The Chimney-Sweeper’ in Songs of Ex

The Chimney-Sweeper’ in Songs of Experience is an even bleaker poem. Nine of the 12 lines are spoken by the sweep but poem begins with another speaker who spies ‘A little black thing among the snow’. The colour palette here is distinctly monochrome with none of the brightness and green of Tom’s dream in the Innocence poem; the sweep is depersonalised, a thing. The imagery is typical of the Experience poems: it’s set in winter and whereas the sweeps in Tom’s dream are ‘naked’, free of the clothing which in Blake often symbolises social convention or restriction, the speaker here wears ‘the clothes of death’ and sings ‘the notes of woe’ (unlike the laughing in the dream).

The speaker, though, remains determinedly happy. His instincts, like any child in Romantic writing, are positively driven even though, unlike the boys in the Innocence poem, he understands his oppression. Indeed, his happiness seems to be the reason that his parents sell him into slavery:
Because I was happy upon the heath,
And smiled among the winter’s snow,
They clothed me in the clothes of death
And taught me to sing the notes of woe.
It also serves to absolve them from feelings of guilt as ‘They think they have done me no injury’. Having forced their son into enslavement, teaching him to sing ‘the notes of woe’, the parents then head to church to praise ‘God and his priest and king’, who, the boy tells us, ‘make up a heaven of our misery’. Interestingly, in an earlier draft, Blake wrote that this grim trio ‘wrap themselves up in our misery’, suggesting that they take comfort from the misery of others. The final version is far more powerful; the speaker’s parents collude with Church and State, actively constructing a heaven out of the misery of others, or, as Nicholas Marsh argues, ‘they “make up” a heaven where, in fact, there is “misery

