Lake Eyre Basin Agreement - integra

Lake Eyre Basin Agreement - integrated cross-border river basin management and community engagement
Background
The Lake Eyre Basin (Figure 1) covers approximately 1,170,000 square kilometres of arid and semi-arid Central Australia, which represents 17% of the continent. It stretches, north to south, from just below Mt Isa in Queensland to Marree in South Australia, and, west to east, from Alice Springs in the Northern Territory to Longreach and Blackall in central Queensland. It encompasses the towns of Winton, Birdsville, Innamincka and Oodnadatta, and has been evocatively described as 'home to some of the last wild rivers in the world.'

The major rivers included in the Lake Eyre Basin are the Georgina, Diamantina, Thomson and Barcoo Rivers, and Cooper Creek, which flow from central and western Queensland into South Australia, as well as the Finke, Todd and Hugh Rivers in Central Australia. These waterways end in Lake Eyre, the world's fifth largest terminal lake. The Lake Eyre Basin is slightly larger than the Murray-Darling system, and is the world's largest internal drainage system (the Murray-Darling system drains into the ocean).

Unlike many other large river systems in the world, water flows in the Lake Eyre Basin are highly variable and unpredictable.

None of the rivers and creeks flows permanently. All experience short periods of flow following rain and extended periods of no flow. The volume of flow decreases downstream, reflecting increasing aridity towards Lake Eyre. The Lake Eyre Basin is part of Australia's arid zone and the ecosystems, plants and animals it supports are varied and often unique.

The Basin includes many areas of high conservation significance including important wetlands such as the Ramsar-listed Coongie Lakes, grasslands (such as Astrebla Downs National Park) and deserts (such as the Simpson Desert National Park).

The river systems of the Basin provide important habitat for wildlife and a breeding area for waterbirds from throughout Australia and as far away as Siberia and Asia. The Basin is also home to many rare and endangered species of plants and animals such as the greater bilby, the kowari and waddi waddi trees (Acacia peuce). Permanent waterholes scattered across the Basin are also important to towns, communities and pastoral holdings.

Land use within the Lake Eyre Basin, like water use, is varied, and includes pastoralism, mining, tourism, oil and gas exploration and production, conservation and Aboriginal activities. Mining and petroleum generate the greatest amount of income within the region, but pastoralism is the most extensive in terms of land use.

The Basin is also rich in indigenous and non-indigenous cultural heritage with many sites linked to the early exploration and development of inland Australia and of spiritual significance to indigenous people.

The Lake Eyre Basin Intergovernmental Agreement
In recognition of the need to maintain the important environmental, social and economic values associated with the Lake Eyre Basin, the Australian, Queensland and South Australian Governments signed the Lake Eyre Basin Inter-governmental Agreement on 21 October 2000.

The Lake Eyre Basin Agreement currently applies to the Cooper Creek system (including the Thomson and Barcoo Rivers) and the Georgina-Diamantina catchment systems within Queensland and South Australia, ending at Lake Eyre. The Northern Territory Government is expected to join the Agreement in June 2004, which should result in the Agreement Area being extended to include the entire Northern Territory portion of the Basin.

The Agreement provides for the sustainable management of the water and related natural resources associated with cross-border river systems in the Lake Eyre Basin to avoid downstream impacts on associated environmental, economic and social values.

The Agreement incorporates a number of guiding principles that recognise the significance of the Lake Eyre Basin for ecological, pastoral, cultural and tourism reasons, and the need to make decisions which will foster ecologically sustainable development using a precautionary approach and take account of the significant knowledge and experience of local communities.

Institutional Arrangements
The Agreement established the Lake Eyre Basin Ministerial Forum, comprising the Australian Government Minister for the Environment and Heritage (as Chair), the Queensland Minister for Natural Resources and Mines and the South Australian Minister for Environment and Conservation. The Ministerial Forum is the decision making body responsible for overseeing the implementation of the Agreement.

The Ministerial Forum has established a Community Advisory Committee to ensure ongoing community support for, and participation in, arrangements under the Agreement. The Ministerial Forum has also established a Scientific Advisory Panel to advise it on scientific and technical issues related to the sustainable management of the Basin. The Agreement does not affect States' constitutional rights to manage their natural resources, however, the States have agreed to use their best endeavours to ensure such statutory processes are consistent with the spirit and intent of the Agreement.

