We do fine with the 21 per cent oxy

We do fine with the 21 per cent oxygen in the air around us. But sometimes we need oxygen in higher concentrations; for example lung patients must carry heavy oxygen tanks, cars using fuel cells need a regulated oxygen supply. Perhaps one day in the future even sunlight-driven "reversible" fuel cells will be made. With these we will have to separate oxygen from hydrogen in order to recombine them in order to get energy.
Now Professor Christine McKenzie (center in photo) and postdoc Jonas Sundberg, Department of Physics, Chemistry and Pharmacy at the University of Southern Denmark have synthesized a material that absorb oxygen in large quantities and store it.
"In the lab, we saw how this material took up oxygen from the air around us," says Christine McKenzie.
The new material is crystalline, and using X-ray diffraction the researchers have studied the arrangement of atoms inside the material when it was filled with oxygen, and when it was emptied of oxygen.
Oxygen comes and goes in many places
The fact that a substance can react with oxygen is not surprising. Lots of substances do this -- and the result is not always desirable: Food can go rancid when exposed to oxygen. On the other hand a wine's taste and aroma is changed subtly when we aerate it -- but not with too much oxygen! Our bodies cannot function if we do not breathe.
"An important aspect of this new material is that it does not react irreversibly with oxygen -- even though it absorbs oxygen in a so-called selective chemisorptive process. The material is both a sensor, and a container for oxygen -- we can use it to bind, store and transport oxygen -- like a solid artificial hemoglobin," says Christine McKenzie.
A bucket full (10 litres) of the material is enough to suck up all the oxygen in a room.
"It is also interesting that the material can absorb and release oxygen many times without losing the ability. It is like dipping a sponge in water, squeezing the water out of it and repeating the process over and over again," Christine McKenzie explains.
Once the oxygen has been absorbed you can keep it stored in the material until you want to release it. The oxygen can be released by gently heating the material or subjecting it to low oxygen pressures.
Heat and pressure releases the stored oxygen
"We see release of oxygen when we heat up the material, and we have also seen it when we apply vacuum. We are now wondering if light can also be used as a trigger for the material to release oxygen -- this has prospects in the growing field of artificial photosynthesis," says Christine McKenzie.
The key component of the new material is the element cobalt, which is bound in a specially designed organic molecule.
"Cobalt gives the new material precisely the molecular and electronic structure that enables it to absorb oxygen from its surroundings. This mechanism is well known from all breathing creatures on earth: Humans and many other species use iron, while other animals, like crabs and spiders, use copper. Small amounts of metals are essential for the absorption of oxygen, so actually it is not entirely surprising to see this effect in our new material," explains Christine McKenzie.
Depending on the atmospheric oxygen content, temperature, pressure, etc. it takes seconds, minutes, hours or days for the substance to absorb oxygen from its surroundings. Different versions of the substance can bind oxygen at different speeds. With this complexity it becomes possible to produce devices that release and/or absorb oxygen under different circumstances -- for example a mask containing layers of these materials in the correct sequence might actively supply a person with oxygen directly from the air without the help of pumps or high pressure equipment.
"When the material is saturated with oxygen, it can be compared to an oxygen tank containing pure oxygen under pressure -- the difference is that this material can hold three times as much oxygen," says Christine McKenzie.
"This could be valuable for lung patients who today must carry heavy oxygen tanks with them. But also divers may one day be able to leave the oxygen tanks at home and instead get oxygen from this material as it "filters" and concentrates oxygen from surrounding air or water. A few grains contain enough oxygen for one breath, and as the material can absorb oxygen from the water around the diver and supply the diver with it, the diver will not need to bring more than these few grains."
