Even after I woke up, the rain was still coming down hard.Since that w การแปล - Even after I woke up, the rain was still coming down hard.Since that w ไทย วิธีการพูด

Even after I woke up, the rain was

Even after I woke up, the rain was still coming down hard.

Since that was the case, we had no real choice but to spend the day in the cave.


Fortunately for us, the cave was quite wide and spacious. After I spent some time expanding it to suit our needs, there weren't any problems at all.

Since I also had enough food in my item box to feed the entire settlement for a week, food was not going to be an issue.


The rain stopped around mid afternoon, but shortly thereafter, it began to snow.

The wind was quite strong, and because of the previous rain, the roads were in poor condition so proceeding would be a bad idea.


That said, it would be better for the sisters to take another day to recover and spend time with their children.

Tomorrow, the weather should be better.


Having made that decision, Blacksmith-san and I decided to kill our spare time in a variety of activities...


Dhammi-chan started reading some of her novels to the Princess.

Redhead started to train with Fire Lord-kun and the Boy Knight. Every now and then, the Princess takes a break from her reading sessions to participate as well.

Blacksmith-san took out her blacksmith's tools and started to work with some spirit stones. She passed off a wink over to me, which I thought was very cute.

Alchemist-san took out her own tool set and began to develop some new drugs for use.

The Sisters are with Ouro and Argento, still fast asleep, which I wouldn't blame them for either.


As for myself, I headed out of the cave, alone...


I left the two male Lords in charge of watching the cave entrance with the female one to help Dhammi-chan tend to the Sisters if they need anything.


I had decided to hunt, because I really had nothing better to do.

The location I decided to hunt monsters in was the

Since this also doubled-up as scouting the area before we progressed, there wasn't any problem with doing so.

I was progressing in the snow storm without much difficulty.


I wore a rain poncho and trousers made from the Cuckoo's skin purchased from the Fortress City that had a very high water resistance. I combined it with [Cold Attack Resistance], [Water and Ice Resistance] and [Storm Resistance].

The weather barely affected me at all. Combined with me being an Ogre, I'd assume it wouldn't be much of an issue anyway.


Normally, finding prey would be difficult in this sort of environment. However, using [Perceive] I can detect signs and tracks to track them down. I decided to track the animals that hid from me first.


The first set of tracks I found were from the bear that I had destroyed earlier in the cave where everyone is staying at.

The bear wasn't in much shape for eating, though that species wouldn't have any abilities I haven't gained already.


After that, there was a pair of tracks leading to a cave nearby.

In the cave was a pair of bears, one male and one female, the female was obviously pregnant.

The male was bearing its tusks in my direction in an attempt to defend its mate and child. Usually I'd have just killed all of them and eaten them, but since I just became a father myself, I hesitated to kill the pregnant female. The female wouldn't run away if I killed the male either.


Because I really wasn't in the mood, I pretended not to see the cave. Since I can easily track these bears, it wouldn't be hard to find several more. Though I have to admit, I did try to incite the male bear to attack me. It wouldn't be my fault if the male decided to abandon its mate to try and take me. However, when it began to attack me I unconsciously used [Intimidation of the Strong].

The male stopped and retreated to the cave.


Sigh, I suppose you really do have to cherish the life you are given.

After searching in the snow for a while, I found another bear - only a male this time.

There would be no mercy.

I decided I wouldn't use my abilities and readied my Halberd.

Although it is inferior to the Lord of the Forest, its four arms were quite bothersome and powerful, making it a fitting opponent.

In the end, I cut the arms off one by one, then cut its head off and ate it whole.


Ability unlocked [Bristle Guard]


I wandered further in to the mountains, looking for my next prey.


The next thing I encountered was something like a deer, a monster about five meters in stature.

It was pure white with muscles quite developed like that of a leopard. While it looks like a deer, it is obviously a carnivore. It stands tall and gives off the aura of a champion.



As for the rest of its characteristics, it was enormous, similar to that of a giant. It was covered in white hair that gave off a faint glow from the snow and the slight rays of sunlight beating down on it.

It was as if the heavens itself were stating that this beast was divine.

It was as if it was a painting of a majestic spirit.


Without even having to see the front of the beast, I can easily tell this is the boss of the . It's the giant of the giant race [Fomori], the living embodiment of the earth. It has been told to me that the Fomorians are an existence that is stronger than any normal boss monster of a forest or mountain range, and this one stands at the pinnacle of all of them.


Discovering this great beast, I know that I must fight it no matter the cost. Now, I begin to pick from my near three hundred abilities.


My senses and body are greatly enhanced, I clad myself in my Red Stag Exoskeleton. I wield my halberd and the Shuyari. With these prepared, I turned to face this great beast.


This beast may be killed instantly, but in the case it isn't, I'll need to use everything I have just to survive. This is an opponent that I have almost no chance of winning against. Its sheer presence is of that level.

I put my chances of winning at 30 percent. In other words, I put my chances of being killed at 70 percent.

My chances of winning against the Lord of the Forest when I was a hobgoblin were more than twice the chances now. I'm overflowing with cold sweat, the premonition of death sweeping over my entire body. But this is something that I must do.


The white beast noticed me in the corner of its eye. Shaking it's head side to side, both of its antlers fell to the ground with a thud. The action puzzled me, and in that one moment, my focus had broken, a major mistake.

Then, before I could even realize my mistake, the Great beast suddenly pummeled the ground, causing the ground to ripple, and I myself fell to the ground. In an instant, the Great beast was towering over me. My heart sank.


It stares at me for several moments. Then, in an instant, it begins moving rapidly away.

I could not understand why, but I was given a second chance, I need to strengthen my vigilance even more.

I gathered it's antlers for later and began my pursuit.

Proceeding after the White Stag, my senses were heightened to their maximum. I moved as fast as I could, but in a single leap, the earth would shake and the beast would be dozens of meters away.

Such extraordinary speed.


This chase continued for some time without an end in sight, but as if growing tired of my chase, the beast seemed to activate an ability.

None of my trap-detection abilities except for my [Intuition] set off, warning me that I was about to die. In that moment, I had no choice.

I fled.

But my end never came, I turned back to see the Great Beast simply staring at me in the distance.

Total defeat. I lost without throwing a single blow.

At the very least, I will be able to return to my children. I also decided that I would give these antlers to them as gifts, since I did not earn them in a fight, I had no real right to eat them.



