II. FRICTION FORCE RESULTS Simultan

II. FRICTION FORCE RESULTS
Simultaneous measurements of the normal reaction force, N, and the horizontal friction force, F, are shown in Figs. 2–6 to illustrate and characterize the bounce of a ball under a variety of impact conditions. Figure 2 shows the bounce of a new tennis ball on the low friction surface, and Fig. 3 shows the bounce on the high friction surface. Figure 4 illustrates the case of a tennis ball incident with topspin on the high friction surface. Figure 5 shows the bounce of a superball and Fig. 6 shows the bounce of a baseball and a basket ball, all three balls being incident on the low friction surface. In all cases, the ball was incident at low speed, typically about 3 m/s. The properties of each ball are listed in Table I and a summary of each bounce is given in Table II. The results in Fig. 2 demonstrate that a tennis ball incident on a low friction surface bounces without significant reversal of the friction force during the bounce. At low angles of incidence the ball slides throughout the bounce, and the ratio F/N remains approximately constant during the bounce. In Fig. 2~a!, F/N50.2760.03. At higher angles of incidence, the friction force drops to zero during the bounce, and it drops to zero earlier as the angle of incidence was increased. These results are qualitatively consistent with the bounce model described by Brody, who predicted that the ball would start to roll at a progressively earlier stage as the angle of incidence was increased. However, there is no sudden transition from sliding to rolling during the bounce, and the ball was observed to spin faster than allowed by the rolling condition as indicated in Table II. The fact that the friction force dropped to zero during the bounce can be interpreted to mean either that the ball rolled or that the friction force was positive in some areas of contact and negative in others. For reasons described in more detail below, it can be inferred that the ball did not roll during the bounce, but it first gripped the surface and then commenced to slide backward in the manner predicted in Ref. 5. In practice, the coefficient of sliding friction between a tennis ball and a court surface is usually about 0.5 or larger. On such a surface the ball is predicted by Brody1 and by Maw et al.5 to slide throughout the bounce if the angle of incidence is less than about 15°. At higher angles of incidence, Brody predicted that the ball would enter a rolling mode and hence the friction force would drop to zero. Figure 3 shows that at these higher angles of incidence, the bounce of a tennis ball on a high friction surface is characterized by a significant reversal of F during the bounce. The reversal in the direction of F occurs earlier in time as the angle of incidence is increased, allowing two reversals to occur in Fig.3 (b). In Brody’s model, the ball rolls at an earlier time as the angle of incidence is increased, but F does not reverse direction. Figure 4 shows the effect of significant topspin on the incident ball. To generate topspin, a tennis ball was allowed to roll down an inclined ramp so that it was incident at an angle of 29° to the horizontal and spinning at 75 rad/s. In this case, the initial contact point slides backwards on the surface at impact, generating a small negative friction