The material has been designed and synthesized at University of Southern Denmark. Some of the gas uptake measurements have been made with special equipment by colleagues at the University of Sydney, Australia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราดีกับออกซิเจนร้อยละ 21 ในอากาศรอบตัวเรา แต่บางครั้งเราต้องการออกซิเจนในความเข้มข้นสูงกว่า ตัวอย่าง ผู้ป่วยปอดต้องมีถังออกซิเจนหนัก รถยนต์ที่ใช้เซลล์เชื้อเพลิงต้องจ่ายควบคุมออกซิเจน บางทีวันหนึ่งในอนาคตแม้แสงแดดขับเซลล์เชื้อเพลิง "ย้อนกลับ" จะทำ กับเหล่านี้ เราจะต้องแยกออกซิเจนจากไฮโดรเจนเพื่อ recombine เหล่านั้นเพื่อให้ได้พลังงานตอนนี้ อาจารย์คริ McKenzie (กลางภาพ) และ postdoc โจนัส Sundberg ภาควิชาฟิสิกส์ เคมี และเภสัชกรรมที่มหาวิทยาลัยเซาเทิร์นเดนมาร์กได้สังเคราะห์เป็นวัสดุที่ดูดซับออกซิเจนในปริมาณมาก และเก็บไว้"ในห้องแล็บ เราเห็นว่าวัสดุนี้เอาค่าออกซิเจนจากอากาศรอบตัวเรา กล่าวว่า คริ McKenzieวัสดุใหม่เป็นผลึก และใช้การเลี้ยวเบนเอ็กซ์เรย์นักวิจัยได้ศึกษาการจัดเรียงอะตอมภายในวัสดุ เมื่อมันก็เต็มไป ด้วยออกซิเจน และ เมื่อมันถูกทำให้ว่างเปล่าของออกซิเจนออกซิเจนมา และไปในหลาย ๆความจริงที่ว่า สารที่สามารถทำปฏิกิริยากับออกซิเจนไม่น่าแปลกใจ ของสารทำ - และผลมักจะไม่ต้อง: อาหารสามารถไป rancid เมื่อสัมผัสกับออกซิเจนได้ คง รสชาติและกลิ่นหอมของไวน์มีการเปลี่ยนแปลงรายละเอียด เมื่อเราผึ่งลม-- แต่ไม่ มีออกซิเจนมากเกินไป ร่างกายของเราไม่ทำงานถ้าเราไม่หายใจ"ข้อมูลสำคัญด้านวัสดุใหม่นี้ได้ว่า มันไม่ตอบสนองสะท้อนกับออกซิเจน - ถึงแม้ว่ามันดูดซับออกซิเจนในกระบวนการ chemisorptive ใช้เรียกว่า วัสดุมีทั้งเซนเซอร์ และเก็บออกซิเจน - เราสามารถใช้การผูก การจัดเก็บ และการขนส่งออกซิเจน - เช่นฮีโมโกลบินเทียมแบบทึบ กล่าวว่า คริ McKenzieฝากข้อมูลเต็ม (10 ลิตร) ของวัสดุคือพอที่จะดูดค่าออกซิเจนทั้งหมดในห้อง"ก็น่าสนใจว่า วัสดุสามารถดูดซับ และปล่อยออกซิเจนหลายครั้งโดยไม่สูญเสียความสามารถในการ เป็น เช่นจุ่มฟองน้ำในน้ำ squeezing น้ำจากนั้นทำซ้ำกระบวนการเล่า คริ McKenzie อธิบายเมื่อมีการดูดซึมออกซิเจนคุณสามารถให้มันเก็บไว้ในวัสดุจนกว่าคุณจะปล่อยมัน สามารถปล่อยออกซิเจนความร้อนวัสดุเบา ๆ หรือแล้วก็กดชัตเตอร์ให้ความดันออกซิเจนต่ำความร้อนและความดันออกซิเจนเก็บไว้ออก"เราเห็นของออกซิเจนเมื่อเราคับวัสดุ และเรายังได้เห็นว่าเมื่อเราใช้เครื่องดูดฝุ่น เรามีตอนนี้สงสัยว่า ถ้า ยังสามารถใช้เป็นทริกเกอร์สำหรับวัสดุแสงจะปล่อยออกซิเจน - นี้มีแนวโน้มการเติบโตในการสังเคราะห์ด้วยแสงประดิษฐ์ กล่าวว่า คริ McKenzieส่วนประกอบสำคัญของวัสดุใหม่เป็นโคบอลต์องค์ประกอบ ซึ่งถูกผูกไว้ในโมเลกุลอินทรีย์ออกแบบมาเป็นพิเศษ"โคบอลต์ให้วัสดุใหม่แม่นยำอิเล็กทรอนิกส์ระดับโมเลกุล และโครงสร้างที่ช่วยให้การดูดซับออกซิเจนจากสภาพแวดล้อม กลไกนี้เป็นที่รู้จักกันดีจากสิ่งมีชีวิตหายใจบนโลก: มนุษย์และอื่น ๆ หลายชนิดใช้เหล็ก ในขณะที่สัตว์อื่น ๆ เช่นปูแมงมุม ใช้ทองแดง โลหะเงินเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการดูดซึมของออกซิเจน จริงจึงไม่น่าแปลกใจทั้งหมดเพื่อดูลักษณะพิเศษนี้ในวัสดุของเราใหม่ อธิบาย McKenzie คริขึ้นอยู่กับเนื้อหาบรรยากาศออกซิเจน อุณหภูมิ ความดัน ฯลฯ ใช้วินาที นาที ชั่วโมง หรือวันให้สารดูดซับออกซิเจนจากสภาพแวดล้อม รุ่นต่าง ๆ ของสารสามารถผูกออกซิเจนที่ความเร็วแตกต่างกัน มีความซับซ้อน เป็นไปได้ในการผลิตอุปกรณ์ที่ปล่อย หรือดูดซับออกซิเจนภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่าง - ตัวอย่าง รูปแบบที่ประกอบด้วยชั้นของวัสดุเหล่านี้ในลำดับที่ถูกต้องอย่างอาจใส่คนกับออกซิเจนจากอากาศโดยใช้ปั๊มหรืออุปกรณ์แรงดันสูง"เมื่อวัสดุมีการอิ่มตัว ด้วยออกซิเจน สามารถเปรียบเทียบกับถังออกซิเจนประกอบด้วยออกซิเจนบริสุทธิ์ภายใต้ความดัน - ความแตกต่างคือ วัสดุนี้สามารถเก็บสามเวลาเท่าออกซิเจน กล่าวว่า คริ McKenzie"นี้อาจจะมีผู้ป่วยปอดที่วันนี้ต้องมีถังออกซิเจนหนักกับพวกเขา แต่วันหนึ่งนักดำน้ำอาจสามารถปล่อยถังออกซิเจนที่บ้าน และรับออกซิเจนจากวัสดุนี้แต่ เป็นเรื่อง "กรอง" และมุ่งเน้นออกซิเจนจากอากาศโดยรอบหรือน้ำ ธัญพืชที่ไม่ประกอบด้วยออกซิเจนเพียงพอสำหรับหนึ่งลมหายใจ และเป็นวัสดุสามารถดูดซับออกซิเจนจากน้ำรอบนักดำน้ำ และจัดหานักดำน้ำกับ นักดำน้ำจะไม่ต้องนำธัญพืชเหล่านี้น้อยกว่า"วัสดุได้รับการออกแบบ และสังเคราะห์ที่มหาวิทยาลัยของประเทศเดนมาร์ก บางวัดดูดซับก๊าซทำ ด้วยอุปกรณ์พิเศษ โดยเพื่อนร่วมงานที่มหาวิทยาลัยซิดนีย์ ออสเตรเลีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราทำดีกับออกซิเจนร้อยละ 21 อยู่ในอากาศรอบตัวเรา แต่บางครั้งเราต้องการออกซิเจนในความเข้มข้นที่สูงขึ้น ตัวอย่างเช่นผู้ป่วยปอดต้องดำเนินถังออกซิเจนหนักโดยใช้รถยนต์เซลล์เชื้อเพลิงต้องมีการควบคุมปริมาณออกซิเจน บางทีวันหนึ่งในอนาคตแม้แสงแดดที่ขับเคลื่อนด้วย "ย้อนกลับ" เซลล์เชื้อเพลิงจะทำ ด้วยสิ่งเหล่านี้เราจะต้องแยกออกซิเจนจากไฮโดรเจนเพื่อ recombine พวกเขาเพื่อที่จะได้รับพลังงาน.
