If you hesitate whether to write to

If you hesitate whether to write to me: write.

There is also one thing I absolutely admire in whoever I am talking with. That important thing is to put your input in conversation. So... I really love when my interlocutor gives me something to go on with conversation: asks me questions; spins a tales of his own as a response to those of mine; etc. – and, as the rule of thumb, I'd rather you give me your average thoughts on some matter than unusually wise silence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าคุณลังเลว่าฉันเขียน: เขียนยังมีสิ่งหนึ่งที่ผมชื่นชมในจริง ๆ ใครฉันพูดด้วย สิ่งสำคัญที่จะทำการป้อนข้อมูลในการสนทนา ดังนั้น... ผมรักเมื่อ interlocutor ของฉันให้ฉันให้ไป ด้วยสนทนา: ถามคำถาม หมุนรู้สึกของเขาเองเป็นการตอบรับของ เป็น ต้น – และ ตามกฎของหัวแม่มือ นะคุณให้ฉันความคิดเฉลี่ยของคุณในบางเรื่องมากกว่าเงียบฉลาดผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าคุณลังเลว่าจะเขียนถึงฉัน: เขียน. นอกจากนี้ยังมีสิ่งหนึ่งที่ผมชื่นชมอย่างในใครก็ตามที่ฉันกำลังพูดคุยกับ นั่นคือสิ่งที่สำคัญคือการใส่ข้อมูลที่คุณป้อนในการสนทนา ดังนั้น ... ผมรักเมื่อคู่สนทนาของฉันให้ฉันสิ่งที่จะไปกับการสนทนา: ถามฉันคำถาม; หมุนนิทานของตัวเองเป็นคำตอบให้กับผู้ที่ของฉัน; ฯลฯ - และเป็นกฎของหัวแม่มือที่ฉันต้องการ แต่คุณให้ฉันคิดเฉลี่ยของคุณในเรื่องบางกว่าความเงียบผิดปกติที่ชาญฉลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าคุณลังเลว่าจะเขียนถึงฉัน : เขียน

ยังมีสิ่งหนึ่งที่ผมชื่นชม คนที่ผมคุยด้วย ที่สำคัญคือต้องใส่ที่คุณป้อนในการสนทนา ดังนั้น . . . . . . . ฉันรักเมื่อคู่สนทนาของฉันให้ฉันบางสิ่งบางอย่างที่จะไปกับการสนทนา : ถามคำถามฉัน ; หมุนนิทานของเขาเองเป็นคำตอบที่เป็นของเรา เป็นต้น ) และ เป็นกฎของหัวแม่มือ ,ผมอยากให้คุณเอาความคิดบางเรื่องกว่าเฉลี่ยฉลาดผิดปกติ
เงียบ