The antibacterial activity of chlor

The antibacterial activity of chloroform extract of four seaweeds against seven bacterial strains was presented in Table-1. The zone of inhibition ranged between 8.8-1.23mm. The maximum activity (8.8mm) was recorded from the extract of G. edulis against S. aureus and minimum (1.23mm) by U. lactuca against P. aeruginosa. In the present investigation, higher activity was recorded from the red alga G. edulis followed by the brown alga S. wightii. It has been very well established by several scientific teams that seaweeds belonging to red, brown and green algae exhibited inhibitory action against
both Gram positive and Gram negative bacteria. the present study, highest antibacterial activity was noted in brown alga, similarly [18] noted highest antibacterial activity in Rhodophyta. Antibacterial activity of nine species of seaweeds belonging to brown, red and green algae revealed that red and brown seaweeds had greater antibacterial activity than the green algae [12]. But [19] has reported that the brown algal extracts showed higher activity than the extracts of red algae. But in the present investigation the red alga showed higher activity than the brown algae and green alga. There was no inhibitory effect from U. lactuca extract against S. paratyphi and K. pneumoniae, S. wightii extract against S. aureus and P. aeruginosa and P. gymnospora extract against S. dysenteriae. G. edulis was the only seaweed active against all the tested pathogens. This may be due to active components which are present in plant extracts. However, some plant extracts were unable to exhibit antibacterial activity against tested bacterial strains. As suggested by [20]these bacterial strains may have some kind of resistance mechanisms e.g. enzymatic inactivation, target sites modification and decrease intracellular drug accumulation or the concentration of the compound used may not be sufficient. Brown algae show higher degrees of antibacterial activity rather than extracts obtained from red and green algae [21] which is in contrast to the present investigation. Thus these seaweeds could be utilized effectively in product preparation for the beneficial of mankind. Further research studies are being carried out on the other species of seaweeds from the same habitat in order to provide complete data on the nutritive and antimicrobial potential of these plants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การต้านแบคทีเรียของสารสกัดคลอโรฟอร์มของสาหร่ายทะเล 4 กับสายพันธุ์แบคทีเรียที่เจ็ดแสดงไว้ในตารางที่ 1 โซนยับยั้งอยู่ระหว่าง 8.8-1.23 mm กิจกรรมสูงสุด (8.8 มิลลิเมตร) บันทึกจากสารสกัดของ edulis G. S. หมอเทศข้างลายและต่ำสุด (1.23 mm) โดย lactuca U. กับ P. aeruginosa ในการสืบสวนสอบสวนที่นำเสนอ กิจกรรมสูงถูกบันทึกจาก alga แดง G. edulis ตาม ด้วย wightii S. alga น้ำตาล มันดีก่อตั้ง โดยทีมงานทางวิทยาศาสตร์ต่าง ๆ ว่า เป็นของแดงสาหร่ายทะเล สาหร่ายสีน้ำตาล และสีเขียวแสดง inhibitory ดำเนินการกับ both Gram positive and Gram negative bacteria. the present study, highest antibacterial activity was noted in brown alga, similarly [18] noted highest antibacterial activity in Rhodophyta. Antibacterial activity of nine species of seaweeds belonging to brown, red and green algae revealed that red and brown seaweeds had greater antibacterial activity than the green algae [12]. But [19] has reported that the brown algal extracts showed higher activity than the extracts of red algae. But in the present investigation the red alga showed higher activity