Su Luo gazed at Qin Ning, a grim sm

Su Luo gazed at Qin Ning, a grim smile appeared on the corner of her mouth. The maid at Jade Lake fairy’s side was also not so simple.

“Were they hunting you?” Nangong Liuyun’s dark eyes became increasingly malicious. His entire person seemed arrogant and aloof, emitting a dense majestic aura.

Su Luo’s smile was helpless and stark. “They were not the only group of people that was hunting me.”

What Su Luo just said had a double meaning. She raised an eyebrow and looked at the Jade Lake’s fairy with a smile that was not quite a smile. Her gaze landed on the fairy’s white, pointed and extremely clever hands.

That final arrow with world-shaking force, could it really have not left a single trace on those pretty hand that were occupied with schemes?

Within just this one day and night, it could be said that she had been surrounded by perils. If it weren’t for the goddess of fortune standing on her side; she would have died eighteen thousand times by now.

Today’s hatred from being hunted, in the future, she, Su Luo, would absolutely return it tenfold!

At this time, the Jade Lake’s fairy had a warm, soft and genial smile on her face. That smile was tranquil and serene, lacking even a ripple on the surface a large body of water, as if she was a fairy from the heavenly realm.

Nangong Liuyun’s beautiful icy eyes had a ruthless and savage light, it gazed deeply at Su Luo. Stressing each word he asked. “Who else were among the people trying to kill you?”

Nangong Liuyun, this was what you demanded. It was not something I had voluntarily tattletaled.

“If I were to say that the Jade Lake fairy’s people were also among them, would you believe me?” Su Luo employed a relaxed and mocking tone, while staring at him with a smile that was not quite a smile.

However, an earnest and cautious expression very quickly passed through Su Luo eyes.

If Nangong Liuyun believed her, then she would decide not to conceal the truth from him. She would reveal everything to him and tell him that his Jade Lake’s fairy was a snake with a scorpion’s vicious poison.

If Nangong Liuyun did not believe her…..Su Luo bleakly forced a bitter smile.

An icy light swifty flitted through Nangong Liuyun’s hawk-like eyes. He rubbed her head, that pair of red phoenix eyes becoming even more joyous and demonically alluring as they gazed at her. With an indulgent and spoiling manner he said. “Do not joke around, you must tell this king the truth.”

In a split second, Su Luo’s heart immediately dropped to the bottom, it was so cold as to reach the freezing point.

Sure enough, she had expected too much.

As expected, how could a few short days of association compete with the mutual trust developed from growing up together since childhood?

The Jade Lake’s fairy used a sweet-tempered smile to look at her. That pair of sparkling and translucent, jade-like beautiful eyes had a self-satisfied, boastful, gloating laugh in their depths.

As if to say to Su Luo: So what if I dispatched people to kill you? Nangong Liuyun doesn’t believe you. He–absolutely—won’t—believe—it!

Yes, he did not believe it.

Su Luo’s mouth raised with a hint of irony, she forcefully pushed Nangong Liuyun away, in a very light tone and low volume said. “I’m tired, I want to rest.”

Now, what was the point of saying even more? Anyhow, he believed in the Jade Lake’s fairy without any doubt.

Nangong Liuyun saw that she was in a bad mood. He thought it was because she was tired from this one day and night away. So he followed her wish and gently said. “Okay, we’ll rest for one night here, and do our task tomorrow.”

“No need.” Su Luo coldly refused.

The task he was referring to was slaughtering an Armored Back Dragon. Since her space was already opened, there was no need go and kill a dragon.

“Believe in this king, this king will definitely find the culprit!” Nangong Liuyun watched her back as she determinedly walked away, his sharp eyebrows were low. His voice was firm as if swearing an oath.

Su Luo mouth rose with a slight bitterness,

Find the killer? I had even told you who it was, yet you won’t believe me. How will you find the killer then?

Su Luo’s footsteps paused. She glanced back with a shallow smile, her smile was like that of March’s fireworks, dazzling and lonely. In a clear and indifferent voice, she said “Really, then I’ll first thank you”

Nangong Liuyun firmly watched her leaving figure from the back. His face was indeterminately flickering between clear and overcast, suddenly dark then bright. The veins of his knuckles tightened until they burst.

