Blogs and Attention Seeking Blogger

Blogs and Attention Seeking Bloggers

Web logs are one of the newest things popping up on the Internet. “What is a web log?” one may ask. Well, a web log, otherwise known as blog, is a place on the web where a person can go to write down anything that they feel like writing in an archive that they have created. It’s a personal site almost like a diary, but it’s posted where anybody can gain access.

Wondering why somebody would want to put their lives online made me think that bloggers are just seeking some kind of attention. I looked into this to see what attention they are looking for and discovered many things. Not all blogs seek attention, but some do. It all depends on which kind of blog the person created.

The first thing about blogs that I discovered is that there isn’t one kind. A theory about the kinds of blogs that there are came from one of my classmates Adam who said that there were really three types of blogs. Adam puts blogs into three categories: Advertisement and non-personal informative, Personal, and The Hybrid.

I also read an article by John C. Dvorak, a writer for PC Magazine. In his article, ‘The Blog Phenomenon’ Dvorak classifies bloggers into five categories; Ego gratification, Antidepersonalization, Elimination of frustration, Societal need to share, and Wanna-be writers. From this I realized that there must be different types of bloggers and they aren’t all the same.

Adam’s theory and Dvorak’s article interested me enough to take a closer look at what blogs are all about. As I looked and thought about it there weren’t only three kinds of blogs, there seems to be more like a million. Then as I was looking I asked myself, Are bloggers looking for some kind of attention, and if so, what attention are they seeking and from whom??

To begin my research I started observing a blog that I randomly chose. My first instinct was that bloggers are teenage kids looking for a way to tell their boyfriend of girlfriend how much they loved them and that they couldn?t live with out them. Then when I started observing the blog “We Are Full of Shit,”I noticed that Jeremy Olson who started this blog took news articles and expressed his feelings about them. His blog was about sharing his point of view with the world, and sometimes it gave surprising reactions.

After only having this blog for a short while another person started posting to it also. His name is John Kisiel. He started sharing his views on the news on that blog too. This astonished me. I didn’t know that more than one person could write on the same blog. It made me realize that Jeremy obviously caught John’s attention with his blog because he started posting to it as well.

My first hypothesis was wrong. Not all blogs are out there to get the attention of some “loved one” that I thought, and it isn’t out there to try and make people feel sorry for them like I also thought. Olson was looking for attention, or at least expecting it because he was responding to these articles so that people could read his reactions. Then he got his attention and had Kisiel join in on the discussions. These guys that post on this blog are just letting the world know how they feel about what is going on with the world today. It’s a way for them to express themselves without having to be interrupted.

After observing this blog I still believed that bloggers were seeking attention, but it wasn’t always the same kind of attention. I found that a blog is like a sandwich. There are many types of sandwiches such as ham or turkey, which we could call the type of blog. Then you could mix them and have a turkey and ham sandwich. Plus, they always have different fixings, and no matter what, you always think that your sandwich is the best.

As I researched the different kinds of blogs I had an online chat with RavenWolf who has been blogging for about fifteen years. It helped me get inside the head of the blogger and know what they think like. When I asked her what she thought a blog was she replied, “A tool to get things out and off my chest.” That is such a wonderful idea. Before this interview I had never thought about a blog as a tool. I figured that blogs were just a place for lame people to go to spend their free time because they had nothing better to do, but that was a bad generalization that I made.

The thought of a blog as a tool has already been put into use. As I read an article by Charles Wheatly I discovered that businesses have started using blogs for their companies. As Wheatly pointed out, businesses can put current news on web logs to keep the workers in the company in touch with each other and know what is going on with the business. It can give them information on short term events as well as reminders about deadlines or meetings. This in a way is a blog that is looking for attention, and it is again different from the attention I originally thought.

Blogs can also be used as tools for schools. In a way, creating this type of blog is asking for attention because the teacher wants the student to look at what is written on it. A teacher can post their schedule in a blog and make sure that the students always have a way to see what is due and when it is due. Having things posted online makes communication between the teacher and student easier and more accessible.

I come to the point that not all blogs are seeking the same kind of attention and that the types off attention that bloggers are seeking are almost as numerous as the type of blogs. Then during my interview with Ravenwolf I asked, “What kind of attention do you think bloggers are seeking?” She replied, “true, but how many ‘strangers’ actually come across your blog? Not too many, unless you're doing something like the political blogs, the so-called war-blogs, the new blogs and the other critique blogs where their sole existence is to be read by as many people as possible.”

