This distribution behavior was not

This distribution behavior was not expected. One major difference between compound III and compounds I and II is that the labeled moiety was at the periphery of the PEO chains in III, as opposed to the well protected core in compounds I and II. This could possibly account for the liver uptake since it was previously observed that iodophenol containing PEGs would expose the methoxy iodophenol to the putative liver receptors whereas the iodophenol would be sterically hindered in compounds I and II (37). Another possibility is that the iodine-containing moiety was hydrolyzed from the polymer and incorporated into the liver rather than the model compound itself. Given the rapidity of uptake in the liver, this is unlikely. Moreover, iodinated polymer recovered from serum eluted in the high molecular weight fraction on a G-50 spin column. Thus, we attributed the biodistribution profile of compound III to the exposed iodinated phenol. Despite the uptake of III into the liver, we decided to prepare a polymer−doxorubicin conjugate with compound III for further biodistribution studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานนี้แจกจ่ายถูกคาดไว้ หนึ่งความแตกต่างสำคัญระหว่าง III และสารประกอบสารประกอบ I และ II เป็น moiety ติดป้ายว่ามัวของ PEO เชนใน III ตรงข้ามกับหลักการป้องกันที่ดีในสารประกอบ I และ II นี้อาจจะไม่บัญชีสำหรับดูดซึมตับเนื่องจากก่อนหน้านี้พบว่า iodophenol ที่ประกอบด้วยหมุดจะแสดง iodophenol สกัดการตับรับ putative ในขณะ iodophenol จะเป็น sterically ขัดขวางในสารประกอบ I และ II (37) เป็นไปได้ว่า moiety ประกอบด้วยไอโอดีนไลซ์จากลิเมอร์ และรวมอยู่ในตับมากกว่าสารประกอบของรุ่นตัวเอง รับ rapidity ของดูดซึมในตับ นี้ไม่น่า นอกจากนี้ พอลิเมอร์ iodinated หายจากเซรั่ม eluted เศษส่วนน้ำหนักโมเลกุลสูงคอลัมน์หมุน G-50 ดังนั้น เราประกอบค่า biodistribution ของสาร III กับฟีนอ iodinated สัมผัส แม้ มีการดูดซึมของ III ในตับ เราตัดสินใจเตรียมการ conjugate polymer−doxorubicin กับสาร III สำหรับศึกษาต่อไป biodistribution

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมการกระจายนี้ไม่ได้คาดหวัง หนึ่งความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสารประกอบ III และสารประกอบ I และ II เป็นที่ครึ่งหนึ่งที่มีข้อความที่รอบนอกของโซ่ PEO ในสามเมื่อเทียบกับแกนการป้องกันอย่างดีในสาร I และ II นี้อาจจะบัญชีสำหรับการดูดซึมตับตั้งแต่มันถูกตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้ iodophenol ที่มีหมุดจะเปิดเผย iodophenol methoxy ไปยังผู้รับตับสมมุติขณะ iodophenol จะถูกขัดขวาง sterically ในสารประกอบ I และ II (37) ความเป็นไปได้ก็คือว่าครึ่งหนึ่งที่มีไอโอดีนถูกไฮโดรไลซ์จากพอลิเมอและรวมอยู่ในตับมากกว่าสารประกอบรูปแบบของตัวเอง ได้รับความรวดเร็วของการดูดซึมในตับนี้เป็นไปได้ยาก นอกจากนี้ไอโอดีนลิเมอร์หายไปจากซีรั่มชะในส่วนน้ำหนักโมเลกุลสูงในคอลัมน์ปั่น G-50 ดังนั้นเราจึงนำมาประกอบรายละเอียด biodistribution ของสารประกอบ III เพื่อฟีนอลไอโอดีนสัมผัส แม้จะมีการดูดซึมของ III เข้าไปในตับเราตัดสินใจที่จะเตรียมความพร้อมผันพอลิเมอ doxorubicin กับสารประกอบที่สามสำหรับการศึกษา biodistribution เพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้การกระจายพฤติกรรมที่ไม่ได้คาดไว้ หนึ่งความแตกต่างหลักระหว่างสารประกอบ III และสารประกอบ I และ II ที่ติดป้ายว่ามีค่าอยู่ที่รอบนอกของคนที่ตกอยู่ในกลุ่มที่ 3 เป็นนอกคอกป้องกันดีหลักในสารประกอบ I และ II นี้อาจบัญชีสำหรับตับใช้ตั้งแต่มันเคยสังเกตว่า iodophenol ที่มีเข็มจะแสดงเมท็อกซี่ iodophenol ไปยังตับและการแสดงออกตัวรับ iodophenol จะ sterically ขัดขวางในสารประกอบ I และ II ( 37 ) ความเป็นไปได้ก็คือว่าไอโอดีนที่มีแน่นอนคือไฮโดรไลซ์จากโพลิเมอร์และรวมอยู่ในตับมากกว่าสารต้นแบบตัวเอง ให้ความเร็วของการดูดซึมในตับ ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้ นอกจากนี้ไอโอดีนพอลิเมอร์หายจากตัวอย่างซีรั่มในส่วนน้ำหนักโมเลกุลสูงบน G-50 ปั่นคอลัมน์ ดังนั้น เราเกิดจาก biodistribution โปรไฟล์ของสารประกอบ 3 การเปิดเผยไอโอดีนฟีนอล แม้จะมีการ III ในตับ , เราตัดสินใจที่จะเตรียมพอลิเมอร์ผสมที่ 3 − doxorubicin ) กับการศึกษา biodistribution เพิ่มเติม