- See more at: http://www.bl.uk/romantics-and-victorians/articles/william-blakes-chimney-sweeper-poems-a-close-reading#sthash.E1UuATfO.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กวาดปล่องไฟ ' ในเพลงประสบการณ์เป็นกลอน bleaker แม้ 9 บรรทัด 12 จะพูด โดยการกวาด แต่กลอนเริ่มต้นกับลำโพงอื่นที่ spies 'เป็นสิ่งเล็กน้อยสีดำท่ามกลางหิมะ' จานสีนี่เป็นขาวดำอย่างเห็นได้ชัดของความสว่างและสีเขียวของความฝันของทอมในกลอนความบริสุทธิ์ depersonalised กวาด สิ่ง ภาพถ่ายที่เป็นปกติของบทกวีประสบการณ์: ตั้งอยู่ในฤดูหนาว และขณะ sweeps ในฝันของทอมมี 'เปลือย' ฟรีของเสื้อผ้าซึ่งในเบลกมักคือสัญลักษณ์ของการประชุมทางสังคมหรือข้อจำกัด ลำโพงนี่สวม 'เสื้อผ้าของตาย' และร้องเพลง 'บันทึกย่อของ woe' (ต่างจากหัวเราะในความฝัน) ลำโพง แม้ว่า ยังคงมีความสุขไอดีลวัน บวกจะขับสัญชาตญาณของเขา เช่นเด็ก ๆ เขียนโรแมนติก แม้ ซึ่งแตกต่างจากเด็กผู้ชายในกลอนความบริสุทธิ์ เขาเข้าใจเขาถูกกดขี่ แน่นอน ความสุขของเขาน่าจะ เป็นเหตุผลที่พ่อขายไปเป็นทาส:เนื่องจากผมมีความสุขเมื่อฮีธและยิ้มในฤดูหนาวหิมะพวกยุทโธปกรณ์ฉันในเสื้อผ้าของตายและสอนให้ร้องเพลงบันทึกของ woeมันยังทำหน้าที่เพื่อ absolve พวกเขาจากความรู้สึกผิด 'พวกเขาคิดว่าพวกเขาได้ทำฉันไม่บาดเจ็บ' มีบังคับให้บุตรของตนเป็น enslavement สอนเขาร้องเพลง 'บันทึกย่อของ woe' ผู้ปกครอง แล้วหัวไปโบสถ์เพื่อสรรเสริญ 'พระ และพระสงฆ์ และกษัตริย์' ที่ เด็กบอกเรา 'สร้างสวรรค์แห่งความทุกข์ยากของเรา' เป็นเรื่องน่าสนใจ ในร่างการก่อนหน้า เบลกเขียนว่า ทริโอนี้น่ากลัว 'ห่อตัวเองในความทุกข์ยากของเรา' แนะนำที่ ใช้ความสะดวกสบายจากความทุกข์ยากของผู้อื่น รุ่นสุดท้ายจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น ผู้ปกครองของผู้สมคบโบสถ์และรัฐ อย่างแข็งขันในการสร้างสวรรค์ออกจากความทุกข์ยากของผู้อื่น หรือ เป็นนิโคลัสมาร์ช จน, "จะ"สร้าง"สวรรค์ที่ ในความเป็นจริง มี"ความทุกข์ยาก-ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.bl.uk/romantics-and-victorians/articles/william-blakes-chimney-sweeper-poems-a-close-reading#sthash.E1UuATfO.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปล่องไฟ-กวาดในเพลงของประสบการณ์เป็นบทกวีแม้แบ็กกราวด์ เก้าของ 12 สายจะพูดโดยกวาด แต่บทกวีที่เริ่มต้นด้วยลำโพงที่สายลับอีก 'สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในหมู่ดำหิมะ' จานสีที่นี่เป็นที่ชัดเจนขาวดำกับไม่มีความสว่างและสีเขียวของความฝันของทอมในบทกวีความบริสุทธิ์นั้น กวาดเป็น depersonalised, สิ่งที่ ภาพเป็นเรื่องปกติของบทกวีประสบการณ์: มันตั้งในฤดูหนาวและในขณะที่เรตติ้งอยู่ในความฝันของทอมมี 'เปล่า' ฟรีของเสื้อผ้าที่เบลคมักจะเป็นสัญลักษณ์ของการประชุมทางสังคมหรือข้อ จำกัด ลำโพงที่นี่สวม 'เสื้อผ้าของการเสียชีวิตและ ร้องเพลง 'บันทึกของความฉิบหายที่ (ไม่เหมือนหัวเราะในความฝัน). ลำโพง แต่ยังคงมีความสุขที่แน่วแน่ สัญชาตญาณของเขาเช่นเดียวกับเด็ก ๆ ในการเขียนโรแมนติก, ถูกผลักดันในเชิงบวกแม้ว่าจะแตกต่างจากเด็ก ๆ ในบทกวีไร้เดียงสาที่เขาเข้าใจการกดขี่ของเขา อันที่จริงความสุขของเขาน่าจะเป็นเหตุผลที่พ่อแม่ของเขาขายเขาเป็นทาส: เพราะผมก็มีความสุขอยู่กับป่า, และยิ้มในหมู่หิมะในช่วงฤดูหนาวของพวกเขาสวมข้าพเจ้าในเสื้อผ้าของการเสียชีวิตและสอนให้ฉันร้องเพลงบันทึกความฉิบหายนอกจากนี้ยังทำหน้าที่ในการให้อภัยพวกเขาจากความรู้สึกของความผิดขณะที่พวกเขาคิดว่าพวกเขาได้ทำผมไม่ได้รับบาดเจ็บ " มีการบังคับให้ลูกชายของพวกเขาเป็นทาสการเรียนการสอนให้เขาร้องเพลง 'บันทึกความฉิบหาย' พ่อแม่แล้วมุ่งหน้าไปคริสตจักรที่จะสรรเสริญพระเจ้าและพระสงฆ์และพระมหากษัตริย์ของเขาที่เด็กบอกเรา 'ทำขึ้นสวรรค์ของความทุกข์ยากของเรา ' ที่น่าสนใจในร่างก่อนหน้านี้เบลเขียนว่าทั้งสามคนที่น่ากลัวนี้ตัดตัวเองขึ้นมาในความทุกข์ยากของเราแสดงให้เห็นว่าพวกเขานำความสะดวกสบายจากความทุกข์ยากของคนอื่น ๆ รุ่นสุดท้ายที่อยู่ไกลมีประสิทธิภาพมากขึ้น พ่อแม่ของลำโพงสมรู้ร่วมคิดกับโบสถ์และรัฐอย่างแข็งขันสร้างสวรรค์ออกจากความทุกข์ยากของคนอื่นหรือเป็นนิโคลัสมาร์ชระบุพวกเขา "ทำให้ขึ้น" สวรรค์ที่ในความเป็นจริงมี "ความทุกข์ยาก- ดูเพิ่มเติมได้ที่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปล่องไฟกวาด ' ในเพลงของประสบการณ์เป็นกลอนแม้ bleaker . เก้าของ 12 สายที่พูดโดยกวาดแต่บทกวีเริ่มต้นด้วยลำโพงอื่นที่สายลับเล็กน้อยบางอย่างสีดำท่ามกลางหิมะ ' จานสีเอกรงค์ ที่นี่เป็นอย่างชัดเจนกับไม่มีความสว่าง และสีเขียวของทอม ความฝันในความบริสุทธิ์ของบทกวี ; กวาดเป็น depersonalised , สิ่งภาพเป็นปกติของประสบการณ์บทกวี : มันตั้งอยู่ในฤดูหนาว และในขณะที่กวาดในความฝันของทอม ' เปลือย ' ฟรีของเสื้อผ้าซึ่งมักจะหมายถึงอนุสัญญาทางสังคมหรือเบลคจำกัด , ลำโพงที่นี่สวมเสื้อผ้าของ ' ความตาย ' ร้องเพลง ' โน้ต ' ( วิบัติเหมือนหัวเราะใน ฝัน )