Mainstreaming
To ensure sustainability, the Ministerial Forum is required to develop and/or adopt policies and strategies dealing with river flows, water quality, management of water and related natural resources (eg floodplain/riparian vegetation); existing and new water resource developments and research and monitoring requirements.

The Ministerial Forum is also required to:

hold a Conference every two years to provide the opportunity for the Basin community, members of the Ministerial Forum's community and scientific advisory bodies, scientists, officials and other interested parties to exchange information and views in relation to the Agreement;
undertake a review of the ecological condition of all watercourses and catchments in the Agreement Area and repeat this every 10 years; and
undertake a review of policies and strategies after 5 years and thereafter on a 10 yearly basis.
The Ministerial Forum has established a Community Advisory Committee to ensure ongoing community support for, and participation in, arrangements under the Agreement. The Ministerial Forum has also established a Scientific Advisory Panel to advise on scientific and technical issues related to the sustainable management of the Basin.

Issues
The size and low population density of the Basin, its cross-border nature and its spatial and temporal variability present significant challenges for its sustainable management.
Despite supporting extensive pastoral development and an increasing outback tourism industry, the Lake Eyre Basin is considered to be relatively unimpacted compared to other large cross-border river systems in Australia (and the world) many of which are under threat from unsustainable water extraction, urbanisation, and a range of water quality problems, and have their flow modified by dams, weirs and other impoundments. As a result, management in the Lake Eyre Basin tends to be more focussed on opportunities for sustainable development and preventative measures rather than remedial actions.
Knowledge of the ecology and hydrology of the Basin's river systems is generally poor but improving.
The cross-border nature of the Basin requires effective coordination and cooperation between a number of jurisdictions with differing legislative and statutory processes.
Lessons Learned
Appropriate and comprehensive consultation with all stakeholders (particularly the local community) is essential.
As the Agreement does not override the statutory responsibilities of the States for natural resource management, it relies to a large degree on the good will and commitment of State Governments and the ongoing support and contribution from the Basin community for its success.
