One group of researchers conducted

One group of researchers conducted an individual level data meta-analysis of the results of four trials conducted by their fall prevention research group to estimate the overall effect of the Otago individualised strength and balance exercise programme on falls and injuries.14 The study demonstrated a 35% reduction in the risk of an injurious fall (moderate or serious), a result similar to that presented here, but it failed to show a significant reduction in serious fall related injuries. A more recent review including three additional trials of the Otago exercise programme,52 failed to support the previous finding that the programme significantly reduced the risk of injurious falls, possibly because of a lack of access to individual level data or because of differences in the implementation and supervision of the programme (as suggested by the significantly lower compliance rates reported in the three additional trials than in the first four).

The recent Cochrane review of fall prevention interventions conducted a specific analysis to examine the effect of exercise interventions on the risk of fall related fractures and obtained similar results (pooled relative risk 0.34, 95% confidence interval 0.18 to 0.63).7 Of the six trials included in the Cochrane analysis, five are also included in our analysis. We excluded the one study because participants were recruited in the hospital while in the acute phase of an injury (hip fracture) so that the results of this trial may not be comparable to those not recruiting on the basis of an injury.53 Inversely, we included one study29 that compared an exercise intervention including balance, gait, and strengthening and flexibility exercises to a “wellness” exercise programme designed decrease the severity of the resulting trauma, which may explain why the estimated protective effect of exercise is stronger for severe injurious falls than for all injurious falls, the latter including severe but also minor and moderate injuries.

Although exercise reduces the severity of injury, the pooled effect of exercise on reducing all injurious falls (37%) was larger than the effect of exercise on falls resulting in medical care (30%) (which are presumably more severe). However, medical care seeking behaviour is influenced by the type and availability of care and sociodemographic characteristics as well as by other personal factors such as personality, pain tolerance, and anxiety.42 43 Accordingly, the mere fact that medical care was sought does not necessarily imply that an injury was more severe, although this is probably less true when different categories of injurious falls are examined within the same population. Of the 10 studies included in the analysis of all injurious falls, five also contributed to the analysis of falls resulting in medical care,13 21 25 26 28 and three also contributed to the analysis of severe injurious falls.13 25 26 Within these studies, the point estimate of the effect of exercise decreased from all injurious falls to falls resulting in medical care for all studies but one, and from falls resulting in medical care to severe injurious falls for all studies. These results support the argument that exercise reduces the severity of the injuries caused by falls.

Other risk factors are specific to the risk of trauma during a fall, and correction of these factors by exercise may also help explain the larger protective effect of exercise on serious injuries such as fractures. In particular, low bone mass is a major determinant of the risk of fracture once a fall begins. In three of the five trials included in the analysis of fall related fractures,29 33 34 the intervention was specifically designed to improve bone mass and hence included high intensity impact exercise in addition to balance, gait, and functional exercises. It resulted in a significant positive effect on bone mass at bone sites that varied with the study. However, these interventions were tested in women who were on average less than 75 years of age and did not have specific risk factors for falling. Hence, they may not be appropriate for older people aged more than 75 years, who are at the highest risk of falls and fractures, especially hip fractures.

