What is important to emphasize agai

What is important to emphasize again, at this juncture, is that the fact
that there is no clear separation between financial markets and the ‘real
economy’ produced many of the problems in the banking sector. This
is something which, almost by definition, does not show up, or rather is
absent from, most macroeconomic models. In the evolution of the drying
up of the credit market, an important role was played by major corporations
drawing on existing credit lines and thereby exacerbating the situation.
As Ivashina and Scharfstein (2010) explain, these credit-line
drawdowns were part of the ‘run’ on banks that occurred at the height
of the crisis. Unlike old-style bank runs, instigated by uninsured depositors
when there was no deposit insurance, this bank run was instigated by
short-term creditors, counterparties, and borrowers who were concerned
about the liquidity and solvency of the banking sector. In other words,
concerns about the financial sector led actors in the economy to behave in
a way which reinforced the crisis. So, the evolution of the crisis involved in
a crucial way, the interdependence of the real and the financial economies. To explain this evolution, the question is not to see how the economy
moved away from, and might then return to, an equilibrium in the classic
sense, it is rather to understand what sort of framework it had developed
to achieve all of the coordination and interdependence that we did
observe. Then, and more importantly, we have to explain how that
self-organization and the contagious reaction of the components could
lead to a major phase change. There are therefore two levels on which
to argue. On the one hand, we would like to explain how all the agents in
the economy come to coordinate their daily activities in a relatively stable
fashion even though this may not correspond to an equilibrium in the
standard sense. On the other hand, we have to explain how a system
functioning in this way, once again with no central authority to control
it, can suddenly evolve into a crisis?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะไรเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องเน้นอีกครั้ง ที่นี้ juncture เป็นความจริงว่า มีไม่มีการแยกชัดเจนระหว่างตลาดการเงิน และการ ' จริงเศรษฐกิจ ' ผลิตหลายปัญหาในภาคการธนาคาร นี้เป็นสิ่งซึ่ง เกือบได้ แสดง หรือเป็นขาดงานจาก แบบจำลองเศรษฐกิจมหภาคมากที่สุด ในวิวัฒนาการของการทำแห้งค่าการตลาดเครดิต บทบาทสำคัญเล่น โดยบริษัทใหญ่วาดในวงเงินที่มีอยู่และจึงดีสถานการณ์เป็น Ivashina และ Scharfstein (2010) อธิบาย วงเงินเครดิตเหล่านี้ลดเป็นส่วนหนึ่งของ 'ใช่' ในธนาคารที่เกิดขึ้นที่ความสูงวิกฤต ต่างธนาคารแบบเก่าวิ่ง จากผู้ฝากเงินไม่มีประกันเมื่อไม่มีเงินประกัน