Yun Che said while chuckling: “Ah,

Yun Che said while chuckling: “Ah, this; we’ll have to see whether you’re qualified or not. If you’re qualified, and you please this boss, I may be able to tell you.”

Ling Jie’s eyes lit brightly in a flash, and exclaimed with emotion: “For real? Waaaaaaah, if you’re actually able to tell me, don’t mention me being your little brother, I’ll even pay respect to you as my teacher!”

Ling Yun walked over, smiled lightly at Yun Che, then said sincerely: “Brother Yun, when we first entered the imperial city, we heard rumors about you everywhere. At the time, we didn’t believe the rumors ourselves but now that I have personally witnessed it, I know that you have completely surpassed the rumors; I believe that Little Jie is cheerful and committed to his loss.”

After he finished speaking, Ling Yun looked at Yun Che meaningfully for a moment, then turned to Lan Xueruo and said: “Princess, us brothers came to the imperial city this time to deliver this invitation to the noble imperial family; may Princess please accept it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Che ยุนกล่าวว่า ในขณะที่ chuckling: " Ah นี้ เราจะต้องดูว่า คุณจะมี หรือไม่ ถ้าคุณกำลังมีคุณสมบัติ และคุณโปรดเจ้านายนี้ ฉันอาจเป็นสามารถที่จะบอกคุณ"Ling Jie ตาสว่างสดใสในแฟลช และ exclaimed ด้วยอารมณ์: "จริงหรือไม่ Waaaaaaah ถ้าคุณจริงสามารถบอก ไม่พูดถึงฉันเป็นน้องชายของคุณ ฉันจะยังเคารพคุณเป็นครูของฉัน"ยุน Ling เดินผ่าน ยิ้มเบา ๆ ที่ Che ยุน แล้วพูดด้วยความจริงใจ: "พี่ยุน เมื่อเราป้อนเมือง ครั้งแรกเราได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับคุณทุก ในเวลา เราไม่ได้เชื่อข่าวลือตัวเอง แต่ขณะที่ผมเองได้เห็นมัน ฉันรู้ว่า คุณมีอย่างสมบูรณ์เกินข่าวลือ ผมเชื่อว่า Jie น้อยร่าเริง และทำให้การสูญเสียของเขา"หลังจากพูดจบเขา Ling ยุนยุน Che มีช่วง แล้วเปิด Lan Xueruo และได้กล่าวว่า: "เจ้าหญิง เราพี่น้องมาเมืองนี้เพื่อส่งการเชิญทางนี้อิมพีเรียลตระกูล อาจเจ้าหญิงกรุณายอมรับ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยุนกล่าวว่าในขณะที่เจ๊หัวเราะเบา ๆ : "อานี้ เราจะต้องดูว่าคุณมีคุณสมบัติหรือไม่ หากคุณมีคุณสมบัติและคุณโปรดเจ้านายนี้ผมอาจจะไม่สามารถที่จะบอกคุณ ". ตาหลิงขื่นสว่างจ้าในแฟลชและอุทานออกมาด้วยอารมณ์:" สำหรับจริง? ! Waaaaaaah ถ้าคุณจริงสามารถที่จะบอกฉันไม่ได้กล่าวถึงฉันเป็นน้องชายคนเล็กของคุณผมก็จะไหว้ให้คุณเป็นครูของฉัน " หลิงหยุนเดินไปยิ้มเบา ๆ ที่ยุนเจ๊แล้วกล่าวว่าขอแสดงความนับถือ: "บราเดอร์หยุนเมื่อเราเข้าไปในเมืองอิมพีเรียลแรกที่เราได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับคุณทุกที่ ในขณะที่เราไม่เชื่อข่าวลือตัวเอง แต่ตอนนี้ที่ผมได้เห็นเองว่าฉันรู้ว่าคุณได้ทะลุสมบูรณ์ข่าวลือ; . ผมเชื่อว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ Jie เป็นร่าเริงและมุ่งมั่นที่จะสูญเสียของเขา " หลังจากที่เขาพูดจบหลิงหยุนมองที่ยุนเจ๊มีความหมายสำหรับช่วงเวลานั้นก็หันไปลาน Xueruo และกล่าวว่า" ปริ๊นเซพี่น้องเรามาถึงเมืองที่ยิ่งเวลานี้ เพื่อส่งมอบคำเชิญนี้เพื่อพระราชวงศ์ขุนนาง; อาจปริ๊นเซโปรดยอมรับมัน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเชพูดพร้อมหัวเราะ " อ๋อ อย่างนี้ เราจะต้องดูว่า คุณจะผ่านหรือไม่ผ่าน หากคุณมีคุณสมบัติและคุณบอส ผมอาจจะสามารถที่จะบอกคุณ . "ของเจ๊หลิงดวงตาสว่างสดใสในแฟลชและร้องด้วยอารมณ์ " จริงๆ waaaaaaah , ถ้าคุณจริงสามารถบอก อย่าพูดถึงฉันเป็นน้องชายของคุณ ผมจะเคารพคุณเป็นครู ! "หลิงหยุนเดินยิ้มเบา ๆที่ยุนเช แล้วพูดด้วยความจริงใจ : " น้องยุนเมื่อเราก่อนเข้าเมืองหลวง เราได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับคุณไปทุกที่ ในตอนนั้น เราไม่ได้เชื่อข่าวลือนะตัวเอง แต่ตอนนี้ฉันได้เห็นมัน ฉันรู้ว่าเธอได้ทะลุข่าวลือ ; ผมเชื่อว่าน้อย Jie เป็นร่าเริงและมุ่งมั่นที่จะสูญเสียของเขา”หลังจากที่เขาพูดจบ หลิงหยุนมองยุนเช มีความหมายอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหันไป xueruo LAN และกล่าวว่า : " เจ้าหญิง เราสองพี่น้องมาเมืองหลวงในครั้งนี้เพื่อส่งคำเชิญไปยังราชวงศ์ผู้ดี อาจเจ้าหญิงโปรดรับไว้ด้วย "