“Third senior brother…….” the Jade Lake fairy’s charmingly gentle and beautiful eyes were like mist moving slightly, she somewhat hesitantly stared at Nangong Liuyun.” Do you believe me?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Su ลูจ้องที่หนิงฉิน รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ แม่บ้านที่นางฟ้าทะเลสาบหยกข้างเป็นไม่อย่างนั้น"พวกเขาล่าสัตว์คุณ" Nangong Liuyun ตามืดกลายเป็นอันตรายมากขึ้น คนของเขาทั้งหมดดูเหมือน หยิ่ง และ ห่าง ๆ เปล่ง aura มาเจสติกหนาแน่นSu ลูยิ้มสู้ และสิ้นเชิง "พวกเขาไม่ได้เป็นแค่กลุ่มคนที่ถูกล่าสัตว์ฉัน"Su ลูเพียงพูดมีความหมายคู่ เธอยกคิ้วตัว และมองไปที่นางฟ้าของทะเลสาบหยก ด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อนข้างดี เธอจ้องมองที่ดินในมือขาว แหลม และฉลาดมากของนางฟ้าลูกศรที่สุดท้ายแรง world-shaking สามารถมันจริง ๆ ไม่จากการสืบค้นกลับเดียวนั้นคงสวยถูกยึดครองโดยเพียงแค่นี้วันหนึ่งและคืน มันอาจจะกล่าวว่า เธอได้ถูกล้อมรอบ ด้วยภัย หากไม่เทพเจ้าแห่งโชคลาภยืนข้างเธอ เธอต้องตายสิบแปดพันครั้ง โดยขณะนี้วันนี้โกรธแค้นจากการถูกล่า ในอนาคต เธอ Su Luo จะอย่างคืนสิบเท่าตอนนี้ นางฟ้าของทะเลสาบหยกมีรอยยิ้มอบอุ่น นุ่ม และ genial บนใบหน้า ที่ยิ้ม สงบ ขาดแม้กระเพื่อมบนผิวร่างกายขนาดใหญ่ของน้ำ ว่าเธอเป็นนางฟ้าจากแดนสวรรค์Nangong Liuyun สวยงามตาแข็งมีแสงหิน และอำมหิต มันลึกจ้องลู Su เน้นแต่ละคำถาม "ใครที่คนพยายามจะฆ่าคุณ"Nangong Liuyun นี้เป็นสิ่งที่คุณเรียกร้อง มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ผมเอง tattletaled"ถ้าฉันจะบอกว่า คนของนางฟ้าทะเลสาบหยกก็ได้อยู่ในหมู่พวกเขา จะคุณเชื่อฉัน Su ลูจ้างเสียงผ่อนคลาย และเยาะเย้ย ในขณะที่จ้องมองเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อนข้างดีอย่างไรก็ตาม การแสดงอย่างจริงจัง และระมัดระวังอย่างรวดเร็วผ่านผ่านตาลู Suถ้า Nangong Liuyun เชื่อเธอ เธอจะตัดสินใจไม่ให้ปกปิดความจริงจากเขา เธอจะเปิดเผยทุกอย่างกับเขา และบอกเขาว่า นางฟ้าของทะเลสาบหยกของเขาถูกงู มีพิษชั่วร้ายของแมงป่องถ้า Nangong Liuyun ไม่เชื่อเธอ... นอกจากนี้ลู Su bleakly บังคับยิ้มขมSwifty แสงที่แข็ง flitted ผ่านสายตาเหมือนเหยี่ยว Nangong Liuyun เขาลูบหัวของเธอ คู่ที่ดวงตาสีแดงฟีนิกซ์กลายเป็นความสุขยิ่ง และ demonically เสน่ห์พวกเขาจ้องเธอ เขากล่าวกับลักษณะรับ และน้ำเน่า "ไม่เล่นรอบ คุณต้องทราบว่า กษัตริย์องค์นี้ความจริง"ในแยกที่สอง Su ลูหัวใจทันทีลดลงไปด้านล่าง มันก็เย็นจึงจะถึงจุดเยือกแข็งพอแน่ใจว่า เธอได้คาดมากเกินไปตามที่คาดไว้ วิธีไม่กี่วันที่สั้นของสมาคมแข่งขันกับความน่าเชื่อถือร่วมกันพัฒนาขึ้นเติบโตขึ้นด้วยกันตั้งแต่เด็กนางฟ้าของทะเลสาบหยกใช้อารมณ์หวานยิ้มมองไปที่เธอ คู่ที่ประกาย และโปร่งแสง ตาสวยเหมือนหยกมีหัวเราะพอใจตัวเอง boastful, gloating ในส่วนลึกของพวกเขาเช่นถ้าจะพูดกับลู Su: ดังนั้น ถ้าผมส่งคนไปฆ่าคุณ Nangong Liuyun ไม่เชื่อคุณ เขา – แน่นอน — ไม่ได้เชื่อ — มันใช่ เขาไม่เชื่อก็Su ลูปากยกการประชด เธอประผลัก Nangong Liuyun ห่างกัน เสียงเบามากและระดับเสียงต่ำที่กล่าวว่า "ผมเหนื่อย ต้องการพักผ่อน"ตอนนี้ อะไรคือจุดที่บอกเพิ่มเติม อย่างไรก็ตาม เขาเชื่อว่าในนางฟ้าของทะเลสาบหยกได้Nangong Liuyun เห็นว่า เธออารมณ์เสีย เขาคิดว่า มันเป็น เพราะเธอเหนื่อยจากนี้วันหนึ่งและคืนออกไป เพื่อให้เขาตามเธอ และพูดเบา ๆ "เอาล่ะ เราจะพักกลาง และทำงานของเราในวันพรุ่งนี้""ไม่จำเป็นต้อง" Su ลูจ้างงานถูกปฏิเสธงานที่เขาหมายถึงคือ slaughtering มีเกราะกลับมังกร เนื่องจากพื้นที่ของเธอถูกเปิด แล้วก็ไม่จำเป็นเสมอไป และฆ่ามังกร"เชื่อในนี้คิง คิงนี้จะค้นหาผู้กระทำผิดแน่นอน" Nangong Liuyun ดูเธอกลับเป็นเธอไอดีลวันเดินไป เขาคิ้วคมได้ต่ำ เสียงของเขาก็ยืนยันว่าสาบานสาบานปากลู Su กุหลาบ ด้วยความขมขื่นที่เล็กน้อยค้นหานักฆ่า ผมได้แม้จะบอกคุณที่มัน แต่คุณจะไม่เชื่อฉัน ว่าจะหาฆาตกรแล้วSu ลูเท้าหยุดชั่วคราว เธอ glanced กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ตื้น รอยยิ้มของเธอที่เป็นเหมือนดอกไม้ไฟของ พราว และโดดเดี่ยว เสียงชัดเจน และไม่แยแส เธอบอกว่า "จริง ๆ แล้วฉันจะขอบคุณครั้งแรก"Nangong Liuyun แน่นดูรูปของเธอออกจากด้านหลัง ใบหน้าของเขาถูก indeterminately กระพริบระหว่างล้าง และปก ก็มืด แล้วสว่าง เส้นเลือดดำที่นิ้วของเขาต้องจนจะระเบิด"สามผู้น้อง..." ตาอันอ่อนโยน และสวยงามของทะเลสาบหยก fairy ได้เช่นหมอกเคลื่อนไหวเล็กน้อย เธอค่อนข้าง hesitantly จ้องไปที่ Nangong Liuyun" คุณเชื่อฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซู Luo จ้องมองฉินหนิงรอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏบนมุมปากของเธอ แม่บ้านที่ด้านข้างทะเลสาบหยกนางฟ้าก็ยังไม่ง่ายดังนั้น. "พวกเขาล่าคุณ?" ดวงตาสีเข้ม