Birth of a Dark GamerJust imagine a noble, elegant and picturesque lif การแปล - Birth of a Dark GamerJust imagine a noble, elegant and picturesque lif ไทย วิธีการพูด

Birth of a Dark GamerJust imagine a

Birth of a Dark Gamer

Just imagine a noble, elegant and picturesque life in poverty that you might find nowhere else but in a soap opera. No matter how poor you are, it won’t discourage you from showing unconditional love for strangers and even a piece of bread is there to be shared with a warm smile.

If anyone claimed that such an illusion existed in reality, Lee Hyun would beat him to a pulp, and strike once more to finish him off.

Life was too cruel for the poor. The Labor Welfare Law revised by Parliament made all jobs unavailable to minors. Illegal though it was, Lee Hyun had worked in every kind of trade imaginable.

From the age of 14, he took to sewing stitches in a factory. The salary could only be called meager, but he was able to eat for free.

However, underground, with only 2 ventilation fans running, his health extremely deteriorated. Thanks to his damaged lungs, he gained heavy medical bills.

Then, it was a job at a gas station, and occasionally, he even went around pulling a handcart, collecting and selling recyclables.

But no matter how hard he had worked, the money left in his pocket was chump change.

As a minor, he was forced to get a job illegally. This fact was used by his employers to mercilessly work him to the bone.

He lived this life of exploitation until 20 years of age. Thanks to it, Lee Hyun knew very well the value of money. However, things would be different now. Finally an adult, and with it, came an ID card that would allow him to legally work.

Inserting the ID card into his wallet, Lee Hyun mumbled.

“I have to work until my body practically breaks down. I should be able to deal with 3 jobs a day.”

When he was a kid, his parents died, his family now consisted of only his grandma and sister.

“Alright. From now on, we’ll be rich.”

Lee Hyun pledged to do so, and returned home.

“Did you come just now?”

His grandma was lying down, snuggling in a blanket. After falling down the stairs a few days ago, she had gotten a dislocated hip, rendering her unable to go to work.

Although taking medicine, with the household struggling, she could not go to the hospital to receive proper treatment, and thus could only rest at home.

Not receiving treatment, every night, she could only groaned painfully.

Whenever Lee Hyun entered the house, he felt his chest suffocating. It was a lifeless home, with an aloof little sister and an old grandma. Even if he didn’t know it, it was probably why he disliked coming home, even more.

“Hye Yeon?”

“I have no idea. She went out and didn’t return. She might be hanging around with the bad crowd again, not sure.”

Lee Hye Yeon was his little sister. He had not seen her face very often recently.

“It’s going to be okay. What could happen?”

“You are her one and only brother. A brother should protect his little sister.”

“Yes.”

Lee Hyun smiled wryly and went to his room. Even if he was forced into physical labor or driving a taxi, he wanted to send his little sister to college.

For a while now, she had been drifting off the rails, but she was bright and intelligent unlike Lee Hyun. He believed that in college, she would meet a good husband and be able to live well. He also wanted to repay his old and ailing grandma, for all she sacrificed to raise Lee Hyun and Lee Hye Yeon.

“Right, look for work tomorrow. There will probably be an employment test as well…”

Muttering, Lee Hyun turned on the computer. The old computer buzzed to life. As soon as it connected to the internet, as routine, he accessed a game. That game was Continent of Magic. A classic game released 20 years ago. An online game that once created a frenzy of gamers in the Republic of Korea.

That game remained at the pinnacle, until just 3 years ago. Lee Hyun’s antiquated computer, assembled by combining parts from here and there, was not capable of handling most games. Nothing but Continent of Magic ran smoothly.

It was the first game he’d ever played, but only during the game, could he have a feeling of enjoyment.

Lee Hyun’s playing style was very peculiar. He did not associate with the people around him, and instead hunted all day long. After killing monsters and raising his level, he headed to harder hunting grounds. He did not participate in sieges or guild wars at all.

He found pleasure in the game, by gradually improving his character’s abilities and upgrading equipment. He once hunted for 200 hours straight without catching a wink of sleep. It wasn’t unusual for him to struggle for a month to raise one level, or catch a single monster.

Some might question what kind of fun he was looking for, but for him, it was fun watching his character grow stronger, and when he was able to defeat monsters he was previously unable to, he was thoroughly delighted.

In a short period of time, Lee Hyun had reached the highest level. He had attained the ultimate state, where levels no longer rose.

In the decades of Continent of Magic, it was the first and last record in history. When Lee Hyun looked around and back, he found none who could rival his character in supremacy. In hunting grounds, where others struggled as a party, he single-handedly wiped out all the monsters.

After climbing to the highest level, he alone hunted all the ultimate monsters, including Dragons.

Though, for Lee Hyun, he had lost all interest. Nowadays, with the technological advances, the ultimate goal of every game was to equip itself with the virtual reality system.

A truly splendid game named Royal Road, referred to as the standard for virtual reality. Beginning with a fully implemented world, the game contained tens of thousands of races and users. Over tens of thousands of jobs, and hundreds of thousands of skills.

You could enjoy adventure as you desire, or even go sea fishing with friends for days, as long you don’t encounter whimsical typhoons, of course.

The massive scale of freedom was amazing, but above all, the best was the wondrous game’s system. Royal Road had the reputation of inducing the ultimate fun a human could enjoy, in a game.

“Well, for me, that’s all just a pie in the sky.”

What could Lee Hyun expect from a computer slowed down by a slightly more complex web page?

Popular as it was, to install the equipment that realized virtual reality would cost over 10,000,000 won. If he had that kind of money, under any circumstances, it would be for his grandma’s medical bills, otherwise, it would go to his little sister’s college tuition. And now, to diligently earn money, the game had to end.

Are you sure you want to delete your account?

Yes | No

Lee Hyun brought the mouse cursor over ‘Yes.’ Now, with a single click of the mouse, the treasured character he had raised, would disappear forever. The moment he flexed his finger, a thought raced through his mind.

‘Can I sell my character for money? Account sale, I think.’

Somewhere, it seemed. A newspaper or something, said buying and selling characters was common. And that story meant money. It dawned on Lee Hyun that if he was going to delete his character anyway, it wasn’t a bad idea to sell it to others.

