Monsieur Signy l'Abbaye was a maste

Monsieur Signy l'Abbaye was a master artist in his day, who in 1392 was ready to retire. It was the month of May. But Guiliano Bartoli, a rich Italian patron, sent for him saying, "I'd like a portrait of myself on my banquet room wall. Could you paint it? It's 20 feet tall."

Large View - 81K
Contemplating this request, Monsieur l'Abbaye shook his head. "I'm ready to retire, so I'm not available for hire. I'm sorry. I simply can't paint your portrait." But seeing the disappointment in Senior Bartoli's eyes, he continued, "Well, there's a possibility if you can find it in your heart to allow me to explore the limits of my abilities. Not for money mind you, but for food and a bed instead. Furthermore, you need not even pose because my memory's excellent. Already I can see your portrait and how to derive it. But I insist, Senior Bartoli, while I work your portrait stays private -- even from you!"
This is strange, thought the patron, but he also thought about how highly the artist had been recommended. "Of course," he said "Anything you wish, but I insist upon paying you at least something for your effort. Let's draw up a contract."
Now a glint came to Monsieur l'Abbaye's eyes as he gazed upon that 20-foot wall and thought of all that space, such a wonderful place for schemes and things to give imagination wings. Because, unknown to Senior Bartoli, or anyone else for that matter, for all of his career (which was 45 years) Monsieur L'Abbaye had yearned to paint in his own way. And what way was that? Certainly not the style of Byzantine or of Proto-Renaissance. No. Monsieur Signy l'Abbaye had hungered to break free of restraints. But the guild, his craft and livelihood, would never have allowed it so he followed their rules although never proud of it. Of course he didn't reveal this to Senior Bartoli.
Signing the contract, they sealed the agreement.
Immediately the master artist threw a high curtain in front of the wall, a curtain through which Senior Bartoli couldn't see at all. He tried to peek, but Monsieur l'Abbaye insisted on total privacy for his artistic techniques.
A week passed. "How is it coming?" asked the hopeful Senior Bartoli.
Answering him from behind the curtain, Monsieur l'Abbaye said, "It's coming quite well. You know, at the age of eight I was apprentice to the great Ambrogio Lorenzetti. I could never dishonor his name. He taught me the art of grinding pigment, laying plaster, sometimes slowly, sometimes faster. He taught me how to draw and, most important, not to hurry. My training was rigorous and after certification even more vigorous. Senior Bartoli, a masterpiece... takes a while at least."
Reluctantly, Senior Bartoli withdrew.
A month passed. "How is it coming?" Senior Bartoli asked.
"It's coming well," said Monsieur l'Abbaye, again from behind the curtain. Along with his words came the strange sounds of swooshing, clanking and slapping. "You know you're fortunate it's I painting your portrait. Only buon fresco will do. It's four coats of lime plaster. First layer the trullisatio, followed by the arriccio, then the anenato and finally the intonaco not to mention the part where I draw. But it's the best plaster process I ever saw. Senior Bartoli, it will last forever, but alas, it's a time-consuming endeavor."
Sighing deeply, the patron again withdrew. Just how long would this take? Who knew?
Another three, four months passed and finally half a year went by. Senior Bartoli, the patron, marched in demanding of Monsieur l'Abbaye, the master artist, to see his portrait, "You must be finished by now and today I will see it!" he shouted, shaking with frustration.
Stepping from behind the cloth as though surprised by such anger, Monsieur l'Abbaye said calmly. "That's fine. You needed only to request it." And he pulled aside the 20-foot curtain.
Guiliano Bartoli stood for a minute and then his mouth fell open, his eyes turned red and he grabbed what few hairs he had left on his head. He did a little hop, and then a twitch, and his eyebrows contorted as though bewitched. Guiliano Bartoli obviously did not like his portrait, not a bit. Guiliano Bartoli threw a fit.
"How absurd, how obscene. What does this mean? You'll not receive one Florine, do you hear? You're not an artist, maybe a thief or a madman. Get out of my sight! You'll leave my house tonight or I'll throw you out!"
So what had Monsieur l'Abbaye drawn that was wrong? He couldn't see it, he'd fussed and fixed for so long. It was his masterpiece. He wasn't sorry, no, not at all, that he had drawn to his heart's content for 20 feet tall. No matter what anybody could say, Monsieur Signy l'Abbaye had drawn it his way. Perhaps his patron couldn't tolerate his obsession with cubist expression, but Picasso would have been proud.

