InterventionThe surgical ward head

Intervention
The surgical ward head nurses were asked to identify
older patients who met the inclusion criteria. Participants
were randomly assigned to experimental and control
groups according to file numbers (even numbers to the
experiment group and odd to the control group), balancing
for sex, age and chronic pain.40
All participants were provided with information about
their surgery and the current ward protocols regarding
ambulation afterwards. The systematic relaxation techniques
were applied based on previously published
protocols.5,41,42 The experimental group patients were
given an audio tape containing the technique’s instructions,
whereas patients in the control group received
normal care. The audio tape included information about
the relaxation techniques, their benefits and importance—
these were repeated during their use. The participants
listened to the tape until they were confident that they had
mastered the techniques and could apply them correctly.
They used fixed earphones to prevent distraction and
improve concentration.
The participants were asked to report the intensity of
their pain and anxiety using the VAS scales at four times
(before the intervention, following the 15-min recovery
period from initial ambulation, and 6 and 12 h after the
intervention).
To assess and compare levels of analgesics used, the
intake of opioid drugs during the first 12 h after initial
ambulation was converted as the number of milligrams of
morphine administered by staff nurses and recorded in the
patient’s file.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแทรกแซง
วอร์ดหัวหน้าหอผู้ป่วยศัลยกรรมถูกขอให้ระบุ
ผู้ป่วยสูงอายุที่ได้พบกับเกณฑ์การคัดเลือก ผู้เข้าร่วม
ถูกสุ่มให้ได้ทดลองและกลุ่มควบคุม
กลุ่มตามหมายเลขไฟล์ (แม้ตัวเลขให้
กลุ่มทดลองและแปลกที่กลุ่มควบคุม) สมดุล
สำหรับเพศอายุและ pain.40 เรื้อรัง
ผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับ
การทำศัลยกรรมของพวกเขาและในปัจจุบัน โปรโตคอลวอร์ดเกี่ยวกับการ
ลุกหลังจากนั้น เทคนิคการผ่อนคลายอย่างเป็นระบบ
ถูกนำไปใช้ขึ้นอยู่กับการเผยแพร่ก่อนหน้านี้
protocols.5,41,42 ผู้ป่วยกลุ่มทดลองได้
รับเทปเสียงที่มีคำแนะนำของเทคนิค
ในขณะที่ผู้ป่วยในกลุ่มควบคุมได้รับ
การดูแลตามปกติ เทปเสียงรวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับ
เทคนิคการผ่อนคลายผลประโยชน์ของพวกเขาและ importance-
เหล่านี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกในระหว่างการใช้ของพวกเขา ผู้เข้าร่วม
ฟังเทปจนกว่าพวกเขาจะมีความมั่นใจว่าพวกเขาได้
เข้าใจเทคนิคและสามารถนำไปใช้อย่างถูกต้อง.
พวกเขาใช้หูฟังคงที่เพื่อป้องกันไม่ให้ฟุ้งซ่านและ
เพิ่มความเข้มข้น.
ผู้เข้าร่วมถูกขอให้รายงานความรุนแรงของ
ความเจ็บปวดและความวิตกกังวลของพวกเขาโดยใช้เครื่องชั่ง VAS ที่สี่ครั้ง
(ก่อนการแทรกแซงดังต่อไปนี้การกู้คืน 15 นาที
ระยะเวลาตั้งแต่ลุกเริ่มต้นและ 6 และ 12 ชั่วโมงหลังจาก
การแทรกแซง).
เพื่อประเมินและเปรียบเทียบระดับของยาแก้ปวดที่ใช้
ปริมาณของยาเสพติด opioid ในช่วงแรก 12 ชั่วโมงหลังจากที่เริ่มต้น
ลุกถูกดัดแปลงเป็นจำนวนมิลลิกรัมของ
มอร์ฟีนโดยพยาบาลพนักงานและบันทึกไว้ใน
ไฟล์ของผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแทรกแซงของหัวหน้าหอผู้ป่วยศัลยกรรม

ขอให้ระบุแก่ผู้ป่วยที่พบเป็นคนธาตุทอง ผู้เข้าร่วม
สุ่มเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมตามแฟ้มหมายเลข
( แม้ตัวเลข
กลุ่มทดลองและแปลกที่กลุ่มควบคุม ) , สมดุล
สำหรับเพศ อายุ และอาการปวดเรื้อรัง ผู้เข้าร่วมทั้งหมดมี 40

มีข้อมูลเกี่ยวกับของการผ่าตัด และปัจจุบันวอร์ดโปรโตคอลเกี่ยวกับ
ป่วยภายหลัง เป็นระบบที่ใช้เทคนิคการผ่อนคลายจากการตีพิมพ์ก่อนหน้านี้

โปรโตคอล 5,41,42 ผู้ป่วยกลุ่มทดลอง
ได้รับเสียงเทปที่มีคำแนะนำของเทคนิค
ในขณะที่ผู้ป่วยกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติ
. รวมข้อมูลเกี่ยวกับ
เทปเสียงใช้เทคนิคการผ่อนคลายของพวกเขา ประโยชน์ และความสำคัญ -
เหล่านี้ซ้ำในระหว่างการใช้ . ผู้เข้าร่วม
ฟังเทปจนมั่นใจว่าพวกเขาได้เข้าใจเทคนิคและสามารถใช้

แก้ไขอย่างถูกต้อง พวกเขาใช้หูฟังเพื่อป้องกันและปรับปรุง

รบกวนสมาธิ ผู้เข้าร่วมถูกขอให้รายงานความเข้มของ
ของความเจ็บปวดและความวิตกกังวลโดยใช้เครื่องชั่งที่จัดครั้งที่ 4
( ก่อนการ ทดลอง ต่อ 15 นาที การกู้คืน
ช่วงเริ่มต้นป่วย , และ 6 และ 12 ชั่วโมงหลัง

กิจกรรม ) เพื่อประเมินและเปรียบเทียบระดับของการใช้ยาระงับปวด opioid ยา ,
การบริโภคในช่วง 12 ชั่วโมงหลังจาก
ป่วยเบื้องต้น ถูกแปลงเป็นจำนวนมิลลิกรัมของ
มอร์ฟีน บริหารงานโดยพยาบาลและบันทึกไว้ในแฟ้ม
ของคนไข้