“Do not forget that the four of you

“Do not forget that the four of you are my successors. Like myself, all of you represent the Misty Peak. You must be cautious while handling matters, and do not be an object of derision.”

“But Master, are we truly just going to leave Junior Wuqing and not care about him? He did this for the sake of saving us!” Chun Wu was very bitter. She could ignore Ya Fei and the others, but she could not bear Chu Feng dying for nothing.

“It’s not that I don’t want to save him, but I am really powerless to do so.” Lady Piaomiao shook her head, and at the same time, actually let out a hint of a sigh. It was a very rare emotion she showed.

Seeing that, all of them remained silent because they knew their master truly could not save Chu Feng, otherwise she would not be like this.

So, in the end, with bitterness and ten thousand sorrows they left because all of them thought Chu Feng had very possibly died.

Of course, the ones truly sad were only Chun Wu and Qiu Zhu—Xia Yu and Dong Xue were merely acting on the surface. One did not even need to mention how happy they were in their hearts.

However, Chun Wu and Qiu Zhu still carried a trace of hope in their hearts. So, they kept on waiting—waiting for Chu Feng’s appearance atop the peak. But reality conflicted with their hopes, as with the passing of time, more and more people started to crush their Immortal Talismans, which sent them back to the mountain peak.

But when the ninety-ninth person appeared, when the ten-day limit had passed, Chu Feng still had yet to appear.

That result made the hopes of Chun Wu, Qiu Zhu, Jiang Wanshi, and even Qiushui Fuyan turn into ashes, because it meant Chu Feng truly encountered an unexpected circumstance.

However, as everyone felt that Chu Feng had died within the Martial Marking Immortal Realm, another scene was occurring at that moment.

Though, to be more precise, it was not the Martial Marking Immortal Realm, because his current location was within a peculiar world with bones littering the land and the sky full of dark clouds.

Chu Feng was standing at such a place. He felt himself in a daze, and a long time seemed to have passed. At that instant, he had recovered his awareness, but discovered he was no longer within the Temple of Reproduction.

Yet, the confident smile on his face still remained because he knew he did not die. He knew he had made the correct guess—the mysterious and powerful existence indeed would not let him die.

*huu* Just at that moment, howling winds rang in the sky, and the mystical huge face full of majesty appeared once again.

When the gaze descended from the sky and focused upon Chu Feng’s body, the voice that was sufficient to pierce through the heavens rang out once again, “You are very courageous, and also very intelligent. But regretfully, you did not thoroughly defeat your opponent, causing you to nearly die.

“As a result, I cannot give everything in the Temple of Reproduction to you; however, the reward I give you here should be ample.”

