After the first talking picture, Th

After the first talking picture, The Jazz Singer, proves to be a smash hit, R.F. decides he has no choice but to convert the new Lockwood and Lamont film, The Dueling Cavalier, into a talkie. The production is beset with difficulties (most, if not all, taken from real life), by far the worst being Lina's comically grating voice. A test screening is a disaster. In one scene, for instance, Don repeats "I love you" to Lina over and over, to the audience's derisive laughter (a reference to a scene by John Gilbert in his first talkie[2]).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากพูดคุยภาพแรก นักร้องแจ๊สที่ พิสูจน์จะ ต่อยตี เอฟตัดสินใจที่เขามีแต่ไม่มีทางเลือกการแปลงใหม่โรงแรมแอมเบอคอร์ตและ Lamont ฟิล์ม เดอะ Dueling คาวาเลียร์ talkie เป็น การผลิตถูกรุมเร้า ด้วยความยากลำบาก (มากที่สุด ถ้าไม่ทั้งหมด นำมาจากชีวิตจริง), โดยไกลว่าเลวร้ายที่สุดอยู่ที่ Lina ของลูกกรง comically เสียง ทดสอบคัดกรองไม่เรื่อง ในฉากหนึ่ง เช่น ดอนซ้ำ "ฉันรักคุณ" จะ Lina และ กับเสียงหัวเราะโห่ฮาป่าของผู้ชม (การอ้างอิงไปฉากโดยจอห์นกิลเบิร์ต talkie[2]) แรกของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากภาพการพูดคุยครั้งแรกที่นักร้องแจ๊สพิสูจน์ให้ต่อยตี, RF ตัดสินใจว่าเขาไม่มีทางเลือกนอกจากการแปลงใหม่และล็อควู้ดมอนต์ฟิล์ม Dueling นักรบเข้ารับวิทยุ การผลิตจะรุมเร้าด้วยความยากลำบาก (ส่วนใหญ่ถ้าไม่ได้ทั้งหมดนำมาจากชีวิตจริง) โดยไกลที่เลวร้ายที่สุดเป็นเสียงตะแกรงตลกของ Lina คัดกรองการทดสอบเป็นภัย ในฉากหนึ่งเช่นดอนซ้ำ "ผมรักคุณ" เพื่อ Lina กว่าและมากกว่าเสียงหัวเราะเย้ยหยันของผู้ชม (อ้างอิงถึงที่เกิดเหตุโดยจอห์นกิลเบิร์ในวิทยุครั้งแรกของเขา [2])

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากพูดแรกภาพแจ๊สนักร้อง ให้ต่อยตี r.f. ตัดสินใจเขาไม่มีทางเลือก แต่ที่จะเปลี่ยนล็อควู้ดใหม่และ Lamont ภาพยนตร์ , dueling ยุ่ยเป็นส่งสัญญาณ การผลิต จึงมีปัญหาค่อนข้างมาก ( ส่วนใหญ่ ถ้าไม่ทั้งหมด ถ่ายจากชีวิตจริง ) โดยไกลที่สุดถูกลีน่าก็ติดตลกเสียงแหบเสียง การทดสอบการคัดกรองเป็นหายนะ ในฉากหนึ่ง เช่น ไม่พูด " ฉันรักเธอ " ลีน่า ซ้ำแล้วซ้ำอีก ให้ผู้ชมหัวเราะ การหัวเราะเยาะ ( อ้างอิงฉากโดยจอห์น กิลเบิร์ต แรกของเขาส่งสัญญาณ [ 2 ] )