Results1. Transformations of percep

Results
1. Transformations of perception: unreal experiences and dreams
Some studies focussed specifically on this element of the informants’ experience (Granberg et al., 1998, 1999;
Magarey and McCutcheon, 2005; Papathanassoglou and Patiraki, 2003). In other studies it emerged as a salient
theme in the informants’ experience (Adamson et al., 2004;Green, 1996; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008; Holland
et al., 1997; Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Laitinen,1996; Lee et al., 2009; Maddox et al., 2001; McKinney and
Deeny, 2002; Minton and Carryer, 2005; Odell, 2000; Parker,1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011; Shih et al., 1997;Storli et al., 2008; Strahan and Brown, 2005

The theme describes how individuals grasp of what is happening to them is altered during critical illness. It includes the inability to distinguish reality from hallucination and dreams. Here the issue of the accuracy of recall of actual events versus the altered perception and personal meaning is first evident. This might be thought of as an over-arching theme since all the other findings described below are as a result of what informants have described. If these memories and interpretations are affected by an altered sense of reality they have to be understood as being viewed through a lens of altered perception.
This was a very prevalent theme within the literature reviewed and is not surprising since it is well documented that polypharmacy and the physiological changes associated with critical illness are known to be associated with changes in perceptual grasp and altered recall which form part of acute delirium in the critically ill (NICE, 2010; Skrobik, 2003;Truman and Ely, 2003).
This highlights that critical illness does not render the individual merely vulnerable on a physiological level. Perception is altered and with it the meaning that is derived from that perception and recall. It was apparent that part
of the experience on an emotional level could be described as distressing, although this is not always the word used by individual informants. This distress relates to the reaction of the individual informants rather than anything about the external environment and arises from a multitude of elements of the critical illness experience ranging from aspects of care and the environment to dreams, hallucinations and pain (DeMeyer, 1967; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008;Holland et al., 1997; Magarey and McCutcheon, 2005; Parker,1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011; Strahan and Brown,
2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์1. แปลงรับรู้: ประสบการณ์การลวงตาและฝันศึกษาบาง focussed เฉพาะในองค์ประกอบนี้ประสบการณ์ของคุณค่า (Granberg et al., 1998, 1999Magarey และ McCutcheon, 2005 Papathanassoglou และ Patiraki, 2003) ในการศึกษาอื่นๆ ที่จะเกิดเป็นตัวเด่นในคุณค่าของประสบการณ์ (Adamson et al., 2004 สีเขียว 1996 Hafsteindittir, 1996 Hofhuis, 2008 ฮอลแลนด์และ al., 1997 Jablonski, 1994 โจนส์และ al., 2003 Laitinen, 1996 ลีเอส al., 2009 แมดด็อกซ์และ al., 2001 McKinney และDeeny, 2002 Minton Carryer, 2005 และ Odell, 2000 พาร์คเกอร์ 1999 รัสเซล 1999 Samuelson, 2011 นายสือและ al., 1997 Storli et al., 2008 นและน้ำตาล 