It is noteworthy that this reduced

It is noteworthy that this reduced risk
of mortality was not observed in obese patients with milder
COPD [25] and that subgroups of COPD patients with more
severe obesity are at a greater risk of death due to respiratory
failure than normal weight COPD [26]. There is an exponential
relation between increasing BMI and decreasing ERV [27].
This volume reduction effect occurs across all severity stages
of airway obstruction and is seen even as BMI increases from
normal weight to the overweight range. TLC and RV are relatively
less affected by the increasing weight in COPD.
Importantly, as in health, the resting IC increases in response
to increasing BMI across all severity stages, reflecting the
greater reduction in end expiratory lung volume relative to
TLC [28]. Obesity and COPD have various influences on respiratory
physiology, some are similar and some are opposite.
The relationship between BMI and either functional residual
capacity or expiratory reserve volume is not affected by the
presence of airflow obstruction [21].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่น่าสังเกตว่า นี้ลดความเสี่ยงของการตายไม่พบในผู้ป่วยที่อ้วนมีพะแนงแอนเดอรส์ [25] และว่ากลุ่มย่อยของแอนเดอรส์ผู้ป่วยมีมากขึ้นโรคอ้วนที่รุนแรงจะมีความเสี่ยงมากกว่าความตายเนื่องจากหายใจความล้มเหลวมากกว่าน้ำหนักปกติแอนเดอรส์ [26] มีการเนนความสัมพันธ์ระหว่าง BMI เพิ่ม และลดของ ERV [27]นี้มีผลลดระดับเสียงที่เกิดขึ้นข้ามขั้นความรุนแรงทั้งหมดของการอุดตันของสินค้า และเห็นแม้เป็น BMI เพิ่มจากน้ำหนักปกติช่วงภาวะ TLC และ RV จะค่อนข้างน้อยได้รับผลจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในแอนเดอรส์สำคัญ ในสุขภาพ IC ที่พักเพิ่มขึ้นในการตอบสนองการเพิ่ม BMI ข้ามขั้นความรุนแรงทั้งหมด สะท้อนให้เห็นถึงการการลดปริมาตรปอด expiratory สิ้นสุดสัมพันธ์กับมากกว่าTLC [28] โรคอ้วนและแอนเดอรส์มีอิทธิพลต่าง ๆ ในทางเดินหายใจสรีรวิทยา มีคล้ายคลึงกัน และอยู่ตรงข้ามความสัมพันธ์ระหว่าง BMI และส่วนที่เหลือจากการทำงานความจุหรือปริมาตร expiratory สำรองจะไม่มีผลต่อการสถานะของการอุดตันการไหลเวียนของอากาศ [21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่น่าสังเกตว่าการลดความเสี่ยงของการตายไม่ได้พบในผู้ป่วยที่เป็นโรคอ้วนด้วยจ้าปอดอุดกั้นเรื้อรัง[25] และกลุ่มย่อยของผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีมากขึ้นโรคอ้วนรุนแรงที่มีความเสี่ยงมากขึ้นของการเสียชีวิตเนื่องจากระบบทางเดินหายใจล้มเหลวกว่าปอดอุดกั้นเรื้อรังน้ำหนักปกติ[26] มีการชี้แจงเป็นความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกายเพิ่มขึ้นและลด ERV [27]. ผลการลดปริมาณการนี้เกิดขึ้นทั่วรุนแรงขั้นตอนทั้งหมดของการอุดตันทางเดินหายใจและเห็นแม้ในขณะที่ค่าดัชนีมวลกายเพิ่มขึ้นจากน้ำหนักปกติในช่วงที่มีน้ำหนักเกิน TLC และ RV จะค่อนข้างได้รับผลกระทบน้อยลงโดยน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในปอดอุดกั้นเรื้อรัง. ที่สำคัญในขณะที่สุขภาพพักผ่อน IC เพิ่มขึ้นในการตอบสนองการเพิ่มขึ้นของค่าดัชนีมวลกายข้ามขั้นตอนความรุนแรงทั้งหมดสะท้อนให้เห็นถึงการลดลงมากขึ้นในที่สุดปริมาณปอดหายใจเทียบกับTLC [28] โรคอ้วนและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังมีอิทธิพลต่างๆในระบบทางเดินหายใจสรีรวิทยาบางอย่างที่คล้ายกันและบางส่วนอยู่ตรงข้าม. ความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกายและทั้งที่เหลือการทำงานความจุหรือปริมาณสำรองหายใจไม่ได้รับผลกระทบจากการปรากฏตัวของการอุดตันการไหลของอากาศ[21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นที่น่าสังเกตว่า การลดความเสี่ยงของการตายคือ
เมื่อผู้ป่วยอ้วนกับพะแนง
COPD [ 25 ] และกลุ่มย่อยของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง โรคอ้วนรุนแรงมากขึ้น
มีความเสี่ยงมากขึ้นของการเสียชีวิตเนื่องจากความล้มเหลวทางเดินหายใจ
กว่าน้ำหนัก COPD ปกติ [ 26 ] มีความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกายลดลงและเพิ่มขึ้นชี้แจง

erv [ 27 ]หนังสือเล่มนี้ลดผลกระทบเกิดขึ้นในทุกขั้นตอนของความรุนแรง
ทางเดินหายใจอุดตันและเห็นถึงค่าดัชนีมวลกายเพิ่มขึ้นจาก
น้ำหนักปกติช่วงอ้วน TLC และ RV ค่อนข้าง
น้อยกว่าผลกระทบจากการเพิ่มน้ำหนักใน COPD
ที่สำคัญในด้านสุขภาพ การพักผ่อนของ IC เพิ่มขึ้นในการเพิ่มค่าข้ามขั้นตอน

สะท้อนความรุนแรงทั้งหมดการลดปริมาตรปอดมากขึ้นในกลุ่มญาติจบ

( [ 28 ] โรคอ้วนและโรคมีอิทธิพลต่างๆในจังหวัดกรานาดา
, บางอย่างที่คล้ายกันและบางส่วนอยู่ตรงข้าม
ความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกาย และด้วยการทำงานที่ตกค้าง
ความจุ หรือปริมาณสำรองการหายใจออก จะไม่ได้รับผลกระทบ โดยการแสดงตนของการอุดตัน
[ 21 ]