force at the beginning of the impact. A rigid ball would quickly start to roll after the initial sliding stage. The experimental result is qualitatively consistent with Brody’s rigid ball model in that F remains quite small throughout the bounce. F reverses direction twice during the bounce with the result that the time integral of F is almost zero. Consequently, the changes in horizontal velocity and spin of the ball were also very small. The bounce of a superball incident without spin at 36° on a low friction surface is shown in Fig. 5. Replacing the low friction surface with emery paper made a negligible difference to the bounce. The behavior of the friction force is qualitatively similar to that for a tennis ball bouncing on a high friction surface in that F is almost equal to N during the early stage of the bounce and F reverses direction toward the end of the bounce period. However, the effect on the ball is different in that a superball spins much faster than a tennis ball after the bounce. The peripheral velocity of the superball after it bounced, Rv2 , was 1.75 times larger than its horizontal velocity vx2 . For the tennis ball in Fig. 3, Rv2 is about 1.1 times larger than vx2 . As described below, the ratio Rv2 /vx2 increases slightly if vx2 is measured with respect to the speed of the block on which the ball bounces. In this experiment, the block translated at a speed typically about 0.07vx2 . The bounce of a baseball incident without spin at 41° on the low friction surface is shown in Fig. 6~a!. The impact duration is shorter than that for the tennis ball or the superball, but it is longer than the usual 1.0 ms impact duration of a high speed ball impacting on a bat.9 The result is almost consistent with rolling during the bounce, but a small negative F arises because the ball spins backward on the surface as it bounces, with Rv251.13vx2 . Figure 6~b! shows the bounce of a basketball incident with almost zero spin at 66° on the low friction surface. It is especially obvious in this case that the ball vibrates horizontally during the bounce, causing the friction force to reverse direction six times. The half period of oscillation is 15 ms in the vertical direction, and the period of oscillation in the horizontal direction is about 4 ms. There is no simultaneous 250 Hz oscillation in the N waveform, indicating that this mode of oscillation involves purely tangential displacements in the wall of the ball rather than transverse displacements. Any vertical motion in the wall at 250 Hz would show up in the N waveform as a result of changes in the pressure acting on the upper force plate. High frequency transverse oscillations were observed at the top of the ball by attaching a small piezo disk to the top of the ball, but they were not at 250 H

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