2005ชุดรูปแบบอธิบายวิธีการเปลี่ยนแปลงบุคคลตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาในระหว่างเจ็บป่วยร้ายแรง มันไม่สามารถแยกความจริงจากภาพหลอนและฝันไว้ นี่ออกความถูกต้องของการเรียกคืนของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงเทียบกับการรับรู้การเปลี่ยนแปลงและความหมายส่วนบุคคลได้ครั้งแรกเห็นได้ชัด นี้อาจถือได้ว่า เป็นชุดรูปแบบ arching มากเกินไปเนื่องจากทั้งหมดอื่น ๆ ผลการวิจัยอธิบายไว้ด้านล่างเป็นผลที่มีอธิบายคุณค่า ถ้าความทรงจำและตีความเหล่านี้ได้รับผลกระทบจากความจริงที่พวกเขาจะต้องถูกเข้าใจว่าเป็นการดูผ่านเลนส์ของการรับรู้การเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนแปลงนี้เป็นรูปที่แพร่หลายมากในวรรณกรรมที่ทบทวน และไม่น่าแปลกใจเนื่องจากมันทั้งเป็นเอกสารเรียกว่า polypharmacy และเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับโรคร้ายแรงจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในความเข้าใจ perceptual และเรียกคืนการเปลี่ยนแปลงซึ่งฟอร์มของ delirium เฉียบพลันในป่วยเหลือ (ไนซ์ 2010 Skrobik, 2003 ทรูแมนและ Ely, 2003)นี้เน้นว่า โรคร้ายแรงไม่ทำให้บุคคลเพียงเสี่ยงระดับสรีรวิทยา มีการเปลี่ยนแปลงการรับรู้และมีความหมายที่ได้จากการรับรู้และเรียกคืน เป็นที่แน่ชัดที่ส่วนหนึ่งประสบการณ์ในระดับอารมณ์อาจจะอธิบายเป็นวิตก แม้ว่าจะไม่เสมอใช้คุณค่าแต่ละคำ ทุกข์นี้เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาของคุณค่าละมากกว่าสิ่งแวดล้อมภายนอก และเกิดขึ้นจากความหลากหลายขององค์ประกอบของประสบการณ์การเจ็บป่วยที่สำคัญตั้งแต่ด้านการดูแลและสิ่งแวดล้อมความฝัน เห็นภาพหลอน และความเจ็บปวด (DeMeyer, 1967 Hafsteindittir, 1996 Hofhuis, 2008 ฮอลแลนด์และ al., 1997 Magarey และ McCutcheon, 2005 พาร์คเกอร์ 1999 รัสเซล 1999 Samuelson, 2011 นและน้ำตาล2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลลัพธ์
1 แปลงของการรับรู้:
ประสบการณ์จริงและความฝันการศึกษาบางคนเน้นเฉพาะในองค์ประกอบนี้ของประสบการณ์ข้อมูล(Granberg et al, 1998, 1999.
Magarey และ McCutcheon 2005; Papathanassoglou และ Patiraki, 2003) ในการศึกษาอื่น ๆ
ก็กลายเป็นสำคัญรูปแบบในประสบการณ์ข้อมูล(อดัมสัน, et al, 2004. สีเขียว 1996; Hafsteindittir 1996; Hofhuis 2008;
ฮอลแลนด์., et al, 1997; Jablonski 1994. โจนส์, et al, 2003; Laitinen 1996. ลี et al, 2009; แมดดอกซ์ et al, 2001;. McKinney และ
Deeny 2002; มินตันและ Carryer 2005; มัตส์ 2000 ปาร์กเกอร์, 1999; รัสเซล 1999; แซมวล 2011; ชิเอต อัล, 1997;. Storli et al, 2008;. สตราฮานและบราวน์ 2005 ธีมอธิบายว่าประชาชนเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาคือการเปลี่ยนแปลงในระหว่างการเจ็บป่วยที่สำคัญซึ่งจะรวมถึงการไร้ความสามารถที่จะแยกแยะความเป็นจริงจากภาพหลอนและความฝันที่นี่ปัญหา.. ของความถูกต้องของการเรียกคืนของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงเมื่อเทียบกับการรับรู้การเปลี่ยนแปลงและความหมายส่วนบุคคลที่เห็นได้ชัดเป็นครั้งแรก. นี้อาจจะคิดว่าเป็นมากกว่าโค้งรูปแบบตั้งแต่การค้นพบอื่น ๆ ที่อธิบายไว้ด้านล่างนี้เป็นผลมาจากสิ่งที่ผู้ให้ข้อมูลได้อธิบาย. หากความทรงจำเหล่านี้ และการตีความรับผลกระทบจากความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงของความเป็นจริงพวกเขาจะต้องเข้าใจที่ถูกมองผ่านเลนส์ของการรับรู้การเปลี่ยนแปลง. นี้เป็นเรื่องที่แพร่หลายมากภายในวรรณคดีการตรวจสอบและไม่น่าแปลกใจเพราะมันเป็นเอกสารที่ดีที่ polypharmacy และการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่สำคัญเป็นที่รู้จักกันที่จะเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงในการรับรู้และเข้าใจการเปลี่ยนแปลงการเรียกคืนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเพ้อเฉียบพลันในที่ป่วยหนัก (NICE, 2010; Skrobik 