In order to determine the relative

In order to determine the relative importance of ionic toxicity versus the osmotic component of salt stress on
germination in durum wheat (Triticum durum Desf.), seeds of three cultivars differing in their salt and drought
resistance (Omrabi-5, drought-resistant; Belikh, salt-resistant and Cando, salt-sensitive) were incubated in various
iso-osmotic solutions of NaCl, mannitol and polyethylene-glycol (PEG) (osmotic potential of .0.15 (control
solution) .0.58, .1.05 or .1.57 MPa). Moderate stress intensities only delayed germination, whereas the highest
concentration of NaCl and PEG reduced final germination percentages. PEG was the most detrimental solute,
while mannitol had no effect on final germination percentages. All osmotica reduced endosperm starch and soluble
sugars content as well as แ-amylase activities recorded after 48 h of treatment while โ-amylase activities were, in
contrast, slightly stimulated in all cultivars. Deleterious effects of NaCl and PEG were higher on isolated embryos
germinated onto an in vitro Linsmaier and Skoog (LS) medium comparatively to whole seeds. All PEG-treated
embryos, however, recovered after the stress relief while NaCl-treated embryos exhibited a lower rate of recovery
and some extent of abnormal germination after rinsing. It was concluded that stress inhibition of germination
could not be attributed to an inhibition of mobilisation of reserves and that the main effect of PEG occurred via
an inhibition of water uptake while detrimental effects of NaCl may be linked to long-term effects of accumulated
toxic ions. The behaviour of the three cultivars during germination did not fully reflect their mean level of putative
stress resistance in field conditions and germination is, therefore, not recommended as a reliable selection criterion
for breeding purposes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อกำหนดความสำคัญของ ionic toxicity เมื่อเทียบกับส่วนประกอบการออสโมติกของความเครียดเกลือในเมล็ดพันธุ์ที่แตกต่างกันในเกลือและภัยแล้ง 3 การงอกใน durum ข้าวสาลี (Triticum durum Desf)ความต้านทาน (Omrabi-5 ภัยแล้งทน Belikh เกลือทนและ Cando เกลือสำคัญ) ถูก incubated ในต่าง ๆโซลูชั่น iso การออสโมติกของ NaCl, mannitol และ polyethylene glycol (PEG) (ศักย์ของ.0.15 (ควบคุมโซลูชั่น) .0.58, .1.05 หรือ.1.57 แรง) บรรเทาความเครียดปลดปล่อยก๊าซเดียวช้าการงอก ในขณะสูงสุดความเข้มข้นของ NaCl และตรึงลดเปอร์เซ็นต์การงอกขั้นสุดท้าย ตัวผลดีที่สุด ถูกตรึงในขณะที่ mannitol ได้ไม่มีผลต่อเปอร์เซ็นต์การงอกขั้นสุดท้าย ทั้งหมด osmotica ลดแป้งเอนโดสเปิร์ม และละลายน้ำได้เนื้อหาน้ำตาลเป็นแ-amylase กิจกรรมบันทึกหลัง h 48 รักษาขณะที่กิจกรรมเครดิต-amylase ในความคมชัด ขาวกระตุ้นเล็กน้อยในพันธุ์ทั้งหมด ผลร้ายของ NaCl และ PEG ได้สูงขึ้นแยกโคลนเปลือกงอกบนกลางที่ Linsmaier และ Skoog (LS) การเพาะเลี้ยงดีอย่างหนึ่งกับเมล็ดพืชทั้งหมด ทั้งหมดตรึงรับโคลน อย่างไรก็ตาม การกู้คืนหลังจากปลดปล่อยความเครียดขณะถือว่า NaCl โคลนจัดแสดงอัตราที่ลดลงของการฟื้นตัวและบางขอบเขตของการงอกผิดปกติหลังจากการล้าง จึงได้สรุปความเครียดที่ยับยั้งการงอกอาจไม่เกิดจากการยับยั้งการเปลี่ยนแปลงของทุนสำรอง และว่า ผลกระทบหลักของ PEG เกิดผ่านการยับยั้งการดูดซับน้ำในขณะที่ผลกระทบผลดีของ NaCl อาจเชื่อมโยงกับผลระยะยาวของสะสมกันพิษ พฤติกรรมของ 3 พันธุ์ในระหว่างการงอกได้ไม่ครบถ้วนสะท้อนระดับเฉลี่ยของ putativeต้านทานความเครียดในฟิลด์เงื่อนไขและการงอก ดังนั้น