Nangong Liuyun กลายเป็นอันตรายมากขึ้น คนทั้งหมดของเขาดูเหมือนหยิ่งและห่างเปล่งรัศมีคู่บารมีหนาแน่น. รอยยิ้มซู Luo เป็นกำพร้าและสตาร์ "พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงกลุ่มคนที่ถูกล่าฉัน." สิ่งที่ซู Luo เพียงแค่กล่าวว่ามีสองความหมาย เธอยกคิ้วและมองไปที่นางฟ้าหยกทะเลสาบด้วยรอยยิ้มที่ไม่ได้ค่อนข้างรอยยิ้ม สายตาของเธอลงบนของนางฟ้าสีขาวชี้และมือฉลาดมาก. ที่ลูกศรสุดท้ายที่มีผลบังคับใช้ทั่วโลกสั่นสามารถจริงๆมันไม่ได้ทิ้งร่องรอยเดียวบนมือสวยผู้ที่ถูกครอบครองด้วยรูปแบบ? ภายในเพียงแค่นี้หนึ่งวันและคืน มันอาจจะบอกว่าเธอได้รับการล้อมรอบไปด้วยอันตราย ถ้ามันไม่ได้สำหรับเทพีแห่งโชคยืนอยู่บนด้านข้างของเธอ; เธอจะมีผู้เสียชีวิตหนึ่งหมื่นแปดพันครั้งโดยขณะนี้. ความเกลียดชังในวันนี้จากการถูกตามล่าในอนาคตเธอซู Luo จะอย่างกลับมาเป็นสิบเท่า! ในเวลานี้นางฟ้าหยกทะเลสาบมีความอบอุ่นนุ่มและอบอุ่นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ . รอยยิ้มที่เป็นที่เงียบสงบและเงียบสงบขาดแม้แต่ระลอกคลื่นบนพื้นผิวร่างกายขนาดใหญ่ของน้ำเช่นถ้าเธอเป็นนางฟ้าจากสวรรค์. Nangong Liuyun ตาน้ำแข็งที่สวยงามมีแสงเหี้ยมและโหดมันจ้องลึกที่ซู Luo เน้นหนักแต่ละคำที่เขาถาม "ใครอยู่ในกลุ่มคนที่พยายามจะฆ่าคุณ?" Nangong Liuyun นี้เป็นสิ่งที่คุณเรียกร้อง มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ฉันได้ tattletaled สมัครใจ. "ถ้าฉันจะบอกว่าคนที่นางฟ้าหยกทะเลสาบก็ยังอยู่ในหมู่พวกเขาคุณจะเชื่อผมหรือเปล่า" ซู Luo ลูกจ้างโทนผ่อนคลายและเยาะเย้ยในขณะที่จ้องมองที่เขาด้วยรอยยิ้มที่เป็น ไม่มากรอยยิ้ม. อย่างไรก็ตามการแสดงออกอย่างจริงจังและระมัดระวังผ่านอย่างรวดเร็วผ่านสายตาซู Luo. หาก Nangong Liuyun เชื่อของเธอแล้วเธอจะตัดสินใจที่จะไม่ปิดบังความจริงจากเขา เธอจะเปิดเผยทุกอย่างเพื่อให้เขาและบอกเขาว่านางฟ้าหยกทะเลสาบของเขาเป็นงูที่มีพิษหินแมงป่องเป็น. หาก Nangong Liuyun ไม่เชื่อว่าเธอ ... ..Su Luo bleakly บังคับรอยยิ้มขม. Swifty ไฟน้ำแข็ง flitted ผ่านเหยี่ยว Nangong Liuyun ของ ตาเหมือน เขาลูบหัวของเธอคู่ของตา Phoenix สีแดงที่กลายเป็นความสุขมากยิ่งขึ้นและมีเสน่ห์ชี้ฟ้าขณะที่พวกเขาจ้องมองมาที่เธอ ด้วยลักษณะที่ตามใจและแย่งเขากล่าวว่า "ไม่ตลก ๆ คุณต้องบอกกษัตริย์นี้ความจริง." ในการแยกที่สองหัวใจซู Luo