The large estimated pooled effect of more moderate intensity exercise training on serious injuries found in this meta-analysis suggests that reducing the risk of falling and improving protective responses during a fall are important and feasible means of preventing fractures and other serious injuries in elderly people, as others have emphasised.44 45 46 47 48 This finding is especially important because large epidemiological studies have shown that most fractures in the population occur in people at moderate “bone risk” for their age.49 50 Hence, while prescription of antiosteoporotic drug treatments is currently recommended for older people with low bone mass, who are at the highest risk of fracture, additional effective strategies t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิจัยกลุ่มหนึ่งดำเนินการ meta-analysis ข้อมูลแต่ละระดับของผลลัพธ์ของการทดลองที่ 4 ดำเนินการ โดยกลุ่มวิจัยป้องกันการตกเพื่อประเมินผลโดยรวมของ Otago ที่ individualised แรง และโปรแกรมออกกำลังกายสมดุลในน้ำตกและ injuries.14 การศึกษาแสดงให้เห็นว่า 35% ลดความเสี่ยงของการเปลืองฤดูใบไม้ร่วง (ปานกลาง หรือรุนแรง), ผลลัพธ์ที่แสดงที่นี่ แต่มันไม่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในร้ายแรงตกที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บ ความเห็นล่าสุดรวมทั้งสามการทดลองเพิ่มเติมของโปรแกรมการออกกำลังกาย Otago, 52 ล้มการสนับสนุนค้นหาก่อนหน้านี้ที่โครงการลดความเสี่ยงของการเปลืองฟอลส์ อาจเนื่อง จากขาดการเข้าถึงข้อมูลแต่ละระดับ หรือความแตกต่างในการใช้งานและควบคุมโครงการ (เนื่องด้วยราคาปฏิบัติต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญที่รายงานในสามเพิ่มเติมทดลองกว่าใน 4 ครั้งแรก)ขั้นล่าสุดที่วิเคราะห์เฉพาะการตรวจสอบผลของการแทรกแซงการออกกำลังกายของฤดูใบไม้ร่วงที่เกี่ยวข้องดำเนินการทบทวนมาตรการป้องกันตกกระดูกหัก และได้รับผลลัพธ์ที่คล้ายกัน (รวมความเสี่ยงสัมพัทธ์ 0.34 ช่วงความเชื่อมั่น 95% 0.18-0.63) .7 ของทดลอง 6 รวมอยู่ในการวิเคราะห์ขั้น ห้ายังอยู่ในการวิเคราะห์ของเรา เราแยกการศึกษาหนึ่งเนื่องจากผู้เรียนได้พิจารณาในโรงพยาบาลในขณะที่ในระยะเฉียบพลันของการบาดเจ็บ (กระดูกสะโพก) เพื่อให้ผลการทดลองนี้ไม่อาจเปรียบเทียบได้กับไม่สรรหา โดยมี injury.53 Inversely เรารวม study29 หนึ่งที่แทรกแซงการออกกำลังกายรวมทั้งยอดดุลเปรียบเทียบ เดิน และเข้มแข็ง และความยืดหยุ่นออกกำลังกายเพื่อ "สุขภาพ" ออกกำลังกายโปรแกรมการออกแบบลดความรุนแรงของการบาดเจ็บได้ ซึ่งอาจอธิบายเหตุผลป้องกันประมาณออกกำลังกายเป็นแข็งแกร่งรุนแรงเปลืองน้ำตกกว่าน้ำตกทั้งหมดเปลือง หลังรวมถึงรุนแรง แต่บาดเจ็บเล็กน้อย และปานกลางยังได้แม้ว่าการออกกำลังกายช่วยลดความรุนแรงของการบาดเจ็บ รวมผลของการออกกำลังกายลดทั้งหมดเปลืองฟอลส์ (37%) มีขนาดใหญ่กว่าผลของการออกกำลังกายบนน้ำตกที่เกิดขึ้นในการดูแลทางการแพทย์ (30%) (ที่ได้น่าจะรุนแรงมากขึ้น) อย่างไรก็ตาม พยาบาลแสวงหาพฤติกรรมมีอิทธิพล ตามชนิดและความพร้อมใช้งานดูแลและ sociodemographic ลักษณะ เป็นปัจจัยส่วนบุคคลอื่น ๆ เช่นบุคลิกภาพ ยอมรับความเจ็บปวด และ anxiety.42 43 ตามลำดับ ข้อเท็จจริงเพียงว่า แพทย์ขอได้จำเป็นว่า การบาดเจ็บรุนแรงมากขึ้น แม้ว่าอาจจะ ประเภทน้ำตกเปลืองน้อยจริงเมื่ออื่นตรวจสอบภายในประชากรเดียวกัน การศึกษา 10 ที่รวมอยู่ในการวิเคราะห์ของน้ำตกทั้งหมดเปลือง ห้าส่วนวิเคราะห์ของน้ำตกที่เกิดขึ้นในการดูแลทางการแพทย์ 13 21 25 26 28 และ 3 ส่วนวิเคราะห์ของ falls.13 เปลืองรุนแรง 25 26 ภายในเหล่านี้ศึกษา การประเมินจุดของผลของการออกกำลังกายลดทั้งหมดเปลืองฟอลส์ฟอลส์ในแพทย์ศึกษาทั้งหมดแต่หนึ่ง และ จากน้ำตกที่เกิดขึ้นในการดูแลทางการแพทย์จะตกรุนแรงเปลืองที่ศึกษาทั้งหมด ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนอาร์กิวเมนต์ที่ออกกำลังกายช่วยลดความรุนแรงของการบาดเจ็บที่เกิดจากน้ำตกปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ จะระบุความเสี่ยงของการบาดเจ็บในระหว่างการลดลง และการแก้ไขปัจจัยเหล่านี้โดยการออกกำลังกายยังช่วยอธิบายผลป้องกันใหญ่ออกกำลังกายในการบาดเจ็บรุนแรงเช่นกระดูกหัก ในกระดูกเฉพาะ ต่ำ มวลเป็นดีเทอร์มิแนนต์ที่สำคัญของความเสี่ยงของกระดูกหักเมื่อเริ่มต้นฤดูใบไม้ร่วง ในสามทดลองห้าที่รวมอยู่ในการวิเคราะห์ของฤดูใบไม้ร่วงเกี่ยวกับกระดูกหัก 34 33 29 แทรกแซงถูกออกแบบมาเพื่อปรับปรุงการออกกำลังกายผลกระทบโดยรวม และรวมดังนั้นความสูงกระดูกดุล เดิน และออกกำลังกายทำงาน มันให้ความสำคัญส่งผลบวกต่อมวลกระดูกที่กระดูกไซต์ที่แตกต่างกัน มีการศึกษา อย่างไรก็ตาม มาตรการเหล่านี้ถูกทดสอบในผู้หญิงที่มีอายุน้อยกว่า 75 ปีโดยเฉลี่ย และไม่มีปัจจัยเสี่ยงเฉพาะสำหรับตก ดังนั้น พวกเขาไม่ได้เหมาะสำหรับคนสูงอายุอายุมากกว่า 75 ปี ที่มีความเสี่ยงสูงสุดของน้ำตกและกระดูกหัก กระดูกหักที่สะโพกโดยเฉพาะใหญ่ผลรวมโดยประมาณออกกำลังกายความเข้มปานกลางมากกว่าที่อบรมเรื่องบาดเจ็บร้ายแรงพบใน meta-analysis แนะนำที่ลดความเสี่ยงของการล้ม และตอบสนองป้องกันปรับปรุงในช่วงฤดูใบไม้ร่วงมีความสำคัญ และป้องกันกระดูกหักและบาดเจ็บที่ร้ายแรงอื่น ๆ ในผู้สูงอายุ เป็นคนมี emphasised.44 45 46 47 48 ค้นหานี้มีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากขนาดใหญ่ความศึกษาแสดงให้เห็นว่า กระดูกหักส่วนใหญ่ในประชากรที่เกิดขึ้นในคนที่เป็นไปได้วิธีบรรเทา "กระดูกเสี่ยง" ของ age.49 50 ดังนั้น ในขณะที่ยา antiosteoporotic ยารักษาในปัจจุบันขอแนะนำสำหรับคนสูงอายุมีมวลกระดูกต่ำ ที่มีความเสี่ยงสูงสุดของกระดูก t เพิ่มเติมกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในกลุ่มของนักวิจัยที่จัดทำข้อมูลระดับบุคคล meta-analysis