Although we can assume that especia

Although we can assume that especially
transformational leadership behaviors are primarily communicative, communication
processes have not been explicitly considered according to these approaches.
The same holds true for LMX theory, which focuses on the specific relationship
or dyad between a leader and an individual follower. Although research provided
empirical support for the relationship between LMX quality and communicative
interactions (e.g., Bakar, Dilbeck, & McCroskey, 2010; Fix & Sias, 2006;
Kramer, 1995), this has not been explicated in the original theory. Thus, it does
not come as a surprise that the corresponding measures—in LMX theory (e.g.,
the LMX-MDM, Liden & Maslyn, 1998) as well as in other common leadership
theories—lack appropriate items.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึงแม้ว่าเราสามารถสมมติที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งพฤติกรรมภาวะผู้นำเป็นหลักสื่อสาร การสื่อสารกระบวนได้ไม่ชัดเจนถือตามแนวทางเหล่านี้เดียวกันถือจริงสำหรับทฤษฎี LMX ซึ่งมุ่งเน้นความสัมพันธ์เฉพาะหรือ dyad ระหว่างผู้นำและมีผู้ติดตามแต่ละ แม้ว่างานวิจัยให้สนับสนุนรวมสำหรับความสัมพันธ์ ระหว่างคุณภาพ LMX และสื่อสารโต้ตอบ (เช่น แห่ง Dilbeck, & McCroskey, 2010 แก้ไขและ Sias, 2006Kramer, 1995) นี้ได้ไม่ถูก explicated ทฤษฎีดั้งเดิม จึง มันไม่ไม่มาเป็นประหลาดใจที่ให้สอดคล้องกับมาตรการ — ทฤษฎี LMX (เช่นลักชัวรี รูม LMX, Liden & Maslyn, 1998) เช่นกันกับในภาวะผู้นำอื่น ๆ ทั่วไปทฤษฎี — ขาดสินค้าที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถึงแม้ว่าเราจะสามารถสรุปได้ว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งพฤติกรรมภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงการสื่อสารเป็นหลักในการสื่อสารกระบวนการยังไม่ได้รับการพิจารณาอย่างชัดเจนตามวิธีการเหล่านี้. เดียวกันถือเป็นจริงสำหรับทฤษฎี LMX ซึ่งมุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ที่เฉพาะเจาะจงหรือdyad ระหว่างผู้นำและผู้ตามแต่ละ แม้ว่าการวิจัยให้การสนับสนุนเชิงประจักษ์สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพ LMX และการสื่อสารปฏิสัมพันธ์(เช่น Bakar, Dilbeck และ McCroskey 2010; แก้ไข & Sias 2006; เครเมอ 1995) นี้ไม่ได้รับเร้นลับในทฤษฎีเดิม ดังนั้นจึงไม่ได้มาเป็นแปลกใจว่ามาตรการที่สอดคล้องกันในทฤษฎี LMX (เช่น LMX-MDM, Liden และ Maslyn, 1998) เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ในการเป็นผู้นำร่วมกันทฤษฎี-ขาดรายการที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่าเราสามารถสรุปได้ว่า ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเป็นหลัก โดยเฉพาะ

เพื่อการสื่อสาร กระบวนการสื่อสารได้ชัดเจน พิจารณาจากวิธีการเหล่านี้
เดียวกันถือเป็นจริงสำหรับทฤษฎี LMX ซึ่งเน้นเฉพาะความสัมพันธ์
หรือคู่ระหว่างผู้นำและผู้ตามเป็นรายบุคคล แม้ว่าการวิจัยให้
เชิงประจักษ์สนับสนุนสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพ LMX และการโต้ตอบการสื่อสาร
( เช่น Bakar dilbeck & mccroskey , 2010 ; แก้ไข&จอส , 2006 ;
เครเมอร์ , 1995 ) นี้ได้ถูก explicated ในทฤษฎีเดิม ดังนั้นมัน
ไม่ได้มาเป็นแปลกใจว่ามาตรการที่สอดคล้องกันในทฤษฎี LMX ( e.g . ,
lmx-mdm Liden , & maslyn , 1998 ) รวมทั้งในการเป็นผู้นำอื่น ๆ ทั่วไป
ทฤษฎีการขาดรายการที่เหมาะสม