Sources Used in the Preparatıon of

Sources Used in the Preparatıon of the Social Studies Textbooks to Study in Elementary School.

Introduction
The large number of published textbook content analyses suggests these studies are one of the cornerstones of social studies research. In addition to the many published examples of such studies, there are also numerous examples of social studies textbook analyses conducted by researchers outside the field of social studies education, primarily those concerning history. Two of the most cited of these are journalist Frances Fitzgerald’s (1979) America Revised and sociologist James Loewen’s (1995) Lies my Teacher Told Me. While there have been many research studies examining Kindergarten-12 textbooks, there has been little research critically analyzing textbook content analyses and offering suggestions about how the findings of each analysis can be used in the typical K-12 social studies classroom or a college level social studies methods class.
Wade’s 1993 article, published in Theory and Research in Social Education (TRSE) proved to be an exception. She reviewed 25 content analyses of social studies textbooks published from 1982 to 1992 and discovered many limitations. She noted, for example, researchers relied too much on their own perceptions and opinions of social studies topics and failed to cite additional sources to support their claims. This research further asserted social studies textbook analyses lacked inter-rater reliability and data quantification. In many cases, the authors of these works were comparing textbooks to other textbooks, rather than to standards, and were not examining all the texts used in a particular content area. Based on the analyses
read, Wade suspected researchers were analyzing only selected passages that supported their arguments, not the entirety of the texts. Researchers also offered little discussion about where these books were actually being used (i.e., states; school districts, etc.). She concluded the primary weakness of textbook content analyses was they “produced remarkably similar conclusions….almost every researcher finds the topic chosen for study has not been given adequate attention or is presented in a biased, stereotypical or otherwise inaccurate manner” (p. 248).
Wade (1993) offered many suggestions about how textbook researchers and reformers could improve their analyses. She suggested authors question the value of their research from the start and work collectively with classroom teachers, curriculum committees, and national organizations to develop better textbooks. More importantly, she proposed textbook critics widen their views and offer more studies “focused on understanding the effects that textbook learning has on students” in classrooms (Wade, 1993, pp. 249-250). She proposed researchers additionally consider the broader societal purpose of schooling in society and “the ideological basis behind the use of textbooks in schools” (pp. 249-250).
Contrary to Wade (1993), I believe all textbook analyses in and of themselves can be important to the field of social studies education. As these texts are often used as the primary source of knowledge and understanding about the social studies, they offer important points for readers to consider when thinking about the content (e.g., Alridge, 2006; Apple, 2006; Loewen, 2010). While it may be difficult to determine to what degree these studies have improved how textbooks are written, they most certainly have influenced the thinking of some classroom teachers, teacher educators, textbook authors, and researchers.
While I disagree with Wade’s stance on the importance of textbook analyses, I agree with the notion content analyses have significant limitations. While reading them for various research projects, I found several of her critiques addressed elements present in textbook analyses written today. Though social studies education has changed greatly since Wade’s article, due to the advent of the No Child Left Behind Act (NCLB) and the recent adoption of the Common Core Standards (CCS), many content analyses do not reflect the impact these changes have made on the writing of social studies textbooks.
I began my trek into higher education as a textbook reviewer and critic. My dissertation and subsequent research and publications were based on the content analysis of state history textbooks (Roberts, 2009, 2011; Roberts & Butler, 2012). In retrospect, my findings were similar to those of others. Over time, I better understood the challenges of writing a textbook. My views about how we should analyze texts and what we should do with our findings have changed (Roberts, 2013). I still believe my past research, as well as other textbook content analyses, is important and should be taken into consideration by the major players in education including textbook publishers, authors, teachers and teacher educators. Those involved in higher education and textbook analyses, however, can do more to make these studies relevant to those stakeholders we hope to learn the most from them.
This paper will offer a comparison of Wade’s findings and my analysis of recently published textbook analyses. Based on the results, I make suggestions to those interested in conducting textbook content analyses about how they could increase the relevancy and practicality of their studies for teachers.