With that, I start walking the mountain to find something else to target.

While I was walking, I found a white slime lurking in the snow.


The slime was somewhat gray in appearance. The magic system it had seemed to increase it's hardness and made it hard to hit. I also have a resistance to physical attacks.

I wonder what sort of resistances this species has.

Thinking that, I take another look.

I didn't even try to kill it. I just bent down and sipped it like jelly.

The only news to me was that it improved the effectiveness of my resistance. What a shame.


It's time to go home.


On my way back, I heard a faint noise mixed in the sound of the snowstorm. I could also detect minor vibrations in the ground. From the distance, these impacts are quite intense.


After sharpening my senses, I decided to head in the direction of the sounds and vibrations.

I'm quite curious after all.


After getting near the origin, the vibrations intensified, and I could distinctly make out the sounds of a battle. Apparently, someone is fighting with something. Taking a higher level of caution I decided to approach closer. I needed to take caution in case I needed to retreat. Since I don't know what form of battle this is, if it's a battlefield between two sides, I cannot get involved, or risk having several dozens of enemies surge upon me from both sides.


With my curiosity building, I proceed down the mountain road. The snow seems to be intensifying, but I proceeded anyway.


I traveled for several minutes. Suddenly, several objects entered my [Detect Presence], four small blue points and two yellow points. Near them is one massive red point, four large silver points and one point I could not clearly identify.

It was jumbled and pretty hard to discern.

As I approached the location, there were intense sounds of mortal combat in the air. The thunderous sounds were almost as if the world was constantly under an earthquake, shaking violently.


I continued advancing until I reached a clearing on the edge of a cliff. There, the battle had been unfolding. As I had imagined, a fierce battle has been raging.


As I approached, I saw a group of six, four humans and two demi-humans. On the field were also several giants, one substantially larger than the others and had
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
Even after I woke up, the rain was still coming down hard.

Since that was the case, we had no real choice but to spend the day in the cave.


Fortunately for us, the cave was quite wide and spacious. After I spent some time expanding it to suit our needs, there weren't any problems at all.

Since I also had enough food in my item box to feed the entire settlement for a week, food was not going to be an issue.


The rain stopped around mid afternoon, but shortly thereafter, it began to snow.

The wind was quite strong, and because of the previous rain, the roads were in poor condition so proceeding would be a bad idea.


That said, it would be better for the sisters to take another day to recover and spend time with their children.

Tomorrow, the weather should be better.


Having made that decision, Blacksmith-san and I decided to kill our spare time in a variety of activities...


Dhammi-chan started reading some of her novels to the Princess.

Redhead started to train with Fire Lord-kun and the Boy Knight. Every now and then, the Princess takes a break from her reading sessions to participate as well.

Blacksmith-san took out her blacksmith's tools and started to work with some spirit stones. She passed off a wink over to me, which I thought was very cute.

Alchemist-san took out her own tool set and began to develop some new drugs for use.

The Sisters are with Ouro and Argento, still fast asleep, which I wouldn't blame them for either.


As for myself, I headed out of the cave, alone...


I left the two male Lords in charge of watching the cave entrance with the female one to help Dhammi-chan tend to the Sisters if they need anything.


I had decided to hunt, because I really had nothing better to do.

The location I decided to hunt monsters in was the <>

Since this also doubled-up as scouting the area before we progressed, there wasn't any problem with doing so.

I was progressing in the snow storm without much difficulty.


I wore a rain poncho and trousers made from the Cuckoo's skin purchased from the Fortress City that had a very high water resistance. I combined it with [Cold Attack Resistance], [Water and Ice Resistance] and [Storm Resistance].

The weather barely affected me at all. Combined with me being an Ogre, I'd assume it wouldn't be much of an issue anyway.


Normally, finding prey would be difficult in this sort of environment. However, using [Perceive] I can detect signs and tracks to track them down. I decided to track the animals that hid from me first.


The first set of tracks I found were from the bear that I had destroyed earlier in the cave where everyone is staying at.

The bear wasn't in much shape for eating, though that species wouldn't have any abilities I haven't gained already.


After that, there was a pair of tracks leading to a cave nearby.

In the cave was a pair of bears, one male and one female, the female was obviously pregnant.

The male was bearing its tusks in my direction in an attempt to defend its mate and child. Usually I'd have just killed all of them and eaten them, but since I just became a father myself, I hesitated to kill the pregnant female. The female wouldn't run away if I killed the male either.


Because I really wasn't in the mood, I pretended not to see the cave. Since I can easily track these bears, it wouldn't be hard to find several more. Though I have to admit, I did try to incite the male bear to attack me. It wouldn't be my fault if the male decided to abandon its mate to try and take me. However, when it began to attack me I unconsciously used [Intimidation of the Strong].

The male stopped and retreated to the cave.


Sigh, I suppose you really do have to cherish the life you are given.

After searching in the snow for a while, I found another bear - only a male this time.

There would be no mercy.

I decided I wouldn't use my abilities and readied my Halberd.

Although it is inferior to the Lord of the Forest, its four arms were quite bothersome and powerful, making it a fitting opponent.

In the end, I cut the arms off one by one, then cut its head off and ate it whole.


Ability unlocked [Bristle Guard]


I wandered further in to the mountains, looking for my next prey.


The next thing I encountered was something like a deer, a monster about five meters in stature.

It was pure white with muscles quite developed like that of a leopard. While it looks like a deer, it is obviously a carnivore. It stands tall and gives off the aura of a champion.



As for the rest of its characteristics, it was enormous, similar to that of a giant. It was covered in white hair that gave off a faint glow from the snow and the slight rays of sunlight beating down on it.

It was as if the heavens itself were stating that this beast was divine.

It was as if it was a painting of a majestic spirit.


Without even having to see the front of the beast, I can easily tell this is the boss of the <>. It's the giant of the giant race [Fomori], the living embodiment of the earth. It has been told to me that the Fomorians are an existence that is stronger than any normal boss monster of a forest or mountain range, and this one stands at the pinnacle of all of them.


Discovering this great beast, I know that I must fight it no matter the cost. Now, I begin to pick from my near three hundred abilities.


My senses and body are greatly enhanced, I clad myself in my Red Stag Exoskeleton. I wield my halberd and the Shuyari. With these prepared, I turned to face this great beast.