ลำโพง แต่ยังคงเขม้นขะมักมีความสุข สัญชาตญาณของเขาชอบเด็ก ๆ ในการเขียนโรแมนติก บวกเคลื่อนถึงแตกต่างจากเด็กผู้ชายในความบริสุทธิ์ บทกวี เขาเข้าใจการกดขี่เขา แท้จริงแล้วความสุขของเขาดูเหมือนจะเป็นเหตุผลที่พ่อแม่ขายลูกไปเป็นทาส :
เพราะผมมีความสุขเมื่อ Heath ,
ยิ้มท่ามกลางฤดูหนาวหิมะ
พวกเขาสวมฉันในเสื้อผ้าของความตายและสอนฉันร้องเพลง

บันทึกของความโศกเศร้านอกจากนี้ยังทำหน้าที่ในการพ้นจากความรู้สึกของความผิดที่พวกเขาคิดว่าพวกเขาจะทำผมไม่บาดเจ็บ ' มีบังคับให้ลูกไปเป็นทาส สอนเขาร้องเพลง ' วิบัติ ' บันทึกของผู้ปกครอง จากนั้นมุ่งหน้าไปที่โบสถ์เพื่อสรรเสริญพระเจ้าและพระกษัตริย์ ใคร , บอยบอกเราให้ขึ้นสวรรค์ ความทุกข์ของเรา ทั้งนี้ ในร่างก่อนหน้านี้เบลค เขียนว่า ทริโอ ' น่ากลัวนี้ตัดตัวเองขึ้นในความทุกข์ยากของเรา แนะนำว่าพวกเขามีความสะดวกสบายจากความทุกข์ของผู้อื่น รุ่นสุดท้ายอยู่ไกลมีประสิทธิภาพมากขึ้น พ่อแม่ของผู้พูดสมรู้ร่วมคิดกับโบสถ์ และรัฐ อย่างการสร้างสวรรค์ออกจากความทุกข์ยากของผู้อื่น หรือ เป็น นิโคลัส มาร์ชแย้ง " เขา " สร้าง " สวรรค์ที่ในความเป็นจริงมี " ความทุกข์

ดูเพิ่มเติมได้ที่ : http :/ / www.bl.uk / โรแมนติก / บทความ / william-blakes-chimney-sweeper-poems-a-close-reading และ# sthash.e1uuatfo.dpuf วิคต รียน