ตอนนี้ศาสตราจารย์คริสตินแมคเคนซี่ (กลางในภาพ) และโจนาส postdoc Sundberg ภาควิชาฟิสิกส์เคมีและเภสัชศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเซาเทิร์นเดนมาร์กได้สังเคราะห์ วัสดุที่ดูดซับออกซิเจนในปริมาณมากและเก็บไว้.
"ในห้องปฏิบัติการที่เราเห็นว่าวัสดุนี้เอาขึ้นออกซิเจนจากอากาศรอบตัวเรา" คริสตินแม็คเคนซี. กล่าวว่า
วัสดุใหม่เป็นผลึกและการใช้ X-ray diffraction นักวิจัย มีการศึกษาการจัดเรียงอะตอมภายในวัสดุที่เมื่อมันก็เต็มไปด้วยออกซิเจนและเมื่อมันถูกอบออกซิเจน.
ออกซิเจนมาและไปในหลายสถานที่
จริงที่ว่าสารสามารถทำปฏิกิริยากับออกซิเจนไม่น่าแปลกใจ จำนวนมากของสารที่ทำเช่นนี้ - และผลที่ไม่พึงปรารถนาเสมออาหารสามารถไปหืนเมื่อสัมผัสกับออกซิเจน ในทางตรงกันข้ามรสชาติของไวน์ที่มีกลิ่นหอมและมีการเปลี่ยนแปลงอย่างละเอียดเมื่อเราผึ่งลมมัน - แต่ไม่ได้กับออกซิเจนมากเกินไป! ร่างกายของเราไม่สามารถทำงานได้ถ้าเราไม่หายใจ.
"สิ่งสำคัญของวัสดุใหม่นี้ก็คือว่ามันไม่ทำปฏิกิริยากับออกซิเจนถาวร -. แม้ว่ามันจะดูดซับออกซิเจนในกระบวนการ chemisorptive เลือกที่เรียกว่าวัสดุที่เป็นทั้งเซ็นเซอร์, และภาชนะบรรจุออกซิเจน - เราสามารถใช้ในการผูกจัดเก็บและการขนส่งออกซิเจน - เช่นฮีโมโกลเทียมของแข็ง "คริสตินแม็คเคนซีกล่าวว่า.
ถังเล่ม (10 ลิตร) ของวัสดุที่จะเพียงพอที่จะดูดออกซิเจนใน ห้องพัก.
"นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสนใจว่าวัสดุที่สามารถดูดซับและปล่อยออกซิเจนหลายครั้งโดยไม่สูญเสียความสามารถในการ. มันก็เหมือนฟองน้ำจุ่มในน้ำบีบน้ำออกจากมันและทำซ้ำขั้นตอนซ้ำแล้วซ้ำอีก" คริสตินแมคเคนซี่ อธิบาย.
เมื่อออกซิเจนที่ได้รับการดูดซึมที่คุณสามารถให้มันเก็บไว้ในวัสดุจนกว่าคุณจะต้องการที่จะปล่อยมัน ออกซิเจนจะถูกปล่อยออกโดยละม่อมร้อนวัสดุหรือหนอนบ่อนไส้มันแรงกดดันออกซิเจนต่ำ.