II. แรงเสียดทานแรงผล Simultaneous measurements of the normal reaction force, N, and the horizontal friction force, F, are shown in Figs. 2–6 to illustrate and characterize the bounce of a ball under a variety of impact conditions. Figure 2 shows the bounce of a new tennis ball on the low friction surface, and Fig. 3 shows the bounce on the high friction surface. Figure 4 illustrates the case of a tennis ball incident with topspin on the high friction surface. Figure 5 shows the bounce of a superball and Fig. 6 shows the bounce of a baseball and a basket ball, all three balls being incident on the low friction surface. In all cases, the ball was incident at low speed, typically about 3 m/s. The properties of each ball are listed in Table I and a summary of each bounce is given in Table II. The results in Fig. 2 demonstrate that a tennis ball incident on a low friction surface bounces without significant reversal of the friction force during the bounce. At low angles of incidence the ball slides throughout the bounce, and the ratio F/N remains approximately constant during the bounce. In Fig. 2~a!, F/N50.2760.03. At higher angles of incidence, the friction force drops to zero during the bounce, and it drops to zero earlier as the angle of incidence was increased. These results are qualitatively consistent with the bounce model described by Brody, who predicted that the ball would start to roll at a progressively earlier stage as the angle of incidence was increased. However, there is no sudden transition from sliding to rolling during the bounce, and the ball was observed to spin faster than allowed by the rolling condition as indicated in Table II. The fact that the friction force dropped to zero during the bounce can be interpreted to mean either that the ball rolled or that the friction force was positive in some areas of contact and negative in others. For reasons described in more detail below, it can be inferred that the ball did not roll during the bounce, but it first gripped the surface and then commenced to slide backward in the manner predicted in Ref. 5. In practice, the coefficient of sliding friction between a tennis ball and a court surface is usually about 0.5 or larger. On such a surface the ball is predicted by Brody1 and by Maw et al.5 to slide throughout the bounce if the angle of incidence is less than about 15°. At higher angles of incidence, Brody predicted that the ball would enter a rolling mode and hence the friction force would drop to zero. Figure 3 shows that at these higher angles of incidence, the bounce of a tennis ball on a high friction surface is characterized by a significant reversal of F during the bounce. The reversal in the direction of F occurs earlier in time as the angle of incidence is increased, allowing two reversals to occur in Fig.3 (b). In Brody’s model, the ball rolls at an earlier time as the angle of incidence is increased, but F does not reverse direction. Figure 4 shows the effect of significant topspin on the incident ball. To generate topspin, a tennis ball was allowed to roll down an inclined ramp so that it was incident at an angle of 29° to the horizontal and spinning at 75 rad/s. In this case, the initial contact point slides backwards on the surface at impact, generating a small negative friction force at the beginning of the impact. A rigid ball would quickly start to roll after the initial sliding stage. The experimental result is qualitatively consistent with Brody’s rigid ball model in that F remains quite small throughout the bounce. F reverses direction twice during the bounce with the result that the time integral of F is almost zero. Consequently, the changes in horizontal velocity and spin of the ball were also very small. The bounce of a superball incident without spin at 36° on a low friction surface is shown