Lee Hyun began searching through the internet, looking for a character trading site. One search resulted in dozens of sites, and among them, he located and entered the one with the largest trading volume.

“So I just post my character here for a price, and it’s done?”

Lee Hyun uploaded pictures, along with his own character.

Highest level in Continent of Magic, with the best equipment coming from Dragons, that was worth 30 trillion marks.

He decided to begin the auction with the initial price of 50,000 won. He was afraid no one would bid, if he asked for too high a price.

The auction deadline was one day.

Waiting for a long time for big money to come was unlikely. To get a job though, he needed a decent suit of clothes, so he was in a hurry to get money right away.

Typically, there was a range of characters and items to determine the price, but the auction content of other people could only be seen by paying members, so Lee Hyun was denied access.

Lee Hyun finished posting, and went to sleep. Waking up early the next day, he planned to stop by a nearby employment office.

Not even an hour after Lee Hyun posted, the netizens that occupied the virtual space began heating up the internet.

***

Initially, no one believed the auction post. With the last patch of Continent of Magic, they were well aware the levels had increased significantly higher.

The maximum level limit was 200.

In the entire server, no one who achieved such a state could be found, possibly because the figure itself was practically impossible for any man alive.

And now, there was an auction post with the character that rose to the highest level, for sale.

“Some guy’s playing a prank on us.”

“What sort of moron posted this boring stuff?”

“This has happened so frequently, it’s no longer fun.”

Several people commented in this fashion. Passing by ,some advised no one be fooled, while others gave thanks for making them laugh.

From the early 21st century, phishing entries became a trend, and because they were duped so often, they thought it was one of such cases again.

“No, never…”

“Can’t be.”

Netizens tried to ignore the auction post. But their curiosity could not resist, and they entered to see the post once again.

Auction posts unconditionally required screenshots of the character to be shown.

Each of the files attached to the posting were opened. The character info was truly outstanding. Various stats hit maximum, and equipment items were indeed fantastic.

“Where the hell did he get those weapons?”

“Full set of Red Dragon Armor, along with Red Dragon’s Backbone Shield? Wow…”

“He says they were conferred by the Black God of Valor.”

People admired it quite a bit. Somehow, it did not seem like a normal phishing post. To forge such detailed images, a great deal of effort would be needed.

“T
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
เกิดของความมืด Gamer

แค่คิดชีวิตชั้นสูง สง่างาม และงดงาม ในความยากจนที่คุณอาจพบว่าไม่มีที่ไหนอื่น แต่การละคร ไม่ดีอย่างไรคุณอยู่ มันจะกีดกันคุณแสดงความรักโดยไม่มีเงื่อนไขสำหรับคนแปลกหน้า และแม้แต่ชิ้นส่วนของขนมปังมีอยู่ร่วมกับความอบอุ่นยิ้ม

ถ้าใครอ้างว่า ภาพลวงตาที่อยู่ในความเป็นจริง Lee Hyun จะชนะเขาไปเป็นเยื่อ และตีครั้งเดียวมากกว่าเสร็จเขา off.

ชีวิตโหดร้ายเกินไปสำหรับคนจน กฎหมายสวัสดิการแรงงานที่แก้ไข โดยรัฐสภาทำงานทั้งหมดพร้อมเด็กเล็ก ไม่ถูกต้องว่ามันเป็น Lee Hyun ได้ทำงานในทุกประเภทของการค้าเท่านั้น

จากอายุ 14 เขาเอาไปเย็บในโรงงาน เงินเดือนอาจเท่านั้นถูกเรียกว่าไม่เพียงพอ แต่เขากินฟรี

อย่างไรก็ตาม ใต้ดิน มีเพียง 2 พัดลมระบายอากาศทำงาน สุขภาพของเขามากที่เสื่อมสภาพ ด้วยปอดเสียหายของเขา เขารับหนักแพทย์สูตร.

แล้ว มันเป็นงานที่สถานีแก๊ส และบางครั้ง เขาแม้ไปรอบ ๆ ดึง handcart รวบรวม และขาย recyclables.

แต่ ไม่ยากเขาได้ทำ งาน เงินเหลือในกระเป๋าของเขาได้ chump เปลี่ยนแปลง

เป็นเด็กอมมือ เขาถูกบังคับให้รับงานผิดกฎหมาย ความจริงถูกใช้ โดยนายจ้างของเขาทำงานเขาปรานีให้กระดูก

เขาอาศัยชีวิตการแสวงหาประโยชน์จนถึงอายุ 20 ปี ขอบคุณ Lee Hyun รู้ดีค่าเงิน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่จะแตกต่างกันตอนนี้ สุดท้ายผู้ใหญ่ และ มาพร้อมบัตรประจำตัวประชาชนที่จะช่วยให้เขาให้ถูกต้องตามกฎหมายทำ

ใส่บัตรประชาชนลงในกระเป๋าสตางค์ของเขา Lee Hyun mumbled.

"ฉันต้องทำงานจนกว่าร่างกายของฉันจริงแบ่ง ฉันควรจะจัดการกับงาน 3 วัน"

เมื่อเด็ก พ่อตาย ครอบครัวตอนนี้ประกอบด้วยเฉพาะของคุณยายและน้องสาว

"ครับ จากนี้ เราจะรวย"

Lee Hyun บริจาคดัง และส่งกลับบ้าน

"ได้มาเมื่อกี้นี้"

คุณยายของเขากำลังนอนลง snuggling ในผ้าห่ม หลังจากล้มลงบันไดกี่วันที่ผ่านมา เธอได้รับสะโพกเคล็ด แสดงเธอไม่สามารถไปทำ

ถึงแม้ว่าการแพทย์ มีบ้านดิ้นรน เธอไม่สามารถไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาที่เหมาะสม และดัง ไม่เท่าเหลือที่บ้าน

ไม่ได้รับการรักษา ทุกวัน เธออาจเพียง groaned เจ็บปวดได้

เมื่อ Lee Hyun เข้าไปในบ้าน เขารู้สึก suffocating หน้าอกของเขาได้ บ้าน lifeless มีน้องตัวน้อย ๆ อยู่ห่าง ๆ และคุณยายมีอายุได้ แม้ว่าเขาไม่รู้ว่า ก็คงทำไมเขา disliked มาบ้าน แม้แต่มากกว่า

"Hye ยอน"

"มีความคิดไม่ เธอออกไป และไม่กลับ เธออาจเป็นรอบ ๆ ด้วยฝูงชนเสียอีก ไม่แน่ใจว่า"

Lee Hye ยอนถูกน้องน้อย เขาไม่ได้เห็นหน้าเธอบ่อย ๆ เพิ่ง

"มันจะไปไกล อะไรจะเกิดขึ้น"

"คุณเป็นหนึ่งของเธอและพี่ชายเท่านั้น พี่น้องควรป้องกันน้องลิตเติ้ล"

"ใช่"

Lee Hyun ยิ้ม wryly และไปที่ห้องของเขา แม้เขาถูกบังคับเป็นแรงงานทางกายภาพ หรือการขับรถแท็กซี่ เขาอยากส่งน้องลิตเติ้ลกับวิทยาลัย

ในขณะนี้ เธอได้ลอยออกจากรถไฟ แต่เธอสดใส และฉลาดต่างจาก Lee Hyun เขาเชื่อว่า ในวิทยาลัย เธอจะตามสามีที่ดี และสามารถอาศัยอยู่ด้วย เขายังต้องการชำระของเขาเก่า และ ailing ยาย สำหรับเธอเสียสละยก Lee Hyun และ Lee Hye ยอน

"ขวา ดู งานวันพรุ่งนี้ อาจจะมีการทดสอบงานเช่น... "

Muttering, Lee Hyun ที่เปิดใช้งานบนคอมพิวเตอร์ คอมพิวเตอร์เครื่องเก่า buzzed ชีวิต ทันทีที่มันเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ต เป็นประจำ เขาเข้าเกม เกมที่มีทวีปมายากล เกมคลาสสิกออกเมื่อ 20 ปีที่ผ่านมา เกมออนไลน์ที่สร้างความตื่นเต้นของเกมครั้งในแบบสาธารณรัฐของเกาหลี

เกมที่ยังคงเหลืออยู่ที่พินนาเคิล เพียง 3 ปีที่ผ่านมา Lee Hyun คอมพิวเตอร์ล้า รวบรวม โดยการรวมชิ้นส่วนจากมา ไม่สามารถจัดการเกมส่วนใหญ่ แต่ทวีปวิเศษวิ่งได้อย่างราบรื่น

มันเป็นเกมแรกที่เคยได้เล่น แต่เฉพาะในระหว่างเกม เขามีความรู้สึกของกาย

Lee Hyun เล่นลักษณะแปลกประหลาดมาก เขาไม่เชื่อมโยงกับผู้คนรอบข้างเขา และแทน ล่าสัตว์หรือค้าตลอดวัน หลังจากที่ฆ่ามอนสเตอร์ และยกระดับของเขา เขามุ่งหน้าไปสนามล่าสัตว์ยาก เขาไม่ได้เข้าร่วมในการล้อมกรุงหรือภาคที่ทั้งหมด

เขาพบความสุขในเกม โดยค่อย ๆ ปรับปรุงความสามารถของตัวละครของเขา และการอัพเกรดอุปกรณ์ เขาเคยล่าสัตว์หรือค้า 200 ชั่วโมงตรงโดยไม่ต้องจับอดหลับ มันไม่ได้ผิดปกติสำหรับเขาที่จะต่อสู้ในเดือนยกระดับหนึ่ง หรือจับเดียวมอนสเตอร์

บางคนอาจถามอะไรของเขาถูกมองสำหรับ แต่ สำหรับเขา ก็สนุกดูอักขระของเขาเติบโตแข็งแกร่ง และเมื่อเขาสามารถเอาชนะมอนสเตอร์ที่ก่อนหน้านี้ไม่ เขายินดีทำ

ในระยะเวลาสั้น ๆ Lee Hyun ได้ถึงระดับสูงสุด เขาได้บรรลุสถานะที่ดีที่สุด ที่ระดับไม่โรส

ในทศวรรษที่ผ่านมาของทวีปมายากล เป็นระเบียนแรก และสุดท้ายในประวัติศาสตร์ เมื่อ Lee Hyun มองรอบ ๆ และกลับ เขาพบไม่มีใครสามารถคู่ต่อสู้ของเขาอักขระในมไหศวรรย์ ในการล่าสัตว์บริเวณ การที่ผู้อื่นต่อสู้เป็นบุคคล เขาชัยเช็ดออกทั้งหมดมอนสเตอร์

หลังจากปีนเขาในระดับสูงสุด เดียวล่าสัตว์หรือค้ามอนสเตอร์ทั้งหมดที่ดีที่สุด รวมถึงมังกร

ถึงแม้ว่า สำหรับ Lee Hyun เขาได้หายไปทั้งหมดสนใจ ในปัจจุบัน มีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี เป้าหมายสูงสุดของทุกเกมได้เพื่อ ให้ตัวเองกับระบบความเป็นจริงเสมือน

ชื่อรอยัลถนน เกมสวยงามอย่างแท้จริงเรียกว่าเป็นมาตรฐานสำหรับความเป็นจริงเสมือน เริ่มต้น ด้วยโลกดำเนินการทั้งหมด เกมอยู่หมื่นแข่งขันและผู้ใช้ กว่าหมื่นงาน และหลายร้อยหลายพันของทักษะ

คุณสามารถเพลิดเพลินกับผจญภัยคุณต้องการ หรือแม้กระทั่งไปตกปลาทะเลกับเพื่อนวัน เป็นคุณไม่พบไต้ฝุ่นเพ้อฝัน ของหลักสูตร

มาตราส่วนขนาดใหญ่ของเสรีภาพตื่นตาตื่นใจ แต่เหนือสิ่งอื่นใด ส่วน ระบบของเกมในสนามได้ ถนนหลวงที่มีชื่อเสียงของ inducing สนุกที่ดีที่สุดที่มนุษย์สามารถชื่นชม ในเกม

"ดี ฉัน ที่เป็นเพียงวงกลมในท้องฟ้า"

อะไรสามารถ Lee Hyun รับจากคอมพิวเตอร์ทำงานช้าลง โดยเว็บเพจที่ซับซ้อนเล็กน้อย?