That’s when I put two and two together and realized that she just wanted to “get things out and off” her chest. She wasn’t looking for attention. She had been keeping a diary for about seven years before she started doing it electronically. For her it is just a place to put down her thoughts and feelings. That led me to my next question, “So, you aren’t seeking attention?”
She replied. “Attention? No. I do it because it's pretty much an upgrade from what I was doing before. Of course now it helps friends see where I stand and allows them to get a glimpse of what I feel at any given moment and helps them to gauge how approachable I am.” What she is saying is that she isn’t looking for attention, but she doesn’t have a problem with anybody reading what she writes. She does it because she wants to and that’s about all there is too it, and she isn’t the only person who feels that way.

The uses for blogs seem endless. It can be a personal page, a discussion board, for businesses, and the list goes on. A blog can help heal your soul or clear your mind, and also quench your knowledge. They can be used not only for pleasure, but also progress.

If I look back at the original question I had at the beginning of my quest, I have found that all blogs are indeed seeking attention. It might not be crying out to random people whom the blogger has never met. It may be a friend, or a co-worker. Then again, maybe the blog is just seeking the writer’s attention, and that’s all the attention they need.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บล็อกและบล็อกเกอร์ไม่สนใจ เว็บล็อกเป็น popping up บนอินเทอร์เน็ตสิ่งใหม่ล่าสุด "อะไรคือเว็บล็อกหนึ่งอาจถาม ดี เว็บล็อก หรือที่เรียกว่าบล็อก เป็นสถานที่บนเว็บที่คนสามารถไปจดอะไรที่ พวกเขารู้สึกเหมือนกับการเขียนในเก็บถาวรที่จะสร้าง มันเป็นเว็บไซต์ส่วนตัวเกือบเหมือนไดอารี่ ได้ลงรายการบัญชีที่ทุกคนสามารถเข้าถึง สงสัยว่า ทำไมใครอยากให้ชีวิตของพวกเขาออนไลน์ที่ทำให้ฉันคิดว่า บล็อกเกอร์เพียงกำลังบางชนิดของความสนใจ ผมมองไปนี้เพื่อดูความสนใจว่าพวกเขากำลังค้นหา และค้นพบสิ่งต่าง ๆ มากมาย บล็อกไม่ค้นหาความสนใจ แต่บางคนทำ ขึ้นอยู่กับชนิดของการบล็อกบุคคลที่สร้าง สิ่งแรกที่เกี่ยวกับบล็อกที่ฉันค้นพบคือ ว่า ไม่ชนิดหนึ่ง ทฤษฎีเกี่ยวกับชนิดของการบล็อกที่มีมาจากเพื่อนร่วมชั้นของฉันอาดัมผู้ที่ มีจริง ๆ สามชนิดของบล็อก อย่างใดอย่างหนึ่ง อาดัมทำให้บล็อกเป็นสามประเภท: โฆษณาและไม่เป็นส่วนตัว ข้อมูลส่วนบุคคล และลูกผสม นอกจากนี้ผมยังอ่านบทความ โดยจอห์น C. dvorak ผู้ที่ถนัด นักเขียนในนิตยสารพีซี ในบทความของเขา dvorak ผู้ที่ถนัด 'เดอะบล็อกปรากฏการณ์' ประมวลบล็อกเกอร์เป็นประเภทห้า อาตมาพึงพอใจ Antidepersonalization ตัดออกไม่พอ ต้องใช้ร่วมกัน และต้องเขียน to-be นิยม จากนี้ ฉันรู้ว่า ต้องมีบล็อกเกอร์ชนิดต่าง ๆ และพวกเขาไม่ได้ทั้งหมดเหมือนกัน ทฤษฎีของอาดัมและ dvorak ผู้ที่ถนัดของบทความสนใจผมพอจะมองใกล้ที่บล็อกอะไรกำลังทั้งหมด เป็นมอง และคิดเกี่ยวกับมันไม่ได้มีเพียงสามชนิดของบล็อก มีน่าจะเหมือนล้าน แล้วฉันถูกมองหา ฉันถามตัวเอง มีบล็อกเกอร์ที่ค้นหาสิ่งของความสนใจ และถ้า สนใจสิ่งพวกเขาค้นหา และ จากที่?? เริ่มต้นงานวิจัยของฉัน ฉันเริ่มสังเกตบล็อกที่ผมสุ่มเลือก มีสัญชาตญาณแรกของฉันบล็อกเกอร์เด็กวัยรุ่นที่มองเรื่องของแฟนแฟนบอกว่า พวกเขารักพวกเขาและให้พวกเขาสามารถ? t อยู่ด้วยออกไป แล้ว เมื่อผมเริ่มสังเกตบล็อก "เรามีทั้งของคน" ฉันสังเกตเห็นว่า เจเรมีโอลสันที่เริ่มต้นบล็อกนี้เอาข่าว และแสดงความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับพวกเขา บล็อกของเขาเกี่ยวกับอายุของเขามองโลก และบางครั้งก็ให้รู้สึกประหลาดใจปฏิกิริยา หลังจากมีเพียง สั้น ๆ ในขณะที่คนอื่นที่เริ่มต้นลงรายการบัญชีไปยังบล็อกนี้ ชื่อของเขาคือ จอห์น Kisiel เขาเริ่มต้นใช้งานร่วมกันของมุมมองข่าวบล็อกนั้นเกินไป นี้ astonished ฉัน ผมไม่ทราบว่า คนหนึ่งสามารถเขียนบนบล็อกเดียวกัน มันทำให้ผมรู้ว่า เจเรมีชัดจับความสนใจของจอห์นกับบล็อกของเขาเนื่องจากเขาเริ่มต้นการลงรายการบัญชีจะเหมือนกันสมมติฐานแรกของฉันผิด บล็อกทั้งหมดไม่ได้ค่ะได้รับความสนใจของบาง "กานดา" ที่คิด ไม่ออกมี และพยายามทำให้คนรู้สึกเสียใจที่พวกเขายังคิดว่า โอลสันได้ค้นหาความสนใจ หรือน้อย คาดว่า มันเนื่องจากเขาถูกตอบสนองกับบทความให้คนที่อ่านปฏิกิริยาของเขา แล้วเขามีความสนใจ และมี Kisiel ร่วมในการสนทนา คนเหล่านี้ลงในบล็อกนี้มีแค่อยากบอกให้โลกรู้ว่าพวกเขารู้สึกเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับโลกปัจจุบัน มันเป็นวิธีพวกเขาแสดงเอง โดยไม่ต้องถูกขัดจังหวะ หลังจากสังเกตบล็อกนี้ ผมยังคงเชื่อว่า บล็อกเกอร์ได้แสวงหาความสนใจ แต่มันไม่ได้เสมอความสนใจชนิดเดียวกัน พบว่า บล็อกเป็นเช่นแซนด์วิช มีหลายชนิดของแซนวิชเช่นแฮมหรือไก่งวง ซึ่งเราสามารถเรียกชนิดของบล็อก จากนั้น คุณสามารถผสมพวกเขา และมีตุรกีและแฮมแซนวิช พลัส พวกเขามักจะมี fixings แตกต่างกัน และไม่ว่าอะไร คุณมักคิดว่า ของคุณเป็นที่ดีที่สุด As I researched the different kinds of blogs I had an online chat with RavenWolf who has been blogging for about fifteen years. It helped me get inside the head of the blogger and know what they think like. When I asked her what she thought a blog was she replied, “A tool to get things out and off my chest.” That is such a wonderful idea. Before this interview I had never thought about a blog as a tool. I figured that blogs were just a place for lame people to go to spend their free time because they had nothing better to do, but that was a bad generalization that I made. The thought of a blog as a tool has already been put into use. As I read an article by Charles Wheatly I discovered that businesses have started using blogs for their companies. As Wheatly pointed out, businesses can put current news on web logs to keep the workers in the company in touch with each other and know what is going on with the business. It can give them information on short term events as well as reminders about deadlines or meetings. This in a way is a blog that is looking for attention, and it is again different from the attention I originally thought. Blogs can also be used as tools for schools. In a way, creating this type of blog is asking for attention because the teacher wants the student to look at what is written on it. A teacher can post their schedule in a blog and make sure that the students always have a way to see what is due and when it is due. Having things posted online makes communication between the teacher and student easier and more accessible. I come to the point that not all blogs are seeking the same kind of attention and that the types off attention that bloggers are seeking are almost as numerous as the type of blogs. Then during my interview with Ravenwolf I asked, “What kind of attention do you think bloggers are seeking?” She replied, “true, but how many ‘strangers’ actually come across your blog? Not too many, unless you're doing something like the political blogs, the so-called war-blogs, the new blogs and the other critique blogs where their sole existence is to be read by as many people as possible.” That’s when I put two and two together and realized that she just wanted to “get things out and off” her chest. She wasn’t looking for attention. She had been keeping a diary for about seven years before she started doing it electronically. For her it is just a place to put down her thoughts and feelings. That led me to my next question, “So, you aren’t seeking attention?” She replied. “Attention? No. I do it because it's pretty much an upgrade from what I was doing before. Of course now it helps friends see where I stand and allows them to get a glimpse of what I feel at any given moment and helps them to gauge how approachable I am.” What she is saying is that she isn’t looking for attention, but she doesn’t have a problem with anybody reading what she writes. She does it because she wants to and that’s about all there is too it, and she isn’t the only person who feels that way.
The uses for blogs seem endless. It can be a personal page, a discussion board, for businesses, and the list goes on. A blog can help heal your soul or clear your mind, and also quench your knowledge. They can be used not only for pleasure, but also progress.

