2.3. Mechanical property measuremen

2.3. Mechanical property measurement
The hardness was measured using a Wallace Shore A durometer, according to ISO 7619-1. Compression molded sheets having a thickness of about 1.2 mm were used for tear and tensile testing. Tear and tensile properties of the specimens were measured following ISO 34-1 and ISO 37, respectively. Crescent test pieces were used for determining the tear strength. The measurements were carried out using an Instron Universal Tester (Model 4301) with a crosshead speed of 500 mm/min and initial clamp separation of 65 mm. The values of tear and tensile properties were the average of 4–5 specimens.
The heat build-up and crack growth resistance of the vulcanizates were measured, in accordance with ISO 4666 and ISO 132 using Goodrich flexometer and De Mattia type machines, respectively. Dynamic compression set was evaluated using the same specimens as for heat build-up testing. The original height of the specimen was measured prior to heat build-up testing and the specimen was left at 25 °C for 1 h after the heat build-up test. Thereafter, its final height was measured and the compression set was calculated using the following equation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3. การวัดคุณสมบัติจักรกลความแข็งคือวัด Wallace Shore A durometer ใช้ตาม ISO 7619-1 การบีบอัดแม่พิมพ์แผ่นมีความหนาประมาณ 1.2 มิลลิเมตรถูกใช้สำหรับการทดสอบแรงดึงและการฉีกขาด คุณสมบัติของชิ้นงานทดสอบแรงดึงและการฉีกขาดถูกวัดตาม ISO 34-1 และ ISO 37 ตามลำดับ ชิ้นทดสอบเครสถูกใช้สำหรับการกำหนดความแรงของการฉีกขาด วัดที่ได้ดำเนินการออกใช้ที่บริษัทอินสตรอนเครื่องทดสอบ (รุ่น 4301) ด้วยความเร็วสเฮ 500 มม./ นาทีและเริ่มต้นยึดการแบ่งแยก 65 มม. ค่าเฉลี่ยของตัวอย่างที่ 4-5 ค่าของคุณสมบัติแรงดึงและการฉีกขาดได้การแตกและการสะสมเจริญเติบโตต้านทานความร้อนของ vulcanizates ถูกวัด ตาม ISO 4666 และ 132 ISO ใช้ Goodrich flexometer และเครื่องจักรชนิด De Mattia ตามลำดับ รับการประเมินชุดการบีบอัดแบบไดนามิกโดยใช้ตัวอย่างเดียวกันเช่นการทดสอบความร้อนสะสม โดยวัดความสูงเดิมของชิ้นงานก่อนการทดสอบความร้อนสะสม และชิ้นงานเหลือที่ 25 ° C เป็นเวลา 1 ชั่วโมงหลังจากทดสอบเกิดความร้อน หลังจากนั้น ความสูงสุดท้ายโดยวัด และคำนวณการตั้งค่าการบีบอัดโดยใช้สมการต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 การวัดสมบัติเชิงกล
ความแข็งถูกวัดโดยใช้ชอร์วอลเลซ durometer ตามมาตรฐาน ISO 7619-1 การบีบอัดแผ่นแม่พิมพ์ที่มีความหนาประมาณ 1.2 มมถูกนำมาใช้สำหรับการฉีกขาดและการทดสอบแรงดึง การฉีกขาดและคุณสมบัติแรงดึงของชิ้นงานที่ถูกวัดต่อไปนี้ ISO 34-1 และ ISO 37 ตามลำดับ Crescent ชิ้นทดสอบถูกนำมาใช้ในการพิจารณาการฉีกขาด วัดได้ดำเนินการโดยใช้อินสตรอนสากล Tester (รุ่น 4301) ด้วยความเร็วรอสเฮด 500 มม / นาทีและการแยกหนีบเริ่มต้นของ 65 มม ค่าของแรงดึงและการฉีกขาดคุณสมบัติเป็นค่าเฉลี่ยของ 4-5 ชิ้นงาน.
ความร้อนที่สร้างขึ้นและแตกต้านทานการเจริญเติบโตของยางวัลคาถูกวัดตามมาตรฐาน ISO 4666 และ ISO 132 ใช้ flexometer Goodrich และเด Mattia เครื่องชนิดตามลำดับ ชุดการบีบอัดแบบไดนามิกได้รับการประเมินโดยใช้ตัวอย่างเช่นเดียวกับการทดสอบเพื่อให้ความร้อนสร้างขึ้น ความสูงเดิมของชิ้นงานทดสอบวัดความร้อนก่อนที่จะมีการทดสอบสร้างขึ้นและชิ้นงานที่ถูกทิ้งไว้ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 1 ชั่วโมงหลังจากการทดสอบที่สร้างขึ้นความร้อน หลังจากนั้นความสูงสุดท้ายของวัดและการตั้งค่าการบีบอัดที่คำนวณได้โดยใช้สมการต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 การวัดคุณสมบัติเชิงกลความแข็งคือการวัดโดยใช้วอลเลซเกาะกริพ ตามมาตรฐาน ISO 7619-1 . การบีบอัดขึ้นรูปแผ่นมีความหนาประมาณ 1.2 มม. ใช้สำหรับตา และการทดสอบแรงดึง ฉีกและสมบัติความต้านทานแรงดึงของชิ้นงานได้ตามมาตรฐาน ISO 34-1 และ ISO 37 ตามลำดับ ชิ้นทดสอบเสี้ยวถูกใช้เพื่อกำหนดแรงฉีกขาด . วัดได้ทดลองใช้ผลทดสอบสากล ( แบบ 4301 ) กับมะความเร็ว 500 mm / min และแยกหนีบเริ่มต้น 65 มิลลิเมตร ค่าของน้ำตาและแรงดึงคุณสมบัติเป็นเฉลี่ย 4 – 5 ตัวอย่างความร้อนสะสม และถอดรหัสการต้านทานของยางได้ตามมาตรฐาน ISO 4666 และ ISO เล่นใช้ flexometer Goodrich เด มัตเตีย และประเภทเครื่อง ตามลำดับ ตั้งค่าการบีบอัดแบบประเมินการใช้ตัวอย่างเดียวกันสำหรับการทดสอบความร้อนสะสม . ความสูงเดิมของตัววัด ก่อนความร้อนสะสมและการทดสอบชิ้นงานที่ถูกทิ้งไว้ที่ 25 ° C เป็นเวลา 1 ชั่วโมง หลังจากความร้อนขึ้นทดสอบ หลังจากนั้น ความสูงสุดท้ายของมันคือการวัดและการตั้งคำนวณโดยใช้สมการต่อไปนี้