นิยมก็ การติดตั้งอุปกรณ์ที่รับรู้ความเป็นจริงเสมือนจะมีต้นทุน กว่า 10,000,000 ชนะ ได้ ถ้าเขามีแบบเงิน คราว มันจะเป็นสำหรับสูตรของคุณยายของเขาทางการแพทย์ มันจะไปเรียนวิทยาลัยของน้องน้อย และตอนนี้ หมั่นหาเงิน เกมได้สิ้นสุด

คุณต้องการลบบัญชีของคุณหรือไม่?

ใช่ | ไม่

Lee Hyun นำเคอร์เซอร์ของเมาส์เหนือ 'ใช่' ตอนนี้ ด้วยคลิกเดียวของเมาส์ อักขระติ่เขาได้ยก จะหายตลอดไป ขณะที่นิ้วของเขา flexed เขาคิด raced ผ่านจิตใจของเขา

' สามารถฉันขายอักขระของฉันเงิน บัญชีขาย คิด '

บาง เหมือน หนังสือพิมพ์หรือสิ่ง กล่าวว่า การซื้อ และขายตัวเป็นทั่วไป และนั้นหมายถึง เงิน มันเริ่มขึ้นใน Lee Hyun ว่า ถ้าเขาไม่ไปลบเขาออก มันไม่ได้ความคิดที่ไม่ดีจะขายให้ผู้อื่น

Lee Hyun เริ่มค้นหาผ่านอินเทอร์เน็ต หาอักขระค้าไซต์ ผลค้นหาหนึ่งในหลายสิบของอเมริกา และในหมู่พวกเขา เขาอยู่ และป้อนหนึ่งกับปริมาณการซื้อขายที่ใหญ่ที่สุด

"ดังนั้นเพียงแค่ลงอักขระของฉันที่นี่ในราคา และจะทำ"

Lee Hyun อัพโหลดรูปภาพ รวมทั้งอักขระของตัวเอง

ระดับสูงสุดในทวีปมายากล อุปกรณ์ดีที่สุดมาจากมังกร ที่มีมูลค่า 30 ล้านล้านเครื่อง

เขาตัดสินใจที่จะเริ่มต้นการประมูล ด้วยราคาเริ่มต้น 50000 วอน เขากลัวไม่มีใครจะเสนอ ถ้าเขาขอมากเกินไปเป็นราคา

เวลาประมูลได้หนึ่งวัน

รอเวลาเงินมานานไม่น่า รับงานถึงแม้ว่า เขาต้องเหมาะสมของเสื้อผ้า ให้เขารีบไปรับเงินทันที

ปกติ มีช่วงของตัวอักษรและรายการที่จะกำหนดราคา แต่เพียงได้เห็นเนื้อหาประมูลของคนอื่น โดยจ่ายสมาชิก เพื่อ Lee Hyun ถูกปฏิเสธการเข้า

Lee Hyun บัญชีเสร็จสมบูรณ์ และนอน เขาตื่นเช้าในวันถัดไป แผนการใกล้เคียงงานสำนักงาน

ไม่ถึงชั่วโมงหลังจากลง Lee Hyun netizens ที่ครอบครองพื้นที่เสมือนเริ่มร้อนขึ้นอินเทอร์เน็ต

***

ตอนแรก ไม่เชื่อลงประมูล กับแพทช์ล่าสุดของทวีปมายากล พวกเขาตระหนักได้เพิ่มระดับสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญได้

ขีดจำกัดระดับสูงสุด 200 ได้

ในเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมด ไม่มีใครได้รับสถานะดังกล่าวพบ อาจเพราะรูปตัวเองจริงเป็นไปไม่ได้สำหรับคนมีชีวิตอยู่

และตอนนี้ มีการโพสต์ประมูล ด้วยอักขระที่ระดับสูงสุด ขายได้

"ผู้ชายบางของเล่นการเล่นตลกกับเรา"

"ปัญญาอ่อนอะไรคะโพสต์สิ่งที่น่าเบื่อนี้"

"นี้เกิดขึ้นบ่อยครั้งดังนั้น มันจะไม่สนุกอีกต่อไป"

หลายคนแสดงความคิดเห็นนี้ ผ่านมาบางแนะนำให้ไม่ถูกหลอก ในขณะที่คนอื่นให้ขอบคุณสำหรับทำให้หัวเราะได้

จากต้นศตวรรษที่ 21 รายการฟิชชิ่งกลายเป็น แนวโน้ม และเนื่องจากพวกเขาถูก duped บ่อย พวกเขาคิดว่า มันมีกรณีอย่างใดอย่างหนึ่งอีกด้วย

"ไม่มี ไม่..."

"ไม่ได้"

Netizens พยายามละเว้นการลงประมูล แต่ไม่สามารถต้านนัก และเข้าไปดูการลงรายการบัญชีอีกครั้ง

ประมูลลงหน้าจอโดยไม่มีเงื่อนไขจำเป็นของอักขระที่จะแสดง

แต่ละแฟ้มที่แนบกับการลงรายการบัญชีก็ ข้อมูลอักขระโดดเด่นอย่างแท้จริง สถิติต่าง ๆ ในการเข้าชมสูงสุด และอุปกรณ์สินค้ายอดเยี่ยมจริง ๆ

"ที่นรกไม่ได้เขาได้รับอาวุธเหล่านั้น"

"ชุดเกราะมังกรแดง พร้อมกับโล่ของมังกรสีแดงแกนหลักหรือไม่ ว้าว...ดีจัง "

"เขาว่า พวกเขาได้ปรึกษา โดยพระสีดำของอาจหาญ"

คนชื่นชมได้ไม่น้อย อย่างใด มันไม่ได้ไม่เหมือนโพสต์ฟิชชิ่งปกติ การปลอมแปลงเช่นภาพโดยละเอียด จะต้องพยายามมากขึ้น

"T
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
Birth of a Dark Gamer

Just imagine a noble, elegant and picturesque life in poverty that you might find nowhere else but in a soap opera. No matter how poor you are, it won’t discourage you from showing unconditional love for strangers and even a piece of bread is there to be shared with a warm smile.

