SWS is replenished by infiltration

SWS is replenished by infiltration from rainfall or irrigation and re- charge from groundwater, and the water is removed from the soil by evaporation and root uptake for transpiration or is lost to deeper layers by drainage and percolation to groundwater.

These inputs and outputs re- sult in a variable and continuous redistribution of water within soils (Shen et al., 2014).

The lack of surface-water resources, the thickness of the loess, and the low groundwater table all contribute to precipitation being the sole source of SWS in the study area (Zeng et al., 2011).

In this area, the annual precipitation varied significantly from 2005 to 2014 (Fig. 7). In the semi-arid Loess Plateau, the SWC in the depth of 0– 2 m varied between years, depending on annual precipitation (Jin et al., 2011).

For example, in the 0–500 cm soil layer, the SWC values in grass- land and shrubland were higher in August 2014 than in August 2005 (Fig. 2).


In this study, the SWC varied intensely in the upper soil layers across all three land use types in both August 2005 and August 2014. For in- stance, in grassland, the SWC increased with soil depth to 50 cm, and in shrubland, the SWC first increased and then decreased, with inflection points at soil depths of 260 cm and 200 cm in August 2005 and August 2014, respectively.

In forestland, the SWC varied intensely in the soil layer above 360 cm (Fig. 2), which might be the result of the combined ac- tion of vegetation transpiration and soil evaporation, as well as the inter- action of precipitation and evapotranspiration.

Meerveld and McDonnell (2006) and Seneviratne et al. (2010) found that the soil moisture in the upper soil layers was heavily influenced by vegetation transpiration and soil evaporation. In the upper layers, the combination of vegetation tran- spiration and soil evaporation could consume as much as 60% of the total precipitation input (Oki and Kanae, 2006).

In an even more extreme case, Wang et al. (2011a) found that transpiration and evaporation could con- sume 90% of the total precipitation on the Loess Plateau. However, due to the thickness of the loess cover on the Loess Plateau, the soil profile distri- bution and temporal variations in the SWC are unique (Jin et al., 2011; Yang and Tian, 2004)

. Comparisons of the three land use types in the 0– 500 cm soil layer showed that grassland had the highest SWC, followed by shrubland, while forestland had the lowest value (Fig. 2).

This is consis- tent with previous research on the Loess Plateau (Wang et al., 2011b). To- pographic features, such as slope gradient (which can affect runoff and infiltration) and aspect (which can affect local climate parameters and plant water demands) (Wang et al., 2012), likely affect the SWS in the plots with obvious slope gradients.

In addition, different vegetation types result in differences in infiltration. More water can be stored in shal- low layers of dry soil with vegetation, which could cause larger differ- ences in soil-water redistribution within the upper layers (Zeng et al., 2011).

Additionally, land cover significantly affected the variability and levels of soil moisture, both over time and space (vertical).

For this reason, low soil moisture content is expected in shallow layers, especially in arid and semi-arid areas (Mishra and Singh, 2010).

Further, Yang and Tian (2004) noted that loess has a strong capacity for evaporation, which could result in continuously low soil moisture contents.

As expected, SWS depended strongly on precipitation (Brocca et al., 2009), and SWS varied greatly with the types of land use.

In the soil pro- file, SWS was mainly affected by rainfall and evapotranspiration in the shallow layers. In this study, the intense variation in SWC in the shallow layers was the result of variation in precipitation, which led to changes in the SWS.

In deeper layers, the SWS was primarily influenced by root uptake (Zeng et al., 2011).

The SWS varied significantly among the dif- ferent soil layers and between the two sampling events across the three land use types (Fig. 3).

In the 0–500 cm soil layer, in the same year, the SWS was highest in grassland, intermediate in shrubland, and lowest in forestland (Fig. 3).

The SWS varied significantly among the land use
93 Y. Zhang, Z. Shangguan / Catena 147 (2016) 87–95
types with different vegetation types and showed a decreasing trend from grassland to shrubland to forestland.