ผลการทดลองสี่ที่ดำเนินการโดยกลุ่มวิจัยการป้องกันการล่มสลายของพวกเขาที่จะประเมินผลกระทบโดยรวมของความแรงของโอทาโกเป็นรายบุคคลและการออกกำลังกายสมดุลในน้ำตกและ injuries.14 การศึกษาแสดงให้เห็นถึง 35 ลดความเสี่ยงใน% ของฤดูใบไม้ร่วงอันตราย (ปานกลางหรือร้ายแรง) ซึ่งเป็นผลคล้ายกับที่นำเสนอที่นี่ แต่ก็ล้มเหลวที่จะแสดงให้เห็นถึงความสำคัญในการลดการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องในฤดูใบไม้ร่วงอย่างรุนแรง ความคิดเห็นล่าสุดรวมทั้งสามการทดลองเพิ่มเติมของโปรแกรมการออกกำลังกายที่โอทาโก 52 ล้มเหลวในการสนับสนุนการค้นพบก่อนหน้านี้ว่าโปรแกรมที่ช่วยลดความเสี่ยงของการตกทำให้เกิดความเสียหายที่อาจจะเป็นเพราะการขาดการเข้าถึงข้อมูลระดับบุคคลหรือเพราะความแตกต่างในการดำเนินการ และการกำกับดูแลของโปรแกรม (แนะนำโดยอัตราการปฏิบัติตามการลดลงอย่างมีนัยสำคัญรายงานในสามการทดลองเพิ่มเติมกว่าในครั้งแรกที่สี่). ทบทวน Cochrane ที่ผ่านมาของการแทรกแซงการป้องกันการล่มสลายดำเนินการวิเคราะห์ที่เฉพาะเจาะจงเพื่อศึกษาผลของการแทรกแซงการออกกำลังกายที่เกี่ยวกับความเสี่ยงของ การล่มสลายกระดูกหักที่เกี่ยวข้องและได้รับผลที่คล้ายกัน (pooled ความเสี่ยง 0.34, 95% confidence interval 0.18-0.63) 0.7 ในหกทดลองรวมอยู่ในการวิเคราะห์ Cochrane ห้าจะรวมอยู่ในการวิเคราะห์ของเรา เรายกเว้นการศึกษาหนึ่งเพราะผู้เข้าร่วมได้รับคัดเลือกในโรงพยาบาลขณะที่อยู่ในระยะเฉียบพลันของการบาดเจ็บ (กระดูกสะโพกหัก) เพื่อให้ผลการทดลองนี้อาจจะไม่สามารถเทียบเคียงได้กับการสรรหาผู้ที่ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของ injury.53 ที่ผกผันเรา รวมถึงหนึ่ง study29 ว่าเมื่อเทียบการแทรกแซงการออกกำลังกายรวมทั้งความสมดุลการเดินและการเสริมสร้างความเข้มแข็งและการออกกำลังกายมีความยืดหยุ่นกับ "สุขภาพ" โปรแกรมการออกกำลังกายที่ออกแบบมาลดความรุนแรงของการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นซึ่งอาจอธิบายได้ว่าทำไมการป้องกันผลกระทบที่คาดว่าการออกกำลังกายเป็นที่แข็งแกร่งสำหรับฟอลส์ทำให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรง กว่าน้ำตกอันตรายทุกหลังรวมถึงการที่รุนแรง แต่ยังได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยและปานกลาง. แม้ว่าการออกกำลังกายที่จะช่วยลดความรุนแรงของการบาดเจ็บที่มีผล pooled ของการออกกำลังกายในการลดการตกเสียหายทั้งหมด (37%) มีขนาดใหญ่กว่าผลของการออกกำลังกายในน้ำตกที่เกิดขึ้นใน การดูแลทางการแพทย์ (30%) (ซึ่งน่าจะรุนแรงมากขึ้น) อย่างไรก็ตามการดูแลทางการแพทย์ที่กำลังมองหาพฤติกรรมที่ได้รับอิทธิพลจากชนิดและความพร้อมของการดูแลและลักษณะที่ยาวนานเช่นเดียวกับปัจจัยส่วนบุคคลอื่น ๆ เช่นบุคลิกภาพความอดทนความเจ็บปวดและ anxiety.42 43 ดังนั้นความจริงเท่านั้นที่ดูแลรักษาทางการแพทย์ได้ขอไม่จำเป็นต้อง บ่งบอกว่าเป็นอาการบาดเจ็บที่รุนแรงมากขึ้นแม้ว่านี้อาจเป็นจริงน้อยลงเมื่อประเภทแตกต่างกันของน้ำตกอันตรายมีการตรวจสอบภายในประชากรเดียวกัน 