If anyone claimed that such an illusion existed in reality, Lee Hyun would beat him to a pulp, and strike once more to finish him off.

Life was too cruel for the poor. The Labor Welfare Law revised by Parliament made all jobs unavailable to minors. Illegal though it was, Lee Hyun had worked in every kind of trade imaginable.

From the age of 14, he took to sewing stitches in a factory. The salary could only be called meager, but he was able to eat for free.

However, underground, with only 2 ventilation fans running, his health extremely deteriorated. Thanks to his damaged lungs, he gained heavy medical bills.

Then, it was a job at a gas station, and occasionally, he even went around pulling a handcart, collecting and selling recyclables.

But no matter how hard he had worked, the money left in his pocket was chump change.

As a minor, he was forced to get a job illegally. This fact was used by his employers to mercilessly work him to the bone.

He lived this life of exploitation until 20 years of age. Thanks to it, Lee Hyun knew very well the value of money. However, things would be different now. Finally an adult, and with it, came an ID card that would allow him to legally work.

Inserting the ID card into his wallet, Lee Hyun mumbled.

“I have to work until my body practically breaks down. I should be able to deal with 3 jobs a day.”

When he was a kid, his parents died, his family now consisted of only his grandma and sister.

“Alright. From now on, we’ll be rich.”

Lee Hyun pledged to do so, and returned home.

“Did you come just now?”

His grandma was lying down, snuggling in a blanket. After falling down the stairs a few days ago, she had gotten a dislocated hip, rendering her unable to go to work.

Although taking medicine, with the household struggling, she could not go to the hospital to receive proper treatment, and thus could only rest at home.

Not receiving treatment, every night, she could only groaned painfully.

Whenever Lee Hyun entered the house, he felt his chest suffocating. It was a lifeless home, with an aloof little sister and an old grandma. Even if he didn’t know it, it was probably why he disliked coming home, even more.

“Hye Yeon?”

“I have no idea. She went out and didn’t return. She might be hanging around with the bad crowd again, not sure.”

Lee Hye Yeon was his little sister. He had not seen her face very often recently.

“It’s going to be okay. What could happen?”

“You are her one and only brother. A brother should protect his little sister.”

“Yes.”

Lee Hyun smiled wryly and went to his room. Even if he was forced into physical labor or driving a taxi, he wanted to send his little sister to college.

For a while now, she had been drifting off the rails, but she was bright and intelligent unlike Lee Hyun. He believed that in college, she would meet a good husband and be able to live well. He also wanted to repay his old and ailing grandma, for all she sacrificed to raise Lee Hyun and Lee Hye Yeon.

“Right, look for work tomorrow. There will probably be an employment test as well…”

Muttering, Lee Hyun turned on the computer. The old computer buzzed to life. As soon as it connected to the internet, as routine, he accessed a game. That game was Continent of Magic. A classic game released 20 years ago. An online game that once created a frenzy of gamers in the Republic of Korea.

That game remained at the pinnacle, until just 3 years ago. Lee Hyun’s antiquated computer, assembled by combining parts from here and there, was not capable of handling most games. Nothing but Continent of Magic ran smoothly.

It was the first game he’d ever played, but only during the game, could he have a feeling of enjoyment.

Lee Hyun’s playing style was very peculiar. He did not associate with the people around him, and instead hunted all day long. After killing monsters and raising his level, he headed to harder hunting grounds. He did not participate in sieges or guild wars at all.

He found pleasure in the game, by gradually improving his character’s abilities and upgrading equipment. He once hunted for 200 hours straight without catching a wink of sleep. It wasn’t unusual for him to struggle for a month to raise one level, or catch a single monster.

Some might question what kind of fun he was looking for, but for him, it was fun watching his character grow stronger, and when he was able to defeat monsters he was previously unable to, he was thoroughly delighted.

In a short period of time, Lee Hyun had reached the highest level. He had attained the ultimate state, where levels no longer rose.

In the decades of Continent of Magic, it was the first and last record in history. When Lee Hyun looked around and back, he found none who could rival his character in supremacy. In hunting grounds, where others struggled as a party, he single-handedly wiped out all the monsters.

After climbing to the highest level, he alone hunted all the ultimate monsters, including Dragons.

Though, for Lee Hyun, he had lost all interest. Nowadays, with the technological advances, the ultimate goal of every game was to equip itself with the virtual reality system.

A truly splendid game named Royal Road, referred to as the standard for virtual reality. Beginning with a fully implemented world, the game contained tens of thousands of races and users. Over tens of thousands of jobs, and hundreds of thousands of skills.

You could enjoy adventure as you desire, or even go sea fishing with friends for days, as long you don’t encounter whimsical typhoons, of course.

The massive scale of freedom was amazing, but above all, the best was the wondrous game’s system. Royal Road had the reputation of inducing the ultimate fun a human could enjoy, in a game.

“Well, for me, that’s all just a pie in the sky.”

What could Lee Hyun expect from a computer slowed down by a slightly more complex web page?

Popular as it was, to install the equipment that realized virtual reality would cost over 10,000,000 won. If he had that kind of money, under any circumstances, it would be for his grandma’s medical bills, otherwise, it would go to his little sister’s college tuition. And now, to diligently earn money, the game had to end.

Are you sure you want to delete your account?

Yes | No

Lee Hyun brought the mouse cursor over ‘Yes.’ Now, with a single click of the mouse, the treasured character he had raised, would disappear forever. The moment he flexed his finger, a thought raced through his mind.

‘Can I sell my character for money? Account sale, I think.’

Somewhere, it seemed. A newspaper or something, said buying and selling characters was common. And that story meant money. It dawned on Lee Hyun that if he was going to delete his character anyway, it wasn’t a bad idea to sell it to others.

Lee Hyun began searching through the internet, looking for a character trading site. One search resulted in dozens of sites, and among them, he located and entered the one with the largest trading volume.

“So I just post my character here for a price, and it’s done?”

Lee Hyun uploaded pictures, along with his own character.

Highest level in Continent of Magic, with the best equipment coming from Dragons, that was worth 30 trillion marks.

He decided to begin the auction with the initial price of 50,000 won. He was afraid no one would bid, if he asked for too high a price.

