The biochemistry of fruit body deve

The biochemistry of fruit body development
In terms of chemical composition, the main difference that has
been observed between A. bisporus mycelium and fruit bodies
is the accumulation, up to 25–35% dry weight, of mannitol in
fruit bodies (Hammond & Nichols, 1976). Labelling studies
showed that the turnover rate of mannitol in fruit bodies is
low (Hammond & Nichols, 1977). It has been suggested that
mannitol accumulation may be a mechanism to move water
into the fruit body in order to create the hydrostatic pressure
necessary for inflation of the fruit body hyphae (Hammond,
1985). Mannitol is synthesized in A. bisporus from fructose, a
reaction mediated by mannitol dehydrogenase, using NADPH
as a cofactor (Edmundowicz & Wriston, 1963 ; Ruffner et al.,
1978). Increased glucose-6-phosphate dehydrogenase levels
at flush emergence, allowing a high activity of the pentose
phosphate pathway and NADPH production, coupled with
high levels of glycogen and trehalose would provide the
substrates for mannitol production at the time of flush
initiation (Hammond, 1985). The gene encoding glucose-6-
phosphate dehydrogenase has been cloned and shows complex
regulation at the level of transcription during fruit body
development (Schaap, unpublished results). Glycogen and
trehalose concentrations in sporophores and supporting
mycelium fluctuate and these fluctuations correlate well with
the flushing periods (Hammond & Nichols, 1979) and this is
also true for the activity of trehalase and glycogen
phosphorylase, the enzymes releasing sugars from these
compounds (Wells, Hammond & Dickerson, 1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีวเคมีของเนื้อผลไม้ในด้านองค์ประกอบทางเคมี ความแตกต่างหลักที่มีการสังเกตระหว่าง A. bisporus mycelium และผลไม้ร่างกายจะสะสม สูง 25 – 35% น้ำหนักรถ ของ mannitol ในเนื้อผลไม้ (แฮมมอนด์และนิโคล 1976) การติดฉลากภาคการศึกษาแสดงให้เห็นว่า เป็นอัตราหมุนเวียนของ mannitol ในเนื้อผลไม้ต่ำ (แฮมมอนด์และนิโคล 1977) การแนะนำที่mannitol สะสมอาจเป็นกลไกในการย้ายน้ำเข้าไปในเนื้อผลไม้เพื่อสร้างความดันหยุดนิ่งจำเป็นสำหรับอัตราเงินเฟ้อของ hyphae เนื้อผลไม้ (แฮมมอนด์1985) มีสังเคราะห์ mannitol ใน bisporus A. จากฟรักโทส เป็นปฏิกิริยา mediated โดย mannitol dehydrogenase ใช้ NADPHเป็น cofactor (Edmundowicz & Wriston, 1963 Ruffner et al.,1978) เพิ่มระดับกลูโคส-6-ฟอสเฟต dehydrogenaseที่เกิดขึ้นล้าง ทำให้กิจกรรมสูงของ pentoseทางเดินของฟอสเฟตและผลิต NADPH ควบคู่ไปด้วยไกลโคเจนและ trehalose ระดับสูงจะให้การพื้นผิวสำหรับผลิต mannitol ในขณะล้างเริ่มต้น (แฮมมอนด์ 1985) ยีนที่เข้ารหัสกลูโคส-6 -dehydrogenase ฟอสเฟตมีการโคลน และแสดงที่ซับซ้อนควบคุมระดับเสียงของราชบัณฑิตยสถานในเนื้อผลไม้การพัฒนา (Schaap ประกาศผล) ไกลโคเจน และความเข้มข้น trehalose ใน sporophores และการสนับสนุนmycelium ผันผวน และความผันผวนเหล่านี้เชื่อมโยงกับรอบระยะเวลาการล้าง (แฮมมอนด์และนิโคล 1979) และสภาพในการ trehalase และไกลโคเจนphosphorylase เอนไซม์ปล่อยน้ำตาลจากเหล่านี้สารประกอบ (บ่อ แฮมมอนด์ และ Dickerson, 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวเคมีของผลไม้ร่างกายพัฒนา
ในแง่ขององค์ประกอบทางเคมี ความแตกต่างหลักที่ได้พบว่า ระหว่าง อ. bisporus

ผลไม้เส้นใยและร่างกายมีการสะสมน้ำหนักแห้งได้ถึง 25 - 35% ของแมนนิทอลในร่างกายผลไม้
( แฮมมอนด์&นิโคล , 1976 ) ข้อมูลการศึกษา
พบว่าอัตราการออก ของแมนนิทอลในร่างกายผลไม้
ต่ำ ( แฮมมอนด์&นิโคล , 1977 )จะได้รับการชี้ให้เห็นว่า
สะสม mannitol อาจเป็นกลไกในการย้ายน้ำ
เข้าสู่ร่างกายผลไม้เพื่อสร้างความดันอุทกสถิต
จำเป็นสำหรับอัตราเงินเฟ้อของผลไม้ร่างกาย ) ( แฮมมอนด์ ,
1985 ) 5 . สังเคราะห์จากปฏิกิริยา bisporus ฟรักโทส ,
) โดย mannitol dehydrogenase โดยใช้ nadph
เป็นโคแฟกเตอร์ ( edmundowicz & wriston 1963 ; รัฟฟ์เนอร์ et al . ,
1978 )glucose-6-phosphate dehydrogenase เพิ่มขึ้นระดับ
ที่เปี่ยมความให้กิจกรรมสูงของนาคร
ฟอสเฟตทางเดินและการผลิต nadph ควบคู่กับ
ระดับสูงและมีการเพิ่มจำนวนการผลิต
5 เวลาล้าง
เริ่มต้น ( แฮมมอนด์ , 1985 ) โดยยีน glucose-6 -
ฟอสเฟต dehydrogenase ได้ง่ายและซับซ้อน
แสดงระเบียบที่ระดับ transcription ในระหว่างการพัฒนาร่างกาย
( ชาปประกาศผล , ผลไม้ ) และการเพิ่มความเข้มข้นใน sporophores

สนับสนุนเส้นใยและผันผวน และความผันผวนเหล่านี้สัมพันธ์กับ
ล้างคาบ ( แฮมมอนด์&นิโคล , 1979 ) และนี้ยังเป็นจริงสำหรับกิจกรรม

ฟอ ฟรีเลส และไกลโคเจนทรีฮาเลส ,เอนไซม์ที่ปล่อยน้ำตาลจากสารเหล่านี้
( เวลส์ , แฮมมอนด์&ดิเคอร์สัน , 1987 )