepts (Aubry et al., 1998). Agronomists cancall upon methods developed for evaluation and design: multicriteriaevaluation (Rossing et al., 1997; Loyce et al., 2002),agronomic diagnosis (Doré et al., 2008), designing based onmodels or expert evaluations. All these concepts and toolsshould be applicable to multispecies systems as they accountfor interactions between techniques, long-term cumulative effectsand multi-criteria objectives for a crop. However, whilstnot ruling them out, they do not facilitate the considerationof characteristics such as heterogeneity and the numerous interactionsbetween individual plants specific to multispeciessystems. Hence,multispecies systems require the developmentof new knowledge, as intercrops involve more complex functionswhen compared with the respective sole crops. It alsocalls for the designing of decision rules enabling coordinatedmanagement of several cultivated species and even, in somecases, sub-spontaneous species that may have different functions.The complexity of multispecies systems and the specificproperties that emerge from them often make it difficult to acceptthe hypothesis of homogeneity that lies at the basis ofmany agronomy tools. It may therefore be necessary to revisethe concepts used and develop specific, new models and tools.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.
แนวคิดและเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการทำความเข้าใจและการออกแบบ
multispecies ระบบ
3.1 กรอบแนวคิดของพืชไร่และนิเวศวิทยา3.1.1 กรอบให้โดย agronomists พืชไร่เป็นวินัยที่มุ่งเน้นทั้งชีวฟิสิกส์การทำงานของเขตเพาะปลูกและในเหตุผลของการดำเนินการในการผลิตพืช(Sébillotte 1978; Doré. et al, 2006) ความคืบหน้าในการทำความเข้าใจปฏิสัมพันธ์พืชดินในระดับเขตที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางบนพื้นฐานของความเรียบง่ายของความเป็นจริงยืนพืชที่ปลูกถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวที่จะปลูกพืชที่เป็นเนื้อเดียวกัน วิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในพืชไร่เป็นตัวแทนใบใหญ่บนพื้นฐานของความสมดุลของพลังงานที่ยืนโรงงานหลอมรวมกับพื้นที่ของอุณหพลศาสตร์แลกเปลี่ยนกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ นั่นคือวิธีการที่มีประสิทธิภาพมากสำหรับการอธิบายการเจริญเติบโตของชีวมวลในบริสุทธิ์พืช(Monteith 1977. Gosse, et al, 1986) นอกจากนี้ยังถูกนำมาใช้กับพืชเบาบางและมีขอบเขตในระบบmultispecies บางโดยการตัดปกพืชเป็นส่วนแนวนอนที่จะนำเข้าบัญชีความแตกต่างในแนวตั้งของขาตั้ง (วอลเลซ et al., 1991) ในขณะที่มันได้รับผลการค้นหาที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพัฒนาการการแข่งขันสำหรับแสงและผลกระทบต่อชีวมวล(วอลเลซ, et al, 1991;. คีดและเบอร์รี, 1993; ครูซและ Sinoquet, 1994) วิธีการทำงานไปยังโรงงานยืนจะกลายเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อบัญชีสำหรับการแข่งขันและกระบวนการการอำนวยความสะดวกในท้องฟ้า (ดูด้านล่าง) ที่คล้ายกันวิธีการที่ใช้สำหรับการตั้งรกรากในดินและรากที่แตกต่างกันในชั้นดินกับข้อจำกัด ที่คล้ายกัน ใช้ตัวชี้วัดที่จัดตั้งขึ้นใน monospecies ยืนสามารถเพิ่มปัญหาให้กับ multispecies ยืน; ที่สะดุดตากรณีที่มีไม่มีเพราะดัชนีโภชนาการไนโตรเจนเป็นเรื่องยากที่จะตีความสำหรับ intercrops (Corre-Hellou 2005) หนึ่งในข้อ จำกัด ที่สำคัญสำหรับการใช้วิธีการทางการเกษตรปกติในการmultispecies ระบบเป็นดังนั้นจึงต้องพิจารณาพืชยืนเป็นคอลเลกชันของที่เหมือนกันบุคคล บางคนพยายามที่จะต้องพิจารณาความแตกต่างหลังคาและการเปลี่ยนแปลงที่ได้ปรากฏตัวขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ยืนบริสุทธิ์ช่วยให้การพิจารณาคุณสมบัติที่เกิดขึ้นใหม่ของระบบเนื่องจากความแตกต่างหลังคาและวิวัฒนาการของมันตัวอย่างเช่นรูปแบบการศึกษาที่ได้รับการใช้ในการแสดงและการจำลองเซลล์สืบพันธุ์สำนวนในที่บริสุทธิ์ยืนของกล้วยเนื่องจากการล่าช้าชีพลักษณ์ (Tixier et al., 2004) การแสดงสถาปัตยกรรมที่พิจารณายืนพืชเป็นผลรวมของความแตกต่างประชาชนอย่างไม่ต้องสงสัยอีกวิธีหนึ่งที่มีประสิทธิภาพในการเป็นตัวแทนของการทำงานของระบบmultispecies เนื่องจากพวกเขาสามารถบูรณาการความแตกต่างด้านสิ่งแวดล้อมและผลกระทบของสถาปัตยกรรมองค์กรที่เกี่ยวกับกิจกรรมการทำงานและปั้นphenotypical ของพืช (Soussana และ Lafargue, 1998; Prusinkiewicz,. 2004) ที่เกี่ยวกับเหตุผลของการกระทำ, พืชไร่มีการผลิตคลังทฤษฎีบนพื้นฐานของหลักเกณฑ์ในการตัดสินใจสำหรับการเพาะปลูกการจัดการรวมอยู่ในระบบการปลูก(Sébillotte, 1974, 1978, 1990), ระบบทางเทคนิค (Osty, et al. 1998) หรือการกระทำแนวคิดรูปแบบ(Aubry et al., 1998) agronomists สามารถเรียกร้องให้มีการพัฒนาวิธีการสำหรับการประเมินผลและการออกแบบ: multicriteria การประเมินผล (Rossing et al, 1997; Loyce et al, 2002..) การวินิจฉัยทางการเกษตร, การออกแบบบนพื้นฐานของ (Doré et al, 2008.) หรือการประเมินของผู้เชี่ยวชาญ แนวคิดเหล่านี้ทั้งหมดและเครื่องมือควรจะใช้ระบบ multispecies ที่พวกเขาบัญชีสำหรับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างเทคนิคผลกระทบระยะยาวที่สะสมและวัตถุประสงค์หลายเกณฑ์สำหรับการเพาะปลูก อย่างไรก็ตามในขณะที่ไม่ได้ปกครองพวกเขาออกจากพวกเขาไม่ได้อำนวยความสะดวกในการพิจารณาลักษณะเช่นเซลล์สืบพันธุ์และการมีปฏิสัมพันธ์มากมายระหว่างพืชเฉพาะบุคคลที่จะmultispecies ระบบ ดังนั้นระบบ multispecies ต้องพัฒนาความรู้ใหม่เช่นintercrops เกี่ยวข้องกับฟังก์ชั่นที่ซับซ้อนมากขึ้นเมื่อเทียบกับพืชเพียงอย่างเดียวนั้น นอกจากนี้ยังเรียกร้องให้มีการออกแบบของกฎการตัดสินใจที่ช่วยให้การประสานงานการจัดการของสายพันธุ์ที่ปลูกหลายและแม้กระทั่งในบางกรณีสายพันธุ์ย่อยที่เกิดขึ้นเองที่อาจมีฟังก์ชั่นที่แตกต่างกัน. ความซับซ้อนของระบบ multispecies และเฉพาะสรรพคุณที่โผล่ออกมาจากพวกเขามักจะทำให้เป็นเรื่องยากที่จะยอมรับสมมติฐานของการเป็นเนื้อเดียวกันที่อยู่ในพื้นฐานของเครื่องมือพืชไร่จำนวนมาก ดังนั้นจึงอาจมีความจำเป็นในการทบทวนแนวคิดที่นำมาใช้และพัฒนาเฉพาะรุ่นใหม่และเครื่องมือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . แนวคิดและเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับความเข้าใจและออกแบบระบบ


multispecies 3.1 . ใช้กรอบแนวคิดทางนิเวศวิทยาและ 3.1.1

. กรอบโดย Agronomists
พืชไร่เป็นวินัยที่มุ่งเน้นทั้งทางชีวกายภาพ
การทํางานของพื้นที่เพาะปลูก และเหตุผลของการกระทำในโรงงานผลิต
( S é billotte , 1978 ; Dor é
et al . , 2006 )ความคืบหน้าในการทำความเข้าใจปฏิสัมพันธ์พืชดิน
ในระดับเขตได้รับอย่างกว้างขวางขึ้นอยู่กับราคาของ
ความเป็นจริง พืชปลูก อยู่ เหมือน เดียว
เป็นพืช ใช้กันอย่างแพร่หลายในพืชไร่
เป็นวิธีการแทนใบใหญ่ตามการสมดุลพลังงานที่
พืชยืนเป็นเหมือนพื้นที่แลกเปลี่ยนความร้อน
กับสภาพแวดล้อมของมันที่วิธีการ
ที่แข็งแกร่งมากในการอธิบายการเติบโตชีวมวลพืชบริสุทธิ์
( มอนทีท , 1977 ; Mt et al . , 1986 ) ยังถูกใช้ในพืช
เบาบางและมีขอบเขตในระบบ multispecies
โดยการตัด , พืชคลุมในส่วนแนวนอนที่จะใช้ในความหลากหลายของแนว
บัญชี ยืน ( วอลเลซ et al . ,
1991 ) ขณะที่มันได้รับผลลัพธ์ที่น่าสนใจบางอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
สำหรับ characterising การแข่งขันสำหรับแสงและผลกระทบต่อ
ชีวมวล ( วอลเลซ et al . , 1991 ; คีทติงค์ และคาร์แบร์รี่ , 1993 ;
Cruz และ sinoquet , 1994 ) ซึ่งเป็นแนวทางการทำงานกับพืช
ยืนจะต้องบัญชีสำหรับการแข่งขันและอำนวยความสะดวกในกระบวนการ
หลังคา ( ดูด้านล่าง ) คล้ายๆ
ใช้ดินและรากในอาณานิคมชั้นดินที่แตกต่างกัน
มีขีดจำกัดเหมือนกันการใช้ตัวชี้วัดที่ก่อตั้ง
บน monospecies ยืนสามารถเพิ่มปัญหา multispecies
ยืน ที่เป็นเฉพาะกรณี เพราะ
ไนโตรเจนโภชนาการดัชนีเป็นเรื่องยากที่จะตีความให้มี
( Corre hellou , 2005 ) หนึ่งในขอบเขตที่จำเป็นสำหรับการใช้
ปกติทางระบบเป็นวิธีการ multispecies
จึงจะพิจารณาพืชยืนเป็นคอลเลกชันของเหมือนกัน
บุคคล พยายามที่จะพิจารณา
ผิดพวกผิดพ้องหลังคาและการเปลี่ยนแปลงที่ปรากฏเมื่อเร็ว ๆนี้สำหรับยืนบริสุทธิ์
ให้พิจารณาคุณสมบัติที่เกิดขึ้นใหม่ของ
ระบบเนื่องจากสามารถ ทรงพุ่ม และวิวัฒนาการของมันตัวอย่างเช่น
รุ่นหรือไม่ได้ถูกใช้เพื่อแสดงและจำลอง
สามารถเซ็นต์บริสุทธิ์ยืนกล้วยเนื่องจากการล่าช้า (
ภายใน tixier et al . , 2004 )สถาปัตยกรรมการแสดง
ว่าพืชยืนเป็นผลรวมของความแตกต่าง
บุคคลอย่างไม่ต้องสงสัยอีกวิธีที่มีประสิทธิภาพของระบบการทํางานแทน

multispecies เนื่องจากพวกเขาสามารถรวมสามารถสิ่งแวดล้อมและผลกระทบขององค์กรสถาปัตยกรรมในกิจกรรมการทำงานและ

ตอนหน้า phenotypical ของพืช ( soussana และ lafargue , 1998 ; prusinkiewicz
, 2004 )
ส่วนเหตุผลของการกระทำ พืชไร่ ได้ผลิต
เป็นคลังข้อมูลทฤษฎีตามกฎการตัดสินใจสำหรับการจัดการพืช
, รวมอยู่ในระบบการปลูกพืช ( s ) billotte
1974 , 1978 , 1990 ) ระบบเทคนิค ( osty et al . , 1998 ) หรือแนวคิดแบบ Action
( โอบ et al . , 1998 ) . Agronomists สามารถ
เรียกวิธีการพัฒนาเพื่อการประเมินและออกแบบการประเมินแบบหลายหลักเกณฑ์
( rossing et al . , 1997 ;