The auction deadline was one day.

Waiting for a long time for big money to come was unlikely. To get a job though, he needed a decent suit of clothes, so he was in a hurry to get money right away.

Typically, there was a range of characters and items to determine the price, but the auction content of other people could only be seen by paying members, so Lee Hyun was denied access.

Lee Hyun finished posting, and went to sleep. Waking up early the next day, he planned to stop by a nearby employment office.

Not even an hour after Lee Hyun posted, the netizens that occupied the virtual space began heating up the internet.

***

Initially, no one believed the auction post. With the last patch of Continent of Magic, they were well aware the levels had increased significantly higher.

The maximum level limit was 200.

In the entire server, no one who achieved such a state could be found, possibly because the figure itself was practically impossible for any man alive.

And now, there was an auction post with the character that rose to the highest level, for sale.

“Some guy’s playing a prank on us.”

“What sort of moron posted this boring stuff?”

“This has happened so frequently, it’s no longer fun.”

Several people commented in this fashion. Passing by ,some advised no one be fooled, while others gave thanks for making them laugh.

From the early 21st century, phishing entries became a trend, and because they were duped so often, they thought it was one of such cases again.

“No, never…”

“Can’t be.”

Netizens tried to ignore the auction post. But their curiosity could not resist, and they entered to see the post once again.

Auction posts unconditionally required screenshots of the character to be shown.

Each of the files attached to the posting were opened. The character info was truly outstanding. Various stats hit maximum, and equipment items were indeed fantastic.

“Where the hell did he get those weapons?”

“Full set of Red Dragon Armor, along with Red Dragon’s Backbone Shield? Wow…”

“He says they were conferred by the Black God of Valor.”

People admired it quite a bit. Somehow, it did not seem like a normal phishing post. To forge such detailed images, a great deal of effort would be needed.

“T
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ต้นกำเนิดของ Dark Gamer

แค่จินตนาการสูงส่ง , สง่างามและชีวิตที่งดงามในความยากจนที่คุณอาจพบไม่มีที่ไหนเลยอื่น แต่ในละคร . ไม่ว่าจะจนแค่ไหน คุณก็จะไม่กีดกันคุณจากการแสดงความรักที่ไม่มีเงื่อนไขสำหรับคนแปลกหน้าและแม้แต่ชิ้นส่วนของขนมปังมีที่จะใช้ร่วมกันกับรอยยิ้มอบอุ่น

ถ้าใครอ้างว่าเป็นภาพลวงตาอยู่ในความเป็นจริงลีฮยอนจะซัดมันให้น่วม และโจมตีอีกครั้งเพื่อกำจัดเขา ชีวิต

โหดร้ายเกินไปสำหรับคนจน สวัสดิการแรงงานกฎหมายแก้ไขโดยรัฐสภา ทำให้งานทั้งหมดไม่พร้อมใช้งานกับผู้เยาว์ ผิดกฎหมาย แม้ว่ามัน ลี ฮุน ได้ทำงานในทุกประเภทของการค้าเท่า

ตั้งแต่อายุ 14 เขาเอาเข็มเย็บผ้าในโรงงาน เงินเดือนอาจจะถูกเรียกว่าขาดแคลน ,แต่เขาก็สามารถที่จะกินฟรี

แต่ใต้ดิน มีเพียง 2 พัดลมระบายอากาศทำงานของเขาสุขภาพยิ่งทรุดโทรม ขอบคุณเขาปอดเสียหาย เขาได้รับค่ารักษาหนัก

แล้วมันคืองานที่ปั๊มน้ำมัน และบางครั้ง เขายังไปดึงรถเข็นขนาดเล็ก , การเก็บรวบรวมและการรีไซเคิล .

แต่ไม่ว่าเขาทำงานหนักเงินที่เหลือในกระเป๋าของเขาที่จะเปลี่ยน

เป็นเล็กน้อย เขาถูกบังคับให้ทำงานอย่างผิดกฎหมาย ความจริงนี้ถูกใช้โดยนายจ้างของเขาอย่างไร้ความปราณี งานเขากระดูก

เขาอาศัยอยู่ชีวิตของการเอารัดเอาเปรียบจน 20 ปีอายุ ขอบคุณนะ ลี ฮยอนรู้ดีว่าค่าของเงิน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่จะแตกต่างกันในขณะนี้ ในที่สุดผู้ใหญ่ และกับมันมา บัตรประชาชน ซึ่งจะอนุญาตให้ถูกต้องตามกฎหมายทำงาน

ใส่บัตรประชาชนเป็นกระเป๋าสตางค์ของเขา ลีฮยอนพึมพำ

" ฉันต้องทำงานจนร่างกายแทบจะแตกลง ฉันควรจะสามารถที่จะจัดการกับ 3 งานวัน "

เมื่อเขาเป็นเด็ก พ่อแม่ของเขาเสียชีวิต ครอบครัวของเขาตอนนี้ มีเพียงยายของเขาและน้องสาว

" ครับ จากนี้ไป เราจะรวย "

ลีฮยอนสัญญาที่จะทำดังนั้นและกลับถึงบ้าน

" คุณมาตอนนี้ "

คุณยายของเขานอนเบียดกระแซะอยู่ในผ้าห่ม หลังจากตกบันไดเมื่อไม่กี่วันก่อน เธอได้เคลื่อนสะโพก , การแสดงของเธอไม่สามารถที่จะไปทำงาน

แม้ว่าจะกินยา กับครอบครัวที่ดิ้นรน เธอไม่สามารถไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาที่เหมาะสม และดังนั้นจึง สามารถพักผ่อนที่บ้าน

ไม่ได้รับการรักษาทุกคืน เธอได้แต่ครางอย่างเจ็บปวด

เมื่อลีฮยอนเข้าไปในบ้าน เขารู้สึกได้ว่าหน้าอกหายใจไม่ออก มันคือบ้านที่ไร้ชีวิต กับอยู่ห่าง ๆ น้องสาว และ เป็นยายแก่ แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักมัน มันอาจจะทำให้เขาไม่ชอบกลับบ้านมากขึ้น

" แฮยอน "

