Phosphorus (P) deficiency is one of

Phosphorus (P) deficiency is one of the largest constraints
to crop production in tropical Africa; so, it is necessary
to better exploit soil P resources through increasing labile soil
P using P-efficient plants. The aim of this study was to evaluate
the effect of various P-efficient legumes on fractionated
rhizosphere soil P in two contrasting textured soils of
Tanzania, i.e., strongly weathered soils. We conducted a 30-
day pot experiment, where white lupin (Lupinus albus L.;
WL), cowpea (Vignaungui culate L.; CP), and pigeon pea
(Cajanus cajan L.: PP) were grown with and without N application
(0 and 50 kg N ha−1). Plant growth, P uptake, rhizosphere
pH, and fractionated soil P were investigated. Plant P
uptake decreased in the following order:WL>CP>PP in clayey
soil and CP>PP>WL in sandy soil. We observed clear
effects of all legumes on the rhizosphere soil P dynamics of
all fractions in both soils, except for the labile P fraction in
clayey soil. The effect of legume growth on the contents of
less labile inorganic P fraction (NaOH-Pi) was significantly
different between legumes; NaOH-Pi contents of WL was
significantly lower than those of CP and PP. All legumes substantially
increased the less labile organic P fraction, and its
ratio was significantly higher in sandy soil. Our results suggest
that WL had different P mobilization characteristics from CP
and PP and that the effect of P-efficient legume cultivation on
soil P availability should be more important in the inherently P
poor sandy soil than in clayey soil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขาดธาตุฟอสฟอรัส (P) เป็นหนึ่งในข้อจำกัดที่ใหญ่ที่สุดการครอบตัดการผลิตในเขตร้อนของแอฟริกา ดังนั้น มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อใช้ประโยชน์จากทรัพยากรดิน P ผ่านการเพิ่มดิน labileP ที่ใช้พืชที่มีประสิทธิภาพ P จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ประเมินแบ่งผลของพืชตระกูลถั่วมีประสิทธิภาพ P ต่าง ๆ บนไรโซสเฟียร์ดิน P สองตัดพื้นผิวดินแทนซาเนีย เช่น ขอสภาพดิน เราดำเนินการ 30-หม้อวันที่ขาวแซน (Lupinus ท่อง L. ทดลองWL), ถั่วนั่ง (culate Vignaungui L. CP), และถั่ว(Cajanus cajan L.: PP) ที่ปลูกมี และไม่ มีแอพลิเคชัน N(0 และ ha−1 50 กก. N) พืชเจริญเติบโต P ดูดซึม ไรโซสเฟียร์pH ดิน fractionated P และถูกตรวจสอบ อาคาร Pการดูดซึมลดลงในลำดับต่อไปนี้: WL > CP > PP ในเหนียวดินและ CP > PP > WL ในดินทราย เราสังเกตเห็นชัดเจนผลกระทบของพืชตระกูลถั่วทั้งหมดในไรโซสเฟียร์ดิน P พลวัตของเศษส่วนทั้งหมดในดินทั้งสอง ยกเว้นเศษส่วน P labile ในดินเหนียว ผลของการเจริญเติบโตของพืชตระกูลถั่วในเนื้อหาของน้อยกว่า P อนินทรีย์ labile เศษ (NaOH-Pi) อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างระหว่างถั่ว แก้ไขเนื้อหา NaOH Pi ของ WLอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าของ CP และ PP พืชตระกูลถั่วทั้งหมดอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นน้อย labile อินทรีย์ P เศษส่วน และบริษัทเป็นอัตราส่วนสูงในดินทราย ผลของเราWL ที่มีลักษณะเคลื่อนไหว P ต่างจาก CPและ PP และที่ผลของการเพาะปลูกพืชตระกูลถั่วมีประสิทธิภาพ P บนงานดิน P ควรจะสำคัญมากในการประมาณ Pยากจนดินทรายมากกว่าดินเหนียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอสฟอรัส (P) ขาดเป็นหนึ่งในข้อ จำกัด ที่ใหญ่ที่สุด