2003. ทรูแมนและเอไล, 2003) นี้ไฮไลท์ที่เจ็บป่วยที่สำคัญไม่ทำให้บุคคลเพียงความเสี่ยงในระดับที่ทางสรีรวิทยา การรับรู้คือการเปลี่ยนแปลงและด้วยความหมายที่มาจากการรับรู้ว่าการเรียกคืนและ มันก็เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ในระดับอารมณ์ที่อาจจะอธิบายว่ามีความสุขแม้นี่จะเป็นไปไม่ได้เสมอคำที่ใช้โดยผู้ให้ข้อมูลของแต่ละบุคคล ความทุกข์นี้เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาของข้อมูลของแต่ละบุคคลมากกว่าอะไรเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมภายนอกและเกิดขึ้นจากความหลากหลายขององค์ประกอบของประสบการณ์การเจ็บป่วยที่สำคัญตั้งแต่ด้านของการดูแลและสภาพแวดล้อมในการฝันหลอนและความเจ็บปวด (Demeyer 1967; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis 2008. ฮอลแลนด์, et al, 1997; Magarey และ McCutcheon 2005; ปาร์กเกอร์, 1999; รัสเซล 1999; แซมวล 2011; สตราฮานและบราวน์, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์
1 การเปลี่ยนแปลงของการรับรู้ประสบการณ์จริงและความฝัน
บางการศึกษาเน้นเฉพาะในองค์ประกอบของประสบการณ์จาก ' ( แกรนเบิร์ก et al . , 1998 , 1999 ;
magarey และเมิ่กคัชเชิน , 2005 ; และ papathanassoglou patiraki , 2003 ) ในการศึกษาอื่น ๆ มันโผล่ออกมาเป็นหัวข้อในข่าวเด่น
' ประสบการณ์ ( แม็ค et al . , 2004 ; สีเขียว , 1996 ; hafsteindittir hofhuis , 1996 ; ,2008 ; ฮอลแลนด์
et al . , 1997 ; เจอบลอนสกี้ , 1994 ; Jones et al . , 2003 ; laitinen , 1996 ; ลี et al . , 2009 ; Maddox et al . , 2001 ; McKinney และ
deeny , 2002 ; มินตัน และ carryer , 2005 ; โอเดล , 2000 ; Parker , 1999 ; รัสเซล , 1999 ; ซามูเอล , 2011 ; Shih et al . , 1997 ; storli et al . , 2005 และ 2008 ; น

สีน้ําตาลกระทู้อธิบายอย่างไร บุคคลที่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาคือการเปลี่ยนแปลงในภาวะเจ็บป่วยวิกฤต มันมีความสามารถที่จะแยกแยะความจริงจากภาพหลอน และความฝัน ที่นี่ปัญหาของความถูกต้องของการเรียกคืนจากเหตุการณ์จริงเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงการรับรู้และความหมายส่วนบุคคลเป็นประจักษ์ก่อนนี้อาจจะคิดเป็นมากกว่า arching กระทู้ตั้งแต่ทั้งหมดอื่น ๆ ข้อมูลที่อธิบายไว้ด้านล่างจะเป็นผลของสิ่งที่ผู้รู้ได้อธิบายไว้ ถ้าความทรงจำเหล่านี้และแม้ได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของความเป็นจริง พวกเขาต้องสามารถเข้าใจได้ว่าเป็นถูกมองผ่านเลนส์การเปลี่ยนแปลงการรับรู้
นี้เป็นรูปแบบที่แพร่หลายมากภายในทบทวนวรรณกรรมและไม่น่าแปลกใจเพราะมันเป็นเอกสารที่ดีที่ polypharmacy และการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่สำคัญเป็นที่รู้จักกันจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในการรับรู้เข้าใจและการเรียกคืนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสับสนเฉียบพลันในผู้ป่วยวิกฤต ( ดี , 2010 ; skrobik , 2003 ; ทรูแมนและอีไล
, 2003 )นี้เน้นที่การเจ็บป่วยที่สำคัญไม่ทำให้บุคคลเพียงความเสี่ยงในระดับจิตวิทยา การรับรู้มีการเปลี่ยนแปลงและกับมันความหมายว่าได้มาจากการรับรู้และจดจำ มันชัดเจนว่าส่วนหนึ่ง
ของประสบการณ์ในระดับอารมณ์ อาจจะอธิบายเป็นสิ่งที่น่าวิตก แม้ว่านี้ไม่เสมอคำที่ใช้โดยกลุ่มบุคคลทุกข์นี้เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาของแต่ละคนมากกว่า อะไรที่เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมภายนอกและเกิดขึ้นจากความหลากหลายขององค์ประกอบของการเจ็บป่วยที่ร้ายแรงประสบการณ์ตั้งแต่ด้านการดูแลสิ่งแวดล้อมและเพื่อความฝัน ประสาทหลอนและความเจ็บปวด ( demeyer 1967 ; hafsteindittir , 1996 ; hofhuis 2008 ; ฮอลแลนด์ , et al . , 1997 ; magarey เมิ่กคัชเชิน 2005 ; และ , ปาร์คเกอร์ , 1999 ;รัสเซล , 1999 ; ซามูเอล , 2011 ; Strahan และสีน้ำตาล

, 2005 )