This beast may be killed instantly, but in the case it isn't, I'll need to use everything I have just to survive. This is an opponent that I have almost no chance of winning against. Its sheer presence is of that level.

I put my chances of winning at 30 percent. In other words, I put my chances of being killed at 70 percent.

My chances of winning against the Lord of the Forest when I was a hobgoblin were more than twice the chances now. I'm overflowing with cold sweat, the premonition of death sweeping over my entire body. But this is something that I must do.


The white beast noticed me in the corner of its eye. Shaking it's head side to side, both of its antlers fell to the ground with a thud. The action puzzled me, and in that one moment, my focus had broken, a major mistake.

Then, before I could even realize my mistake, the Great beast suddenly pummeled the ground, causing the ground to ripple, and I myself fell to the ground. In an instant, the Great beast was towering over me. My heart sank.


It stares at me for several moments. Then, in an instant, it begins moving rapidly away.

I could not understand why, but I was given a second chance, I need to strengthen my vigilance even more.

I gathered it's antlers for later and began my pursuit.

Proceeding after the White Stag, my senses were heightened to their maximum. I moved as fast as I could, but in a single leap, the earth would shake and the beast would be dozens of meters away.

Such extraordinary speed.


This chase continued for some time without an end in sight, but as if growing tired of my chase, the beast seemed to activate an ability.

None of my trap-detection abilities except for my [Intuition] set off, warning me that I was about to die. In that moment, I had no choice.

I fled.

But my end never came, I turned back to see the Great Beast simply staring at me in the distance.

Total defeat. I lost without throwing a single blow.

At the very least, I will be able to return to my children. I also decided that I would give these antlers to them as gifts, since I did not earn them in a fight, I had no real right to eat them.



With that, I start walking the mountain to find something else to target.

While I was walking, I found a white slime lurking in the snow.


The slime was somewhat gray in appearance. The magic system it had seemed to increase it's hardness and made it hard to hit. I also have a resistance to physical attacks.

I wonder what sort of resistances this species has.

Thinking that, I take another look.

I didn't even try to kill it. I just bent down and sipped it like jelly.

The only news to me was that it improved the effectiveness of my resistance. What a shame.


It's time to go home.


On my way back, I heard a faint noise mixed in the sound of the snowstorm. I could also detect minor vibrations in the ground. From the distance, these impacts are quite intense.


After sharpening my senses, I decided to head in the direction of the sounds and vibrations.

I'm quite curious after all.


After getting near the origin, the vibrations intensified, and I could distinctly make out the sounds of a battle. Apparently, someone is fighting with something. Taking a higher level of caution I decided to approach closer. I needed to take caution in case I needed to retreat. Since I don't know what form of battle this is, if it's a battlefield between two sides, I cannot get involved, or risk having several dozens of enemies surge upon me from both sides.


With my curiosity building, I proceed down the mountain road. The snow seems to be intensifying, but I proceeded anyway.


I traveled for several minutes. Suddenly, several objects entered my [Detect Presence], four small blue points and two yellow points. Near them is one massive red point, four large silver points and one point I could not clearly identify.

It was jumbled and pretty hard to discern.

As I approached the location, there were intense sounds of mortal combat in the air. The thunderous sounds were almost as if the world was constantly under an earthquake, shaking violently.


I continued advancing until I reached a clearing on the edge of a cliff. There, the battle had been unfolding. As I had imagined, a fierce battle has been raging.


As I approached, I saw a group of six, four humans and two demi-humans. On the field were also several giants, one substantially larger than the others and had
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
แม้หลังจากที่ผมตื่นขึ้นมาฝนก็ยังคงลงมาอย่างหนัก. นับได้ว่าเป็นกรณีที่เราไม่มีทางเลือกจริง แต่จะใช้จ่ายวันในถ้ำ. โชคดีสำหรับเราถ้ำค่อนข้างกว้างและกว้างขวาง หลังจากที่ผมใช้เวลาขยายเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของเรามีไม่ปัญหาใด ๆ . ตั้งแต่ฉันยังมีอาหารเพียงพอในกล่องรายการของฉันที่จะกินอาหารการตั้งถิ่นฐานทั้งหมดสำหรับสัปดาห์อาหารจะไม่เป็นปัญหา. ฝนหยุดช่วงบ่าย ๆ แต่หลังจากนั้นไม่นานก็เริ่มที่จะมีหิมะตก. ลมค่อนข้างแข็งแกร่งและเพราะฝนตกก่อนหน้านี้ถนนอยู่ในสภาพที่ไม่ดีเพื่อให้การดำเนินการจะเป็นความคิดที่ไม่ดี. ที่กล่าวว่ามันจะดีกว่าสำหรับ น้องสาวที่จะใช้อีกวันหนึ่งที่จะกู้คืนและใช้เวลากับเด็กของพวกเขา. วันพรุ่งนี้อากาศควรจะดีกว่า. ทำให้มีการตัดสินใจที่ช่างตีเหล็กซังและฉันตัดสินใจที่จะฆ่าเวลาว่างของเราในกิจกรรมที่หลากหลาย ... Dhammi จัง เริ่มอ่านบางส่วนของนวนิยายของเธอที่จะปริ๊นเซ. แดงเริ่มที่จะฝึกกับไฟพระเจ้าคุงและอัศวินบอย ทุกขณะนี้แล้วเจ้าหญิงใช้เวลาหยุดพักจากการประชุมการอ่านของเธอที่จะมีส่วนร่วมเป็นอย่างดี. ช่างตีเหล็กซังเอาออกเครื่องมือช่างตีเหล็กของเธอและเริ่มที่จะทำงานร่วมกับหินวิญญาณบางอย่าง เธอผ่านไปวิ้งไปผมซึ่งผมคิดว่าน่ารักมาก. เล่นแร่แปรธาตุซังเอาออกชุดเครื่องมือของเธอเองและเริ่มที่จะพัฒนายาใหม่บางส่วนสำหรับการใช้งาน. น้องสาวอยู่กับ Ouro และ Argento ยังคงหลับไปอย่างรวดเร็วซึ่งผม wouldn 'T ตำหนิพวกเขาสำหรับการอย่างใดอย่างหนึ่ง. ในฐานะที่เป็นตัวเองผมมุ่งหน้าออกจากถ้ำคนเดียว ... ผมออกจากทั้งสองขุนนางชายในค่าใช้จ่ายของการดูปากถ้ำที่มีผู้หญิงคนหนึ่งที่จะช่วยให้ Dhammi จังมีแนวโน้มที่จะน้องสาวถ้าพวกเขา ต้องการอะไร. ฉันได้ตัดสินใจที่จะล่าเพราะผมไม่ได้มีอะไรดีกว่าการทำ. สถานที่ฉันตัดสินใจที่จะล่ามอนสเตอร์ในเป็น <









