Between 2005 and 2014, the SWS increased in grassland and shrubland but decreased in forest- land.

This could be attributed to different root distributions generated by the different vegetation types in the profile, which caused differences in the water taken up by roots and/or changes in soil physical proper- ties, such as bulk density and porosity, with depth (Zhu, 1993).

The nat- urally restored vegetation consistently had weak water consumption in the d

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะมีเติม SWS โดยการแทรกซึมจากน้ำฝน หรือชลประทานและ re-ค่าจากน้ำบาดาล และน้ำออกจากดิน โดยการระเหยและการดูดซึมของรากสำหรับการคายน้ำ หรือหายไปชั้นลึก โดยการระบายน้ำและ percolation การน้ำบาดาล เหล่านี้อินพุตและ re-sult ในน้ำในดิน (Shen et al. 2014) ห้ามแปร และต่อเนื่อง ขาดแหล่งน้ำพื้นผิว ความหนาของดินเหลือง และน้ำบาดาลต่ำตารางทั้งหมดนำไปสู่การตกตะกอนที่เป็นแหล่งเดียวของ SWS ในพื้นที่ศึกษา (เซง et al. 2011) ในพื้นที่นี้ ฝนประจำปีที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจาก 2005 ถึง 2557 (7 รูป) ในแห้งแล้งกึ่งดินเหลืองที่ราบสูง SWC ในความลึกของ 0 – 2 เมตรแตกต่างกันระหว่างปี ขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนรายปี (จิน et al. 2011) ตัวอย่างเช่น ใน 0 – 500 ซม.ดินชั้น ค่า SWC ในดินหญ้าและหลายได้สูงใน 2557 สิงหาคมกว่าใน 2548 สิงหาคม (2 รูป)ในการศึกษานี้ SWC ที่แตกต่างกันอย่างเข้มข้นในชั้นบนดินทั่วสามแดนใช้ชนิดใน 2548 สิงหาคมและ 2014 สิงหาคม สำหรับในท่าทาง ในทุ่งหญ้า SWC เพิ่มขึ้นกับความลึกของดินถึง 50 ซม. และในหลาย SWC แรก เพิ่ม และจากนั้น ลด ลง มีจุดโรคติดเชื้อที่ระดับความลึกดิน 260 ซม. และ 200 ซม.ใน 2005 สิงหาคมและ 2557 สิงหาคม ตามลำดับ ใน forestland, SWC ที่หลากหลายอย่างเข้มข้นในดินชั้นเหนือ 360 ซม. (รูป 2), ซึ่งอาจเป็นผลของการรวม ac-ทางการค้าของการคายน้ำของพืช และดินระเหย ตลอดจนการกระทำอินเตอร์ของฝนและ evapotranspiration Meerveld และแมคดอนเนลล์ (2006) และ Seneviratne et al. (2010) พบว่า ความชื้นในดินชั้นบนดินรับอิทธิพลอย่างมากระเหยดินและการคายน้ำของพืช ในชั้นบน การรวมกันของพืชดินและทราน spiration ระเหยอาจกินได้มากถึง 60% ของการป้อนข้อมูลปริมาณน้ำฝนรวม (Oki และเหม่อ 2006) ในกรณีรุนแรงมากขึ้น วัง et al (2011a) พบว่า การคายน้ำและการระเหยอาจปรับ sume 90% ของปริมาณน้ำฝนรวมบนราบสูงดินเหลือง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความหนาของฝาบนราบสูงดินเหลืองดินเหลือง ดินโพรไฟล์ดิสทริค-bution และกาลเวลาเปลี่ยนแปลง SWC มีเฉพาะ (จิน et al. 2011 ยางและเทียน 2004). เปรียบเทียบที่ดินสามใช้ชนิดในดิน 0– 500 ซม.