Large View - 83K
If truth be told Monsieur l'Abbaye wasn't crazy, surely. He'd simply been born 500 years too early!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นายไซนี่ l'abbaye เป็นศิลปินต้นแบบในวันของเขาที่ 397 พร้อมที่จะเกษียณ มันคือเดือน พฤษภาคม แต่ guiliano Bartoli ร่ำรวย ภาษาอิตาลี ผู้อุปถัมภ์ ส่งให้เขาบอกว่า " ผมชอบแนวของตัวเองของฉัน ห้องจัดเลี้ยง ผนัง คุณจะวาดมัน มันสูง 20 ฟุต .ดู 81k - ขนาดใหญ่ซอฟต์แวร์นี้ขอให้ ท่าน l'abbaye ส่ายหัว " ผมพร้อมที่จะเกษียณ ดังนั้นฉันไม่สามารถใช้ได้สำหรับการเช่า ฉันขอโทษ ฉันเพียงแค่ไม่สามารถวาดรูปของคุณ . " แต่เห็นความผิดหวังในอาวุโส Bartoli ดวงตา เขากล่าว " มีความเป็นไปได้ถ้าคุณสามารถพบว่ามันอยู่ในหัวใจของคุณ ให้ผมสำรวจความสามารถของฉัน ไม่สำหรับเงินคุณ แต่สำหรับอาหารและเตียงแทน นอกจากนี้ คุณต้องไม่โพสเพราะความจำดีเยี่ยม ผมเห็นรูปของคุณและวิธีที่จะได้รับมัน แต่ผมว่า Bartoli รุ่นพี่ ในขณะที่ผมทำงานบุคคลของคุณอยู่ส่วนตัว -- แม้จากคุณ !นี่ก็แปลกนะ คิดบ้าง แต่เขาก็คิดอย่างศิลปินได้รับการแนะนำ . " แน่นอน , " เขากล่าวว่า " สิ่งที่คุณต้องการ แต่ผมยืนกรานให้จ่ายเงินให้คุณอย่างน้อยบางอย่างสำหรับความพยายามของคุณ เรามาทำสัญญากัน "ตอนนี้แววก็มาไหว้พระ l'abbaye สายตาที่เขาจ้องมองที่ 20 ฟุตผนังและคิดว่าทั้งหมดที่พื้นที่ดังกล่าวเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับโครงการและกิจกรรมเพื่อให้ปีกจินตนาการ เพราะไม่รู้จัก Bartoli อาวุโส หรือบุคคลอื่นใดสำหรับเรื่องที่ทั้งหมดของอาชีพของเขา ( ซึ่งเป็น 45 ปี ) ท่าน l'abbaye ได้นั้น สีในแบบของเขา และนั่นอะไร ? แน่นอน ไม่ใช่ลักษณะของไบแซนไทน์ หรือของโปรโต - . ไม่ นายไซนี่ l'abbaye ได้ต้องการมันหักค่าใช้จ่ายใดๆ แต่สมาคมของเขา ยาน และชีวิตความเป็นอยู่ ไม่เคยอนุญาตให้เขาทำตามกฎของพวกเขาแม้ว่าจะไม่เคยภูมิใจกับมัน แน่นอน เขาไม่ได้เปิดเผยเรื่องนี้ให้ Bartoli อาวุโสลงนามในสัญญาที่พวกเขาปิดผนึกข้อตกลงเดี๋ยวนี้ศิลปินต้นแบบโยนม่านสูงในด้านหน้าของผนัง ม่านที่ Bartoli อาวุโส มองไม่เห็นเลย เขาพยายามมอง แต่คุณ l'abbaye ยืนยันความเป็นส่วนตัวสำหรับเทคนิคทางศิลปะของเขาสัปดาห์ผ่านไป . มันจะออกมายังไงนะ ? " ถามรุ่นพี่ Bartoli มีหวังตอบเขาจากหลังม่าน คุณ l'abbaye กล่าวว่า " มันมาได้ค่อนข้างดี คุณรู้มั้ย ที่อายุแปดขวบผมฝึกงานกับลอเร็นเซ็ตติ Ambrogio เยี่ยม ผมจะไม่ลบหลู่ ชื่อของเขา เขาสอนผม ศิลปะของการบดปูนเม็ด นอน บางทีก็ช้า บางทีก็เร็วขึ้น เขาสอนฉันวิธีการวาด และที่สำคัญที่สุด ไม่ต้องรีบ การฝึกของฉันที่เคร่งครัด และหลังจากการรับรองยังกระฉับกระเฉง Bartoli อาวุโส , ชิ้นเอก . . . . . . . ต้องใช้เวลาอย่างน้อย .