ในการผลิตพืชในแอฟริกาเขตร้อน ดังนั้นจึงมีความจำเป็น
ที่ดีกว่าการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรดิน P ผ่านการเพิ่ม labile ดิน
P ใช้พืช P-มีประสิทธิภาพ จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการประเมิน
ผลของพืชตระกูลถั่วที่มีประสิทธิภาพ P-ต่างๆใน fractionated
บริเวณรากดิน P ในสองตัดกันดินพื้นผิวของ
แทนซาเนียคือขอสภาพดิน เราดำเนินการ 30
กระถางวันที่หมาป่าสีขาว (Lupinus Albus L .;
WL) ถั่วพุ่ม (Vignaungui culate L .; CP) และถั่วมะแฮะ
(Cajanus cajan L .: PP) เป็นผู้ใหญ่ที่มีและไม่มีโปรแกรม N
( 0 และ 50 กก. N ฮ่า-1) เจริญเติบโตของพืช, P ดูดซึมบริเวณราก
ค่า pH และ fractionated ดิน P ถูกตรวจสอบ พืช P
การดูดซึมลดลงในลำดับต่อไปนี้: WL> CP> PP ในดิน
ดินและ CP> PP> WL ในดินปนทราย เราสังเกตเห็นชัดเจน
ถึงผลกระทบของพืชตระกูลถั่วทั้งหมดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของดินบริเวณราก P ของ
ทุกส่วนทั้งในดินยกเว้นส่วน P labile ใน
ดินเหนียว ผลของการเจริญเติบโตของพืชตระกูลถั่วในเนื้อหาของ
labile น้อยอนินทรี P ส่วน (NaOH-PI) อย่างมีนัยสำคัญ
ที่แตกต่างกันระหว่างพืชตระกูลถั่ว; เนื้อหา NaOH-Pi ของ WL เป็น
อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่า CP และ PP พืชตระกูลถั่วทุกอย่างมีนัยสำคัญ
ที่เพิ่มขึ้นน้อย labile P ส่วนอินทรีย์และ
อัตราส่วนที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในดินปนทราย ผลของเราแสดงให้เห็น
ว่ามีลักษณะ WL P ระดมแตกต่างจากซีพี
และ PP และว่าผลกระทบของการเพาะปลูกพืชตระกูลถั่ว P-ที่มีประสิทธิภาพใน
ความพร้อม P ดินควรจะมีความสำคัญมากขึ้นในเนื้อแท้ P
ดินปนทรายที่ยากจนกว่าในดินเหนียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟอสฟอรัส ( P ) เป็นหนึ่งในปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของขาดเพื่อการผลิตพืชในเขตร้อนของแอฟริกา ดังนั้นมันเป็นสิ่งจำเป็นดีกว่าใช้ประโยชน์จากทรัพยากรดิน ดินที่ผ่านการเพิ่ม pP ใช้ p-efficient พืช จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อประเมินผลของพืชตระกูลถั่ว p-efficient ต่างๆในลำดับดินบริเวณราก P สองตัดกันของพื้นผิวดินแทนซาเนีย , เช่น ขอสภาพดิน เราทำการ 30 -กระถาง วัน ที่ ขาว ลูปิน ( กูปรีอัลบัสล.WL ) , ถั่ว ( vignaungui culate ล. CP ) และถั่วนกพิราบมัธยมศึกษาปีที่ . : PP ) ปลูกที่มีและไม่มีไนโตรเจน( 0 และ 50 กก. N ฮา− 1 ) การเจริญเติบโตของพืช การดูดใช้ฟอสฟอรัสราก ,พีเอช พบดินและ P คือ โรงงาน พีการลดลงในลำดับต่อไปนี้ : WL > CP > PP ในดินเหนียวดินและ CP > PP > WL ในดินทราย เราสังเกตได้ชัดเจนผลของพืชในดินบริเวณราก P .เศษส่วนทั้งหมด ทั้งในดิน ยกเว้นส่วนที่ P ในดินเหนียว ผลกระทบของการเจริญเติบโตของพืชตระกูลถั่วในเนื้อหาของน้อยที่อนินทรีย์ P เศษส่วน ( NaOH PI ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติความแตกต่างระหว่างพืช ; NaOH เนื้อหา WL เป็นพิลดลงของ CP และ PP ทั้งหมดที่มีอย่างเต็มที่เพิ่มขึ้นน้อยกว่าที่อินทรีย์ P เศษส่วน , และของอัตราส่วนสูงกว่าในดินทราย ผลของเราแนะนำนั้น มีลักษณะแตกต่างจาก WL ระดม P ฟและ PP และผลของ p-efficient หว่านเพาะบนดิน P ความพร้อมน่าจะสำคัญกว่าในเนื้อแท้ pดินทรายที่ยากจนกว่าในดินเหนียว