Conclusion
The evidence from this study indicates the approach researchers take in conduct textbook analyses has changed very little over the past 20 years. Revisiting Wade’s (1993) work can help us consider how the implications of her study can make textbook analyses more relevant to important stakeholders in social studies education. It is time to use Wade’s recommendations to alter the way we conduct content analyses. In today’s standards-based environment, researchers may want to consider examining textbooks as a whole and not simply by specific historical topic or topics. They should understand textbooks are guided by standards, not vice versa, and study both in tandem. They should analysis the entire text not just specific passage to back up their claims. Finally, and most importantly, researchers should develop lesson plans to help their intended audience (teachers) bring their finding directly to the social studies classroom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แหล่งที่ใช้ใน Preparatıon ของหนังสือสังคมศึกษาการศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาแนะนำ ของการวิเคราะห์เนื้อหาตำราเผยแพร่แนะนำการศึกษานี้เป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญของงานวิจัยสังคมศึกษา นอกจากหลายเผยแพร่ตัวอย่างของการศึกษาดังกล่าว มีตัวอย่างมากมายของสังคมศึกษาวิเคราะห์ตำราที่ดำเนินการ โดยนักวิจัยภายนอกด้านการศึกษาสังคมศึกษา หลักที่เกี่ยวข้องกับประวัติ 2 อ้างอิงสูงสุดเหล่านี้จะปรับปรุงอเมริกา (ค.ศ. 1979) นักข่าวห้องฟรานเซสของ และบอกอยู่ (1995) sociologist James Loewen ของครูของฉัน Me. ในขณะที่มีการศึกษาวิจัยหลายที่ตรวจสอบตำราอนุบาล 12 ได้มีวิจัยน้อยเหลือวิเคราะห์วิเคราะห์เนื้อหาตำราเรียน และข้อเสนอแนะเกี่ยวกับวิธีการใช้ผลการวิจัยของแต่ละการวิเคราะห์ในห้องเรียนสังคมศึกษา K 12 โดยทั่วไปหรือวิธีการเรียนสังคมศึกษาระดับวิทยาลัย บทความปี 1993 ของเวด เผยแพร่ในทฤษฎีและการวิจัยในสังคมศึกษา (TRSE) พิสูจน์แล้วว่าเป็นข้อยกเว้น เธอทาน 25 วิเคราะห์เนื้อหาของหนังสือสังคมศึกษาที่เผยแพร่ระหว่างปี 2525 ไป 1992 และค้นพบข้อจำกัดหลาย เธอตั้งข้อสังเกต ตัวอย่าง นักวิจัยอาศัยมากเกินไปในการรับรู้และความเห็นของหัวข้อสังคมศึกษาตนเอง และไม่สามารถอ้างอิงแหล่งที่มาเพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนการเรียกร้องของพวกเขา งานวิจัยนี้ต่อคนสังคมศึกษาตำราวิเคราะห์ขาดความน่าเชื่อถือระหว่าง rater และนับข้อมูล ในหลายกรณี ผู้สร้างผลงานเหล่านี้ได้เปรียบเทียบตำรา กับตำราอื่น ๆ ไม่ ใช่มาตรฐาน และได้ตรวจสอบข้อความทั้งหมดที่ใช้ในพื้นที่เนื้อหาเฉพาะ ตามวิเคราะห์อ่าน เวดสงสัยนักวิจัยได้วิเคราะห์เฉพาะที่เลือกทางเดินที่สนับสนุนอาร์กิวเมนต์ของพวกเขา ไม่ทั้งหมดของข้อความ นักวิจัยยังนำเสนออภิปรายน้อยเกี่ยวกับซึ่งหนังสือเหล่านี้ได้ถูกใช้จริง (เช่น อเมริกา โรงเรียนเขต ฯลฯ) เธอสรุปจุดอ่อนหลักของการวิเคราะห์เนื้อหาตำราเรียนถูกพวกเขา "ผลิตเหมือนบทสรุป...