อย่างไม่เต็มใจ Bartoli อาวุโสก็ถอนตัว1 เดือนผ่านไป . มันจะออกมายังไงนะ ? " Bartoli รุ่นพี่ถาม" มันกำลังจะดี กล่าวว่า นาย l'abbaye อีกครั้งจากหลังม่าน พร้อมกับคำพูดของเขาก็ฟังดูแปลก ๆของ swooshing เขย่า , และตบหน้า " คุณรู้ว่า คุณยังโชคดีที่ฉันเป็นภาพวาดของคุณ บวนปูนเปียกเท่านั้นจะทำ มันเป็นสี่เสื้อปูนพลาสเตอร์ ครั้งแรกที่ชั้น trullisatio , ตามด้วย arriccio แล้ว anenato และในที่สุดพลาสเตอร์อินโทนาโคไม่พูดถึงส่วนที่ผมวาด แต่มันเป็นปูนกระบวนการที่ดีที่สุดที่ฉันเคยเห็น Bartoli อาวุโสก็จะคงอยู่ตลอดไป แต่อนิจจา มันพยายามใช้เวลานาน "ถอนหายใจลึกๆ อุดหนุนอีกครั้งก็ถอนตัว จะใช้เวลานานแค่ไหน ? ใครจะรู้ ?อีกสาม สี่เดือนผ่านไป ในที่สุดก็ครึ่งปีไปแล้ว รุ่นพี่ Bartoli , ผู้อุปถัมภ์ , เดินออกมาในการเรียกร้องของนาย l'abbaye , ศิลปินต้นแบบ ดูภาพเหมือนของเขา " คุณต้องเสร็จสมบูรณ์แล้ว และวันนี้ผมจะเห็นมัน ! " เขาตะโกน สั่นพร้อมเสียงก้าวจากด้านหลังผ้าราวกับว่าประหลาดใจโดยความโกรธ คุณ l'abbaye กล่าวอย่างใจเย็น " ไม่เป็นไร คุณต้องการเพียงจะร้องขอ . " และเขาก็ทิ้ง 20 ฟุต ผ้าม่านguiliano Bartoli ยืนอยู่สักครู่แล้วเปิดปากของเขาอยู่ ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงและเขาคว้าสิ่งที่เขาเหลืออยู่ไม่กี่เส้นผมบนศีรษะของเขา เขากระโดดเล็กน้อยแล้วกระตุก และคิ้วของเขาบิดเบี้ยวราวกับเป็นเจ้าของ guiliano Bartoli เห็นได้ชัดไม่ได้ชอบแนวของเขา ไม่ใช่สักหน่อย guiliano Bartoli โยนพอดี" มันไร้สาระ ลามก นี้หมายความว่าอย่างไร ? คุณจะไม่ได้รับหนึ่ง florine ได้ยินไหม คุณไม่ได้เป็นศิลปิน อาจเป็นโจรหรือคนบ้า ออกไปให้พ้นสายตาข้า คุณจะออกจากบ้านคืนนี้ฉันจะโยนนายออกไป !ดังนั้นสิ่งที่คุณ l'abbaye วาดมันผิด ? เขาไม่เห็นมัน เขาจะวิตกกังวลและคงที่เป็นเวลานาน มันเป็นผลงานชิ้นเอกของเขา เขาไม่ได้ขอโทษ ไม่ ไม่ทั้งหมดที่เขาได้วาดเนื้อหาหัวใจของเขาสำหรับสูง 20 ฟุต ไม่ว่าสิ่งที่คนอื่นจะต้องพูด มองซิเออร์ไซนี่ l'abbaye ได้มาด้วยวิธีการของเขา บางทีผู้อุปถัมภ์ของเขาไม่สามารถทนต่อความหลงใหลของเขากับการแสดงออกลูกบาศก์ แต่ปิกัสโซ่จะต้องภูมิใจแน่ดู - เครื่องขนาดใหญ่ถ้าความจริงจะบอกคุณ l'abbaye ไม่บ้าแน่นอน เขาต้องการเพียงแค่เกิดมา 500 ปีเร็วเกินไป !