But they were good enough, consider

But they were good enough, considering. Also his night walks invariably picked him up, no matter how bad the day was. Then one night George saw Mr. Cattanzara coming down the street towards him. George was about to turn and run but he recognized from Mr. Cattanzara's walk that he was drunk, and if so, probably he would not even bother to notice him. So George kept on walking straight ahead until he came abreast of Mr. Cattanzara and though he felt wound up enough to pop into the sky, he was not surprised when Mr. Cattanzara passed him without a word, walking slowly, his face and body still. George drew a breath in relief at his narrow escape, when he heard his name called, and there stood Mr. Cattanzara at his elbow, smelling like the inside of a beer barrel. His eyes were sad as he gazed at George, and George felt so intensely uncomfortable he was tempted to shove the drunk aside and continue on his walk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่จะดีพอ พิจารณา ยัง กลางคืนเขาเดินอย่างสม่ำเสมอรับเขา ไม่ว่าจะเป็นวันไหน แล้ว คืนหนึ่งจอร์จเห็นนาย Cattanzara มาลงถนนไปยังเขา จอร์จก็จะ เปิด และเรียกใช้ แต่เขารู้จักจากเดินนาย Cattanzara ว่า เขาเมา และถ้าเป็นเช่นนั้น อาจจะเขาจะไม่ได้รำคาญสังเกตเขา จอร์จเก็บทางเดินตรงไปข้างหน้าจนกระทั่งเขามาทันนาย Cattanzara และ ว่าเขารู้สึกช้าพอที่จะปรากฏในท้องฟ้า เขาก็ไม่ได้แปลกใจเมื่อนาย Cattanzara เขาโดยไม่ต้องผ่านคำ เดินช้า เขาหน้า และร่างกายยังคง จอร์จดึงลมหายใจในการบรรเทาที่หลบหนีของเขาแคบ เมื่อเขาได้ยินเสียงเรียกชื่อของเขา และมียืนนาย Cattanzara ที่ข้อศอกของเขา กลิ่นเช่นด้านในของลำกล้องเบียร์ ตาเขาเศร้าเขาจ้องจอร์จ และจอร์จรู้สึกเขาก็อยากดันเมากัน และยังคงเดินเขาจึงอึดอัดอย่างเข้มข้นได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่พอพิจารณา ก็คืนของเขา เดินต้องมารับเขา ไม่ว่าอย่างไรเสียวันนี้ . แล้วคืนนึง จอร์จ เห็นคุณ cattanzara มาจากถนนต่อเขา จอร์จกำลังจะหันหลังและวิ่ง แต่เขาได้รับการยอมรับจากคุณ cattanzara เดินเขาเมา และถ้าเป็นเช่นนั้น บางทีเขาอาจจะไม่ แม้แต่จะหันมามองเขา จอร์จก็เอาแต่เดินไปข้างหน้า จนมาทันคุณ cattanzara และแม้ว่าเขารู้สึกแผลขึ้นพอที่จะปรากฏบนท้องฟ้า เขาไม่ได้แปลกใจเมื่อคุณ cattanzara ผ่านเขาไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ เดินช้าๆ ใบหน้า และร่างกายยัง จอร์จดึงลมหายใจโล่งอกที่หนีแคบของเขา เมื่อเขาได้ยินชื่อเรียกและมียืนคุณ cattanzara ที่ข้อศอกของเขา กลิ่นภายในของเบียร์บาร์เรล ดวงตาของเขาเศร้า เขาจ้องมองจอร์จ จอร์จ รู้สึกอึดอัด เขาอยากดัน ๆเมากัน และต่อไปในการเดินของเขา