*hmm* As it spoke, a beam of light came down from the sky, and like before, shot straight into Chu Feng, merging into his body.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อย่าลืมว่า สี่ของคุณเป็นผู้สืบทอดของฉัน เหมือนตัวเอง ทั้งหมดของคุณหมายถึง Peak มิสตี้ คุณต้องระมัดระวังในขณะที่การจัดการเรื่อง และไม่ใช่วัตถุของ derision""แต่หลัก เราจองจะปล่อยจูเนียร์อู๋ และไม่สนใจเขาหรือไม่ พระองค์ทำแบบนี้เพื่อประหยัด" Chun Wu ขมได้ เธออาจละเว้น Ya หุยและคนอื่น ๆ แต่เธอไม่สามารถแบกฮชูตายเพื่ออะไร"ก็ไม่ว่า ไม่ต้องการบันทึกเขา แต่ฉันไม่มีอำนาจจะทำเช่นนั้นจริงๆ" เลดี้ Piaomiao ส่ายหัวของเธอ และในเวลาเดียวกัน จริงให้ออกคำแนะนำด้วย[ มันเป็นอารมณ์ที่หายากมากที่เธอแสดงให้เห็นว่าเห็นว่า พวกเขายังคงเงียบ เพราะพวกเขารู้ว่า พวกอย่างแท้จริงไม่สามารถบันทึกฮชู มิฉะนั้นเธอจะไม่เป็นเช่นนี้ดังนั้น ในสุด กับความขมขื่นและทุกข์หมื่น พวกเขาทิ้ง เพราะเขาคิดว่า ชูฮมากอาจเสียชีวิตแน่นอน คนเศร้าอย่างแท้จริงมีเพียงชุนวูและซูคู — อูเซี่ยและดง Xue ได้เพียงแสดงบนพื้นผิว หนึ่งไม่ได้แม้ต้องพูดถึงความสุขที่พวกเขาอยู่ในหัวใจของพวกเขาอย่างไรก็ตาม Chun Wu และ Zhu คูยังคงดำเนินการสืบค้นกลับความหวังในหัวใจของพวกเขา ดังนั้น พวกเขาเก็บไว้ในรอ — รอชูฮปรากฏบนยอดสูงสุด แต่ความจริงขัดแย้งกับความหวังของพวกเขา กับการผ่านไปของเวลา คนมากขึ้นเริ่มขยี้เซปต์อมตะของพวกเขา ที่ส่งพวกเขากลับไปยังยอดเขาแต่เมื่อคนที่เก้าสิบเก้าปรากฏ เมื่อวงเงินสิบวันเลย ฮองชูยังคงยังไม่ได้มีปรากฏว่า ผลการค้นหาทำความหวังของ Chun Wu คู Zhu ว่าน ชือเจียง และแม้แต่ Qiushui fuyan ชิ้นแอปเปิ้ลกลายเป็นขี้เถ้า เพราะมันหมายถึง ฮชูอย่างแท้จริงพบสถานการณ์ไม่คาดคิดอย่างไรก็ตาม ตามที่ทุกคนรู้สึกว่า ฮชูเสียชีวิตในการต่อสู้เครื่องหมายอมตะขอบเขต อีกฉากเกิดขึ้นในขณะนี้แม้ว่า จะแม่นยำมากขึ้น ก็ไม่ต่อสู้หมายอมตะแดน เนื่องจากตำแหน่งของเขาที่โลกแปลกประหลาดกับกระดูกทิ้งขยะแผ่นดินและท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเมฆสีดำฮชูกำลังยืนอยู่ที่สถานดังกล่าว เขารู้สึกว่าตัวเองดึก และเป็นเวลานานที่ดูเหมือนจะ ผ่านไป ในทันทีที่ เขากู้คืนการรับรู้ของเขา แต่ค้นพบเขาอีกต่อไปภายในวัดสร้างยัง ยิ้มอย่างมั่นใจบนใบหน้าของเขายังคงอยู่ เพราะเขารู้ว่า ไม่ได้ตาย เขารู้ว่า เขาทำเดาถูกต้อง — การดำรงอยู่ที่ลึกลับ และมีประสิทธิภาพจริง ๆ จะไม่ให้เขาตาย* huu * เพียงแค่ในช่วงเวลานั้น ยิ่งใหญ่ลมรังในท้องฟ้า และใบหน้าใหญ่ลึกลับเต็มไปด้วยพระปรากฏอีกครั้งเมื่อสายตาลงมาจากฟากฟ้า และมุ่งเน้นตามร่างกายชูฮ เสียงที่เพียงพอในการเจาะผ่านสวรรค์รังออกอีกครั้ง "คุณจะกล้าหาญมาก และยังฉลาดมากด้วย แต่ทีม คุณไม่ไม่ละเอียดเอาชนะฝ่ายตรงข้าม ทำให้คุณเกือบตาย"ดังนั้น ผมไม่สามารถให้ทุกอย่างในวัดภาพคุณ อย่างไรก็ตาม รางวัลที่ผมให้นี่ควรจะกว้างขวาง"* ปรับ * ตามที่มันพูด ลำแสงลงมา จากฟากฟ้า และ ก่อน ยิงตรงเข้าชูฮ ผสานเข้าไปในร่างกายของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อย่าลืมว่าสี่ของคุณเป็นผู้สืบทอดของฉัน เหมือนตัวเองทุกท่านเป็นตัวแทนของหมอกยอด คุณจะต้องระมัดระวังในขณะที่การจัดการเรื่องและไม่ได้เป็นวัตถุของการดูถูก. "

" แต่โทมีเราอย่างแท้จริงเพียงแค่จะออกจากจูเนียร์ Wuqing และไม่สนใจเกี่ยวกับเขา? เขาทำแบบนี้เพื่อประโยชน์ของการประหยัดเรา! "จุนวูขมมาก เธอจะไม่สนใจยาเฟยและคนอื่น ๆ แต่เธอก็ไม่สามารถแบกจือฮตายเพื่ออะไร.

"มันไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการที่จะช่วยเขา แต่ผมไม่มีอำนาจจริงๆที่จะทำเช่นนั้น." เลดี้ Piaomiao ส่ายหัวของเธอและ ในเวลาเดียวกันจริงให้ออกคำใบ้ของถอนหายใจได้ มันเป็นอารมณ์ความรู้สึกที่หายากมากที่เธอแสดงให้เห็น.