If I look back at the original question I had at the beginning of my quest, I have found that all blogs are indeed seeking attention. It might not be crying out to random people whom the blogger has never met. It may be a friend, or a co-worker. Then again, maybe the blog is just seeking the writer’s attention, and that’s all the attention they need.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บล็อกและความสนใจที่กำลังมองหานักเขียนบล็อกเว็บล็อกเป็นหนึ่งในสิ่งที่ใหม่ล่าสุด popping ขึ้นบนอินเทอร์เน็ต "อะไรคือสิ่งที่เข้าสู่ระบบเว็บ?" หนึ่งอาจจะถาม ดีเข้าสู่ระบบเว็บหรือที่เรียกว่าบล็อกเป็นสถานที่บนเว็บที่คนสามารถไปเขียนลงสิ่งที่พวกเขารู้สึกว่าการเขียนในการเก็บที่พวกเขาได้สร้างขึ้น มันเป็นเว็บไซต์ส่วนตัวเหมือนไดอารี่ แต่ก็โพสต์ที่ทุกคนสามารถเข้าถึง. สงสัยว่าทำไมใครจะต้องการที่จะนำชีวิตของพวกเขาทำออนไลน์ฉันคิดว่าการเขียนบล็อกเป็นเพียงการมองหาชนิดของความสนใจบางอย่าง ผมมองเข้าไปนี้จะเห็นสิ่งที่ให้ความสนใจที่พวกเขากำลังมองหาและพบว่าหลายสิ่งหลายอย่าง ไม่บล็อกทั้งหมดแสวงหาความสนใจ แต่บางคนทำ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับชนิดของบล็อกคนที่สร้างขึ้น. สิ่งแรกที่เกี่ยวกับบล็อกที่ผมค้นพบก็คือว่ามีไม่ได้เป็นหนึ่งในชนิด ทฤษฎีเกี่ยวกับชนิดของบล็อกที่มีมาจากหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของฉันที่อดัมบอกว่ามีจริงๆสามประเภทของบล็อก อดัมทำให้บล็อกเป็นสามประเภท: การโฆษณาและไม่ใช่ข้อมูลส่วนบุคคลข้อมูลส่วนบุคคลและไฮบริด. ฉันยังอ่านบทความโดยจอห์นซี Dvorak, นักเขียนนิตยสารพีซี ในบทความของเขา 'ปรากฏการณ์บล็อก' Dvorak จัดประเภทการเขียนบล็อกเป็นห้าประเภท; ความพึงพอใจอัตตา Antidepersonalization, ขจัดความยุ่งยากสังคมต้องร่วมกันและอยากจะเป็นนักเขียน จากนี้ฉันตระหนักว่าจะต้องมีความแตกต่างของการเขียนบล็อกและพวกเขาจะไม่เหมือนกันทั้งหมด. ทฤษฎีของอาดัมและบทความ Dvorak ผมสนใจมากพอที่จะใช้เวลามองใกล้ที่สิ่งที่บล็อกทั้งหมดเกี่ยวกับ ขณะที่ผมมองและคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้มีไม่เพียงสามชนิดของบล็อกดูเหมือนว่าจะมีมากขึ้นเช่นล้าน จากนั้นขณะที่ผมกำลังมองหาฉันถามตัวเองมีการเขียนบล็อกที่กำลังมองหาชนิดของความสนใจบางอย่างและถ้าเป็นเช่นนั้นสิ่งที่พวกเขากำลังให้ความสนใจที่กำลังมองหาและจากใคร ?? เพื่อเริ่มต้นการวิจัยของฉันผมเริ่มสังเกตบล็อกที่ผมสุ่มเลือก สัญชาตญาณแรกของฉันคือที่เขียนบล็อกเป็นเด็กวัยรุ่นที่กำลังมองหาวิธีที่จะบอกแฟนของพวกเขาแฟนเท่าไหร่พวกเขารักพวกเขาและพวกเขา couldn ไม่อยู่กับพวกเขาออก จากนั้นเมื่อผมเริ่มสังเกตบล็อก "เราจะเต็มไปด้วยอึ" ผมสังเกตเห็นว่าเจเรมีโอลสันที่เริ่มต้นบล็อกนี้เอาบทความข่าวและแสดงความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับพวกเขา บล็อกของเขาคือเกี่ยวกับการแบ่งปันมุมมองของเขากับโลกและบางครั้งก็ทำให้เกิดปฏิกิริยาที่น่าแปลกใจ. หลังจากนั้นเพียงมีบล็อกสั้น ๆ นี้ในขณะที่คนอื่นเริ่มโพสต์ก็ยัง ชื่อของเขาคือจอห์น Kisiel เขาเริ่มต้นการแบ่งปันมุมมองของเขาเกี่ยวกับข่าวในบล็อกที่มากเกินไป ฉันประหลาดใจนี้ ผมไม่ทราบว่าคนมากกว่าหนึ่งคนสามารถเขียนในบล็อกเดียวกัน มันทำให้ฉันรู้ว่าเจเรมีที่จับความสนใจอย่างเห็นได้ชัดของจอห์นกับบล็อกของเขาเพราะเขาเริ่มโพสต์เป็นอย่างดี. สมมติฐานแรกของฉันเป็นเรื่องที่ผิด ไม่บล็อกทั้งหมดออกมีที่จะได้รับความสนใจของบางอย่าง "คนที่คุณรัก" ที่ฉันคิดและจะไม่ออกมีและพยายามทำให้คนรู้สึกเสียใจสำหรับพวกเขาเช่นผมยังคิดว่า โอลสันกำลังมองหาความสนใจหรืออย่างน้อยคาดหวังว่ามันเป็นเพราะเขาได้รับการตอบสนองต่อบทความเหล่านี้เพื่อให้ผู้คนสามารถอ่านปฏิกิริยาของเขา จากนั้นเขาได้รับความสนใจของเขาและมี Kisiel เข้าร่วมในการอภิปราย พวกเหล่านี้ที่โพสต์ในบล็อกนี้เป็นเพียงการปล่อยให้โลกรู้ว่าพวกเขารู้สึกเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับโลกปัจจุบัน มันเป็นวิธีการที่พวกเขาจะแสดงตัวเองได้โดยไม่ต้องถูกขัดจังหวะ. หลังจากการเฝ้าสังเกตบล็อกนี้ผมก็ยังเชื่อว่าการเขียนบล็อกได้รับการแสวงหาความสนใจ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เสมอชนิดเดียวกันของความสนใจ ผมพบว่าบล็อกเป็นเหมือนแซนวิช มีหลายประเภทของแซนวิชเช่นแฮมหรือไก่งวงซึ่งเราจะเรียกประเภทของบล็อกที่มี