" ฉันมีความคิดที่ไม่มี เธอออกไปแล้วไม่ได้กลับ เธออาจจะอยู่กับฝูงชนที่ไม่ดีอีกไม่แน่ใจว่า . . . "

ลีฮเยยอนน้องสาวของเขา . เขาไม่ได้เจอหน้าเธอบ่อยๆๆ

" มันก็จะโอเค จะเกิดอะไรขึ้น "

" คุณหนึ่งเธอและพี่ชาย พี่จะปกป้องน้องสาวของเขา "

" ค่ะ "

ลีฮยอนยิ้มอย่างบิดเบี้ยว และก็ไปที่ห้อง แม้ว่าเขาจะถูกบังคับให้ใช้แรงงานทางกาย หรือ ขับแท็กซี่ เขาต้องการส่งน้องสาวเรียน

สำหรับตอนนี้ เธอถูกลอยออกนอกลู่นอกทาง แต่เธอก็สดใสและฉลาดเหมือน ลี ฮยุน เขาเชื่อว่า ในมหาลัย เธอจะหาสามีที่ดี และสามารถอยู่ได้ เขายังต้องการที่จะตอบแทนคุณยายแก่และเจ็บป่วยของเขา ทั้งหมดที่เธอเสียสละให้ ลี ฮุน และ ลี แฮยอน

" ใช่ มองหางานพรุ่งนี้ อาจจะมีการจ้างงานการทดสอบเช่นกัน . . . . . . . "

พึมพำ , ลี ฮุน เปิดคอมพิวเตอร์ คอมพิวเตอร์เก่าพึมพำกับชีวิต ทันทีที่เชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตเป็นประจำ เขาเข้าถึงเกม เกมที่เป็นทวีปแห่งเวทย์มนต์ เกมคลาสสิกออกมาเมื่อ 20 ปีก่อน เกมออนไลน์ที่เคยสร้างความโกลาหลของเกมเมอร์ในเกาหลี

เกมนั้นอยู่ที่จุดสูงสุด จนเมื่อ 3 ปีก่อน ลีฮยอนโบราณคอมพิวเตอร์ประกอบโดยรวมชิ้นส่วนจากที่นี่และมี , ไม่สามารถจัดการกับเกมมากที่สุด ไม่มีอะไร แต่ทวีปของเวทมนตร์วิ่งอย่างราบรื่น

มันเป็นเกมแรกที่เขาเคยเล่น แต่ในระหว่างเกมเขาอาจมีความรู้สึกของความสุข

ลีฮยอนเล่นสไตล์แปลกๆ เขาไม่ได้คบกับคนรอบตัวเขา และแทนที่จะล่าทั้งวันหลังจากฆ่ามอนสเตอร์และการเพิ่มระดับของเขา เขามุ่งหน้าไปหนักสนามล่า . เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการล้อมหรือสงครามกิลด์เลย

เขาพบความสุขในเกม โดยค่อยๆ พัฒนาความสามารถของเขา ตัวละครและการอัพเกรดอุปกรณ์ เขาเคยล่า 200 ชม. โดยไม่ต้องจับนอนเลย . มันไม่ได้ผิดปกติสำหรับเขาที่จะต่อสู้เป็นเดือนที่จะเพิ่มระดับหนึ่งหรือจับมอนสเตอร์เดียว

บางคนอาจสงสัยในสิ่งที่ชนิดของความสนุกที่เขามองหา แต่สำหรับเขา มันสนุกดีตัวละครของเขาแข็งแกร่งขึ้น และเมื่อเขาสามารถเอาชนะมอนสเตอร์เขาก่อนหน้านี้ไม่สามารถเขาอย่างละเอียด ยินดี

ในช่วงเวลาสั้น ๆ , ลี ยุน มีถึงระดับมากที่สุด เขาได้บรรลุสถานะสูงสุดที่ระดับไม่เพิ่มขึ้น

ในทศวรรษของทวีปแห่งเวทมนต์ มันเป็นบันทึกแรกและสุดท้ายในประวัติศาสตร์ เมื่อ ลี ฮุน มองไปรอบ ๆและกลับ เขาไม่พบใคร คู่แข่งตัวของเขาในอำนาจสูงสุด ในทุ่งล่าสัตว์ ที่คนอื่นต่อสู้ เช่น งานเลี้ยง เค้าดันกำจัดมอนสเตอร์ทั้งหมด

หลังจากปีนถึงระดับสูงสุด เขาคนเดียวที่ตามล่าสุดยอดมอนสเตอร์ทั้งหมดรวมทั้งมังกร

แม้ว่าสำหรับ ลี ฮุน เขาต้องสูญเสียผลประโยชน์ ปัจจุบันด้วยความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี , เป้าหมายสูงสุดของทุกเกมที่จะจัดให้ตัวเองด้วยระบบเสมือนจริง

ที่สวยงามอย่างแท้จริงเกมชื่อรอยัล ถนน เรียกว่ามาตรฐานเสมือนจริง เริ่มต้นด้วยการดำเนินการอย่างเต็มที่ โลก เกมที่มีนับหมื่นของเชื้อชาติ และผู้ใช้ หมื่นงานและหลายร้อยหลายพันของทักษะ

คุณสามารถเพลิดเพลินไปกับการผจญภัยที่คุณต้องการหรือแม้กระทั่งไปตกปลาทะเลกับเพื่อนวัน ตราบใดที่คุณไม่พบแปลกพายุไต้ฝุ่นแน่นอน

ขนาดใหญ่ของเสรีภาพมาก แต่เหนือสิ่งอื่นใด ดีที่สุดคือระบบเกมมหัศจรรย์ของ เส้นทางสายเปอร์เซียมีชื่อเสียงที่สุดสนุกที่สุดที่มนุษย์จะเพลิดเพลินในเกม

" แต่สำหรับฉันก็แค่พายในท้องฟ้า "

แล้วลีฮยอนคาดหวังจากคอมพิวเตอร์ชะลอตัวลงโดยที่ซับซ้อนมากขึ้นเล็กน้อยหน้าเว็บ ?