> ตั้งแต่นี้ยังเป็นสองเท่าขึ้นเป็นที่หัวเราะเยาะพื้นที่ก่อนที่เราจะก้าวหน้าไม่มีปัญหากับการทำเช่นใด. ผมได้รับความคืบหน้าในพายุหิมะโดยไม่ยากมาก. ฉันสวมเสื้อปอนโชฝนและกางเกงขายาวที่ทำจากผิวกาเหว่ามดซื้อมาจาก ป้อมปราการเมืองที่มีความต้านทานต่อน้ำสูงมาก ผมรวมกับ [เย็นโจมตีต้านทาน], [น้ำและน้ำแข็งต้านทาน] และ [พายุต้านทาน]. สภาพอากาศที่แทบจะไม่ได้รับผลกระทบฉันเลย บวกกับฉันเป็นผีปอบฉันถือว่ามันจะไม่มากของปัญหาต่อไป. โดยปกติการหาเหยื่อจะเป็นเรื่องยากในการเรียงลำดับของสภาพแวดล้อมเช่นนี้ อย่างไรก็ตามการใช้ [รับรู้] ฉันสามารถตรวจจับสัญญาณและติดตามเพื่อติดตามพวกเขาลง ฉันตัดสินใจที่จะติดตามสัตว์ที่ปิดบังไว้จากเราครั้งแรก. ชุดแรกของแทร็คที่ผมพบว่ามาจากหมีที่ฉันได้ทำลายก่อนหน้านี้ในถ้ำที่ทุกคนพักอยู่ที่. หมีไม่ได้อยู่ในรูปร่างมากสำหรับการรับประทานอาหาร แต่ที่ สายพันธุ์ที่จะไม่ได้มีความสามารถใด ๆ ที่ฉันยังไม่ได้รับแล้ว. หลังจากนั้นก็มีคู่ของแทร็คที่นำไปสู่ถ้ำใกล้เคียง. ในถ้ำเป็นคู่ของหมี, หนึ่งชายหนึ่งหญิง, หญิงตั้งครรภ์ที่เห็นได้ชัดว่าชายถูกแบกงาของมันไปในทิศทางของฉันในความพยายามที่จะปกป้องเพื่อนและลูกของมัน ฉันมักจะต้องการเพียงแค่ได้ฆ่าทั้งหมดของพวกเขาและพวกเขากิน แต่เนื่องจากผมเพิ่งกลายเป็นพ่อของตัวเองผมลังเลที่จะฆ่าหญิงตั้งครรภ์ หญิงจะไม่วิ่งหนีไปถ้าฉันฆ่าชายทั้ง. เพราะผมไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ผมแกล้งทำเป็นไม่เห็นถ้ำ ตั้งแต่ผมสามารถติดตามหมีเหล่านี้มันจะไม่ยากที่จะหาอีกหลาย แต่ผมต้องยอมรับผมไม่พยายามที่จะปลุกระดมหมีเพศชายที่จะโจมตีผม มันจะไม่เป็นความผิดของฉันถ้าชายตัดสินใจที่จะละทิ้งคู่ของมันและพยายามพาฉัน แต่เมื่อมันเริ่มโจมตีฉันฉันไม่รู้ใช้ [ข่มขู่ของมาก]. ชายหยุดและถอยกลับไปที่ถ้ำ. เฮ้อฉันคิดว่าคุณจริงๆต้องหวงแหนชีวิตที่คุณจะได้รับ. หลังจากการค้นหาในหิมะสำหรับ ในขณะที่ผมพบว่าหมีอีก -. เพียงชายเวลานี้. จะไม่มีความเมตตา. ฉันตัดสินใจที่ฉันจะไม่ใช้ความสามารถของฉันและพร้อมง้าวของฉันแม้ว่ามันจะด้อยกว่าลอร์ดป่าสี่แขนของมันน่ารำคาญมากทีเดียว และมีประสิทธิภาพจึงทำให้ฝ่ายตรงข้ามที่เหมาะสม. ในท้ายที่สุดผมตัดแขนออกหนึ่งโดยหนึ่งแล้วตัดหัวของมันออกและกินมันทั้ง. ความสามารถในการปลดล็อค [แปรงยาม] ฉันเดินต่อไปในการไปยังภูเขาที่กำลังมองหาต่อไปของฉัน เหยื่อ. สิ่งต่อไปที่ผมพบคือบางอย่างเช่นกวาง, มอนสเตอร์ประมาณห้าเมตรในสัดส่วน. มันเป็นสีขาวบริสุทธิ์ที่มีกล้ามเนื้อพัฒนาค่อนข้างเหมือนเสือดาว ในขณะที่มันดูเหมือนว่ากวางก็จะเห็นได้ชัดสัตว์กินเนื้อ มันยืนสูงและให้ปิดกลิ่นอายของแชมป์. สำหรับส่วนที่เหลือของลักษณะของมันเป็นอย่างมากคล้ายกับว่ายักษ์ มันถูกปกคลุมด้วยผมสีขาวที่ให้ปิดเรืองแสงสลัวจากหิมะและรังสีเล็กน้อยจากแสงแดดตีลงบน. มันเป็นเหมือนสวรรค์ของตัวเองได้รับการระบุว่าสัตว์นี้เป็นพระเจ้า. มันเป็นราวกับว่ามันเป็นภาพวาดของ จิตวิญญาณอันงดงาม. โดยไม่ต้องเห็นหน้าของสัตว์ร้ายที่ฉันสามารถบอกได้อย่างง่ายดายนี้เป็นเจ้านายของ <































