ความร้อนและเผยแพร่ความดันออกซิเจนที่เก็บไว้
"เราเห็นความเป็นอิสระของออกซิเจนเมื่อเราร้อนขึ้นวัสดุและเรายังได้เห็นมันเมื่อเราใช้สูญญากาศ. เรา ตอนนี้กำลังสงสัยว่าถ้าแสงนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เป็นทริกเกอร์สำหรับวัสดุที่จะปล่อยออกซิเจน -. นี้มีแนวโน้มในด้านการเจริญเติบโตของการสังเคราะห์เทียม "คริสตินแม็คเคนซีกล่าวว่า
องค์ประกอบสำคัญของวัสดุใหม่เป็นองค์ประกอบโคบอลต์ซึ่งเป็น . ผูกพันในโมเลกุลอินทรีย์ออกแบบมาเป็นพิเศษ
"โคบอลต์ให้วัสดุใหม่ได้อย่างแม่นยำโครงสร้างโมเลกุลและอิเล็กทรอนิกส์ที่ช่วยในการดูดซับออกซิเจนจากสภาพแวดล้อมของกลไกนี้เป็นที่รู้จักกันดีจากทุกสิ่งมีชีวิตที่มีลมหายใจอยู่บนโลก. มนุษย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ อีกมากมายใช้เหล็ก ในขณะที่สัตว์อื่น ๆ เช่นปูและแมงมุมใช้ทองแดง. จำนวนเงินขนาดเล็กของโลหะมีความจำเป็นสำหรับการดูดซึมของออกซิเจนดังนั้นจริง ๆ แล้วมันไม่ได้เป็นที่น่าแปลกใจอย่างสิ้นเชิงที่จะเห็นผลกระทบนี้ในวัสดุใหม่ของเรา "อธิบายคริสตินแม็คเคนซี.
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับออกซิเจนในชั้นบรรยากาศ เนื้อหาอุณหภูมิความดันและอื่น ๆ ก็จะใช้เวลาวินาทีนาทีชั่วโมงหรือวันสำหรับสารที่ดูดซับออกซิเจนจากสภาพแวดล้อม รุ่นที่แตกต่างกันของสารที่สามารถผูกออกซิเจนที่ความเร็วที่แตกต่างกัน ด้วยความซับซ้อนนี้มันจะเป็นไปได้ในการผลิตอุปกรณ์ที่ปล่อยและ / หรือดูดซับออกซิเจนภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่างกัน - ตัวอย่างเช่นหน้ากากที่มีชั้นของวัสดุเหล่านี้ในลำดับที่ถูกต้องอาจแข็งขันจัดหาคนที่มีออกซิเจนได้โดยตรงจากอากาศโดยความช่วยเหลือของปั๊ม . หรืออุปกรณ์ที่มีความดันสูง
"เมื่อวัสดุที่จะอิ่มตัวกับออกซิเจนก็สามารถนำมาเปรียบเทียบกับถังออกซิเจนที่มีออกซิเจนบริสุทธิ์ภายใต้ความกดดัน - ความแตกต่างก็คือว่าวัสดุนี้สามารถเก็บสามครั้งออกซิเจนมาก" คริสตินแม็คเคนซีกล่าวว่า.
"นี่ อาจจะมีคุณค่าสำหรับผู้ป่วยปอดที่วันนี้จะต้องดำเนินถังออกซิเจนหนักกับพวกเขา. แต่ก็ยังมีนักดำน้ำวันหนึ่งอาจจะสามารถที่จะออกจากถังออกซิเจนที่บ้านและแทนที่จะได้รับออกซิเจนจากวัสดุนี้มัน "ฟิลเตอร์" และมุ่งออกซิเจนจากอากาศรอบหรือ น้ำ. ไม่กี่ธัญพืชมีออกซิเจนเพียงพอสำหรับหนึ่งลมหายใจและเป็นวัสดุที่สามารถดูดซับออกซิเจนจากน้ำที่อยู่รอบ ๆ นักดำน้ำและนักดำน้ำจัดหากับมันนักประดาน้ำจะไม่จำเป็นต้องนำมามากกว่าธัญพืชสามเหล่านี้. "
วัสดุที่ได้รับ การออกแบบและสังเคราะห์ที่มหาวิทยาลัยเซาเทิร์นเดนมาร์ก บางส่วนของการวัดการดูดซับก๊าซได้รับการทำด้วยอุปกรณ์พิเศษจากเพื่อนร่วมงานที่มหาวิทยาลัยซิดนีย์ออสเตรเลีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราทำดีกับ 21 เปอร์เซ็นต์ออกซิเจนในอากาศรอบตัวเรา แต่บางครั้งเราต้องการออกซิเจนในความเข้มข้นที่สูง ตัวอย่างเช่นผู้ป่วยที่ปอดต้องแบกถังออกซิเจนหนัก รถยนต์ที่ใช้เซลล์เชื้อเพลิงต้องการควบคุมออกซิเจน . บางทีวันหนึ่งในอนาคตแม้แสงอาทิตย์ขับเคลื่อน " กลับ " เซลล์เชื้อเพลิงจะถูกทำกับเหล่านี้เราจะต้องแยกออกซิเจนจากไฮโดรเจนเพื่อให้แขกเหล่านั้นเพื่อที่จะได้รับพลังงาน .
