Spring! My window is wide open. Lat

Spring! My window is wide open. Late last evening Gretel and I looked out on to the street. The air was warm and balmy. And when I looked at the corner, where the street lamp spreads a weak light, I suddenly saw a shadow. I saw it and I did not — I know that I did not see it — I closed my eyes and I could suddenly see through my eyelids. There stood the miserable creature, in the pale lamp light, and I saw her face very clearly, as if the yellow sunshine were on it, and I saw in the pale, emaciated face those wounded eyes. Then I walked slowly away from the window and sat down at my desk; the candle sputtered in the breeze. And I remained motionless, for I knew that the poor creature was standing at the corner, waiting. If I had dared to touch the faded flowers I would have taken them out of the vase and brought them to her. Thus I thought, and I did so sincerely, yet I knew all the while that it was foolish. Now Gretel also left the window and came over to the back of my chair where she remained a moment to touch my hair with her lips. Then she went and left me alone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฤดูใบไม้ผลิ หน้าต่างของฉันเปิดกว้างอยู่ สายล่าสุด เย็น Gretel และมองออกมาบนถนน อากาศอบอุ่น และชื่นใจ และเมื่อผมมองที่มุม ซึ่งโคมไฟถนนแพร่กระจายแสงสลัว ฉันก็เห็นเงา ฉันเห็น และฉันไม่ — ฉันรู้ว่า ฉันไม่ได้เห็นมัน — ฉันปิดตาของฉัน และฉันก็ได้เห็นผ่านเปลือกตาของฉัน มียืนเองสิ่งมีชีวิต ในที่มีแสงไฟอ่อน และฉันเห็นใบหน้าของเธออย่างชัดเจน เป็นถ้าถูกแสงแดดสีเหลืองบน และผมเห็นในจาง ผอมหน้าตาผู้ได้รับบาดเจ็บ ฉันเดินช้าจากหน้าต่าง แล้วนั่งลงที่โต๊ะของฉัน sputtered เทียนในสายลม และฉันยังคงนิ่ง สำหรับฉันรู้ว่า สิ่งมีชีวิตไม่ได้ยืนที่มุม รอ ถ้าผมมีกว่าสัมผัสดอกไม้จางลงผมจะนำพวกเขาออกแบบแจกัน และนำพวกเขาให้เธอ ดังนั้น ฉันคิดว่า และฉันไม่ได้จริง แต่ฉันรู้ว่าในขณะที่โง่ ตอนนี้ Gretel ยังเหลือหน้าต่าง และมาด้านหลังของเก้าอี้ของฉันที่เธออยู่ครู่ผมกับริมฝีปากเธอสัมผัส เธอไป แล้วเหลือฉันคนเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤดูใบไม้ผลิ! หน้าต่างของฉันคือเปิดกว้าง ปลายตอนสุดท้ายเกรเทลและผมมองออกไปที่ถนน อากาศอบอุ่นและปลอดโปร่ง และเมื่อฉันมองไปที่มุมที่โคมไฟถนนกระจายแสงอ่อนแอผมก็เห็นเงา ฉันเห็นมันและฉันไม่ได้ - ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้เห็นมัน - ฉันปิดตาของฉันและผมก็จะได้เห็นผ่านเปลือกตาของฉัน ยืนอยู่มีสิ่งมีชีวิตที่มีความสุขในที่มีแสงไฟอ่อนและฉันเห็นใบหน้าของเธออย่างชัดเจนเช่นถ้าแสงแดดสีเหลืองอยู่บนมันและฉันเห็นในซีดใบหน้าผอมแห้งตาได้รับบาดเจ็บเหล่านั้น จากนั้นผมเดินช้าออกไปจากหน้าต่างและนั่งลงที่โต๊ะทำงานของฉัน; เทียน sputtered ในสายลม และผมยังคงอยู่นิ่งเพราะเรารู้ว่าสิ่งมีชีวิตที่น่าสงสารก็กำลังยืนอยู่ที่มุมที่รอ ถ้าผมกล้าที่จะสัมผัสดอกไม้จางหายไปผมจะได้นำพวกเขาออกจากแจกันและพาพวกเขาไปของเธอ ดังนั้นผมคิดว่าและฉันไม่ได้จริงใจ แต่ผมรู้ทั้งหมดในขณะที่ว่ามันเป็นคนโง่ ตอนนี้เกรเทลยังเหลือหน้าต่างและมาไปที่ด้านหลังของเก้าอี้ของฉันที่เธอยังคงอยู่สักครู่เพื่อสัมผัสผมกับริมฝีปากของเธอ จากนั้นเธอก็ไปและทิ้งฉันอยู่คนเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูใบไม้ผลิ ! หน้าต่างที่เปิดกว้าง . สายแล้วเมื่อตอนเย็น เกรเทล และผมมองออกไปที่ถนน อากาศอบอุ่นและชุ่มชื้น และเมื่อฉันมองไปที่มุม ที่ถนนโคมกระจายแสงที่อ่อนแอ ฉันก็เห็นเงา ผมเห็นมันและผมไม่ได้ - ฉันรู้ว่าฉันไม่เห็นมัน ฉันหลับตา ฉันก็เห็นผ่านเปลือกตาของฉัน มียืนสิ่งมีชีวิตอนาถในแสงไฟอ่อน , และฉันได้เห็นใบหน้าของเธออย่างชัดเจน เช่น ถ้าแสงแดดสีเหลืองอยู่ในนั้น และผมเห็นในหน้านั้นซีด ผอม ได้รับบาดเจ็บที่ตา จากนั้นฉันเดินช้าๆออกไปจากหน้าต่างและมานั่งที่โต๊ะของฉัน เทียน sputtered อยู่ในสายลม และฉันยังคงนิ่ง ผมรู้ว่า สิ่งมีชีวิตที่น่าสงสารกำลังยืนอยู่ที่มุมห้อง รอถ้าฉันกล้าที่จะสัมผัสจางดอกไม้ผมเอาพวกเขาออกมาจากแจกัน และพาพวกเขาไป ดังนั้น ฉันคิดว่า ฉันก็จริงใจ แต่ผมรู้ว่าตลอดเวลา ที่ มันเป็นเรื่องไร้สาระ ตอนนี้เกรเทลยังเหลือหน้าต่างและมาด้านหลังของเก้าอี้ที่เธอยังคงอยู่สักครู่ที่จะจับผมฉันด้วยริมฝีปากของเธอ แล้วเธอก็ทิ้งฉันให้อยู่คนเดียว