ทันทีลดลงไปที่ด้านล่างมันเย็นเพื่อที่จะไปให้ถึงจุดเยือกแข็ง. พอแน่ใจว่าเธอได้คาดหวังมากเกินไป. ในฐานะที่เป็น คาดหวังว่าจะได้วันสั้น ๆ ไม่กี่ของสมาคมแข่งขันกับไว้วางใจซึ่งกันและกันพัฒนามาจากการเจริญเติบโตขึ้นมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก? นางฟ้าหยกทะเลสาบใช้รอยยิ้มหวานอารมณ์ที่จะมองไปที่เธอ คู่ของประกายและโปร่งแสงดวงตาที่สวยงามหยกเหมือนที่มีความพอใจในตนเองอวดดีมองด้วยความละโมบหัวเราะในระดับความลึกของพวกเขา. เช่นถ้าจะพูดถึงซู Luo: ดังนั้นสิ่งที่ถ้าผมส่งคนที่จะฆ่าคุณ? Nangong Liuyun ไม่เชื่อคุณ เขา-อย่าง-won't เชื่อ-It! ใช่เขาไม่เชื่อว่ามัน. ปากซู Luo ยกกับคำใบ้ของการประชดเธออย่างแรงผลัก Nangong Liuyun ออกไปในโทนเบามากและปริมาณต่ำกล่าวว่า "ฉันเหนื่อยฉันต้องการที่จะพักผ่อน." ตอนนี้สิ่งที่เป็นจุดของการพูดมากขึ้นหรือไม่ ทั้งนี้เขาเชื่อว่าในนางฟ้าหยกทะเลสาบโดยไม่ต้องสงสัยใด ๆ . Nangong Liuyun เห็นว่าเธออยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี เขาคิดว่ามันเป็นเพราะเธอเหนื่อยจากนี้หนึ่งวันและคืนออกไป ดังนั้นเขาก็ทำตามความต้องการของเธอและค่อยๆกล่าวว่า "เอาล่ะเราจะเหลือสำหรับหนึ่งคืนที่นี่และทำหน้าที่ของเราในวันพรุ่งนี้." "ไม่ต้อง." ซู Luo อย่างเย็นชาไม่ยอม. งานที่เขาหมายถึงถูกฆ่าเกราะกลับมังกร เนื่องจากพื้นที่ของเธอถูกเปิดแล้วไม่มีความจำเป็นไปและฆ่ามังกร. "เชื่อในกษัตริย์กษัตริย์นี้แน่นอนจะหาผู้กระทำผิด!" Nangong Liuyun ดูเธอกลับมาขณะที่เธอเดินออกไปแน่วแน่คิ้วคมชัดของเขาอยู่ในระดับต่ำ เสียงของเขาเช่นถ้า บริษัท สบถสาบาน. ซู Luo ปากเพิ่มขึ้นกับความขมเล็กน้อยหาตัวฆาตกร? ผมเคยบอกว่าแม้คุณจะเป็นใคร แต่คุณจะไม่เชื่อฉัน วิธีที่คุณจะได้พบกับนักฆ่าแล้ว? เสียงฝีเท้าของซู Luo หยุดชั่วคราว เธอเหลือบมองกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ตื้นรอยยิ้มของเธอเป็นเช่นนั้นของเดือนมีนาคมดอกไม้ไฟพราวและโดดเดี่ยว ในเสียงที่ชัดเจนและไม่แยแสเธอกล่าวว่า "จริงๆแล้วครั้งแรกที่ผมจะขอบคุณ" Nangong Liuyun แน่นดูเธอออกจากร่างจากด้านหลัง ใบหน้าของเขา indeterminately ริบหรี่ระหว่างที่ชัดเจนและมืดครึ้มมืดแล้วจู่ ๆ ก็สดใส หลอดเลือดดำของขาของเขาแน่นจนกว่าพวกเขาจะออกมา. "พี่ชายอาวุโสสาม ...... ." นางฟ้าหยกทะเลสาบตาอ่อนโยนมีเสน่ห์และสวยงามเป็นเหมือนหมอกขยับเล็กน้อยเธอค่อนข้างลังเลจ้องที่ Nangong Liuyun. "คุณเชื่อฉัน?"