ตอนนี้ศาสตราจารย์ Christine McKenzie ( กลางภาพ ) และ postdoc โจนัส sundberg ภาควิชาฟิสิกส์ เคมีและเภสัชศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยทางใต้ของประเทศเดนมาร์กได้สังเคราะห์เป็นวัสดุที่ดูดซับออกซิเจนในปริมาณมากและร้านค้า .
" ในแล็บเราได้เห็นแล้วว่า วัสดุนี้เอาออกซิเจนจากอากาศรอบตัวเรา ว่า " คริสติน แม็คเคนซี่
วัสดุใหม่คือ ผลึก และการใช้การเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์นักวิจัยได้ศึกษาการจัดเรียงตัวของอะตอมในวัสดุเมื่อมันถูกเติมออกซิเจน และเมื่อมันพร่องออกซิเจน
ออกซิเจนมาและไป ในหลาย ๆ
ความจริงที่ว่าสารสามารถทำปฏิกิริยากับออกซิเจนจะไม่แปลกจำนวนมากของสารที่ทำเรื่องนี้ . . . . . และผลที่ได้คือมักจะไม่พึงประสงค์ : อาหารจะบูดเมื่อสัมผัสกับออกซิเจน บนมืออื่น ๆรสชาติของไวน์ และกลิ่นที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเราฆ่ามัน . . . แต่ไม่ใช่กับออกซิเจนมากเกินไป ! ร่างกายของเราไม่สามารถทำงานได้ถ้าเราไม่หายใจ
" ลักษณะสำคัญของวัสดุใหม่นี้ก็คือว่ามันไม่ได้ทำเสียหายกับออกซิเจน -- แม้ว่ามันดูดซับออกซิเจนในกระบวนการที่เรียกว่าการเลือก chemisorptive . วัสดุที่เป็นทั้งเซ็นเซอร์และภาชนะสำหรับออกซิเจน . . . เราสามารถใช้ผูก จัดเก็บ และขนส่งออกซิเจน . . . เหมือนแข็งเทียม ฮีโมโกลบิน กล่าวว่าคริสติน
แม็คเคนซี่ถังเต็ม ( 10 ลิตร ) ของวัสดุเพียงพอที่จะดูดเอาออกซิเจนในห้อง .
" ก็ยังน่าสนใจว่าวัสดุที่สามารถดูดซับและปล่อยออกซิเจนหลายครั้งโดยไม่สูญเสียความสามารถในการ มันเป็นเหมือนฟองน้ำ จุ่มในน้ำ บีบน้ำจากมันและทำซ้ำขั้นตอนกว่าและมากกว่าอีกครั้ง " คริสติน
McKenzie อธิบายเมื่อออกซิเจนถูกดูดซึม คุณสามารถเก็บมันไว้ในวัสดุที่จนกว่าคุณจะปล่อย ออกซิเจนสามารถออก โดยค่อยๆร้อนวัสดุ หรือ subjecting ไปยังความดันออกซิเจนต่ำ .
ความร้อนและความดันออกเก็บออกซิเจน
" เราเห็นการเปิดตัวของออกซิเจนเมื่อเราร้อนขึ้นวัสดุ และเรายังได้เห็น เมื่อเราใช้สูญญากาศตอนนี้เรากำลังสงสัยว่าถ้าแสงยังสามารถใช้เป็นตัวกระตุ้นสำหรับวัสดุที่ปล่อยออกซิเจน -- นี้มีเป้าหมายในการเติบโตด้านการสังเคราะห์แสงเทียม , " กล่าวว่าคริสติน McKenzie .