ชั้นแสดงให้เห็นว่า ทุ่งหญ้ามี SWC สูงสุด ตามมา ด้วยหลาย ขณะที่ forestland มีค่าต่ำสุด (2 รูป) นี้เป็นย่างรอบคอบเต็นท์พร้อมผลงานวิจัยบนที่ราบสูงดินเหลือง (Wang et al. 2011b) คุณสมบัติการ pographic เช่นการไล่ระดับความลาดชัน (ซึ่งมีผลต่อไหลบ่าและการแทรกซึม) และลักษณะ (ซึ่งสามารถส่งผลกระทบต่อภูมิอากาศท้องถิ่นพารามิเตอร์ และความต้องการน้ำของพืช) (Wang et al. 2012), อาจมีผลต่อ SWS ในกราฟด้วยการไล่ระดับชัดเจนลาด นอกจากนี้ ชนิดแตกต่างกันส่งผลในความแตกต่างในการแทรกซึม น้ำมากขึ้นสามารถจัดเก็บใน shal ต่ำชั้นของดินกับพืชผัก ซึ่งอาจทำให้มีขนาดใหญ่แตกต่าง ences ในดินน้ำกระจายภายในชั้นบน (เซง et al. 2011) นอกจากนี้ ฝาครอบที่ดินอย่างมากผลกระทบความแปรปรวนและระดับของความชื้นในดิน ทั้ง ช่วงเวลาและพื้นที่ (แนวตั้ง) ด้วยเหตุนี้ คาดว่าดินต่ำความชื้นในชั้นตื้น โดยเฉพาะในพื้นที่แห้งแล้ง และกึ่งแห้งแล้ง (มิชราเกส์และสิงห์ 2010) ต่อไป ยางและเทียน (2004) ระบุว่า ดินเหลืองมีกำลังแข็งแรงสำหรับระเหย ซึ่งอาจส่งผลในเนื้อหาความชื้นของดินต่ำอย่างต่อเนื่องตามที่คาดไว้ SWS ขอขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝน (Brocca et al. 2009), และ SWS ที่แตกต่างกันอย่างมากกับประเภทการใช้ที่ดิน ในดินไฟล์ pro, SWS คือส่วนใหญ่รับผลกระทบจากปริมาณน้ำฝนและ evapotranspiration ในชั้นตื้น ในการศึกษานี้ การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงใน SWC ในชั้นตื้นเป็นผลของการเปลี่ยนแปลงในฝน ซึ่งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของ SWS ในชั้นลึก SWS ถูกหลักได้รับอิทธิพลจากรากดูดซึม (เซง et al. 2011) SWS แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ระหว่างชั้นดิน dif ferent และ ระหว่างสองเหตุการณ์สุ่มตัวอย่างทุกชนิดใช้ที่ดิน 3 (3 รูป) ใน 0 – 500 ซม.ดินชั้น ปี SWS เป็นสูงสุดในทุ่งหญ้า ปานกลางในหลาย และต่ำสุดใน forestland (3 รูป) SWS ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการใช้ที่ดินประกันศูนย์ปี 93 เตียว Z. ซั่ง / Catena 147 (2016) 87 – 95ชนิดกับพืชต่างชนิด และมีแนวโน้มลดลงจากทุ่งหญ้าไปหลาย forestland การแสดง ระหว่าง 2005 และ 2014, SWS เพิ่มขึ้นในทุ่งหญ้าและหลาย แต่ลดลงในที่ดินป่า นี้สามารถนำมาประกอบกับการกระจายรากแตกต่างกันที่สร้างขึ้นตามชนิดของพืชแตกต่างกันในรายละเอียด ซึ่งเกิดจากความแตกต่างในน้ำนำขึ้น โดยราก หรือการเปลี่ยนแปลงในดินทางกายภาพที่เหมาะสมความสัมพันธ์ เช่นความหนาแน่นและความพรุน ลึก (Zhu, 1993) Nat-urally คืนพืชอย่างสม่ำเสมอมีการใช้น้ำอ่อนแอใน d

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SWS ถูกเติมเต็มด้วยการแทรกซึมจากปริมาณน้ำฝนหรือการชลประทานและการคิดค่าใช้จ่ายอีกครั้งจากน้ำใต้ดินและน้ำจะถูกลบออกจากดินโดยการระเหยและการดูดซึมรากสำหรับการคายหรือสูญเสียไปกับชั้นลึกโดยการระบายน้ำและซึมผ่านน้ำใต้ดิน.