> มันเป็นยักษ์ใหญ่ของการแข่งขันยักษ์ [Fomori] ศูนย์รวมความเป็นอยู่ของโลก มันได้รับการบอกกับผมว่า Fomorians มีการดำรงอยู่ว่าจะแข็งแกร่งกว่ามอนสเตอร์เจ้านายใด ๆ ปกติของป่าหรือเทือกเขาและหนึ่งนี้ยืนอยู่ที่จุดสุดยอดของทั้งหมดของพวกเขา. การค้นพบสัตว์นี้ดีฉันรู้ว่าฉันต้องต่อสู้ มันไม่สำคัญว่าค่าใช้จ่าย ตอนนี้ผมเริ่มที่จะเลือกจากที่อยู่ใกล้สามร้อยความสามารถของฉัน. ความรู้สึกของฉันและร่างกายจะเพิ่มขึ้นอย่างมากผมหุ้มตัวเองในสีแดงของฉันยอง Exoskeleton ฉันควงง้าวของฉันและ Shuyari เหล่านี้ด้วยการเตรียมผมหันไปเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายนี้ดี. สัตว์ร้ายนี้อาจจะถูกฆ่าตายทันที แต่ในกรณีที่ยังไม่ได้ฉันจะต้องใช้ทุกอย่างที่ฉันมีเพียงเพื่อความอยู่รอด นี้เป็นฝ่ายตรงข้ามที่ฉันมีเกือบไม่มีโอกาสในการชนะกับ การแสดงตนที่แท้จริงของมันคือระดับที่. ฉันใส่โอกาสในการชนะที่ร้อยละ 30 ในคำอื่น ๆ ที่ฉันใส่โอกาสของฉันที่จะถูกฆ่าตายอยู่ที่ร้อยละ 70. โอกาสของการชนะกับลอร์ดป่าเมื่อฉันถูกหลอกเด็กได้มากขึ้นกว่าสองเท่าโอกาสตอนนี้ ฉันล้นไปด้วยเหงื่อเย็น, ลางสังหรณ์ของการตายกวาดทั่วร่างกายทั้งหมดของฉัน แต่นี่คือสิ่งที่ผมต้องทำ. สัตว์สีขาวสังเกตเห็นฉันในมุมของตา เขย่ามันหัวด้านข้างทั้งสองของกวางล้มลงกับพื้นด้วยตุ้บ การกระทำงงฉันและในช่วงเวลาหนึ่งที่มุ่งเน้นของฉันได้หักผิดพลาดที่สำคัญ. แล้วก่อนที่ฉันจะได้ตระหนักถึงความผิดพลาดของฉันสัตว์ที่ยิ่งใหญ่อย่างกระทันหันกระหน่ำพื้นดินทำให้พื้นดินที่จะกระเพื่อมและตัวผมเองล้มลงไป พื้นดิน ในทันทีที่ถูกสัตว์ที่ยิ่งใหญ่สูงตระหง่านเหนือฉัน หัวใจของฉันจม. มันจ้องมองมาที่ฉันเป็นเวลาหลายช่วงเวลา จากนั้นในทันทีที่มันเริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วไป. ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม แต่ผมได้รับโอกาสครั้งที่สองฉันต้องการที่จะเสริมสร้างความระมัดระวังของฉันมากยิ่งขึ้น. ฉันรวบรวมมันกวางในภายหลังและเริ่มการแสวงหาของฉัน. ดำเนินการหลังสีขาว ยอง, ความรู้สึกของฉันได้มีความคิดริเริ่มที่ค่าสูงสุด ผมย้ายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ในการก้าวกระโดดเดียวแผ่นดินจะสั่นและสัตว์จะเป็นหลายสิบเมตร. ความเร็วพิเศษดังกล่าว. ไล่ล่านี้อย่างต่อเนื่องบางครั้งโดยไม่มีที่สิ้นสุดในสายตา แต่ราวกับว่าการเจริญเติบโตเหนื่อยกับการ การไล่ล่าของฉัน, สัตว์ดูเหมือนจะเปิดใช้งานความสามารถ. ไม่มีความสามารถในการดักตรวจสอบของฉันยกเว้นของฉัน [ปรีชา] กำหนดปิดการเตือนฉันว่าฉันกำลังจะตาย ในช่วงเวลานั้นผมไม่มีทางเลือก. เราหนี. ปลาย แต่ฉันไม่เคยมาฉันหันกลับไปดูสัตว์ที่ยิ่งใหญ่เพียงแค่จ้องมองมาที่ผมในระยะทาง. พ่ายแพ้ทั้งหมด ฉันหายไปโดยการขว้างปาระเบิดที่เดียว. อย่างน้อยที่สุดผมจะสามารถที่จะกลับไปยังลูก ๆ ของฉัน ฉันยังตัดสินใจว่าฉันจะให้กวางเหล่านี้เพื่อให้พวกเขาเป็นของขวัญตั้งแต่ฉันไม่ได้รับพวกเขาในการต่อสู้ผมไม่มีสิทธิที่แท้จริงจะกินพวกเขา. กับที่ผมเริ่มเดินภูเขาที่จะหาสิ่งอื่นที่จะกำหนดเป้าหมาย. ในขณะที่ฉัน กำลังเดินผมพบเมือกขาวที่ซุ่มซ่อนอยู่ในหิมะ. เมือกค่อนข้างสีเทาในลักษณะที่ปรากฏ ระบบมายากลมันก็ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นก็มีความแข็งและทำให้มันยากที่จะตี ฉันยังมีความต้านทานต่อการโจมตีทางกายภาพ. ผมสงสัยว่าการจัดเรียงของความต้านทานสายพันธุ์นี้ได้. คิดว่าผมจะดูอีก. ผมไม่ได้พยายามที่จะฆ่ามัน ฉันเพียงแค่ก้มลงและจิบมันเหมือนวุ้น. ข่าวเดียวที่จะฉันคือการที่มันปรับปรุงประสิทธิภาพของความต้านทานของฉัน ความอัปยศอะไร. ถึงเวลาที่จะกลับบ้าน. เกี่ยวกับวิธีการของผมกลับมาผมได้ยินเสียงลมผสมในเสียงของพายุหิมะ ฉันยังสามารถตรวจจับการสั่นสะเทือนเล็กน้อยในพื้นดิน จากระยะไกล, ผลกระทบเหล่านี้มีความรุนแรงค่อนข้าง. หลังจากเหลาความรู้สึกของฉันฉันตัดสินใจที่จะมุ่งหน้าไปในทิศทางของเสียงและการสั่นสะเทือน. ผมค่อนข้างขี้สงสัยหลังจากทั้งหมด. หลังจากที่ได้รับใกล้แหล่งกำเนิดการสั่นสะเทือนที่รุนแรงและผมสามารถเห็นได้ชัด ทำออกมาเสียงของการต่อสู้ เห็นได้ชัดว่าคนที่กำลังต่อสู้กับบางสิ่งบางอย่าง การระดับที่สูงขึ้นของความระมัดระวังฉันตัดสินใจที่จะเข้ามาใกล้ใกล้ชิด ฉันจำเป็นต้องใช้ความระมัดระวังในกรณีที่ฉันจำเป็นต้องล่าถอย เพราะผมไม่ทราบว่ารูปแบบของการต่อสู้ครั้งนี้คือถ้ามันเป็นสนามรบระหว่างทั้งสองฝ่ายที่ฉันไม่สามารถมีส่วนร่วมหรือความเสี่ยงที่มีหลายสิบหลายของศัตรูเพิ่มขึ้นเมื่อฉันจากทั้งสองฝ่าย. ด้วยการสร้างความอยากรู้ของฉันฉันดำเนินการต่อลงมาจากภูเขา ถนน หิมะดูเหมือนว่าจะทวีความรุนแรง แต่ผมดำเนินการต่อไป. ผมเดินทางเป็นเวลาหลายนาที ทันใดนั้นหลายวัตถุป้อนของฉัน [ตรวจสอบสถานะ] สี่จุดเล็ก ๆ สีฟ้าและสีเหลืองสองจุด ใกล้พวกเขาเป็นหนึ่งในจุดสีแดงขนาดใหญ่สี่จุดสีเงินขนาดใหญ่และจุดหนึ่งที่ผมไม่สามารถระบุชัดเจน. มันเป็นที่คลั่งไคล้และยากที่จะมองเห็น. ขณะที่ผมเดินเข้ามาใกล้สถานที่มีเสียงที่รุนแรงของการต่อสู้ของมนุษย์ในอากาศ เสียงดังสนั่นเกือบราวกับว่าโลกเป็นอย่างต่อเนื่องภายใต้แผ่นดินไหวสั่นอย่างรุนแรง. ฉันยังคงก้าวหน้าจนผมมาถึงที่โล่งบนขอบของหน้าผา มีการต่อสู้ที่ได้รับการแฉ ขณะที่ผมได้คิด, การสู้รบได้รับการโหมกระหน่ำ. ขณะที่ผมเดินเข้ามาใกล้ผมเห็นกลุ่มของหกสี่มนุษย์และมนุษย์สองคน-เดมี่ บนสนามก็ยังมีหลายยักษ์ใหญ่อย่างใดอย่างหนึ่งอย่างมีนัยสำคัญขนาดใหญ่กว่าคนอื่น ๆ และมี
























































