Gottschalk et al. ([1995]) analysed

Gottschalk et al. ([1995]) analysed daily mood records from 7 patients with bipolar disorders and 28 normal controls. The 7 patients with bipolar disorders all had a rapid cycling course; that is, they had all experienced at least 4 affective episodes in the previous 12 months. Patients kept mood records on a daily basis (controls on a twice-daily basis) by marking mood on an analogue scale each evening to reflect average mood over the previous 24 h. The selected participants kept records for a period of 1 to 2.5 years.

Out of the seven patients, six had correlation dimensions which converged at a value less than five, while for controls, the convergence occurred no lower than eight. Equivalent surrogate time series did not show convergence with dimension. From these results, the authors inferred the presence of chaotic dynamics in the time series from patients with bipolar disorder. They noted the unreliability of correlation dimension as an indicator of chaos, but adduced the results from time plots, spectral analysis and phase-space reconstruction to demonstrate the difference from controls. The claim was challenged by Krystal et al. ([1998]) who pointed out that the power-law behaviour is not consistent with chaotic dynamics. In their reply (Gottschalk et al. [1998]), Gottschalk et al. commented that the spectra could equally be fitted by an exponential model. The authors did not investigate the Lyapunov spectrum, which can provide evidence of chaotic dynamics. Their claim of deterministic chaos rested mainly on the convergence of correlation dimension and, as they acknowledged, this is not definitive (McSharry [2005]). Their change of model for spectral decay weakened the original claims further - the evidence does not support nor deny it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gottschalk et al. ([1995]) analysed ระเบียนอารมณ์จากผู้ป่วยโรค bipolar และควบคุม 28 ปกติ 7 วัน ผู้ป่วยโรค bipolar ทุก 7 มีหลักสูตรขี่จักรยานอย่างรวดเร็ว นั่นคือ พวกเขามีประสบการณ์อย่างน้อย 4 ผลจำนวนตอนทั้งหมดใน 12 เดือน ผู้ป่วยเก็บระเบียนอารมณ์บนพื้นฐานประจำวัน (ควบคุมตามทุก) โดยเครื่องเย็นแต่ละอารมณ์ในระดับที่เป็นอนาล็อกเพื่อสะท้อนอารมณ์เฉลี่ยมากกว่าก่อนหน้า 24 ชม ผู้เรียนเลือกเก็บระเบียนสำหรับระยะเวลา 1-2.5 ปีจากผู้ป่วย 7 หกมีมิติสัมพันธ์ซึ่ง converged ที่ค่าน้อยกว่า 5 การควบคุม การบรรจบกันเกิดขึ้นไม่ต่ำกว่าแปด ชุดเทียบเท่าตัวแทนเวลาไม่แสดงบรรจบกันกับมิติ จากผลลัพธ์เหล่านี้ ผู้เขียนสรุปของ dynamics วุ่นวายในชุดเวลาจากผู้ป่วยโรค bipolar พวกเขาสังเกต unreliability ของความสัมพันธ์ของมิติเป็นตัวบ่งชี้ของความวุ่นวาย แต่ adduced ผลลัพธ์จากผืนเวลา วิเคราะห์สเปกตรัม และฟื้นฟูระยะพื้นที่แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างจากตัวควบคุม อ้างถูกท้าทายโดยคริสตัล et al. ([1998]) ที่ชี้ให้เห็นว่า พฤติกรรมอำนาจกฎหมายไม่สอดคล้องกับ dynamics วุ่นวาย ในการตอบ (Gottschalk et al. [1998]), Gottschalk et al. ความเห็นว่า การที่แรมสเป็คตราเท่า ๆ กันสามารถติดตั้ง โดยแบบจำลองเนน ผู้เขียนได้ตรวจสเปกตรัมเลียปูนอฟ ซึ่งสามารถแสดงหลักฐานของ dynamics วุ่นวาย การเรียกร้องของความวุ่นวาย deterministic คัดสรรส่วนใหญ่ในการบรรจบกันของความสัมพันธ์ของมิติ และ ตามที่พวกเขายอมรับ ไม่ทั่วไป (McSharry [2005]) การเปลี่ยนแปลงของรุ่นสำหรับผุสเปกตรัมลดลงเรียกร้องต้นฉบับเพิ่มเติม - หลักฐานสนับสนุน หรือปฏิเสธมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก็อตสชอลค et al . ( [ 1995 ] ) วิเคราะห์บันทึกอารมณ์ทุกวันตั้งแต่ 7 ผู้ป่วย bipolar disorders และ 28 การควบคุมปกติ 7 ผู้ป่วยโรคอารมณ์สองขั้ว มีเส้นทางจักรยานอย่างรวดเร็ว นั่นคือ พวกเขาทั้งหมดมีประสบการณ์อย่างน้อย 4 ) เอพในรอบ 12 เดือนผู้ป่วยเก็บบันทึกอารมณ์ในแต่ละวัน ( การควบคุมบนพื้นฐานสองครั้งทุกวัน ) โดยเครื่องหมายอารมณ์ในแบบอนาล็อกทุกเย็นเพื่อแสดงอารมณ์มากกว่า ก่อนหน้านี้ เฉลี่ย 24 ชั่วโมง การเลือกผู้เข้าร่วมเก็บข้อมูลเป็นระยะเวลา 1 - 2.5 ปี ค่ะ

จาก 7 ผู้ป่วย , หก มีความสัมพันธ์กันในมิติที่ มีค่าน้อยกว่าห้า ในขณะที่การควบคุมบรรจบกันเกิดขึ้นไม่ต่ำกว่าแปด ชุดเวลาเทียบเท่าตัวแทนไม่ได้แสดงบรรจบกับมิติ จากผลเหล่านี้ ผู้เขียนได้มีพลวัตอลวนในอนุกรมเวลาจากผู้ป่วยไบโพลาร์ . พวกเขากล่าว unreliability มิติความสัมพันธ์เป็นตัวบ่งชี้ของความสับสนวุ่นวาย แต่ adduced ผลเวลาแปลงการวิเคราะห์สเปกตรัมและการฟื้นฟูพื้นที่ระยะที่แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างจากการควบคุม อ้างถูกท้าทายโดย Krystal et al . ( [ 1998 ] ) ที่ชี้ให้เห็นว่า พฤติกรรมที่ไม่สอดคล้องกับกฎ - พลังของวุ่นวาย ในการตอบกลับของพวกเขา ( ก็อตสชอลค et al . [ 1998 ] ) , ก็อตสชอลค et al . ความเห็นที่สเปกตรัมจะเท่ากันพอดี โดยรุ่นที่เป็นแบบเอกซ์โพเนนเชียลผู้เขียนไม่ได้ตรวจสอบ Lyapunov สเปกตรัมซึ่งสามารถให้หลักฐานของการเปลี่ยนแปลงที่วุ่นวาย การเรียกร้องของ deterministic ความวุ่นวายพักผ่อนส่วนใหญ่ในการบรรจบกันของมิติ ) เช่นที่พวกเขาได้รับการยอมรับ ไม่แตกหัก ( mcsharry [ 2005 ] ) เปลี่ยนรูปแบบการผุทำให้ข้อเรียกร้องเดิมต่อไป - หลักฐานไม่สนับสนุนหรือปฏิเสธมัน