ถูกบ้าจี้ทำธนาคารนี้โดยเจ้าหนี้ระยะสั้น คู่สัญญา และผู้กู้ที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับสภาพคล่องและสภาพคล่องในภาคธนาคาร ในคำอื่น ๆความกังวลเกี่ยวกับภาคการเงินนำนักเศรษฐกิจการทำงานในวิธีที่ห้าวิกฤต ดังนั้น วิวัฒนาการของวิกฤตที่เกี่ยวข้องในวิธีสำคัญ การพึ่งพากันของจริง และเศรษฐกิจการเงิน อธิบายวิวัฒนาการนี้ คำถามคือเพื่อ ดูว่าเศรษฐกิจย้ายจาก และอาจแล้วกลับไป การสมดุลในคลาสสิกรู้สึก มันค่อนข้างจะเข้าใจกรอบงานประเภทใดที่จะได้พัฒนาให้ประสานและพึ่งพากันที่เราไม่ได้ทั้งหมดสังเกต จากนั้นสำคัญ เราจะต้องอธิบายวิธีที่องค์กรเองและปฏิกิริยาหรือคอมโพเนนต์สามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงสำคัญระยะ ดังนั้นจึงมีสองระดับที่จะเถียง ในด้านหนึ่ง เราอยากจะอธิบายว่า ตัวแทนทั้งหมดในเศรษฐกิจมาประสานงานกิจกรรมประจำวันในค่อนข้างเสถียรแฟชั่นแม้ว่านี้อาจไม่ตรงกับสมดุลในการอัจฉริยะมาตรฐาน บนมืออื่น ๆ เราจะต้องอธิบายวิธีระบบทำงานด้วยวิธีนี้ อีกครั้งกับไม่มีหน่วยงานศูนย์กลางการควบคุมนอกจากนี้ ก็สามารถพัฒนาเป็นวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่จะเน้นอีกครั้งในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้คือความจริงที่ว่าไม่มีการแยกชัดเจนระหว่างตลาดการเงินและ'จริงเศรษฐกิจ' ผลิตหลายปัญหาในภาคการธนาคาร นี้เป็นสิ่งที่เกือบจะโดยความหมายไม่ปรากฏขึ้นหรือค่อนข้างเป็นหายไปจากแบบจำลองเศรษฐกิจมหภาคมากที่สุด ในวิวัฒนาการของการอบแห้งของตลาดสินเชื่อที่มีบทบาทสำคัญเล่นโดย บริษัท ยักษ์ใหญ่การวาดภาพบนที่มีอยู่วงเงินสินเชื่อและจึงรุนแรงสถานการณ์. ในฐานะที่เป็น Ivashina และ Scharfstein (2010) อธิบายเหล่านี้เครดิตบรรทัดเบิกถอนเป็นส่วนหนึ่งของ' วิ่งบนฝั่งที่เกิดขึ้นที่ความสูงของวิกฤต ซึ่งแตกต่างจากธนาคารแบบเก่าวิ่งบ้าจี้ตามผู้ฝากเงินประกันภัยเมื่อมีการประกันเงินฝากไม่ทำงานธนาคารนี้ก็บ้าจี้โดยเจ้าหนี้ระยะสั้นคู่สัญญาและผู้กู้ที่มีความกังวลเกี่ยวกับสภาพคล่องและการละลายของภาคการธนาคาร ในคำอื่น ๆความกังวลเกี่ยวกับภาคการเงินนักแสดงนำในทางเศรษฐกิจการปฏิบัติตนในทางที่เสริมวิกฤต ดังนั้นวิวัฒนาการของวิกฤตที่เกี่ยวข้องในวิธีที่สำคัญของการพึ่งพาซึ่งกันและกันจริงและเศรษฐกิจการเงิน ที่จะอธิบายวิวัฒนาการนี้คำถามไม่ได้ที่จะเห็นว่าเศรษฐกิจย้ายออกไปจากแล้วอาจจะกลับไปมีความสมดุลในคลาสสิกความรู้สึกมันค่อนข้างที่จะเข้าใจสิ่งที่จัดเรียงของกรอบจะได้รับการพัฒนาเพื่อให้บรรลุทั้งหมดของการประสานงานและการพึ่งพาซึ่งกันและกันที่เราไม่สังเกต แล้วและที่สำคัญเราจะต้องอธิบายถึงวิธีการที่องค์กรด้วยตนเองและปฏิกิริยาติดต่อขององค์ประกอบที่สามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงขั้นตอนที่สำคัญ ดังนั้นจึงมีสองระดับที่เป็นที่จะโต้แย้ง ในมือข้างหนึ่งที่เราอยากจะอธิบายว่าตัวแทนทั้งหมดที่อยู่ในเศรษฐกิจมาในการประสานงานกิจกรรมประจำวันของพวกเขาในค่อนข้างคงที่แฟชั่นแม้ว่านี้อาจไม่ตรงกับสมดุลในความรู้สึกมาตรฐาน ในทางกลับกันเราจะต้องอธิบายวิธีการที่ระบบการทำงานในลักษณะนี้อีกครั้งหนึ่งโดยไม่มีผู้มีอำนาจที่จะควบคุมมันก็สามารถพัฒนาเข้าสู่วิกฤติหรือไม่?