in Fig. 5. Replacing the low friction surface with emery paper made a negligible difference to the bounce. The behavior of the friction force is qualitatively similar to that for a tennis ball bouncing on a high friction surface in that F is almost equal to N during the early stage of the bounce and F reverses direction toward the end of the bounce period. However, the effect on the ball is different in that a superball spins much faster than a tennis ball after the bounce. The peripheral velocity of the superball after it bounced, Rv2 , was 1.75 times larger than its horizontal velocity vx2 . For the tennis ball in Fig. 3, Rv2 is about 1.1 times larger than vx2 . As described below, the ratio Rv2 /vx2 increases slightly if vx2 is measured with respect to the speed of the block on which the ball bounces. In this experiment, the block translated at a speed typically about 0.07vx2 . The bounce of a baseball incident without spin at 41° on the low friction surface is shown in Fig. 6~a!. The impact duration is shorter than that for the tennis ball or the superball, but it is longer than the usual 1.0 ms impact duration of a high speed ball impacting on a bat.9 The result is almost consistent with rolling during the bounce, but a small negative F arises because the ball spins backward on the surface as it bounces, with Rv251.13vx2 . Figure 6~b! shows the bounce of a basketball incident with almost zero spin at 66° on the low friction surface. It is especially obvious in this case that the ball vibrates horizontally during the bounce, causing the friction force to reverse direction six times. The half period of oscillation is 15 ms in the vertical direction, and the period of oscillation in the horizontal direction is about 4 ms. There is no simultaneous 250 Hz oscillation in the N waveform, indicating that this mode of oscillation involves purely tangential displacements in the wall of the ball rather than transverse displacements. Any vertical motion in the wall at 250 Hz would show up in the N waveform as a result of changes in the pressure acting on the upper force plate. High frequency transverse oscillations were observed at the top of the ball by attaching a small piezo disk to the top of the ball, but they were not at 250 H

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งที่สอง แรงเสียดทาน FORCE
ผลการวัดพร้อมกันของแรงปฏิกิริยาปกติ, N, และแรงเสียดทานในแนวนอน, F, ที่แสดงอยู่ในมะเดื่อ 2-6 แสดงให้เห็นถึงลักษณะและการตีกลับของลูกที่อยู่ภายใต้ความหลากหลายของสภาพผลกระทบ รูปที่ 2 แสดงการตีกลับของลูกเทนนิสใหม่บนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำและรูป 3 แสดงให้เห็นถึงการตีกลับบนพื้นผิวแรงเสียดทานสูง รูปที่ 4 แสดงให้เห็นถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกรณีของลูกเทนนิสที่มี topspin บนพื้นผิวแรงเสียดทานสูง รูปที่ 5 แสดงการตีกลับของ Superball และรูป 6 แสดงให้เห็นถึงการตีกลับของลูกเบสบอลและตะกร้าทั้งสามลูกเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำ ในทุกกรณีที่ลูกเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ความเร็วต่ำโดยทั่วไปประมาณ 3 เมตร / วินาที คุณสมบัติของแต่ละลูกมีการระบุไว้ในตารางที่ I และบทสรุปของการตีกลับแต่ละคนจะได้รับในตารางที่สอง ผลในรูป 2 แสดงให้เห็นว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นลูกเทนนิสบนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำตีกลับโดยไม่ต้องพลิกกลับอย่างมีนัยสำคัญของแรงเสียดทานในระหว่างการตีกลับ ในมุมที่ต่ำของการเกิดลูกสไลด์ตลอดตีกลับและอัตราส่วนแบบ F / N ยังคงอยู่ในช่วงประมาณคงตีกลับ ในรูป 2 ~ !, F / N50.2760.03 ในมุมที่สูงขึ้นของอัตราการเกิดแรงเสียดทานลดลงเป็นศูนย์ในระหว่างการตีกลับและจะลดลงไปอยู่ที่ศูนย์ก่อนหน้านี้เป็นมุมของอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้น ผลลัพธ์เหล่านี้มีคุณภาพที่สอดคล้องกับรูปแบบการตีกลับการอธิบายโดยโบรดี้ที่คาดการณ์ว่าลูกจะเริ่มต้นที่จะม้วนในขั้นตอนก่อนหน้านี้มีความก้าวหน้าเป็นมุมของอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตามไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันจากการเลื่อนการกลิ้งในระหว่างการตีกลับและลูกถูกตั้งข้อสังเกตในการหมุนเร็วขึ้นกว่าที่ได้รับอนุญาตตามสภาพกลิ้งตามที่ระบุไว้ในตารางที่สอง ความจริงที่ว่าแรงเสียดทานลดลงเป็นศูนย์ในระหว่างการตีกลับสามารถตีความหมายถึงทั้งที่ลูกรีดหรือว่าแรงเสียดทานเป็นบวกในบางพื้นที่ของการติดต่อและลบในคนอื่น ๆ สำหรับเหตุผลที่อธิบายไว้ในรายละเอียดด้านล่างก็สามารถที่จะเหมาเอาว่าลูกไม่ได้ม้วนในระหว่างการตีกลับ แต่มันเป็นครั้งแรกจับพื้นผิวและเริ่มที่จะเลื่อนจากนั้นย้อนกลับไปในลักษณะที่คาดการณ์ไว้ในการอ้างอิง 5. ในทางปฏิบัติของการเลื่อนค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานระหว่างลูกเทนนิสและพื้นผิวศาลมักจะประมาณ 0.5 หรือมีขนาดใหญ่ บนพื้นผิวเช่นลูกเป็นที่คาดการณ์โดย Brody1 และกระเพาะปลา et al.5 จะเลื่อนตลอดตีกลับถ้ามุมตกกระทบน้อยกว่าประมาณ 15 ° ในมุมที่สูงขึ้นของอุบัติการณ์, โบรดี้ที่คาดการณ์ว่าลูกจะเข้าโหมดกลิ้งและด้วยเหตุนี้แรงเสียดทานจะลดลงไปอยู่ที่ศูนย์ รูปที่ 3 แสดงให้เห็นว่าที่เหล่านี้มุมที่สูงขึ้นของอัตราการเกิดเด้งของลูกเทนนิสบนพื้นผิวที่มีแรงเสียดทานสูงที่โดดเด่นด้วยการพลิกกลับอย่างมีนัยสำคัญของ F ในระหว่างการตีกลับ การพลิกกลับในทิศทางของ F ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในเวลาที่มุมตกกระทบที่เพิ่มขึ้นช่วยให้สองพลิกผันจะเกิดขึ้นในรูปที่ 3 (ข) ในรูปแบบของโบรดี้ม้วนลูกในช่วงเวลาก่อนหน้านี้เป็นมุมของอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้น แต่ F ไม่ได้กลับทิศทาง รูปที่ 4 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการ topspin อย่างมีนัยสำคัญที่ลูกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อสร้าง topspin, ลูกเทนนิสได้รับอนุญาตให้ไหลลงทางลาดเอียงเพื่อว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่มุม 29 องศากับแนวนอนและการปั่นที่ 75 ล้อ / วินาที ในกรณีนี้จุดติดต่อครั้งแรกหลังสไลด์บนพื้นผิวที่มีผลกระทบต่อการสร้างแรงเสียดทานเชิงลบเล็ก ๆ ที่จุดเริ่มต้นของผลกระทบ ลูกแข็งอย่างรวดเร็วจะเริ่มต้นที่จะม้วนหลังเวทีเลื่อนการเริ่มต้น ผลการทดลองในเชิงคุณภาพมีความสอดคล้องกับรูปแบบลูกแข็งของโบรดี้ในเอฟที่ยังคงมีขนาดเล็กมากตลอดการตีกลับ F ฝืนทิศทางสองครั้งในช่วงเด้งกับผลที่หนึ่งช่วงเวลาของ F เกือบเป็นศูนย์ ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงในแนวนอนและความเร็วการหมุนของลูกนั้นยังมีขนาดเล็กมาก ตีกลับของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยไม่ต้อง Superball สปินที่ 36 °บนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำแสดงในรูป 5. การเปลี่ยนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำด้วยกระดาษกากกะรุนทำแตกต่างกันเล็กน้อยที่จะตีกลับ พฤติกรรมของแรงเสียดทานคือคุณภาพคล้ายกับว่าสำหรับลูกเทนนิสใหญ่บนพื้นผิวที่มีแรงเสียดทานสูงในเอฟที่เกือบจะเท่ากับไม่มีในระหว่างขั้นตอนแรกของการตีกลับและ F กลับทิศทางในช่วงท้ายของรอบระยะเวลาการตีกลับที่ อย่างไรก็ตามผลกระทบต่อลูกที่แตกต่างกันในการที่ Superball หมุนเร็วกว่าลูกเทนนิสหลังจากที่ตีกลับ ความเร็วของอุปกรณ์ต่อพ่วง Superball หลังจากที่มันเด้ง RV2 เป็น 1.75 ครั้งใหญ่กว่าความเร็วในแนวนอนของ VX2 สำหรับลูกเทนนิสในรูป 