นักวิจัยเกือบทุกค้นหาหัวข้อที่เลือกศึกษาไม่ได้รับความสนใจพอ หรือแสดงอย่างไม่ถูกต้อง biased, stereotypical หรืออื่นใด" (p. 248) Wade (1993) offered many suggestions about how textbook researchers and reformers could improve their analyses. She suggested authors question the value of their research from the start and work collectively with classroom teachers, curriculum committees, and national organizations to develop better textbooks. More importantly, she proposed textbook critics widen their views and offer more studies “focused on understanding the effects that textbook learning has on students” in classrooms (Wade, 1993, pp. 249-250). She proposed researchers additionally consider the broader societal purpose of schooling in society and “the ideological basis behind the use of textbooks in schools” (pp. 249-250). Contrary to Wade (1993), I believe all textbook analyses in and of themselves can be important to the field of social studies education. As these texts are often used as the primary source of knowledge and understanding about the social studies, they offer important points for readers to consider when thinking about the content (e.g., Alridge, 2006; Apple, 2006; Loewen, 2010). While it may be difficult to determine to what degree these studies have improved how textbooks are written, they most certainly have influenced the thinking of some classroom teachers, teacher educators, textbook authors, and researchers. While I disagree with Wade’s stance on the importance of textbook analyses, I agree with the notion content analyses have significant limitations. While reading them for various research projects, I found several of her critiques addressed elements present in textbook analyses written today. Though social studies education has changed greatly since Wade’s article, due to the advent of the No Child Left Behind Act (NCLB) and the recent adoption of the Common Core Standards (CCS), many content analyses do not reflect the impact these changes have made on the writing of social studies textbooks. I began my trek into higher education as a textbook reviewer and critic. My dissertation and subsequent research and publications were based on the content analysis of state history textbooks (Roberts, 2009, 2011; Roberts & Butler, 2012). In retrospect, my findings were similar to those of others. Over time, I better understood the challenges of writing a textbook. My views about how we should analyze texts and what we should do with our findings have changed (Roberts, 2013). I still believe my past research, as well as other textbook content analyses, is important and should be taken into consideration by the major players in education including textbook publishers, authors, teachers and teacher educators. Those involved in higher education and textbook analyses, however, can do more to make these studies relevant to those stakeholders we hope to learn the most from them. This paper will offer a comparison of Wade’s findings and my analysis of recently published textbook analyses. Based on the results, I make suggestions to those interested in conducting textbook content analyses about how they could increase the