ปัจจัยการผลิตและผลเหล่านี้อีกครั้ง เป็นสาเหตุให้แจกจ่ายตัวแปรและต่อเนื่องของน้ำภายในดิน (Shen et al., 2014).

การขาดทรัพยากรพื้นน้ำความหนาของดินเหลืองและน้ำใต้ดินต่ำทั้งหมดนำไปสู่การตกตะกอนเป็นแหล่งเดียวของ SWS ใน พื้นที่การศึกษา (Zeng et al. 2011).

ในบริเวณนี้ประจำปีการเร่งรัดแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ 2005-2014 (รูปที่. 7) ในกึ่งแห้งแล้งที่ราบสูงเหลืองที่ SWC ในเชิงลึกของ 0- 2 เมตรแตกต่างกันระหว่างปีขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนประจำปี (จิน et al. 2011).

ตัวอย่างเช่นในชั้นดิน 0-500 ซม. ค่า SWC ในแผ่นดิน grass- และชรับแลนด์สูงในเดือนสิงหาคมปี 2014 ในเดือนสิงหาคม 2005 (รูปที่. 2).


ในการศึกษาครั้งนี้ SWC ที่แตกต่างกันอย่างเข้มข้นในชั้นดินบนในทุกสามประเภทการใช้ที่ดินทั้งในสิงหาคม 2005 และสิงหาคม 2014 สำหรับใน - ท่าทางในทุ่งหญ้าที่ SWC เพิ่มขึ้นด้วยดินลึกถึง 50 ซม. และในชรับแลนด์ที่ SWC เพิ่มขึ้นเป็นครั้งแรกแล้วลดลงมีจุดโรคติดเชื้อที่ระดับความลึกของดิน 260 ซม. และ 200 ซม. ในเดือนสิงหาคมปี 2005 และสิงหาคม 2014 ตามลำดับ.

ใน ป่าที่แตกต่างกันอย่างเข้มข้น SWC ในชั้นดินด้านบน 360 ซม. (รูปที่. 2) ซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากการทํารวมของการคายระเหยพืชและดินเช่นเดียวกับการดำเนินการระหว่างการเร่งรัดและคายระเหย.

Meerveld และ McDonnell (2006) และ Seneviratne et al, (2010) พบว่าความชื้นของดินในชั้นดินบนได้รับอิทธิพลอย่างมากจากการคายระเหยพืชและดิน ในชั้นบน, การรวมกันของ spiration พืช tran- และการระเหยดินจะกินมากที่สุดเท่าที่ 60% ของการป้อนข้อมูลปริมาณน้ำฝนรวม (โอกิและ Kanae, 2006).

ในกรณีที่แม้จะมากขึ้นวัง et al, (2011a) พบว่าการคายระเหยและสามารถอย่างต่อ Sume 90% ของปริมาณน้ำฝนรวมในที่ราบสูงเหลือง แต่เนื่องจากความหนาของหน้าปกเหลืองบนที่ราบสูงเหลืองที่รายละเอียดของดินมากมายหลากหลาย distri- และรูปแบบชั่วคราวใน SWC จะไม่ซ้ำกัน (Jin et al, 2011;. ยางและ Tian,

​​2004) เปรียบเทียบสามประเภทการใช้ประโยชน์ที่ดินในชั้นดิน 0- 500 ซม. แสดงให้เห็นว่าทุ่งหญ้ามี SWC สูงสุดตามด้วยชรับแลนด์ขณะที่ป่ามีค่าต่ำสุด (รูป. 2).