3 RV2 เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 1.1 เท่ามีขนาดใหญ่กว่า VX2 ตามที่อธิบายไว้ด้านล่างอัตราส่วน RV2 / VX2 เพิ่มขึ้นเล็กน้อยถ้า VX2 เป็นวัดที่มีความเคารพต่อความเร็วของบล็อกที่ลูกตีกลับ ในการทดลองนี้บล็อกแปลที่ความเร็วปกติประมาณ 0.07vx2 ตีกลับของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยไม่ต้องเบสบอลสปินที่ 41 °บนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำแสดงในรูป 6 ~ !. ส่งผลกระทบต่อระยะเวลาสั้นกว่าที่ลูกเทนนิสหรือ Superball แต่มันมีความยาวมากกว่าปกติ 1.0 มิลลิวินาทีระยะเวลาผลกระทบของลูกความเร็วสูงที่ส่งผลกระทบใน bat.9 ผลที่ได้คือเกือบจะสอดคล้องกับการกลิ้งในระหว่างการตีกลับ แต่ ขนาดเล็กเชิงลบ F เกิดขึ้นเพราะลูกหมุนย้อนกลับบนพื้นผิวที่มันตีกลับด้วย Rv251.13vx2 รูปที่ 6 ข ~! แสดงให้เห็นถึงการตีกลับของเหตุการณ์ที่เกิดบาสเกตบอลที่มีเกือบเป็นศูนย์สปินที่ 66 °บนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำ จะเห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีนี้ว่าลูกแรงสั่นสะเทือนในแนวนอนในระหว่างการตีกลับก่อให้เกิดแรงเสียดทานในการกลับทิศทางหกครั้ง ระยะเวลาครึ่งหนึ่งของการสั่นคือ 15 มิลลิวินาทีในทิศทางแนวตั้งและระยะเวลาของการสั่นในแนวนอนเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 4 มิลลิวินาที ไม่มีการสั่นพร้อมกัน 250 เฮิร์ตซ์ในรูปแบบของคลื่น N คือแสดงให้เห็นว่ารูปแบบของการสั่นนี้เกี่ยวข้องกับการกระจัดวงอย่างหมดจดในผนังของลูกมากกว่า displacements ขวาง การเคลื่อนไหวใด ๆ ในแนวตั้งในผนังที่ 250 เฮิร์ตซ์จะแสดงขึ้นมาในรูปแบบของคลื่น N ไม่เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงในการแสดงความดันในแผ่นแรงบน ความถี่สูงแนบแน่นขวางถูกตั้งข้อสังเกตที่ด้านบนของลูกโดยการแนบดิสก์แบบ piezo ขนาดเล็กไปด้านบนของลูก แต่พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ที่ 250 H

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . แรงเสียดทานผลลัพธ์
วัดพร้อมกัน แรง ปฏิกิริยาปกติ N และแนวนอนแรงเสียดทาน , F , แสดงในผลมะเดื่อ . 2 – 6 ที่แสดงถึงลักษณะและการตีกลับของลูกภายใต้ความหลากหลายของเงื่อนไข ผลกระทบ รูปที่ 2 แสดงการตีกลับของลูกเทนนิสใหม่บนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำ และรูปที่ 3 แสดงสะท้อนบนพื้นผิวแรงเสียดทานสูงรูปที่ 4 แสดงกรณีของลูกเทนนิสเหตุการณ์สุดยอดบนพื้นผิวแรงเสียดทานสูง รูปที่ 5 แสดงการตีกลับของ superball และภาพที่ 6 แสดงการตีกลับของเบสบอลและตะกร้าลูกบอลทั้งสามลูกถูกเหตุการณ์บนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำ ในทุกกรณี , ลูกเป็นเหตุการณ์ที่ความเร็วต่ำ โดยทั่วไปประมาณ 3 m / sคุณสมบัติของแต่ละลูกอยู่ในโต๊ะผม และบทสรุปของแต่ละตีกลับให้ในตารางที่ 2 ผลลัพธ์ที่ได้ในรูปที่ 2 แสดงให้เห็นว่าลูกเทนนิสตกกระทบบนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำเด้งโดยไม่ต้องกลับที่สำคัญของแรงเสียดทานในการตีกลับ ที่มุมต่ำของการสไลด์บอลทั้งเด้งและอัตราส่วนระหว่าง F / N ยังคงอยู่ประมาณคงที่ในระหว่างการตีกลับ ในรูปที่ 2 ~ ! , F / n50.2760.03 . ในมุมสูงของอุบัติการณ์ แรงเสียดทานลดลงเป็นศูนย์ในการตีกลับและมันหยดไปที่ศูนย์ก่อนหน้านี้เป็นมุมตกกระทบเพิ่มขึ้น ผลลัพธ์เหล่านี้มีคุณภาพสอดคล้องกับเด้งแบบอธิบายโดยโบรดี้ใครทำนายที่ลูกจะเริ่มต้นที่จะม้วนในขั้นก้าวหน้าก่อนหน้านี้เป็นมุมตกกระทบเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ไม่มีการเลื่อนขึ้นมาจากการรีดในช่วงเด้ง และลูกซึ่งหมุนเร็วกว่าที่ได้รับอนุญาตโดยกลิ้งเงื่อนไขตามที่ระบุในตารางที่ 2ความจริงที่ว่าแรงเสียดทานลดลงเป็นศูนย์ในการตีกลับสามารถตีความให้หมายถึงที่ลูกรีด หรือแรงเสียดทานเป็นบวกในบางพื้นที่ของการติดต่อและลบในผู้อื่น สำหรับเหตุผลที่อธิบายไว้ในรายละเอียดเพิ่มเติม ด้านล่าง ก็สามารถบอกได้ว่าลูกไม่ได้ม้วนในช่วงเด้งแต่มันจับพื้นผิวและจากนั้นเริ่มเลื่อนไปข้างหลังในลักษณะที่คาดการณ์ไว้ในอ้างอิง 5 . ในการปฏิบัติ สัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทานเลื่อนระหว่างลูกเทนนิส และพื้นผิวคอร์ทมักจะประมาณ 0.5 หรือใหญ่กว่า บนพื้นผิวลูกบอลได้โดย brody1 และกระเพาะปลา et al . 