ได้รับความนิยมเป็น มัน ติดตั้งอุปกรณ์ที่รับรู้เสมือนจริงจะเสียค่าใช้จ่ายมากกว่า 10000000 วอน ถ้าเขามีเงินเยอะขนาดนั้น ภายใต้สถานการณ์ใด ๆ มันเป็นค่ารักษาพยาบาลย่าของเขา มิฉะนั้นมันจะไปค่าเทอมน้องสาวของเขาด้วย และตอนนี้ ต้องขยันหาเงิน เกมก็จะจบ

คุณแน่ใจว่าคุณต้องการลบบัญชีผู้ใช้ของคุณ

ใช่ | ไม่มี

ลีฮุนนำเคอร์เซอร์ของเมาส์เหนือ ' ใช่ ' ตอนนี้ ได้ด้วยคลิกเดียวของเมาส์ การเน้นตัวละครที่เขายกขึ้น จะหายไปตลอดกาล ทันทีที่เขางอนิ้วของเขา ความคิดวิ่งเข้ามาในจิตใจของเขา . . . . . .

' ฉันสามารถขายตัวละครของฉันสำหรับเงิน ขาย บัญชี ฉันคิดว่า '

บาง , มันดูเหมือน . หนังสือพิมพ์หรืออะไร กล่าวว่า การซื้อ และขาย ตัวอักษรทั่วไป และนั่นหมายถึงเรื่องเงิน มัน dawned กับลีฮยอนว่าถ้าเขาจะลบตัวละครของเขา มันไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะขายมันให้กับคนอื่น ๆ .

ลีฮยอนเริ่มค้นหาผ่านอินเทอร์เน็ต มองหาตัวอักษรเว็บไซต์ซื้อขาย .ค้นหาหนึ่งส่งผลให้หลายสิบของเว็บไซต์และในหมู่พวกเขา เขาอยู่ และป้อนที่มีปริมาณการซื้อขายมากที่สุด

" ฉันเพียงแค่โพสต์ตัวละครของฉันที่นี่สำหรับราคา และก็ทำ "

ลีฮยอนอัพโหลดรูปภาพ พร้อมกับตัวของเขาเอง

ระดับทวีปแห่งเวทมนต์ กับอุปกรณ์ที่ดีที่สุดมาจากมังกร ที่มูลค่า 30 ล้านเครื่องหมาย

เขาตัดสินใจที่จะเริ่มต้นประมูลด้วยราคาเริ่มต้น 50 , 000 วอน เขากลัวจะไม่มีใครประมูล ถ้าเขาถามราคาสูงเกินไป .

ประมูลเส้นตายคือวันเดียว

รอเป็นเวลานานเพื่อหาเงินมาได้ยาก เพื่อให้ได้งาน แต่เขาต้องการชุดเหมาะสมของเสื้อผ้าเพื่อให้เขารีบรับเงินทันที

โดยปกติมีช่วงของรายการที่ตัวละครและกำหนดประมูลราคา แต่เนื้อหาของบุคคลอื่น สามารถเห็นได้ โดยการจ่ายสมาชิก ลี ฮุน ถูกปฏิเสธการเข้าถึง .

ลีฮยอนเสร็จลง และหลับไป ตื่นเช้าวันต่อมา เขาวางแผนที่จะหยุดโดยสำนักงานจัดหางานใกล้เคียง

ไม่ได้แม้แต่ชั่วโมงเดียว หลังจาก ลี ฮยุน โพสต์ชาวเน็ตที่ครอบครองพื้นที่เสมือนเริ่มร้อนขึ้นอินเทอร์เน็ต .

* * *

ตอนแรกไม่มีใครเชื่อว่าการประมูลโพสต์ กับแพทช์ล่าสุดของทวีปแห่งเวทมนต์ พวกเขาตระหนักดีถึงระดับได้เพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก

ระดับขีดสูงสุด 200

ในเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมด ไม่มีคนที่ประสบความสำเร็จในรัฐดังกล่าวอาจจะพบอาจจะเพราะรูปมันเป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติสำหรับผู้ใดที่มีชีวิตอยู่

และตอนนี้ก็มีกระทู้ประมูลกับตัวละครที่เพิ่มขึ้นถึงระดับ สูงสุดขาย

" ผู้ชายบางคนก็แกล้งเรา "

" อะไรปัญญาอ่อนโพสต์น่าเบื่อนี้ "

" นี้เกิดขึ้นบ่อยมาก มันสนุกไม่มีอีกต่อไป "

หลายๆคนแสดงความคิดเห็นในแฟชั่นนี้ ผ่านมาบางคนแนะนำไม่มีใครหลงกล ในขณะที่คนอื่น ๆให้ ขอบคุณที่ทำให้พวกเขาหัวเราะ

จากศตวรรษที่ 21 รายการฟิชชิ่งกลายเป็นแนวโน้ม และเพราะพวกเขาถูกหลอก บ่อย พวกเขา คิดว่ามันเป็นหนึ่งในคดีดังกล่าวอีกครั้ง

" ไม่ ไม่ ไม่ . . . . . . . "

" ไม่ได้ "

วันนี้พยายามที่จะละเว้นการประมูลโพสต์ แต่ความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาไม่สามารถต้านทาน เขาเข้ามาดู

โพสต์อีกครั้งโพสต์โดยไม่มีเงื่อนไขการประมูลเป็นภาพหน้าจอของตัวอักษรที่จะแสดง

แต่ละไฟล์ที่แนบมากับโพสต์ถูกเปิด ตัวข้อมูลที่โดดเด่นอย่างแท้จริง สถิติต่าง ๆตีสูงสุดและรายการอุปกรณ์ที่เป็นจริงที่ยอดเยี่ยม

" ที่ไหนเขาเอาอาวุธพวกนั้น "

" ครบชุดเกราะมังกรแดง พร้อมกับโล่มังกรสีแดงของกระดูกสันหลัง ? ว้าว . . . . . . . "

" เขากล่าวว่า พวกเขาถูกแต่งตั้งโดยพระเจ้าสีดำของความกล้าหาญ "

คนชื่นชมมันมาก มันดูไม่เหมือนปกติ ฟิชชิ่ง โพสต์ การปลอมแปลงภาพรายละเอียด เช่น การจัดการที่ดีของความพยายามที่จะต้องใช้

" t
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: