chitosanase detection medium and in

chitosanase detection medium and incubated at 30 ◦C
for 24 – 48 h. Chitosanase activity was detected by the
formation of a clear zone of degradation around the
growing colonies.
Greenhouse assay
The pathogenicity test was carried out using potato
tubers (Solanum tuberosum cv. Shepody) obtained
from glasshouse grown plants derived from tissue culture
with no visible sign of disease. Potato tubers were
planted in 250-mm diameter pots containing sand and
vermiculite (2:1). S. scabies inoculum was prepared as
previously described by Faucher et al. (1992). S. scabies
strain EF-35 was grown for 2 weeks at 30 ◦C, in
50 mL tubes containing 3 g vermiculite saturated with
Say-solution (Labruyère, 1971). This inoculum was
mixed with the plant growth substrate before planting.
At planting, talc or chitosan (0.5 g) with or without
S. melanosporofaciens strain EF-76 was sprinkled on
the top of each tuber. Spores were previously collected
from a 10-day-old culture on YME agar and then
mixed with talc or chitosan (108 spores/g of carrier).
The pathogenicity test was carried out in five replicates.
Pots were randomly dispersed in a greenhouse
and their contents were watered every three days. A
soluble fertilizer (20-20-20) was added every 2 weeks.
The progeny tubers were harvested after three months
and were then examined for common scab (Goyer et
al., 1998). Disease severity was visually estimated by
attributing a disease severity index (1 – 10) to each
tuber in regard of the extent of their surfaces covered
with scab lesions. A disease index of 1 was associated
to healthy tubers while a disease index of 10 represented
tubers covered by scab lesions on more than 90%
of their surface.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจจับ chitosanase ปานกลาง และได้รับการกกที่ 30 ◦Cสำหรับ 24 – 48 Chitosanase พบกิจกรรมโดยการการก่อตัวของโซนชัดเจนของการลดรอบการอาณานิคมการเติบโตทดสอบเรือนกระจกการทดสอบ pathogenicity อยู่ดำเนินการโดยใช้มันฝรั่งมุด (Solanum tuberosum พันธุ์ Shepody) ได้รับเรือนกระจกสำหรับปลูกต้นไม้ปลูกพืชได้มาจากเนื้อเยื่อด้วยไม่มีสัญญาณปรากฏของโรค หัวมันฝรั่งได้ปลูกในกระถางเส้นผ่าศูนย์กลาง 250 มม.ที่ประกอบด้วยทราย และเวอร์มิคูไลท์ (2:1) ถูกเตรียม S. scabies inoculum เป็นก่อนหน้านี้ อธิบายโดย Faucher et al. (1992) S. scabiesสายพันธุ์ EF 35 ถูกปลูก 2 สัปดาห์ที่ 30 ◦C ในหลอดขนาด 50 มล.ประกอบด้วยเวอร์มิคูไลท์ 3 g ที่อิ่มตัวด้วยกล่าวโซลูชัน (Labruyère, 1971) Inoculum นี้ถูกผสมกับผิวเจริญเติบโตของพืชก่อนปลูกเวลาปลูก แป้ง หรือไคโตซาน (0.5 กรัม) หรือไม่สายพันธุ์ S. melanosporofaciens EF-76 ถูกโรยบนด้านบนของแต่ละหัว จำนวนสปอร์ที่ถูกจากวัฒนธรรมเก่า 10 วันบนอาหาร YME แล้วผสมกับแป้งหรือไคโตซาน (108 รา/g ของผู้ให้บริการ)การทดสอบ pathogenicity อยู่ถูกดำเนินการเหมือนกับห้าหม้อถูกสุ่มกระจายในเรือนกระจกและเนื้อหาถูกรดน้ำทุก ๆ 3 วัน Aละลายปุ๋ย (20-20-20) ถูกเพิ่มทุก 2 สัปดาห์หัวลูกหลานได้เก็บเกี่ยวหลังจากสามเดือนและได้ตรวจสอบแล้วสำหรับ scab ทั่วไป (Goyer etal., 1998) สายตาประเมินความรุนแรงของโรคโดยattributing ดัชนีความรุนแรงของโรค (1-10) แต่ละครอบคลุมหัวเรื่องของขอบเขตของพื้นผิวของพวกเขาด้วยโรค scab ดัชนีโรค 1 ถูกเชื่อมโยงการมุดมีสุขภาพดีในขณะที่ดัชนีโรค 10 แทนหัวครอบคลุมโรค scab มากกว่า 90%ของพื้นผิวของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สื่อการตรวจสอบไคโตซานและบ่มวันที่ 30 ◦C
สำหรับ 24-48 ชั่วโมง กิจกรรมไคโตซานถูกตรวจพบโดย
การก่อตัวของโซนที่ชัดเจนของการย่อยสลายรอบ
อาณานิคมการเจริญเติบโต.
เรือนกระจกการทดสอบ
การทดสอบโรคได้ดำเนินการโดยใช้มันฝรั่ง
หัว (Solanum tuberosum CV. Shepody) ที่ได้รับ
จากเรือนปลูกพืชที่ได้มาจากการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ
โดยไม่มีสัญญาณที่มองเห็นของ โรค. หัวมันฝรั่งถูก
ปลูกใน 250 มมกระถางขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่มีหาดทรายและ
ดิน (2: 1) เอสหิดเชื้อถูกจัดทำขึ้นเป็น
ที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้โดย Faucher et al, (1992) เอสหิด
ความเครียด EF-35 โต 2 สัปดาห์วันที่ 30 ◦Cใน
50 มลหลอดที่มี vermiculite 3 G อิ่มตัวกับ
พูดการแก้ปัญหา (Labruyère, 1971) เชื้อนี้ได้รับการ
ผสมกับสารตั้งต้นเจริญเติบโตของพืชก่อนปลูก.
ที่ปลูกแป้งหรือไคโตซาน (0.5 กรัม) มีหรือไม่มี
เอส melanosporofaciens ความเครียด EF-76 ถูกโรยบน
ด้านบนของแต่ละหัว สปอร์ที่ถูกเก็บรวบรวมไว้ก่อนหน้านี้
จากวัฒนธรรม 10 วันเก่าใน YME วุ้นแล้ว
ผสมกับแป้งหรือไคโตซาน (108 สปอร์ / g ของผู้ให้บริการ).
การทดสอบการเกิดโรคได้ดำเนินการในห้าซ้ำ.
กระถางก็แยกย้ายกันแบบสุ่มในเรือนกระจก
ของพวกเขาและ เนื้อหาถูกรดน้ำทุกสามวัน
ปุ๋ยที่ละลายน้ำได้ (20-20-20) ถูกเพิ่มเข้ามาทุก 2 สัปดาห์.
หัวลูกหลานเก็บเกี่ยวหลังจากสามเดือน
และได้รับการตรวจสอบแล้วตกสะเก็ดทั่วไป (Goyer et
al., 1998) ความรุนแรงของโรคเป็นที่คาดสายตาโดย
เจตนารมณ์ดัชนีความรุนแรงของโรค (1 - 10) แต่ละ
หัวในเรื่องของขอบเขตของพื้นผิวของพวกเขาที่ปกคลุมไป
ด้วยแผลตกสะเก็ด ดัชนีโรคที่ 1 มีความสัมพันธ์
ที่จะมีสุขภาพดีหัวในขณะที่ดัชนีการเกิดโรคจาก 10 เป็นตัวแทนของ
หัวปกคลุมด้วยแผลตกสะเก็ดมากกว่า 90%
ของพื้นผิวของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตรวจสอบอักษรต้นแบบขนาดกลางและบ่มที่อุณหภูมิ 30 ◦ c24 - 48 ชั่วโมง อักษรต้นแบบกิจกรรมที่ตรวจพบโดยการพัฒนาของเขตที่ชัดเจนของการย่อยสลายรอบ ๆเติบโตอาณานิคมในเรือนกระจกส่วนการทดสอบการใช้มันฝรั่งหัว ( ไม่สามารถจะยอมรับได้ tuberosum พันธุ์ shepody ) ได้จากเรือนกระจกปลูกพืชที่ได้จากการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อไม่มีสัญญาณที่มองเห็นได้จากโรค มันฝรั่งหัวคือปลูกในกระถางที่มีทราย และขนาด 250 มม.เวอร์มิคูไลท์ ( 2 : 1 ) เตรียมเป็นเชื้อ S . โรคหิดอธิบายไว้ก่อนหน้า โดย faucher et al . ( 1992 ) S . โรคหิดef-35 สายพันธุ์ที่ปลูก 2 สัปดาห์ที่ 30 ◦ C ใน50 ml หลอดบรรจุ 3 กรัมไขมันอิ่มตัวกับเวอร์มิคูไลท์กล่าวว่า โซลูชั่น ( labruy è re 1971 ) เชื้อนี้ผสมกับการเจริญเติบโตของพืช ( ก่อนปลูกตอนปลูก แป้ง หรือ ไคโตซาน ( 0.5 กรัม มี หรือ ไม่มีเอส melanosporofaciens เมื่อย ef-76 ถูกโปรยลงบนด้านบนของแต่ละหัว เคยเก็บสปอร์จาก 10 วัน เก่า วัฒนธรรม yme วุ้นแล้วผสมกับแป้ง หรือ ไคโตซาน ( 108 สปอร์ / g ของผู้ให้บริการ )ส่วนการทดสอบใน 5 นาที .กระถางสุ่มกระจายในเรือนกระจกและเนื้อหาของพวกเขารดน้ำทุก 3 วัน เป็นปุ๋ยละลาย ( 20-20-20 ) คือเพิ่มทุก 2 สัปดาห์ลูกหลานหัวมันเก็บหลังจากสามเดือนและได้ตรวจพบสะเก็ดแผล ( goyer และal . , 1998 ) ความรุนแรงของโรคสายตาโดยประมาณและโรคดัชนีความรุนแรง ( 1 – 10 ) แต่ละส่วนในเรื่องของขอบเขตของพื้นผิวของพวกเขาครอบคลุมมีสะเก็ดแผลรอยโรค เป็นดัชนีของโรคที่ 1 คือกับหัวที่แข็งแรงขณะที่ดัชนีของโรค 10 แสดงหัวที่ปกคลุมด้วยสะเก็ดแผลแผลมากกว่า 90%ของพื้นผิวของพวกเขา