จากนั้นคุณสามารถผสมให้เข้ากันและมีงวงและแซนวิชแฮม นอกจากนี้พวกเขามักจะมีการยึดที่แตกต่างกันและไม่ว่าสิ่งที่คุณคิดว่าแซนวิชของคุณที่ดีที่สุด. ไม่มีขณะที่ผมค้นคว้าชนิดที่แตกต่างของบล็อกที่ฉันมีการสนทนาออนไลน์กับ RavenWolf ที่ได้รับการบล็อกประมาณสิบห้าปี มันช่วยให้ผมได้รับภายในหัวของบล็อกเกอร์และรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาคิดเช่น เมื่อผมถามเธอว่าเธอคิดว่าบล็อกของเธอตอบว่า "เครื่องมือในการได้รับสิ่งที่ออกมาและออกจากหน้าอกของฉัน." นั่นคือเช่นความคิดที่ยอดเยี่ยม ก่อนการสัมภาษณ์ครั้งนี้ผมไม่เคยคิดเกี่ยวกับการบล็อกเป็นเครื่องมือ ฉันคิดว่าบล็อกเป็นเพียงแค่สถานที่สำหรับคนอ่อนแอที่จะไปใช้เวลาว่างของพวกเขาเพราะพวกเขาไม่ได้มีอะไรดีกว่าที่จะทำ แต่นั่นก็เป็นลักษณะทั่วไปที่ไม่ดีที่ฉันทำ. ความคิดของบล็อกเป็นเครื่องมือที่มีอยู่แล้วนำไปใช้ . ขณะที่ผมอ่านบทความโดยชาร์ลส์ Wheatly ผมค้นพบว่าธุรกิจได้เริ่มต้นใช้บล็อกสำหรับ บริษัท ของพวกเขา ในฐานะที่เป็น Wheatly ชี้ให้ธุรกิจสามารถนำกระแสข่าวเกี่ยวกับการบันทึกการใช้เว็บเพื่อให้คนงานใน บริษัท ในการติดต่อกับแต่ละอื่น ๆ และรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับธุรกิจ มันสามารถให้พวกเขามีข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในระยะสั้นเช่นเดียวกับการแจ้งเตือนเกี่ยวกับการกำหนดเวลาหรือการประชุม ในทางเป็นบล็อกที่กำลังมองหาที่ให้ความสนใจและก็เป็นอีกครั้งที่แตกต่างจากความสนใจที่ผมคิดเดิม. บล็อกยังสามารถใช้เป็นเครื่องมือสำหรับโรงเรียน ด้วยวิธีการสร้างประเภทของบล็อกนี้จะขอให้ความสนใจเพราะครูนักเรียนต้องการจะมองไปที่สิ่งที่เขียนเกี่ยวกับมัน ครูสามารถโพสต์ตารางของพวกเขาในบล็อกและให้แน่ใจว่านักเรียนมักจะมีวิธีการที่จะดูว่าอะไรคือสาเหตุและเมื่อมันเป็นเพราะ มีสิ่งที่โพสต์ออนไลน์ทำให้การสื่อสารระหว่างครูและนักเรียนได้ง่ายขึ้นและเข้าถึงได้มากขึ้น. ผมมาถึงจุดที่บล็อกไม่ได้ทั้งหมดที่กำลังมองหาชนิดเดียวกันของความสนใจและว่าชนิดออกให้ความสนใจที่เขียนบล็อกที่กำลังมองหาเกือบจะเป็นจำนวนมากเช่นชนิดของ บล็อก จากนั้นในระหว่างการสัมภาษณ์ของฉันกับ Ravenwolf ผมถามว่า "สิ่งที่ชนิดของความสนใจที่คุณคิดว่าการเขียนบล็อกที่กำลังมองหา?" เธอตอบว่า "จริง แต่วิธีการที่หลายคนแปลกหน้า 'จริงเจอบล็อกของคุณ ไม่มากเกินไปถ้าคุณกำลังทำสิ่งที่ต้องการบล็อกทางการเมืองที่เรียกว่าบล็อกสงครามบล็อกใหม่และบล็อกวิจารณ์อื่น ๆ ที่ดำรงอยู่ แต่เพียงผู้เดียวของพวกเขาคือการอ่านได้โดยคนจำนวนมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. " นั่นคือเมื่อฉัน ใส่สองและสองเข้าด้วยกันและรู้ว่าเธอแค่อยากจะ "ได้รับสิ่งที่ออกและปิด" หน้าอกของเธอ เธอไม่ได้มองที่ให้ความสนใจ เธอได้รับการรักษาไดอารี่ประมาณเจ็ดปีก่อนที่เธอจะเริ่มต้นทำมันด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ สำหรับเธอมันเป็นเพียงแค่สถานที่ที่จะวางลงความคิดและความรู้สึกของเธอ ที่ทำให้ฉันกับคำถามต่อไปของฉัน "ดังนั้นคุณจะไม่ได้ให้ความสนใจที่กำลังมองหา?" เธอตอบ "ความสนใจ? ครั้งที่ฉันทำมันเพราะมันสวยมากอัพเกรดจากสิ่งที่ผมทำมาก่อน แน่นอนตอนนี้ก็จะช่วยให้เพื่อนดูว่าฉันยืนและช่วยให้พวกเขาที่จะได้รับเหลือบของสิ่งที่ฉันรู้สึกในขณะใดก็ตามและช่วยให้พวกเขาที่จะวัดว่าเข้าถึงฉัน. "สิ่งที่เธอจะพูดคือว่าเธอไม่ได้มองหาความสนใจ แต่เธอก็ไม่ได้มีปัญหากับใครอ่านสิ่งที่เธอเขียน เธอไม่ได้เพราะเธอต้องการและที่เกี่ยวกับทั้งหมดที่มีมากเกินไปมันและเธอไม่ได้เป็นคนเดียวที่รู้สึกแบบนั้น. ใช้สำหรับบล็อกดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด มันอาจจะเป็นหน้าส่วนตัว, กระดานสนทนาสำหรับธุรกิจและรายการไปที่ บล็อกสามารถช่วยรักษาจิตวิญญาณของคุณหรือล้างความคิดของคุณและยังดับความรู้ของคุณ พวกเขาสามารถใช้ไม่เพียง แต่เพื่อความสุข แต่ยังมีความคืบหน้า. ถ้าผมมองกลับไปที่คำถามเดิมที่ฉันมีที่จุดเริ่มต้นของการแสวงหาของฉันที่ฉันได้พบว่าบล็อกทั้งหมดเป็นจริงแสวงหาความสนใจ มันอาจจะไม่ได้ร้องไห้ออกมาเพื่อคนสุ่มผู้ที่บล็อคไม่เคยได้เจอ มันอาจจะเป็นเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงาน จากนั้นอีกครั้งอาจจะบล็อกเป็นเพียงการแสวงหาความสนใจของนักเขียนและที่ความสนใจทั้งหมดที่พวกเขาต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บล็อกและเป็นจุดสนใจบล็อก