ไม่แนะนำเป็นเกณฑ์เลือกเชื่อถือได้สำหรับพันธุ์วัตถุประสงค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อตรวจสอบความสำคัญของความเป็นพิษไอออนิกเมื่อเทียบกับส่วนประกอบออสโมติกของความเครียดเกลือในการงอกของเมล็ดข้าวสาลี durum (. สาลี durum Desf) เมล็ดพันธุ์ของทั้งสามสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในเกลือและความแห้งแล้งของพวกเขาต้านทาน(Omrabi-5, ทนแล้ง; Belikh เกลือทนและ Cando เกลือที่สำคัญ) ถูกบ่มในหลาย ๆ ด้านโซลูชั่นISO-ออสโมติกของโซเดียมคลอไรด์, แมนนิทอลและเอทิลีนไกลคอล-(PEG) (ออสโมติกที่มีศักยภาพของ .0.15 (การควบคุมวิธีการแก้ปัญหา) .0.58, .1.05 หรือ .1.57 MPa) . ความเข้มของความเครียดในระดับปานกลางเท่านั้นล่าช้างอกในขณะที่สูงสุดความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์และ PEG ที่ลดลงร้อยละงอกสุดท้าย PEG เป็นตัวละลายเป็นอันตรายมากที่สุดในขณะที่แมนนิทอลไม่มีผลต่อเปอร์เซ็นต์การงอกสุดท้าย ทั้งหมด osmotica ลดลงแป้งที่ละลายน้ำได้และ endosperm เนื้อหาน้ำตาลเช่นเดียวกับแกิจกรรม -amylase บันทึกหลังจาก 48 ชั่วโมงของการรักษาในขณะที่โกิจกรรม -amylase ถูกในทางตรงกันข้ามการกระตุ้นเล็กน้อยในทุกพันธุ์ ผลอันตรายของโซเดียมคลอไรด์และ PEG สูงในตัวอ่อนที่แยกงอกลงในหลอดทดลองLinsmaier และ Skoog (LS) กลางเมื่อเทียบกับทั้งเมล็ด ทั้งหมดPEG-รับการรักษาตัวอ่อนแต่กู้คืนหลังจากการบรรเทาความเครียดในขณะที่ตัวอ่อนโซเดียมคลอไรด์ที่ได้รับการจัดแสดงในอัตราที่ต่ำของการกู้คืนและขอบเขตของการงอกผิดปกติหลังจากการล้างบาง ก็สรุปได้ว่าการยับยั้งความเครียดจากการงอกไม่สามารถนำมาประกอบกับการยับยั้งการระดมเงินสำรองและว่าผลกระทบหลักของ PEG ที่เกิดขึ้นผ่านทางยับยั้งการดูดซึมน้ำในขณะที่ผลกระทบที่เป็นอันตรายของโซเดียมคลอไรด์อาจจะเชื่อมโยงกับผลกระทบในระยะยาวของสะสมอิออนที่เป็นพิษ. ลักษณะการทำงานของทั้งสามสายพันธุ์ในระหว่างการงอกไม่ได้อย่างเต็มที่สะท้อนให้เห็นถึงระดับเฉลี่ยของพวกเขาสมมุติต้านทานความเครียดในสภาพสนามและเป็นที่งอกจึงไม่แนะนำให้ใช้เป็นเกณฑ์ในการเลือกที่เชื่อถือได้เพื่อวัตถุประสงค์ในการเพาะพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อตรวจสอบความสําคัญของความเป็นพิษเมื่อเทียบกับปริมาณไอออนองค์ประกอบของความเครียดเกลือ
งอกในข้าวสาลี durum ( triticum durum desf ) , เมล็ดของพันธุ์ที่แตกต่างกันสามในเกลือและภัยแล้ง
ความต้านทาน ( omrabi-5 แล้ง ป้องกัน ป้องกัน และเมื่อ belikh , เกลือ , เกลือไว ) )
ISO ต่าง ๆ โดยโซลูชั่นของเกลือ ,แมนนิทอล และ polyethylene glycol ( PEG ) ( โดยศักยภาพของ 0.15 ( โซลูชั่นควบคุม
) 0.58 , 1.05 หรือ 1.57 MPa ) ความเครียดความเข้มปานกลางเท่านั้น ล่าช้า การงอกของเมล็ด และมีความเข้มข้นของเกลือลดลง และตรึง
สุดท้ายความงอก . หมุดเป็นตัวทำละลายที่เป็นอันตรายมากที่สุด ขณะที่ แมนนิทอล
ไม่มีผลต่อความงอกสุดท้าย .ทั้งหมด osmotica ลดแป้งน้ำตาลละลาย
endosperm และเนื้อหา รวมทั้งเจ้า - กิจกรรมจากบันทึกการรักษาหลังจาก 48 ชั่วโมงในขณะที่กิจกรรมเอนไซม์อะไมเลสโ - ,
ความคมชัดเล็กน้อย กระตุ้นทุกพันธุ์ คงผลของโซเดียมคลอไรด์และ PEG สูงที่แยกเจริญงอกลงในหลอด
linsmaier and Skoog ( LS ) ซึ่งเมื่อเทียบกับเมล็ดทั้งหมด ทั้งหมดตรึงปฏิบัติ
อ่อนอย่างไรก็ตาม ฟื้นตัวหลังจากการบรรเทาความเครียดในขณะที่เกลือแกงรักษาเอ็มบริโอมีอัตราลดลงของการกู้คืน และมีขอบเขตของการงอกผิดปกติ
หลังจากทําความสะอาด สรุปได้ว่า การยับยั้งการงอกของความเครียด
ไม่สามารถประกอบกับการยับยั้งการสำรองและผลกระทบหลักของ PEG เกิดขึ้นผ่าน
มีฤทธิ์ยับยั้งการดูดน้ำของในขณะที่ผลอันตรายของเกลือโซเดียมคลอไรด์ อาจเชื่อมโยงกับผลกระทบในระยะยาวของการสะสม
ไอออนที่เป็นพิษ พฤติกรรมของทั้งสามพันธุ์ในระหว่างการงอกไม่เต็มที่สะท้อนของพวกเขาหมายถึงระดับของความต้านทาน
ความเครียดซึ่งในเงื่อนไขสนามและงอก จึงไม่แนะนำให้ใช้เป็นเกณฑ์การคัดเลือกได้
สำหรับวัตถุประสงค์ของการปรับปรุงพันธุ์