10 การศึกษารวมอยู่ในการวิเคราะห์ของน้ำตกอันตรายทั้งหมดห้าก็มีส่วนทำให้การวิเคราะห์ของน้ำตกที่เกิดขึ้นในการดูแลทางการแพทย์ 13 21 25 26 28 และสามก็มีส่วนทำให้การวิเคราะห์อันตรายรุนแรง falls.13 25 26 ภายในการศึกษาเหล่านี้ ประมาณการจุดของผลกระทบของการออกกำลังกายลดลงจากน้ำตกอันตรายทุกคนที่จะตกส่งผลให้การดูแลทางการแพทย์สำหรับการศึกษา แต่อย่างใดอย่างหนึ่งและจากน้ำตกที่มีผลในการดูแลทางการแพทย์ที่จะทำให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรงน้ำตกสำหรับการศึกษาทั้งหมด ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนการโต้แย้งว่าการออกกำลังกายจะช่วยลดความรุนแรงของการบาดเจ็บที่เกิดจากการตก. ปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ ที่มีเฉพาะกับความเสี่ยงของการบาดเจ็บในช่วงฤดูใบไม้ร่วงและการแก้ไขของปัจจัยเหล่านี้โดยการออกกำลังกายอาจช่วยอธิบายการป้องกันผลกระทบที่มีขนาดใหญ่ของการออกกำลังกายในที่ร้ายแรง ได้รับบาดเจ็บเช่นกระดูกหัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งมวลกระดูกต่ำเป็นปัจจัยสำคัญของความเสี่ยงของการแตกหักเมื่อเริ่มต้นฤดูใบไม้ร่วง ในสามในห้าทดลองรวมอยู่ในการวิเคราะห์ของฤดูใบไม้ร่วงที่เกี่ยวข้องกับการเกิดกระดูกหัก 29 33 34 แทรกแซงถูกออกแบบมาเพื่อเพิ่มมวลกระดูกและรวมถึงการออกกำลังกายจึงส่งผลกระทบต่อความเข้มสูงนอกจากนี้เพื่อความสมดุล, การเดินและการออกกำลังกายการทำงาน มันมีผลทำให้ผลในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญในมวลกระดูกที่เว็บไซต์กระดูกที่แตกต่างกันกับการศึกษา อย่างไรก็ตามการแทรกแซงเหล่านี้ได้รับการทดสอบในผู้หญิงที่มีค่าเฉลี่ยน้อยกว่า 75 ปีและไม่ได้มีปัจจัยเสี่ยงที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการล้ม ดังนั้นพวกเขาอาจไม่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุที่มีอายุมากกว่า 75 ปีที่มีความเสี่ยงสูงสุดของน้ำตกและกระดูกหักโดยเฉพาะกระดูกสะโพกหัก. ผล pooled ขนาดใหญ่ประมาณของการฝึกอบรมการออกกำลังกายที่รุนแรงปานกลางเพิ่มเติมเกี่ยวกับการบาดเจ็บที่ร้ายแรงที่พบในเมะแทนี้ การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการลดความเสี่ยงของการลดลงและการปรับปรุงการตอบสนองการป้องกันในช่วงฤดูใบไม้ร่วงเป็นวิธีที่สำคัญและเป็นไปได้ในการป้องกันการเกิดกระดูกหักและได้รับบาดเจ็บร้ายแรงอื่น ๆ ในผู้สูงอายุที่เป็นคนอื่น ๆ ได้ emphasised.44 45 46 47 48 การค้นพบนี้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะการศึกษาทางระบาดวิทยาที่มีขนาดใหญ่ แสดงให้เห็นว่ากระดูกหักมากที่สุดในประชากรที่เกิดขึ้นในคนที่ปานกลาง "ความเสี่ยงกระดูก" ของพวกเขา age.49 50 ดังนั้นในขณะที่มีใบสั่งยาของยารักษา antiosteoporotic ปัจจุบันเป็นที่แนะนำสำหรับผู้สูงอายุที่มีมวลกระดูกต่ำที่มีความเสี่ยงสูงสุดของการแตกหัก กลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นที