relevancy and practicality of their studies for teachers.Conclusion The evidence from this study indicates the approach researchers take in conduct textbook analyses has changed very little over the past 20 years. Revisiting Wade’s (1993) work can help us consider how the implications of her study can make textbook analyses more relevant to important stakeholders in social studies education. It is time to use Wade’s recommendations to alter the way we conduct content analyses. In today’s standards-based environment, researchers may want to consider examining textbooks as a whole and not simply by specific historical topic or topics. They should understand textbooks are guided by standards, not vice versa, and study both in tandem. They should analysis the entire text not just specific passage to back up their claims. Finally, and most importantly, researchers should develop lesson plans to help their intended audience (teachers) bring their finding directly to the social studies classroom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งที่มาใช้ในการจัดทำตำราสังคมศาสตร์การศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษา. บทนำจำนวนมากของเนื้อหาที่ตีพิมพ์ตำราการวิเคราะห์แสดงให้เห็นการศึกษาเหล่านี้เป็นหนึ่งในเสาหลักของการวิจัยการศึกษาสังคม นอกจากนี้ยังมีการเผยแพร่ตัวอย่างมากของการศึกษาดังกล่าวนอกจากนี้ยังมีตัวอย่างมากมายของตำราการศึกษาสังคมการวิเคราะห์ที่จัดทำโดยนักวิจัยภายนอกด้านการศึกษาการศึกษาสังคมส่วนใหญ่ผู้ที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ สองคนที่อ้างถึงมากที่สุดของเหล่านี้เป็นนักข่าวฟรานเซสฟิตซ์เจอรัลด์ (1979) อเมริกาปรับปรุงและสังคมวิทยาของเจมส์ Loewen (1995) ตั้งอยู่ครูของฉันบอกฉัน ในขณะที่มีการศึกษาวิจัยจำนวนมากการตรวจสอบตำราอนุบาล-12 ได้มีการวิจัยน้อยอย่างยิ่งการวิเคราะห์เนื้อหาตำราการวิเคราะห์และนำเสนอข้อเสนอแนะเกี่ยวกับวิธีการค้นพบของแต่ละการวิเคราะห์สามารถนำมาใช้ในแบบฉบับ K-12 สังคมศึกษาห้องเรียนหรือในระดับวิทยาลัยสังคม ระดับการศึกษาวิธีการ. เวด 1993 บทความที่ตีพิมพ์ในทฤษฎีและการวิจัยในการศึกษาทางสังคม (TRSE) พิสูจน์แล้วว่าเป็นข้อยกเว้น เธอทบทวน 25 การวิเคราะห์เนื้อหาของการศึกษาทางสังคมตำราตีพิมพ์ 1982-1992 และพบข้อ จำกัด หลาย ๆ เธอสังเกตเห็นเช่นนักวิจัยอาศัยมากเกินไปในการรับรู้ของตัวเองและความคิดเห็นในหัวข้อการศึกษาสังคมและล้มเหลวในการอ้างอิงแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนการเรียกร้องของพวกเขา การวิจัยนี้ต่อไปกล่าวหาตำราการศึกษาสังคมขาดการวิเคราะห์ความน่าเชื่อถือระหว่างผู้ประเมินและการหาปริมาณข้อมูล ในหลายกรณีผู้เขียนของผลงานเหล่านี้ถูกนำมาเปรียบเทียบตำราตำราอื่น ๆ มากกว่าที่จะมาตรฐานและไม่ได้ตรวจสอบข้อความทั้งหมดที่ใช้ในพื้นที่เนื้อหาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์อ่านเวดสงสัยว่านักวิจัยที่ได้รับการวิเคราะห์ทางเลือกเดียวที่ได้รับการสนับสนุนข้อโต้แย้งของพวกเขาไม่สมบูรณ์ของตำรา นักวิจัยยังเสนอการอภิปรายเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการที่หนังสือเหล่านี้ได้ถูกนำมาใช้จริง (เช่นรัฐ; โรงเรียน ฯลฯ ) เธอสรุปจุดอ่อนหลักของการวิเคราะห์เนื้อหาตำราเรียนที่พวกเขาได้รับการ "ผลิตอย่างน่าทึ่งข้อสรุปที่คล้ายกัน ... .almost นักวิจัยพบว่าทุกหัวข้อที่ได้รับเลือกสำหรับการศึกษาไม่ได้รับความสนใจอย่างเพียงพอหรือจะนำเสนอในลำเอียงลักษณะที่โปรเฟสเซอร์หรือไม่ถูกต้องเป็นอย่างอื่น" (พี. 248 ). เวด (1993) นำเสนอหลายข้อเสนอแนะเกี่ยวกับวิธีที่นักวิจัยและตำราปฏิรูปสามารถปรับปรุงการวิเคราะห์ของพวกเขา เธอแนะนำผู้เขียนถามค่าของวิจัยของพวกเขาตั้งแต่เริ่มต้นและการทำงานรวมกับครูในห้องเรียนคณะกรรมการหลักสูตรและองค์กรระดับชาติในการพัฒนาตำราที่ดีขึ้น ที่สำคัญเธอเสนอนักวิจารณ์ตำราขยายมุมมองของพวกเขาและมีการศึกษามากขึ้น "มุ่งเน้นไปที่การทำความเข้าใจผลกระทบที่การเรียนรู้ตำราเรียนที่มีต่อนักเรียน" ในห้องเรียน (เวด 1993 ได้ pp. 249-250) เธอเสนอนอกจากนี้นักวิจัยพิจารณาวัตถุประสงค์ทางสังคมที่กว้างขึ้นของการศึกษาในสังคมและ "พื้นฐานอุดมการณ์ที่อยู่เบื้องหลังการใช้หนังสือเรียนในโรงเรียน" (พี. 249-250). ขัดกับเวด (1993) ผมเชื่อว่าทุกตำราวิเคราะห์ในและของตัวเอง จะมีความสำคัญด้านการศึกษาการศึกษาสังคม ในฐานะที่เป็นข้อความเหล่านี้มักจะใช้เป็นแหล่งที่มาหลักของความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับการศึกษาสังคมที่พวกเขานำเสนอประเด็นที่สำคัญสำหรับผู้อ่านที่จะต้องพิจารณาเมื่อคิดเกี่ยวกับเนื้อหา (เช่น Alridge, 2006 แอปเปิ้ล, 2006; Loewen 2010) ในขณะที่มันอาจจะยากที่จะกำหนดสิ่งที่การศึกษาระดับปริญญาการศึกษาเหล่านี้มีการปรับปรุงวิธีการที่ตำราจะเขียนพวกเขามากที่สุดอย่างแน่นอนมีอิทธิพลต่อความคิดของบางครูนักการศึกษาครูผู้เขียนตำราและนักวิจัย. ในขณะที่ผมไม่เห็นด้วยกับจุดยืนของเวดเกี่ยวกับความสำคัญของ วิเคราะห์ตำราผมเห็นด้วยกับเนื้อหาความคิดวิเคราะห์มีข้อ จำกัด ที่สำคัญ ขณะที่อ่านพวกเขาสำหรับโครงการวิจัยต่าง ๆ ผมพบว่าหลายวิพากษ์วิจารณ์การแก้ไของค์ประกอบของเธออยู่ในตำราการวิเคราะห์เขียนในวันนี้ แม้ว่าการศึกษาการศึกษาสังคมมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากตั้งแต่บทความเวดเนื่องจากการถือกำเนิดของเด็กถูกทิ้งไว้ข้างหลังพระราชบัญญัติ (NCLB) และการยอมรับที่ผ่านมาของมาตรฐานหลักทั่วไป (CCS) การวิเคราะห์เนื้อหาจำนวนมากไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้ทำ เกี่ยวกับการเขียนของการศึกษาทางสังคมตำรา. ผมเริ่มช่วงระยะการเดินทางของฉันในการศึกษาที่สูงขึ้นเป็นตำราวิจารณ์และนักวิจารณ์ วิทยานิพนธ์ของฉันและการวิจัยที่ตามมาและสื่อสิ่งพิมพ์อยู่บนพื้นฐานของการวิเคราะห์เนื้อหาของตำราประวัติศาสตร์ของรัฐ (โรเบิร์ตปี 2009 ปี 2011 และโรเบิร์ตบัตเลอร์, 2012) ในการหวนกลับผลของฉันมีความคล้ายคลึงกับของคนอื่น ๆ เมื่อเวลาผ่านไปผมก็เข้าใจความท้าทายของการเขียนตำราที่ มุมมองของฉันเกี่ยวกับวิธีการที่เราควรวิเคราะห์ข้อความและสิ่งที่เราควรจะทำอย่างไรกับผลการวิจัยของเรามีการเปลี่ยนแปลง (โรเบิร์ต 2013) ผมยังคงเชื่อว่าการวิจัยที่ผ่านมาของฉันเช่นเดียวกับการวิเคราะห์เนื้อหาตำราเรียนอื่น ๆ เป็นสิ่งที่สำคัญและควรจะนำมาพิจารณาโดยผู้เล่นที่สำคัญในการศึกษารวมทั้งเผยแพร่ตำราเขียนครูและนักการศึกษาครู ผู้ที่เกี่ยวข้องในการศึกษาที่สูงขึ้นและการวิเคราะห์ตำรา แต่สามารถทำอะไรได้มากกว่าที่จะทำให้การศึกษาเหล่านี้เกี่ยวข้องกับผู้มีส่วนได้เสียที่เราหวังว่าจะได้เรียนรู้จากพวกเขามากที่สุด. บทความนี้จะนำเสนอผลการวิจัยเปรียบเทียบของเวดและการวิเคราะห์ของฉันเพิ่งเผยแพร่ตำราวิเคราะห์ ขึ้นอยู่กับผลที่ผมให้คำแนะนำให้กับผู้ที่สนใจในการดำเนินการวิเคราะห์เนื้อหาตำราเรียนเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาสามารถเพิ่มความเกี่ยวข้องและการปฏิบัติจริงของการศึกษาของพวกเขาสำหรับครู. สรุปหลักฐานจากการศึกษานี้บ่งชี้ว่านักวิจัยวิธีการที่ใช้ในการดำเนินตำราวิเคราะห์มีการเปลี่ยนแปลงน้อยมากที่ผ่านมา 20 ปี revisiting เวด (1993) การทำงานสามารถช่วยให้เราพิจารณาว่าผลกระทบของการศึกษาของเธอสามารถทำให้การวิเคราะห์หนังสือเรียนเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับผู้มีส่วนได้เสียที่สำคัญในการศึกษาการศึกษาสังคม มันเป็นเวลาที่จะใช้คำแนะนำของเวดที่จะเปลี่ยนแปลงวิธีที่เราดำเนินการวิเคราะห์เนื้อหา ในสภาพแวดล้อมตามมาตรฐานของวันนี้นักวิจัยอาจต้องการที่จะต้องพิจารณาการตรวจสอบหนังสือเรียนรวมและไม่เพียง แต่ตามหัวข้อประวัติศาสตร์ที่เฉพาะเจาะจงหรือหัวข้อ พวกเขาควรจะเข้าใจตำราถูกชี้นำโดยมาตรฐานไม่ได้ในทางกลับกันและการศึกษาทั้งในตีคู่ พวกเขาควรจะวิเคราะห์ข้อความทั้งหมดไม่ได้เป็นเพียงทางที่เฉพาะเจาะจงที่จะกลับขึ้นเรียกร้องของพวกเขา ในที่สุดและที่สำคัญที่สุดที่นักวิจัยควรจะพัฒนาแผนการสอนที่จะช่วยให้ผู้ชมเป้าหมายของพวกเขา (ครู) นำมาหาพวกเขาโดยตรงกับการศึกษาสังคมห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แหล่งข้อมูลที่ใช้ใน preparat ıในหนังสือเรียนวิชาสังคมศึกษา เพื่อศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษา


แนะนำจำนวนมากของหัวข้อเนื้อหาตำราวิเคราะห์แนะนำการศึกษาเหล่านี้เป็นหนึ่งในสิ่งสําคัญของการวิจัยทางสังคมศึกษา นอกจากหลายเผยแพร่ตัวอย่างของการศึกษาดังกล่าวมีตัวอย่างมากมายของหนังสือเรียนสังคมศึกษาการวิเคราะห์ดำเนินการโดยนักวิจัยภายนอกสาขาวิชาสังคมศึกษา คณะครุศาสตร์ เป็นหลัก ที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ สองของส่วนใหญ่อ้างเป็นนักข่าวฟรานซิสฟิตซ์เจอรัลด์ ( 1979 ) อเมริกาแก้ไขและนักสังคมวิทยา เจมส์ โลเวน ( 1995 ) อยู่ที่คุณครูบอกในขณะที่มีหลายการศึกษาวิจัยศึกษาตำรา kindergarten-12 มีการวิจัยน้อยวิกฤตวิเคราะห์เนื้อหาตำราวิเคราะห์และเสนอข้อเสนอแนะเกี่ยวกับวิธีการวิเคราะห์ข้อมูลแต่ละสามารถใช้ในทั่วไปภาคบังคับสังคมศึกษาห้องเรียนหรือระดับวิทยาลัย สังคมศึกษา วิธีการเรียน .
เวด 1993 บทความตีพิมพ์ในทฤษฎีในการศึกษา และการวิจัยทางสังคม ( trse ) พิสูจน์ว่าเป็นข้อยกเว้น เธอดู 25 เนื้อหาการวิเคราะห์แบบเรียนสังคมศึกษาจาก 2525 ถึง 2535 ตีพิมพ์ค้นพบข้อ จำกัด มาก เธอระบุ ตัวอย่างเช่น นักวิจัยอาศัยมากเกินไปในการรับรู้และความคิดเห็นของตนในหัวข้อสังคมการศึกษาและล้มเหลวในการอ้างถึงแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนการเรียกร้องของพวกเขางานวิจัยนี้วิเคราะห์หนังสือเรียนสังคมศึกษาเพิ่มเติม กล่าวหาขาดระหว่างระดับความน่าเชื่อถือ และข้อมูลปริมาณ . ในหลายกรณี ผู้เขียนผลงานเหล่านี้เปรียบเทียบหนังสือเรียนแบบเรียนอื่นๆ มากกว่ามาตรฐาน และไม่ได้ตรวจสอบทุกข้อความที่ใช้ในพื้นที่เนื้อหาที่เฉพาะเจาะจง ขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์
อ่านนักวิจัยวิเคราะห์หัวข้อเวดสงสัยสนับสนุนข้อโต้แย้งของพวกเขาที่เลือกเท่านั้น ไม่ใช่ทั้งหมดของข้อความ นักวิจัยยังเสนอการอภิปรายเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับที่หนังสือเหล่านี้กำลังถูกใช้ ( เช่น รัฐ โรงเรียน ฯลฯ ) เธอสรุปจุดอ่อนหลักของตำราเนื้อหาวิเคราะห์ว่า " ผลิตที่คล้ายกันอย่างน่าทึ่ง สรุป . . . . . . .