เว็บบันทึกเป็นหนึ่งในใหม่ล่าสุดสิ่ง popping ขึ้นในอินเทอร์เน็ต " อะไรคือเว็บเข้าสู่ระบบ " หนึ่งอาจจะถาม คือเว็บเข้าสู่ระบบหรือที่รู้จักกันเป็นบล็อกเป็นสถานที่บนเว็บที่บุคคลสามารถไปเขียนลงสิ่งที่พวกเขารู้สึกเหมือนเขียนในเก็บถาวรที่พวกเขาได้สร้างขึ้น มันเป็นเว็บไซต์ส่วนตัว เหมือนเป็นไดอารี่แต่มันโพสต์ที่ทุกคนสามารถได้รับการเข้าถึง

สงสัยว่าทำไมมีคนอยากให้ชีวิตออนไลน์ของพวกเขาทำให้ฉันคิดว่าบล็อกเป็นเพียงแค่มองหาบางชนิดของความสนใจ ฉันมองเข้าไปในนี้เพื่อดูความสนใจในสิ่งที่พวกเขากำลังมองหาและพบว่า สิ่งต่าง ๆ บล็อกไม่ทั้งหมดขอความสนใจ แต่บางคนทำ มันทั้งหมดขึ้นอยู่กับชนิดของบล็อกของคนที่สร้าง