นี้เป็นที่สอดคล้องกับการวิจัยก่อนหน้านี้บนดินเหลือง ที่ราบสูง (Wang et al., 2011b) ประคุณลักษณะ pographic เช่นลาดลาด (ซึ่งสามารถส่งผลกระทบต่อการไหลบ่าและแทรกซึม) และด้าน (ซึ่งสามารถส่งผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศในท้องถิ่นพารามิเตอร์และความต้องการน้ำของพืช) (Wang et al., 2012) น่าจะส่งผลกระทบต่อ SWS ในแปลงที่มีความลาดชันที่เห็นได้ชัด การไล่ระดับสี.

นอกจากนี้ชนิดพืชที่แตกต่างกันส่งผลให้เกิดความแตกต่างในการแทรกซึม น้ำมากขึ้นสามารถเก็บไว้ในชั้นต่ำ shal- ของดินแห้งด้วยพันธุ์ไม้ซึ่งอาจก่อให้เกิดความแตกต่างขนาดใหญ่ในการกระจายของดินน้ำภายในชั้นบน (Zeng et al. 2011).

นอกจากนี้สิ่งปกคลุมดินได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและความแปรปรวน ระดับของความชุ่มชื้นในดินทั้งช่วงเวลาและพื้นที่ (แนวตั้ง).

ด้วยเหตุนี้ความชื้นในดินต่ำคาดว่าในชั้นตื้น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งพื้นที่ (Mishra และซิงห์, 2010).

นอกจากนี้ยางและท่าเตียน ( 2004) ตั้งข้อสังเกตว่าเหลืองมีกำลังการผลิตที่แข็งแกร่งสำหรับการระเหยซึ่งอาจส่งผลให้ปริมาณความชื้นของดินต่ำอย่างต่อเนื่อง.

เป็นที่คาดหวัง SWS ขึ้นอย่างมากในการเร่งรัด (Brocca et al., 2009) และ SWS ที่แตกต่างกันอย่างมากกับประเภทการใช้ที่ดิน

ในแฟ้มโปรดิน SWS ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่โดยปริมาณน้ำฝนและการคายระเหยในชั้นตื้น ในการศึกษานี้การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงใน SWC ในชั้นตื้นเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงในการตกตะกอนซึ่งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงใน SWS ได้.

ในชั้นลึกที่ SWS ได้รับอิทธิพลหลักโดยการดูดซึมราก (Zeng et al. 2011)

SWS ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ผู้ที่ต่างกันชั้นดินและแตกระหว่างสองเหตุการณ์การสุ่มตัวอย่างทั่วประเภทการใช้ที่ดินสาม (รูปที่. 3).

ในชั้นดิน 0-500 ซม. ในปีเดียวกัน SWS เป็นที่สูงที่สุดในทุ่งหญ้า สื่อกลางในการชรับแลนด์และต่ำสุดในป่า (รูปที่. 3).

SWS ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ผู้ใช้ที่ดิน
93 วายจางซีชางกวน / Catena 147 (2016) 87-95
ประเภทประเภทพืชผักที่แตกต่างกันและพบว่ามีแนวโน้มลดลงจาก ทุ่งหญ้าเพื่อที่จะชรับแลนด์ป่า.

ระหว่างปี 2005 และปี 2014, SWS ที่เพิ่มขึ้นในทุ่งหญ้าและพุ่ม แต่ลดลงในดินแดนป่า.