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
หลังจากที่ผมตื่นขึ้นมา ฝนยังลงมาอย่างหนัก

ตั้งแต่ เป็น กรณี นี้ เรา ไม่มี จริง แต่เลือกที่จะใช้จ่ายวันในถ้ำ


โชคดีสำหรับเรา ถ้ำค่อนข้างกว้าง และกว้างขวาง หลังจากที่ผมใช้เวลาขยายเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของเรา ก็ไม่ได้มีปัญหาเลย

เพราะฉันยังมีอาหารเพียงพอในกล่องรายการเพื่อเลี้ยงการตั้งถิ่นฐานทั้งสัปดาห์อาหารก็ไม่เป็นปัญหา


ฝนหยุดรอบบ่ายกลาง แต่ไม่นานหลังจากนั้นก็เริ่มที่จะตก

ลมก็ค่อนข้างแรง และเพราะฝนตกก่อนหน้านี้ ถนนในสภาพยากจน ดังนั้นการจะแย่


ที่บอกว่า มันคงจะดีกว่าสำหรับน้องๆที่จะไปวันอื่นเพื่อกู้และการใช้จ่ายเวลากับบุตรของตน

พรุ่งนี้อากาศน่าจะดีกว่า


มีตัดสินใจ ช่างเหล็ก และฉันตัดสินใจที่จะฆ่าเรา เวลาว่างในความหลากหลายของกิจกรรม . . . . . . .


dhammi ชานเริ่มอ่านบางอย่างของเธอนวนิยายกับเจ้าหญิง

ผมแดงเริ่มฝึกกับคุนลอร์ดไฟและเด็กชายอัศวิน ตอนนี้ เจ้าหญิงจะใช้เวลาพักจากการอ่านของเธอเข้าร่วมการประชุมเช่นกัน

ช่างตีเหล็กซานเอาเครื่องมือของเธอช่างตีเหล็กและเริ่มทำงานกับหินวิญญาณ เธอผ่านแล้วขยิบตามาให้ฉัน ซึ่งฉันคิดว่ามันน่ารักมาก

~ ซานเอาเครื่องมือของตัวเองตั้งและเริ่มที่จะพัฒนายาใหม่ใช้

น้องสาวกับโร และ อเกนโตยังคงหลับอยู่ ซึ่งผมไม่โทษพวกเขาหรอก


สำหรับ ฉันกำลังออกจากถ้ำ คนเดียว


. . . . . . .ฉันซ้ายสองชาย ขุนนางดูแลถ้ำทางเข้ากับหญิงหนึ่งที่ช่วย dhammi ชานมักจะ พี่น้อง ถ้าพวกเขาต้องการอะไร


ฉันได้ตัดสินใจที่จะล่า เพราะผมไม่มีอะไรทำ

สถานที่ที่ผมตัดสินใจที่จะล่ามอนสเตอร์เป็น < < กลุ่มภูเขา > >

ตั้งแต่นี้ยังเป็นเป็นทหารพรานพื้นที่ ก่อนที่เราจะขึ้นมันไม่ได้มีปัญหากับการทำเช่นนั้น

ผมอยู่ในพายุหิมะโดยไม่ยากมาก


ฉันสวมเสื้อปอนโชฝนและกางเกงทำจากนกคัคคูผิวซื้อจากเมืองป้อมปราการนั้นมีสูงมาก น้ำต้านทาน ผมรวมกับ [ ] ต้านทานการโจมตีเย็น ( น้ำและน้ำแข็งต้านทาน ] และ [ พายุต้านทาน ] .