ส่วนประกอบสำคัญของวัสดุใหม่ที่เป็นธาตุโคบอลต์ ที่ถูกผูกไว้ในออกแบบมาเป็นพิเศษ
อินทรีย์โมเลกุล" โคบอลต์ให้วัสดุใหม่ที่แน่นอนและโครงสร้างโมเลกุลอิเล็กทรอนิกส์ที่ช่วยให้มันดูดซับออกซิเจนจากสภาพแวดล้อม กลไกนี้เป็นที่รู้จักกันดีจากการหายใจสิ่งมีชีวิตบนโลก : มนุษย์และชนิดอื่น ๆ ใช้เหล็ก ในขณะที่สัตว์อื่น ๆเช่น ปู และ แมงมุม ใช้ทองแดง จำนวนเงินขนาดเล็กของโลหะที่จำเป็นสำหรับการดูดซึมของออกซิเจนจริงๆ แล้ว มันไม่ได้เป็นทั้งหมดที่น่าแปลกใจที่จะเห็นผลกระทบนี้ในวัสดุใหม่ของเรา , " อธิบายคริสติน McKenzie .
ขึ้นอยู่กับบรรยากาศ ออกซิเจน อุณหภูมิ ความดัน ฯลฯ มันใช้เวลาเป็นวินาที นาที ชั่วโมง หรือวัน สารดูดออกซิเจน จากสภาพแวดล้อม รุ่นที่แตกต่างกันของสารที่สามารถจับออกซิเจนที่ความเร็วที่แตกต่างกันกับความซับซ้อนนี้จะกลายเป็นไปได้ที่จะผลิตอุปกรณ์ที่ปล่อยและ / หรือดูดซับออกซิเจนภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่างกัน -- ตัวอย่างเช่นรูปแบบที่ประกอบด้วยชั้นของวัสดุเหล่านี้ในลำดับที่ถูกต้องอาจงานจัดหาบุคคลกับออกซิเจนจากอากาศโดยตรงโดยไม่ต้องช่วยเหลือของปั๊มหรืออุปกรณ์ความดันสูง .
" เมื่อวัสดุถูกอิ่มตัวกับออกซิเจนมันสามารถเปรียบเทียบกับถังออกซิเจนที่มีออกซิเจนบริสุทธิ์ภายใต้ความกดดัน -- ความแตกต่างคือ ว่า วัสดุนี้สามารถถือได้ถึงสามเท่า ออกซิเจน , กล่าวว่า " คริสติน McKenzie .
" นี้อาจจะมีคุณค่าสำหรับปอดผู้ป่วยที่วันนี้ต้องแบกถังออกซิเจนหนักกับพวกเขาแต่ยังที่ต่างๆในวันหนึ่งอาจจะสามารถออกจากถังออกซิเจนที่บ้าน และแทนที่จะได้รับออกซิเจนจากวัสดุนี้เป็น " ตัวกรอง " และสารสกัดออกซิเจนจากอากาศรอบๆ หรือ น้ำ ไม่กี่เม็ดประกอบด้วยออกซิเจนเพียงพอสำหรับหนึ่งลมหายใจ และเป็นวัสดุที่สามารถดูดซับออกซิเจนจากน้ำรอบ นักดำน้ำ และจัดหานักประดาน้ำด้วย นักดำน้ำจะต้องนำมากกว่าธัญพืชเหล่านี้ไม่กี่ "
.วัสดุที่ได้รับการออกแบบและสังเคราะห์ที่มหาวิทยาลัยทางใต้ของประเทศเดนมาร์ก บางส่วนของการใช้แก๊สวัดได้ด้วยเครื่องมือพิเศษโดยเพื่อนร่วมงานที่มหาวิทยาลัยซิดนีย์ ออสเตรเลีย