สิ่งแรกที่เกี่ยวกับบล็อกที่ผมค้นพบคือ ไม่มีชนิด ทฤษฎีเกี่ยวกับชนิดของบล็อก ว่ามีที่มาจากหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของฉันอดัม ที่บอกว่ามีจริงสามประเภทของบล็อก อดัมทำให้บล็อกเป็นสามประเภท : การโฆษณาและส่วนบุคคลที่ไม่ใช่ข้อมูลส่วนบุคคล และแบบผสม

ผมยังอ่านบทความโดยจอห์นซี. ดโวรัค , นักเขียนสำหรับนิตยสารพีซี .ในบทความของเขา ' บล็อก ' คือปรากฏการณ์แบบบล็อกออกเป็น 5 ประเภท antidepersonalization การขจัดอัตตา gratification , แห้ว , สังคมต้องร่วมกันและอยากเป็นนักเขียน นี้ฉันตระหนักว่าต้องมีประเภทที่แตกต่างกันของการเขียนบล็อกและพวกเขาไม่ได้ทั้งหมดเหมือนกัน

อดัม ทฤษฎีของ Dvorak บทความผมสนใจมากพอที่จะใช้มองใกล้ที่สิ่งที่บล็อกทั้งหมดเกี่ยวกับ ขณะที่ผมมองและคิดเกี่ยวกับมันไม่เพียงสามชนิดของบล็อก ก็เหมือนกับเป็นล้าน แล้วอย่างที่ผมมอง ผมถามตัวเอง จะเขียนบล็อกกำลังมองหาบางชนิดของความสนใจและหากดังนั้นสิ่งที่พวกเขาแสวงหาความสนใจจากใคร ?

?เริ่มต้นงานวิจัยของฉันฉันเริ่มสังเกตบล็อกที่ผมสุ่มเลือก สัญชาตญาณแรกของผม คือ เขียนบล็อกวัยรุ่นมองหาวิธีที่จะบอกแฟนของแฟนเท่าใดที่พวกเขารักพวกเขาและพวกเขายัง ? ไม่ได้อยู่กับพวกเขา แล้วเมื่อผมเริ่มสังเกตบล็อก " เราเต็มไปด้วยอึ" ผมสังเกตเห็นว่า เจเรมี่ โอลเซ่น ที่เริ่มต้นบล็อกนี้เอาบทความข่าวและแสดงความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับพวกเขา บล็อกของเขาเกี่ยวกับการแบ่งปันมุมมองของเขากับโลก และบางครั้งมันทำให้ปฏิกิริยาแปลกใจ

หลังจากมีบล็อกนี้สั้นในขณะที่คนอื่นเริ่มการโพสต์ด้วย ชื่อของเขาคือ จอห์น kisiel . เขาเริ่มต้นการแบ่งปันมุมมองของเขาเกี่ยวกับข่าวในบล็อกด้วยนี้ประหลาดใจฉัน ฉันไม่รู้ว่ามีคนมากกว่าหนึ่งคนที่สามารถเขียนในบล็อกเดียวกัน มันทำให้ผมตระหนักว่า เจเรมี่ ก็จับความสนใจของจอห์นกับบล็อกของเขา เพราะเขาเริ่มโพสต์ได้เช่นกัน

สมมติฐานแรกของฉันผิด . บล็อกไม่ทั้งหมด มี ได้รับความสนใจจาก " คนรัก " ที่ผมคิดและมันไม่ได้ออกมีที่จะพยายามและทำให้คนรู้สึกเสียใจกับพวกเขา เหมือนที่ผมคิด โอลเซ่น กำลังมองหาเพื่อเรียกร้องความสนใจ หรืออย่างน้อยก็คาดหวังเพราะเขาตอบสนองต่อบทความเหล่านี้เพื่อให้ประชาชนสามารถอ่านปฏิกิริยาของเขา แล้วเขาได้รับความสนใจของเขาและมี kisiel เข้าร่วมในการอภิปรายพวกที่โพสต์ในบล็อกนี้ให้โลกรู้วิธีที่พวกเขารู้สึกเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับโลกในวันนี้ มันเป็นวิธีสำหรับพวกเขาที่จะแสดงออก โดยไม่ถูกขัดจังหวะ

หลังจากการสังเกตบล็อกนี้ผมยังเชื่อว่า ผู้แสวงหาความสนใจ แต่มันไม่ได้เสมอชนิดเดียวกันของความสนใจ ผมพบว่าบล็อกเป็นเหมือนแซนวิชมีหลายประเภทของแซนด์วิช เช่น แฮม หรือ ตุรกี ซึ่งเราจะเรียกชนิดของบล็อก . จากนั้น คุณสามารถผสม และมี ตุรกี และ แฮมแซนวิช Plus , พวกเขามักจะมีเครื่องเคียงต่าง ๆและไม่ว่าสิ่งที่คุณคิดเสมอว่าแซนวิชของคุณเป็นดีที่สุด

เท่าที่ผมค้นคว้าชนิดของบล็อกผมมีออนไลน์แชทกับ ravenwolf ที่ถูกบล็อกประมาณสิบห้าปีมันช่วยให้ฉันเข้าไปในหัวของ Blogger และรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาคิดว่าชอบ เมื่อฉันถามเธอว่าเธอนึกว่าบล็อก เธอตอบว่า " เป็นเครื่องมือที่จะได้รับสิ่งที่ออกมาจากหน้าอกของฉัน . " นั่นเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม ก่อนการสัมภาษณ์นี้ ผมไม่เคยคิดเกี่ยวกับบล็อกเป็นเครื่องมือ