5 เลื่อนตลอดเด้งถ้ามุมตกกระทบน้อยกว่า 15 องศา .ในมุมสูงของอุบัติการณ์ โบรดี้ คาดการณ์ว่า ลูกบอลจะกลิ้งเข้าโหมดและด้วยเหตุนี้แรงเสียดทานจะลดลงถึงศูนย์ รูปที่ 3 แสดงให้เห็นว่าที่เหล่านี้สูงกว่ามุมอุบัติการณ์ การเด้งของลูกบอลเทนนิสบนพื้นผิวแรงเสียดทานสูงเป็นลักษณะการกลับรายการระดับ F ในการตีกลับกลับในทิศทางของ F เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในเวลาที่มุมตกกระทบเพิ่มขึ้น ให้สองกลับเกิดขึ้นใน fig.3 ( B ) ในโบรดี้ โมเดล ลูกบอลม้วนในเวลาก่อนเป็นมุมตกกระทบเพิ่มขึ้น แต่ถ้าไม่กลับทิศทาง รูปที่ 4 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของความสุดยอดในเรื่องลูก สุดยอดการสร้าง ,ลูกเทนนิสให้ม้วนเป็นทางลาดเอียง เพื่อให้มันเป็นเหตุการณ์ที่มุม 29 องศาในแนวนอนและหมุนที่ 75 rad / s ในคดีนี้ เป็นจุดติดต่อเริ่มต้นสไลด์ถอยหลังบนพื้นผิวที่ส่งผลกระทบ สร้างแรงเสียดทานลบขนาดเล็กที่จุดเริ่มต้นของผลกระทบ บอลแข็งได้อย่างรวดเร็วจะเริ่มต้นที่จะม้วนหลังจากที่เริ่มต้นการเลื่อนขั้นผลทดลองคุณภาพสอดคล้องกับโบรดี้แข็งบอลแบบที่ F ยังคงค่อนข้างเล็กตลอดการตีกลับ F กลับทิศทางสองครั้งในระหว่างการตีกลับด้วยผลที่เวลาส่วนหนึ่งของ F เกือบเป็นศูนย์ ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงในความเร็วแนวนอนและสปินของลูกยังเล็กมากการตีกลับของ superball เหตุการณ์โดยไม่หมุนที่ 36 องศาบนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำ จะแสดงในรูปที่ 5 เปลี่ยนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำด้วยกระดาษกากกะรุนสร้างความแตกต่างโดยการตีกลับพฤติกรรมของแรงเสียดทานมีลักษณะคล้ายกับว่าลูกเทนนิสกระดอนบนพื้นผิวแรงเสียดทานสูงที่ F เกือบจะเท่ากับ N ในระหว่างระยะแรก ๆของการตีกลับและ F กลับทิศทางไปยังจุดสิ้นสุดของระยะเวลาการตีกลับ อย่างไรก็ตาม ผลกระทบต่อลูกจะแตกต่างกันที่ superball หมุนเร็วกว่าลูกเทนนิส หลังเด้งอุปกรณ์ต่อพ่วงที่ความเร็วของ superball หลังจากที่มันเด้ง rv2 มากกว่า , , vx2 ความเร็วแนวนอน 1.75 เท่า สำหรับลูกเทนนิสในรูปที่ 3 , rv2 ประมาณ 1.1 ครั้งใหญ่กว่า vx2 . ตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง อัตราส่วน rv2 / vx2 เพิ่มขึ้นเล็กน้อย ถ้า vx2 วัดเทียบกับความเร็วของบล็อกซึ่งบอลตีกลับ ในการทดลองนี้บล็อคแปลที่ความเร็วโดยทั่วไปเกี่ยวกับ 0.07vx2 . การตีกลับของเหตุการณ์เบสบอลโดยไม่หมุน ที่ 41 องศาบนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำ จะแสดงในรูปที่ 6 ~ ! . ผลกระทบระยะเวลาสั้นกว่าที่ลูกเทนนิสหรือ superball แต่มันยาวกว่าปกติสำหรับระยะเวลาของ MS ที่มีความเร็วสูงลูกส่งผลกระทบต่อค้างคาว9 ผลที่ได้คือเกือบจะสอดคล้องกับการรีดในช่วงเด้ง แต่เล็กลบ F เกิดขึ้นเพราะลูกหมุนไปข้างหลังบนพื้นผิวมันตีกลับด้วย rv251.13vx2 . รูปที่ 6 ~ b ! แสดงการตีกลับของบาสเกตบอลเหตุการณ์เกือบศูนย์ปั่นที่ 66 องศาบนพื้นผิวแรงเสียดทานต่ำ มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เห็นได้ชัดในกรณีนี้ลูกแรงสั่นสะเทือนในแนวนอนในช่วงเด้งก่อให้เกิดแรงเสียดทานเพื่อกลับทิศทาง 6 ครั้ง ครึ่งเวล 15 MS ในทิศทางตามแนวตั้งและระยะเวลาของการสั่นในทิศทางแนวนอนประมาณ 4 มีคุณเป็น 250 Hz พร้อมกันสั่นในรูป n ,ระบุว่าโหมดนี้นี้เกี่ยวข้องกับหมดจดสัมผัส displacements ในผนังของลูกมากกว่า displacements ตามขวาง แนวตั้งใด ๆเคลื่อนไหว ในผนังที่ 250 Hz จะแสดงในรูปที่อยู่เป็นผลของการเปลี่ยนแปลงในความดันแสดงบนจานบังคับบนความถี่สูงขวางด้านในพบที่ด้านบนของลูกโดยการแนบดิสก์ Piezo ขนาดเล็กที่ด้านบนของลูก แต่พวกเขาไม่ได้อยู่ที่ 250 H