นี้อาจนำมาประกอบกับการกระจายรากที่แตกต่างกันที่สร้างขึ้นโดยพืชชนิดที่แตกต่างกันในรายละเอียดซึ่งก่อให้เกิดความแตกต่างในน้ำที่นำมา รากและ / หรือการเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์ของดินตัวแสดงคุณสมบัติทางกายภาพเช่นความหนาแน่นและความพรุนมีความลึก (Zhu, 1993).

nat- พืชบูรณะ urally อย่างต่อเนื่องมีปริมาณการใช้น้ำที่อ่อนแอในง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

SWS ควบคุมโดยการแทรกซึมจากน้ำฝนหรือน้ำและ re - ชาร์จจากน้ำบาดาล และน้ำจะถูกเอาออกจากดินโดยการระเหยและการคายน้ำหรือรากสะสมเพื่อไปชั้นลึก โดยการระบายน้ำและการรั่วซึมของกับน้ำใต้ดินปัจจัยเหล่านี้และผลอีกครั้ง Sult ในตัวแปรและการกระจายอย่างต่อเนื่องของน้ำในดิน ( Shen et al . , 2010 )การขาดแหล่งน้ำ ความหนาของดินลมหอบ โต๊ะน้ำใต้ดินต่ำทั้งหมดสนับสนุนการตกตะกอนเป็นแหล่งที่มา แต่เพียงผู้เดียวของ SWS ในพื้นที่ศึกษา ( เซง et al . , 2011 )ในพื้นที่นี้ ปริมาณน้ำฝนประจำปีแตกต่างกันอย่างมากจากปี 2548 ถึงปี 2014 ( รูปที่ 7 ) ในดินลมหอบที่ราบสูงแห้งแล้ง , swc ในความลึก 0 – 2 ม. 4 ปี ขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนรายปี ( จิน et al . , 2011 )ตัวอย่างเช่น ใน 0 – 500 ซม. ของดินชั้น SWC ค่าหญ้า - ที่ดินและ shrubland สูงขึ้นในเดือนสิงหาคม 2014 มากกว่าในสิงหาคม 2005 ( รูปที่ 2 )ในการศึกษานี้ มีค่ายิ่งนักใน SWC บนชั้นดินในการใช้ที่ดินทั้ง 3 ประเภทในสิงหาคม 2548 และสิงหาคม 2014 ใน - ท่าทางในทุ่งหญ้า SWC เพิ่มขึ้นตามความลึกของดิน 50 เซนติเมตร และใน shrubland , swc แรกเพิ่มขึ้นแล้วลดลง กับการผันคำจุด ที่ระดับความลึกของ 260 ซม. และ 200 เซนติเมตร ในเดือนสิงหาคม 2548 และสิงหาคม 2557 ตามลำดับใน forestland , swc หลากหลายอย่างเข้มข้นในชั้นผิวดินด้านบน 360 ซม. ( รูปที่ 2 ) ซึ่งอาจเป็นผลรวม AC - tion ของการคายน้ำ พืชและการระเหยของดิน รวมทั้งระหว่างการกระทำของฝนและน้ำ .และ meerveld เอฟ ( 2006 ) และ seneviratne et al . ( 2553 ) พบว่า ความชื้นในดินในชั้นดินชั้นบนได้ถูกอิทธิพลอย่างมากจากการคายน้ำของพืช และดิน ในเลเยอร์ด้านบน , การรวมกันของพืช ทราน - spiration และการระเหยดินสามารถกินเท่าที่ 60% ของการป้อนข้อมูลทั้งหมด ( โอกิและคานาเอะ , 2006 )ในคดีที่รุนแรงมากยิ่งขึ้น หวัง et al . ( 2011a ) พบว่าการคายน้ำของพืชและการระเหยสามารถ con - สุเม 90% ของจำนวนทั้งหมดบนที่ราบสูงดินเหลือง . อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความหนาของดินลมหอบครอบคลุมบนที่ราบสูงดินเหลือง ดินโปรไฟล์ distri - bution และเวลาการเปลี่ยนแปลงใน SWC ที่เป็นเอกลักษณ์ ( จิน et al . , 2011 ; หยางเทียน , 2004 ). การเปรียบเทียบการใช้ที่ดินทั้งสามประเภทใน 