อากาศแทบไม่มีผลกระทบเลยรวมกับผมเป็นยักษ์ ผมก็คิดว่าคงไม่มีปัญหาอยู่แล้ว


ปกติ หาเหยื่อจะเป็นเรื่องยากในการจัดเรียงนี้ของสภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตาม การใช้ [ ] ฉันสามารถตรวจจับสัญญาณการรับรู้และติดตามการติดตามพวกเขาลง ฉันตัดสินใจที่จะติดตามสัตว์ที่ปิดบัง


ฉันก่อนชุดแรกของแทร็คที่ผมพบจากหมีที่ฉันได้ทำลายก่อนหน้านี้ในถ้ำที่ทุกคนกำลังพักอยู่

หมีไม่อยู่ในรูปทรงมากกิน ถึงแม้ว่าชนิดไม่มีความสามารถ ผมยังไม่ได้รับอยู่แล้ว


หลังจากนั้น มีคู่ของแทร็คที่นำไปสู่ถ้ำใกล้ ๆ

ในถ้ำเป็นคู่ของหมี หนึ่งชายหนึ่งหญิงตัวเมียมันท้อง

ผู้ชายถูกลูกปืนของงาในทิศทางของฉันในความพยายามที่จะปกป้องเพื่อนและเด็ก ปกติผมจะต้องฆ่าทั้งหมดของพวกเขาและกินพวกเขา แต่เพราะฉันเป็นพ่อ ฉันลังเลที่จะฆ่าหญิงตั้งครรภ์ จะไม่วิ่งหนี ถ้าฉันฆ่าหญิงชายเหมือนกัน


เพราะผมไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ฉันแกล้งทำเป็นไม่เห็นถ้ำตั้งแต่ฉันสามารถติดตามได้อย่างง่ายดายเหล่านี้หมีมันคงไม่ยากที่จะหาหลายเพิ่มเติม แต่ผมต้องยอมรับว่าผมพยายามปลุกระดมหมีชายที่จะทำร้ายฉัน มันไม่ได้เป็นความผิดของฉัน ถ้าชายตัดสินใจที่จะทิ้งของเพื่อนและพยายามจับฉัน อย่างไรก็ตาม เมื่อมันเริ่มที่จะทำร้ายฉันโดยไม่รู้ตัว ใช้ [ ข่มขู่ของแรง ] .

ผู้ชายหยุด และไปอยู่ที่ถ้ำ


เฮ้อฉันคิดว่าคุณต้องสนุกกับชีวิตที่คุณจะได้รับ หลังจากการค้นหาในหิมะ

สักพัก เจอหมีอีก มีเพียงชายครั้งนี้

จะไม่มีความเมตตา

ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ใช้พลังของฉันและ readied ง้าวของผม

แต่มันคือ ด้อยกว่าพระป่า , สี่แขนค่อนข้างน่ารำคาญ และทรงพลัง ทำให้คู่ต่อสู้ที่เหมาะสม

ในที่สุดผมตัดแขนออกทีละคน แล้วตัดศีรษะออก แล้วกินมันทั้ง ความสามารถในการปลดล็อก


[ ]


โกรธยามที่ผมเดินเพิ่มเติมในภูเขา หาเหยื่อต่อไป


สิ่งต่อไปที่ผมพบบางอย่างเช่นกวาง , มอนสเตอร์ประมาณห้าเมตร ความสูง

มันเป็นสีขาวบริสุทธิ์กับกล้ามเนื้อพัฒนามากเหมือนเสือดาว ในขณะที่มันเหมือนกวางมันก็เห็นได้ชัดว่าเป็นสัตว์กินเนื้อ มันยืนสูงและให้ปิดกลิ่นอายของแชมป์



สำหรับส่วนที่เหลือของลักษณะ มันมหาศาล คล้ายกับที่ของยักษ์ มันถูกปกคลุมด้วยสีขาว ผมที่ให้ปิดการเรืองแสงอ่อนจากหิมะ และรังสีของแสงแดดเล็กน้อย ตีไว้

มันเหมือนกับสวรรค์เองก็ระบุว่า สัตว์นี้คือเทพ

มันเป็นถ้ามันเป็นภาพวาดของจิตวิญญาณยิ่งใหญ่


โดยไม่ต้องเห็นหน้ามัน ผมสามารถบอกได้นี้คือบอสของกลุ่มภูเขา < < > > มันเป็นยักษ์ของยักษ์แข่ง [ fomori ] , ห้องนั่งเล่นรวม ของโลก มันบอกกับฉันว่าโฟโมเรียนเป็นชาติที่แข็งแกร่งกว่าปกติเจ้านายของมอนสเตอร์ป่าหรือภูเขาช่วงและหนึ่งนี้ยืนที่จุดสูงสุดของพวกเขาทั้งหมด


ค้นพบสัตว์นี้ดี ผมรู้ว่าผมต้องต่อสู้กับมันไม่ว่าค่าใช้จ่าย ตอนนี้ผมเริ่มที่จะเลือกจากฉันใกล้สามร้อยความสามารถ


ประสาทสัมผัสของฉันและร่างกายจะเพิ่มมาก ผมห่มตัวเอง หมดเวลา กวางตัวผู้สีแดงของฉัน ฉันใช้ของฉันง้าวและ shuyari . กับเหล่านี้เตรียมไว้ ฉันหันไปมองหน้าดี

ตัวนี้ตัวนี้อาจจะฆ่าได้ทันที แต่ในกรณีที่มันไม่ได้ ผมจะต้องใช้ทุกอย่างที่มีเพื่อความอยู่รอด นี้เป็นคู่แข่งที่ผมแทบจะไม่มีโอกาสชนะกับ ของอิดสถานะเป็นระดับที่

ฉันเอาโอกาสของการชนะที่ 30 เปอร์เซ็นต์ ในคำอื่น ๆที่ฉันใส่ โอกาสที่ผมจะถูกฆ่าที่ร้อยละ 70 .