เห็นว่าทั้งหมดของพวกเขายังคงนิ่งเงียบเพราะพวกเขารู้ว่าเจ้านายของตนอย่างแท้จริงไม่สามารถบันทึกจือฮมิฉะนั้นเธอจะไม่เป็นเช่นนี้.

ดังนั้นในที่สุดด้วยความขมขื่นหมื่นความทุกข์พวกเขา เพราะที่เหลือทั้งหมดของพวกเขาคิดว่าจือฮได้มากอาจเสียชีวิต.

แน่นอนคนที่เศร้าอย่างแท้จริงเพียงจุนวูและ Qiu Zhu-Xia Yu และดง Xue ถูกเพียงทำหน้าที่บนพื้นผิว หนึ่งไม่ได้ต้องพูดถึงว่ามีความสุขที่พวกเขาอยู่ในหัวใจของพวกเขา.

แต่จุนวูและ Qiu จู้ยังคงดำเนินร่องรอยของความหวังในหัวใจของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาเก็บไว้ในการรอคอยรอสำหรับการปรากฏตัวจือฮอยู่บนจุดสูงสุด แต่ความเป็นจริงที่ขัดแย้งกับความหวังของพวกเขาเช่นเดียวกับการส่งผ่านของเวลาที่ผู้คนมากขึ้นเริ่มที่จะบดขยี้ Talismans อมตะของพวกเขาซึ่งส่งพวกเขากลับไปยังจุดสูงสุดภูเขา.

แต่เมื่อคนที่ 99 ปรากฏเมื่อวงเงินสิบวันได้ ผ่านจือฮยังคงยังไม่เคยปรากฏ.

ผลที่ทำให้ความหวังของจุนวู Qiu จู้เจียง Wanshi และแม้กระทั่ง Qiushui Fuyan จะเปลี่ยนเป็นขี้เถ้าเพราะมันหมายถึงจือฮพบอย่างแท้จริงสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด.

อย่างไรก็ตามในขณะที่ทุกคนรู้สึกว่า จือฮเสียชีวิตภายในการต่อสู้ทำเครื่องหมายอาณาจักรอมตะอีกฉากเกิดขึ้นในขณะนั้น.

แม้ว่าจะแม่นยำมากขึ้นก็ไม่ได้ต่อสู้ทำเครื่องหมายอาณาจักรอมตะเพราะสถานที่ตั้งปัจจุบันของเขาอยู่ในโลกที่แปลกประหลาดกับกระดูกเกลื่อนที่ดินและ ท้องฟ้าที่เต็มไปเมฆมืด.

ชูฮยืนที่สถานที่ดังกล่าว เขารู้สึกว่าตัวเองอยู่ในอาการงุนงงและเป็นเวลานานดูเหมือนจะได้ผ่าน ในทันทีที่เขากู้คืนการรับรู้ของเขา แต่พบว่าเขาไม่ได้อยู่ภายในวัดของการสืบพันธุ์.

แต่รอยยิ้มที่มีความมั่นใจบนใบหน้าของเขายังคงอยู่เพราะเขารู้ว่าเขาไม่ได้ตาย เขารู้ว่าเขาได้ทำเดาการดำรงอยู่ลึกลับและมีประสิทธิภาพถูกต้องแน่นอนจะไม่ปล่อยให้เขาตาย.

* Huu * เพียงในขณะนั้นลมหอนดังขึ้นในท้องฟ้าและใบหน้าใหญ่ลึกลับเต็มรูปแบบของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงปรากฏตัวอีกครั้ง.

เมื่อ จ้องมองลงมาจากฟากฟ้าและมุ่งไปที่ร่างกายจือฮเสียงที่ก็เพียงพอที่จะทะลุฟ้าสวรรค์ดังออกมาอีกครั้ง "คุณมีความกล้าหาญมากและยังฉลาดมาก แต่น่าเศร้าที่คุณไม่ได้อย่างทั่วถึงกำจัดฝ่ายตรงข้ามของคุณทำให้คุณเกือบตาย.

"เป็นผลให้ผมไม่สามารถให้ทุกอย่างในวัดของการสืบพันธุ์กับคุณ; แต่รางวัลผมให้คุณที่นี่ควรจะเพียงพอ. "

* * * * * * * * อืมมันพูดลำแสงของแสงลงมาจากฟากฟ้าและเช่นเดียวกับก่อนที่จะยิงตรงเข้าจือฮกลมกลืนเข้าไปในร่างกายของเขา