than the brown algae and green alga. There was no inhibitory effect from U. lactuca extract against S. paratyphi and K. pneumoniae, S. wightii extract against S. aureus and P. aeruginosa and P. gymnospora extract against S. dysenteriae. G. edulis was the only seaweed active against all the tested pathogens. This may be due to active components which are present in plant extracts. However, some plant extracts were unable to exhibit antibacterial activity against tested bacterial strains. As suggested by [20]these bacterial strains may have some kind of resistance mechanisms e.g. enzymatic inactivation, target sites modification and decrease intracellular drug accumulation or the concentration of the compound used may not be sufficient. Brown algae show higher degrees of antibacterial activity rather than extracts obtained from red and green algae [21] which is in contrast to the present investigation. Thus these seaweeds could be utilized effectively in product preparation for the beneficial of mankind. Further research studies are being carried out on the other species of seaweeds from the same habitat in order to provide complete data on the nutritive and antimicrobial potential of these plants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดคลอโรฟอร์มสี่เจ็ดกับสาหร่ายสายพันธุ์แบคทีเรียที่ถูกนำเสนอในตารางที่ 1 โซนของการยับยั้งอยู่ระหว่าง 8.8-1.23mm กิจกรรมสูงสุด (8.8mm) ได้รับการบันทึกจากสารสกัดจาก G. edulis กับเชื้อ S. aureus และต่ำสุด (1.23mm) โดย U. Lactuca กับ aeruginosa พี ในการตรวจสอบปัจจุบันกิจกรรมที่สูงขึ้นได้รับการบันทึกจากสาหร่ายสีแดง G. edulis ตามด้วยสาหร่ายสีน้ำตาลเอส wightii
มันได้รับการจัดตั้งเป็นอย่างดีโดยทีมงานทางวิทยาศาสตร์หลายอย่างที่เป็นของสาหร่ายสีแดงสาหร่ายสีน้ำตาลและสีเขียวแสดงการกระทำยับยั้งทั้งแกรมบวกและแกรมลบแบคทีเรีย การศึกษาปัจจุบันฤทธิ์ต้านแบคทีเรียสูงสุดได้ระบุไว้ในสาหร่ายสีน้ำตาลคล้าย ๆ [18] ตั้งข้อสังเกตฤทธิ์ต้านแบคทีเรียที่สูงที่สุดใน Rhodophyta ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียเก้าสายพันธุ์ของสาหร่ายทะเลที่เป็นสีน้ำตาล, สีแดงและสาหร่ายสีเขียวเปิดเผยว่าสาหร่ายสีแดงและสีน้ำตาลมีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียมากกว่าสาหร่ายสีเขียว [12] แต่ [19] มีรายงานว่าสารสกัดจากสาหร่ายสีน้ำตาลมีฤทธิ์สูงกว่าสารสกัดจากสาหร่ายสีแดง แต่ในการตรวจสอบปัจจุบันสาหร่ายสีแดงแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมสูงกว่าสาหร่ายสีน้ำตาลและสีเขียวสาหร่าย ไม่มีผลยับยั้งสารสกัดจาก U. Lactuca paratyphi กับเอสเคและเป็น pneumoniae เอส wightii กับสารสกัดจากเชื้อ S. aureus และ gymnospora พี aeruginosa และสารสกัดจากพีเอสกับ dysenteriae G. edulis เป็นสาหร่ายทะเลเท่านั้นที่ใช้งานกับทุกคนที่ผ่านการทดสอบเชื้อก่อโรค นี้อาจจะเป็นเพราะส่วนประกอบที่ใช้งานที่มีอยู่ในสารสกัดจากพืช อย่างไรก็ตามสารสกัดจากพืชบางคนไม่สามารถที่จะแสดงฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียสายพันธุ์กับเชื้อแบคทีเรียที่ผ่านการทดสอบ ที่แนะนำโดย [20] สายพันธุ์แบคทีเรียเหล่านี้อาจมีชนิดของกลไกบางอย่างเช่นการใช้งานของเอนไซม์เว็บไซต์เป้าหมายปรับเปลี่ยนและลดการสะสมของยาเสพติดภายในเซลล์หรือความเข้มข้นของสารที่ใช้อาจจะไม่เพียงพอ สาหร่ายสีน้ำตาลแสดงระดับที่สูงขึ้นของกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียมากกว่าที่ได้รับสารสกัดจากสาหร่ายสีแดงและสีเขียว [21] ซึ่งเป็นในทางตรงกันข้ามกับการตรวจสอบข้อเท็จจริงในปัจจุบัน ดังนั้นสาหร่ายเหล่านี้อาจจะใช้อย่างมีประสิทธิภาพในการจัดทำผลิตภัณฑ์สำหรับประโยชน์ของมนุษยชาติ การศึกษาวิจัยต่อไปจะมีการดำเนินการเกี่ยวกับสายพันธุ์อื่น ๆ ของสาหร่ายจากที่อยู่อาศัยเดียวกันเพื่อที่จะให้ข้อมูลที่สมบูรณ์เกี่ยวกับศักยภาพทางโภชนาการและยาต้านจุลชีพของพืชเหล่านี้