โอกาสที่ฉันจะชนะต่อพระเจ้าของป่าเมื่อฉันคือของหลอกเด็กมากกว่าสองโอกาสในตอนนี้ ฉันเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น , ลางสังหรณ์แห่งความตายกวาดไปทั่วร่างกายฉัน แต่นี้คือสิ่งที่ฉันต้องทำ


สัตว์สีขาวเห็นฉันอยู่ในมุมตาของมัน เขย่าหัว ด้านข้างทั้งสองของเขาล้มลงกับพื้นดังตุ๊บการทำให้ฉันสับสน และในช่วงเวลานั้น โฟกัสของฉันมีหัก ผิดพลาด

งั้นก่อนที่ผมจะรู้ตัวว่าผมทำผิด , สัตว์ใหญ่ก็ทุบพื้นทำให้พื้นดินกระเพื่อม และผมล้มลงกับพื้น ในทันที สัตว์ใหญ่ก็ตั้งตระหง่านอยู่ หัวใจของฉันจม


มันจ้องฉัน หลายช่วงเวลา แล้วในทันใดมันเริ่มเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วไป

ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไม แต่ฉันได้รับโอกาสที่สอง ผมต้องเพิ่มความระมัดระวังของฉันมากกว่า

ฉันรวบรวมมันเขากวางในภายหลังและเริ่มการแสวงหาของฉัน

ต่อไปหลังจากสีขาวหมี ประสาทสัมผัสของฉันเพิ่มขึ้นสูงสุดของพวกเขา ผมย้ายให้เร็วที่สุดเท่าที่ฉันทำได้ แต่ในการก้าวกระโดดเดี่ยว แผ่นดินก็สั่น และสัตว์จะหลายสิบเมตร .

เช่นความเร็วที่ไม่ธรรมดา


ตามนี้อย่างต่อเนื่องสำหรับบางเวลาที่ไม่มีจุดจบในสายตา แต่หากเติบโตเหนื่อยของเชสของผม สัตว์จะใช้ความสามารถ

ไม่มีความสามารถในการตรวจหากับดักของฉันยกเว้นสัญชาตญาณ [ ] ตั้งปิดเตือนฉันว่าฉันกำลังจะตาย ในตอนนั้น ผมไม่มีทางเลือก ผมหนี



แต่ในที่สุด ผมไม่เคยมาผมหันกลับไปเห็นสัตว์ใหญ่ก็จ้องฉันอยู่ไกล

รวมเอาชนะ ฉันหายไปโดยไม่ทิ้งหมัดเดียว

อย่างน้อยๆ ผมจะได้กลับไปหาลูกฉัน ผมตัดสินใจว่าผมจะให้เขาเหล่านี้ให้พวกเขาเป็นของขวัญ เพราะไม่ได้รับพวกเขาในการต่อสู้ ฉันมีจริงไม่มีสิทธิที่จะกินพวกเขา .



กับฉันเริ่มเดินขึ้นเขา เพื่อหาอะไรทำเพื่อเป้าหมาย

ขณะที่ฉันเดิน ฉันพบว่ามีเมือกสีขาวอยู่ในหิมะ


เลนค่อนข้างเป็นสีเทาในลักษณะที่ปรากฏ มายากลระบบมันดูจะเพิ่มขึ้นมันกระด้างและทำให้มันยากที่จะตี ฉันยังมีความต้านทานต่อการโจมตีทางกายภาพ

ฉันสงสัยว่าสิ่งที่ประเภทของความต้านทานชนิดนี้ได้

คิดแบบนั้น ฉันดู

ผมไม่ได้พยายามจะฆ่ามัน ฉันก้มลงและจิบมันเหมือนเยลลี่

ข่าวเท่านั้น ฉันว่ามันปรับปรุงประสิทธิภาพของความต้านทานของฉัน น่าเสียดายจัง


ได้เวลากลับบ้าน


ระหว่างทางกลับ ผมได้ยินเสียงลมผสมเสียงของพายุหิมะ ฉันยังสามารถตรวจจับการสั่นสะเทือนเล็กน้อยในพื้นดิน จากระยะทางที่ผลกระทบเหล่านี้จะค่อนข้างเข้ม


หลังจากลับของฉันรู้สึกได้ฉันตัดสินใจที่จะมุ่งหน้าไปในทิศทางของเสียงและการสั่นสะเทือน .

ฉันแค่สงสัยหลังจากทั้งหมด


หลังจากเข้าใกล้แหล่งกำเนิด แรงสั่นสะเทือนรุนแรง และผมสามารถอย่างชัดแจ้งให้ออกเสียงของการต่อสู้ เห็นได้ชัดว่าใครบางคนกำลังต่อสู้กับอะไรบางอย่าง การระดับสูงของความระมัดระวังฉันตัดสินใจที่จะวิธีการที่ใกล้ชิด ฉันต้องการที่จะใช้ความระมัดระวัง ในกรณีที่ผมต้องถอยเพราะฉันไม่รู้ว่ารูปแบบของการต่อสู้นี้คือถ้าเป็นสนามรบระหว่างทั้งสองฝ่าย ผมไม่ได้เข้าไปเกี่ยวข้อง หรือความเสี่ยงมีหลายสิบของศัตรูอย่างรวดเร็วเมื่อฉันจากทั้งสองฝ่าย


กับความอยากรู้ของฉันอาคาร ผมดำเนินการลงถนนภูเขา หิมะที่ดูเหมือนจะทวีความรุนแรง แต่ผมอยู่ดี


ผมเดินทางไปหลายนาที ทันใดนั้นวัตถุหลายป้อน [ ตรวจสอบตน ]สี่จุดเล็กๆสีฟ้าและสีเหลืองสองจุด ใกล้จุดสีแดงขนาดใหญ่สี่จุดสีเงินขนาดใหญ่ และจุดหนึ่งที่ผมไม่สามารถระบุอย่างชัดเจน

มันสับสน และค่อนข้างยากที่จะแยกแยะได้

ผมเข้าใกล้สถานที่มีเข้ม เสียงของมนุษย์การต่อสู้ในอากาศ เสียงที่ดังสนั่น ก็เกือบจะเป็นถ้าโลกอย่างต่อเนื่องภายใต้แผ่นดินไหว สั่นอย่างรุนแรง

.ฉันยังคงก้าวหน้าจนมาถึงการล้างที่ขอบหน้าผา มี การต่อสู้ถูกเผยออกมา อย่างที่ผมเคยคิดไว้ การต่อสู้ถูกโกรธ


ขณะที่ผมเข้าหา ผมเห็นกลุ่มของหก สี่มนุษย์และสองครึ่งมนุษย์ บนสนามมียักษ์ใหญ่หลาย อย่างมากๆ และมีขนาดใหญ่กว่า
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: