11.1.5.2 If the test specimen is ex

11.1.5.2 If the test specimen is expected to have a flash point above 110 °C or 230 °F, apply the ignition source in the manner described in 11.1.5.1 at each temperature increase of 2 °C or 5 °F, beginning at a temperature of 23 °C 6 5 °C or 41 °F 6 9 °F below the expected flash point. (Warning— As a safety practice, when using automated or manual apparatus, it is strongly advised that, for an expected flash point above 130 °C, to dip the ignitor every 10 °C throughout the test until the sample temperature reaches 28 °C below the expected flash point and then follow the prescribed dipping procedure. This practice has been shown to reduce the possibility of a fire, and, on average, not to significantly affect the result. A limited study5 has shown that this dipping practice has no observable effect on test method repeatability.)

11.1.6 When testing materials to determine if volatile material contamination is present, it is not necessary to adhere to the temperature limits for initial ignition source application as stated in 11.1.5.

11.1.7 When testing materials where the expected flash point temperature is not known, bring the material to be tested and the tester to a temperature of 15 °C 6 5 °C or 60 °F 6 10 °F. When the material is known to be very viscous at this temperature, heat the specimen to a starting temperature as described in 8.6. Apply the ignition source, in the manner described in 11.1.5.1, beginning at least 5 °C or 10 °F higher than the starting temperature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

11.1.5.2 ถ้าตัวอย่างทดสอบคาดว่าจะมีจุดแฟลช 110 ° C หรือ 230 ° F ใช้แหล่งระเบิดในลักษณะที่อธิบายไว้ใน 11.1.5.1 ที่เพิ่มขึ้นแต่ละอุณหภูมิ 2 ° C หรือ 5 ° F เริ่มต้นที่อุณหภูมิ 23 ° C 6 5 ° C หรือ° F 41 6 9 ° F ด้านล่างจุดวาบคาด (คำเตือน — การปลอดภัยปฏิบัติ เมื่อใช้อุปกรณ์แบบอัตโนมัติ หรือด้วยตนเอง แนะนำว่า สำหรับการคาดจุดวาบไฟสูงกว่า 130 องศาเซลเซียส จุ่ม ignitor ทุก ๆ 10 ° C ตลอดการทดสอบจนถึงอุณหภูมิตัวอย่าง ถึง 28 ° C ด้านล่างแฟลชคาดชี้ และจากนั้น ทำตามขั้นตอนจิ้มกำหนด การปฏิบัตินี้ได้รับการแสดงเพื่อลดไฟ และ เฉลี่ย ไม่ให้ผลอย่างมีนัยสำคัญ Study5 การจำกัดได้แสดงว่า ปฏิบัตินี้จิ้มไม่มีสังเกตได้ผลการทดสอบวิธีการทำซ้ำ)11.1.6 เมื่อทดสอบวัสดุเพื่อตรวจสอบว่า การปนเปื้อนวัสดุระเหยอยู่ มันไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามข้อจำกัดของอุณหภูมิจุดระเบิดเริ่มต้นโปรแกรมประยุกต์ต้นฉบับตามที่ระบุใน 11.1.511.1.7 เมื่อการทดสอบวัสดุที่อุณหภูมิจุดวาบไฟที่คาดไว้ไม่เป็นที่รู้จัก นำวัสดุที่จะทดสอบและทดสอบอุณหภูมิ 15 ° C 6 5 ° C หรือ 60 ° F 6 10 ° f เมื่อวัสดุเรียกว่าจะมีความหนืดมากที่อุณหภูมินี้ ความร้อนชิ้นงานอุณหภูมิเริ่มต้นตามที่อธิบายไว้ใน 8.6 ใช้จุดระเบิดแหล่งที่มา ในลักษณะที่อธิบายไว้ใน 11.1.5.1 เริ่มต้นน้อย 5 ° C หรือสูงกว่าอุณหภูมิเริ่มต้น 10 ° F

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

11.1.5.2 หากชิ้นงานทดสอบที่คาดว่าจะมีจุดวาบไฟเหนือ 110 องศาเซลเซียสหรือ 230 องศาฟาเรนไฮต์ใช้แหล่งกำเนิดในลักษณะที่อธิบายไว้ใน 11.1.5.1 ในแต่ละเพิ่มอุณหภูมิ 2 องศาเซลเซียสหรือ 5 ° F เริ่มต้นที่ อุณหภูมิ 23 ° C 6 5 องศาเซลเซียสหรือ 41 ° F 6 9 ° F ต่ำกว่าจุดที่คาดว่าแฟลช (คำเตือนเป็นวิธีที่ปลอดภัยเมื่อใช้เครื่องมืออัตโนมัติหรือคู่มือก็จะขอแนะนำว่าสำหรับจุดเชื่อมต่อแฟลชคาดว่าเหนือ 130 ° C, จุ่ม ignitor ทุก 10 องศาเซลเซียสตลอดการทดสอบจนกระทั่งอุณหภูมิตัวอย่างถึง 28 ° C ด้านล่างจุดวาบไฟที่คาดว่าจะแล้วทำตามขั้นตอนจุ่มกำหนด. การปฏิบัตินี้ได้รับการแสดงเพื่อลดความเป็นไปได้ของการเกิดเพลิงไหม้และโดยเฉลี่ยจะไม่ส่งผลกระทบต่อผลก. study5 จำกัด ได้แสดงให้เห็นว่าการปฏิบัติจุ่มนี้ไม่เคยมีใครสังเกต ผลกระทบต่อวิธีการทดสอบการทำซ้ำ.)

11.1.6 เมื่อทดสอบวัสดุเพื่อตรวจสอบว่าการปนเปื้อนวัสดุระเหยเป็นปัจจุบันมันไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นไปตามข้อ จำกัด อุณหภูมิสำหรับการประยุกต์ใช้แหล่งกำเนิดเริ่มต้นตามที่ระบุไว้ใน 11.1.5.

11.1.7 เมื่อทดสอบวัสดุ ที่มีอุณหภูมิจุดวาบไฟคาดว่าจะไม่เป็นที่รู้จักนำวัสดุที่จะผ่านการทดสอบและการทดสอบที่อุณหภูมิ 15 ° C 6 5 องศาเซลเซียสหรือ 60 ° F 6 10 ° F เมื่อวัสดุที่เป็นที่รู้จักกันมากหนืดที่อุณหภูมินี้ความร้อนชิ้นงานที่อุณหภูมิเริ่มต้นตามที่อธิบายใน 8.6 สมัครแหล่งกำเนิดในลักษณะที่อธิบายไว้ใน 11.1.5.1 เริ่มต้นอย่างน้อย 5 องศาเซลเซียสหรือ 10 ° F สูงกว่าอุณหภูมิเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

11.1.5.2 ถ้าชิ้นงานทดสอบ คาดว่ามีจุดวาบไฟสูงกว่า 110 ° C หรือ 230 องศา F ใช้จุดชนวนในลักษณะที่อธิบายไว้ใน 11.1.5.1 ที่แต่ละอุณหภูมิเพิ่มขึ้น 2 องศา C หรือองศา F 5 เริ่มต้นที่อุณหภูมิ 25 ° C 6 5 ° C หรือ 41 ° F 6 9 ° F ด้านล่างคาดว่าแฟลชจุด ( คำเตือน - เป็นตู้ซ้อม เมื่อใช้เครื่องมืออัตโนมัติหรือคู่มือ ก็ขอแนะนำว่า คาดว่าจุดวาบเหนือ 130 องศาซี ไปจุ่ม ignitor ทุก 10 องศา C ตลอดการทดสอบ จนอุณหภูมิถึง 28 ° C ตัวอย่างด้านล่างคาดว่าจุดวาบแล้วจุ่มตาม กำหนดขั้นตอน การปฏิบัตินี้ได้รับการแสดงเพื่อลดความเสี่ยงของไฟ และ เฉลี่ย ที่จะไม่ส่งผลกระทบต่อผล เป็น study5 จำกัด ได้แสดงให้เห็นว่าการฝึกนี้ไม่มีผลในการสังเกตวิธีทดสอบ )11.1.6 เมื่อทดสอบวัสดุเพื่อตรวจสอบการปนเปื้อนสารระเหย ถ้าเป็นปัจจุบัน ไม่จําเป็นต้องยึดติดกับอุณหภูมิที่จำกัดสำหรับโปรแกรมที่มาจุดระเบิดเริ่มต้นตามที่ระบุไว้ใน 11.1.5 .11.1.7 เมื่อการทดสอบวัสดุที่คาดว่าอุณหภูมิจุดแฟลชไม่เป็นที่รู้จักนำวัสดุที่จะทดสอบ และทดสอบในอุณหภูมิ 15 องศา C 6 5 ° C หรือ 60 ° F 6 10 ° F . เมื่อวัสดุที่เป็นที่รู้จักกันจะมีความหนืดที่อุณหภูมินี้ ความร้อน ตัวอย่างอุณหภูมิเริ่มต้นตามที่ระบุไว้ ใน 8.6 . ใช้จุดชนวน ในลักษณะที่อธิบายไว้ใน 11.1.5.1 เริ่มต้นอย่างน้อย 5 องศา 10 องศา C หรือ F สูงกว่าอุณหภูมิเริ่มต้น .