0 – 500 ซม. ดินมีหญ้ามี SWC สูงสุด รองลงมา คือ shrubland ในขณะที่ forestland ได้ค่าต่ำสุด ( รูปที่ 2 )นี่มัน consis - เต็นท์กับงานวิจัยก่อนหน้านี้บนที่ราบสูงดินเหลือง ( Wang et al . , 2011b ) - คุณสมบัติ pographic เช่น ความลาดชัน ( ซึ่งสามารถส่งผลกระทบต่อปริมาณน้ำท่าและการซึม ) และมุมมอง ( ซึ่งจะมีผลต่อตัวแปรภูมิอากาศท้องถิ่นและพืชต้องการน้ำ ) ( Wang et al . , 2012 ) , อาจมีผลต่อ SWS ในแปลงที่เห็นได้ชัดของการไล่ระดับสี .นอกจากนี้ ผลของชนิดพืชที่แตกต่างกันในความแตกต่างในการแทรกซึม น้ำเพิ่มเติมสามารถเก็บไว้ใน shal ต่ำชั้นของดินแห้งกับพืช ซึ่งอาจเป็นสาเหตุให้มีขนาดใหญ่ที่แตกต่างกัน - ences ในการแจกจ่ายน้ำในดินชั้นบน ( เซง et al . , 2011 )นอกจากนี้ สิ่งปกคลุมดิน มีผลต่อความแปรปรวน และระดับความชื้นของดิน ทั้งผ่านเวลาและอวกาศ ( แนวตั้ง )ด้วยเหตุผลนี้ ความชื้นในดินต่ำ คาดว่าในชั้นตื้น โดยเฉพาะในพื้นที่ที่แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้ง ( Mishra และ ซิงห์ , 2010 )เพิ่มเติม ยาง และ เถียน ( 2004 ) สังเกตว่ามีความแข็งแกร่งในดินลมหอบการระเหยต่ำอย่างต่อเนื่อง ซึ่งอาจส่งผลให้ความชื้นเนื้อหาตามที่คาดไว้ , SWS ขึ้นอยู่กับอย่างมากในการตกตะกอน ( brocca et al . , 2009 ) , และ SWS หลากหลายอย่างมากกับประเภทการใช้ที่ดินในดิน Pro - ไฟล์ SWS เป็นหลักได้รับผลกระทบจากปริมาณน้ำฝนและน้ำในชั้นตื้น ในการศึกษานี้ รุนแรง การเปลี่ยนแปลงใน SWC ในชั้นตื้น เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงในการตกตะกอน ซึ่งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงใน SWS .ในชั้นลึก , SWS เป็นอิทธิพลโดยการใช้ราก ( เซง et al . , 2011 )ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง SWS DIF - ferent ชั้นดิน และระหว่างสองตัวอย่างเหตุการณ์ในสามการใช้ที่ดินประเภท ( รูปที่ 3 )ใน 0 – 500 เซนติเมตร ดิน ชั้น ในปีเดียวกัน , SWS สูงสุดในทุ่งหญ้า ระดับกลาง ใน shrubland และถูกที่สุดใน forestland ( รูปที่ 3 )ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการใช้ที่ดิน SWS93 . จาง ซี ซ่างกวน / Catena 147 ( 2016 ) 87 – 95ประเภทกับชนิดพืชที่แตกต่างกันและมีแนวโน้มลดลงจากทุ่งหญ้าเพื่อ shrubland เพื่อ forestland .ระหว่างปี 2005 และ 2014 , SWS เพิ่มขึ้นในทุ่งหญ้าและ shrubland แต่ลดลงในป่า - ที่ดินนี้อาจจะเกิดจากรากกระจายแตกต่างกันที่สร้างขึ้นโดยพืชชนิดต่าง ๆในรายละเอียด ซึ่งเกิดจากความแตกต่างในน้ำนำขึ้นโดยรากและ / หรือการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของดินที่เหมาะสม - เสมอ เช่น ความหนาแน่นและความพรุนกับความลึก ( Zhu , 1993 )นัท - urally เรียกคืนพืชอย่างต่อเนื่อง มีการใช้น้ำที่อ่อนแอในดี