Having legislative approval of the Agreement in each jurisdiction strengthens its effectiveness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อตกลงพื้นทะเลสาบแอร์ - จัดการลุ่มน้ำการข้ามแดนรวมและชุมชนความผูกพันพื้นหลังทะเลสาบแอร์อ่าง (รูป 1) ครอบคลุมประมาณ 1,170,000 ตารางกิโลเมตรของแห้งแล้ง และกึ่งแห้งแล้งกลางออสเตรเลีย ซึ่งแสดงถึง 17% ของทวีป มันยืด เหนือใต้ จากใต้ซ่าในรัฐควีนส์แลนด์เพื่อ Marree ในออสเตรเลียใต้ และ ทิศตะวันตกสู่ตะวันออก Alice Springs ในดินแดนภาคเหนือเพื่อ Longreach และ Blackall ในรัฐควีนส์แลนด์กลาง มันครอบคลุมหมดของวินตัน Birdsville, Innamincka และ Oodnadatta และ evocatively ได้อธิบายได้ว่า 'บ้านของแม่น้ำป่าครั้งล่าสุดในโลก'แม่น้ำสำคัญที่รวมอยู่ในลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์มีการ Georgina, Diamantina ทอม และแม่ น้ำ Barcoo และคูเปอร์ ครี ซึ่งไหลจากภาคกลาง และตะวันตกรัฐควีนส์แลนด์ในออสเตรเลียใต้ รวมทั้ง Finke ทอดด์และฮิวจ์แม่น้ำในภาคกลาง การบ้านนี้จบในทะเลสาบแอร์ เลเทอร์มินัลห้าที่ใหญ่ที่สุดในโลก ลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์เล็กน้อยมากกว่าระบบเมอร์เรย์ดาร์ลิง และระบบระบายน้ำภายในที่ใหญ่ที่สุดในโลก (เมอร์เรย์ดาร์ลิงระบบระบายน้ำลงสู่ทะเล)ซึ่งแตกต่างจากในแม่น้ำขนาดใหญ่ระบบอื่นในโลก กระแสน้ำในลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์ได้ผันแปรสูง และคาดเดาไม่ไม่มีแม่น้ำและลำธารไหลอย่างถาวร ประสบการณ์ระยะสั้นไหลต่อฝน และขยายรอบระยะเวลาของขั้นตอนไม่ ปริมาณของกระแสลดน้ำ สะท้อน aridity เพิ่มขึ้นไปทางทะเลสาบแอร์ ลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์เป็นส่วนหนึ่งของเขตพื้นที่แห้งแล้งของออสเตรเลีย และระบบนิเวศ พืช และสัตว์ก็จะแตกต่างกัน และมักจะไม่ซ้ำกันลุ่มน้ำมีมากมายความสำคัญอนุรักษ์สูงรวมทั้งพื้นที่ชุ่มน้ำที่สำคัญเช่นรายการ Ramsar ทะเลสาบ Coongie, grasslands (เช่น Astrebla ลงของอุทยานแห่งชาติ) และหวาน (เช่นซิมป์สันทะเลทรายอุทยานแห่งชาติ)ระบบแม่น้ำของลุ่มน้ำให้อยู่อาศัยสำคัญของสัตว์ป่าและพื้นที่เพาะพันธุ์สำหรับ waterbirds จากออสเตรเลีย และไกลถึงไซบีเรียและเอเชีย ลุ่มน้ำแห่งบ้านหลายหายาก และใกล้สูญพันธุ์ของพืชและสัตว์เช่นค่า bilby, kowari และ waddi waddi ต้น (เซีย peuce) Waterholes ถาวรที่กระจายอยู่ในลุ่มแม่น้ำยังมีความสำคัญหมด ชุมชน และโฮลดิ้ง pastoral ปริญญาบัตรใช้ที่ดินภายในทะเลสาบแอร์อ่าง เช่นน้ำใช้ แตกต่างกัน และ pastoralism เหมืองแร่ ท่องเที่ยว และสำรวจน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ ผลิต และอนุรักษ์กิจกรรมสงวน เหมืองแร่และปิโตรเลียมสร้างยอดรายได้ในภูมิภาคมากที่สุด แต่ pastoralism เป็นที่กว้างขวางมากที่สุดในแง่ของการใช้ที่ดินอ่างก็อุดมไปด้วยมรดกทางวัฒนธรรมพื้นเมือง และไม่ชนกับไซต์จำนวนมากที่เชื่อมโยงกับการสำรวจช่วงต้นและพัฒนาในประเทศออสเตรเลีย และคนพื้นเมืองที่สำคัญทางจิตวิญญาณข้อตกลงว่าด้วยอ่างทะเลสาบแอร์รับจำเป็นต้องรักษาความสำคัญด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และเศรษฐกิจค่าเกี่ยวข้องกับลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์ ออสเตรเลีย รัฐควีนส์แลนด์ และ รัฐบาลออสเตรเลียใต้ลงทะเลสาบแอร์อ่าง Inter-governmental ตกลงบน 21 2000 ตุลาคมทะเลสาบแอร์อ่างตกลงในปัจจุบันใช้ระบบคูเปอร์ครี (รวมทอมและแม่น้ำ Barcoo) และระบบลุ่มน้ำ Georgina Diamantina ภายในรัฐควีนส์แลนด์ออสเตรเลียใต้ สิ้นสุดที่ทะเลสาบแอร์ รัฐเขตภาคเหนือคาดว่าจะเข้าร่วมในข้อตกลงในเดือน 2004 มิถุนายน ซึ่งควรทำในพื้นที่ข้อตกลงถูกขยายเพื่อรวมส่วนเหนือดินแดนทั้งหมดของลุ่มน้ำข้อตกลงสำหรับการจัดการที่ยั่งยืนของน้ำและทรัพยากรธรรมชาติที่เกี่ยวข้องที่เชื่อมโยงกับระบบแม่น้ำข้ามพรมแดนในอ่างแอร์เลเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบขั้นปลายน้ำค่าสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ และสังคมที่เกี่ยวข้องทางข้อตกลงนี้ประกอบด้วยจำนวนของหลักที่รู้ความสำคัญของลุ่มน้ำแอร์เลสำหรับระบบนิเวศ pastoral ปริญญาบัตร วัฒนธรรมและการท่องเที่ยว แนวทางเหตุผล และจำเป็นต้องทำการตัดสินใจที่จะส่งเสริมการพัฒนาอย่างยั่งยืนทางนิเวศวิทยาโดยใช้วิธีการบริษัทฯ และบัญชีความรู้สำคัญและประสบการณ์ของชุมชนท้องถิ่นสถาบันการจัดการข้อตกลงก่อตั้งเลแอร์อ่างรัฐมนตรีฟอรั่ม ประกอบด้วยรัฐมนตรีรัฐบาลออสเตรเลีย (เช่นเก้าอี้ และสิ่งแวดล้อม รัฐควีนส์แลนด์รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและเหมืองแร่และรัฐมนตรีออสเตรเลียใต้สภาพแวดล้อมและอนุรักษ์ เวทีรัฐมนตรีต่างประเทศเป็นการตัดสินใจร่างกายความรับผิดชอบดูแลการใช้งานของข้อตกลงการประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศได้ก่อตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาชุมชนให้การสนับสนุนชุมชนอย่างต่อเนื่อง และการมีส่วนร่วมใน จัดภายใต้ข้อตกลง การประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศยังได้ก่อตั้งแผงปรึกษาทางวิทยาศาสตร์ให้คำแนะนำในเรื่องทางวิทยาศาสตร์ และทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับการจัดการลุ่มน้ำอย่างยั่งยืน ข้อตกลงที่มีผลกระทบต่อสิทธิรัฐธรรมนูญของอเมริกาในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติของพวกเขา แต่ รัฐตกลงใช้รายแรก ๆ ของพวกเขาดีที่สุดเพื่อให้กระบวนการตามกฎหมายดังกล่าวจะสอดคล้องกับจิตวิญญาณและเจตนารมณ์ของข้อตกลงMainstreamingพ.ศ.2554 เวทีรัฐมนตรีต่างประเทศจะต้องพัฒนา หรือนำนโยบายและกลยุทธ์การจัดการกับน้ำไหล คุณภาพน้ำ การจัดการน้ำและทรัพยากรธรรมชาติที่เกี่ยวข้อง (เช่น floodplain/riparian พืช); พัฒนาทรัพยากรน้ำที่มีอยู่ และใหม่ และวิจัย และตรวจสอบความต้องการการประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศก็จำเป็นต้อง:ค้างการประชุมทุก 2 ปีเพื่อให้โอกาสชุมชนอ่าง สมาชิกของชุมชนเป็นเวทีรัฐมนตรีต่างประเทศ และหน่วยงานที่ปรึกษาวิทยาศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์ เจ้าหน้าที่ และผู้สนใจเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลและมุมมองเกี่ยวกับข้อตกลงดำเนินการทบทวนสภาพระบบนิเวศของน้ำและ catchments บริเวณข้อตกลงทั้งหมด และทำซ้ำทุก 10 ปี และดำเนินการทบทวนนโยบายและกลยุทธ์หลัง จาก 5 ปี และหลังจากนั้น ใน 10 ปีการประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศได้ก่อตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาชุมชนให้การสนับสนุนชุมชนอย่างต่อเนื่อง และการมีส่วนร่วมใน จัดภายใต้ข้อตกลง การประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศยังได้ก่อตั้งแผงปรึกษาทางวิทยาศาสตร์ให้คำแนะนำในเรื่องทางวิทยาศาสตร์ และทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับการจัดการลุ่มน้ำอย่างยั่งยืนปัญหาขนาดและความหนาแน่นประชากรต่ำลุ่มน้ำ ลักษณะข้ามพรมแดน และความแปรผันของปริภูมิ และขมับนำเสนอความท้าทายที่สำคัญสำหรับการจัดการที่ยั่งยืนแม้ มีการสนับสนุนพัฒนา pastoral ปริญญาบัตรอย่างละเอียดและมีการเพิ่มเอาท์แบ็คอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์ถือเป็น unimpacted ค่อนข้างเปรียบเทียบกับระบบอื่น ๆ ของข้ามพรมแดนแม่น้ำที่ใหญ่ในออสเตรเลีย (และโลก) จำนวนมากที่อยู่ภายใต้ภัยคุกคามจากการสูบน้ำ unsustainable ของ และมีปัญหาคุณภาพน้ำ และมีกระแสการปรับเปลี่ยน โดยเขื่อน weirs และ impoundments อื่น ๆ ดัง จัดการในลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์มีแนวโน้มที่จะขึ้น focussed เปิดโอกาสสำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืน และมาตรการเชิงป้องกัน มากกว่าการดำเนินการเยียวยาความรู้ด้านระบบนิเวศวิทยาและอุทกวิทยาของลุ่มแม่น้ำระบบโดยทั่วไปจะไม่ดี แต่ปรับปรุงข้ามพรมแดนธรรมชาติของลุ่มน้ำต้องประสานงานอย่างมีประสิทธิภาพและความร่วมมือระหว่างจำนวนเงื่อนไขกับกระบวนการสภา และตามกฎหมายที่แตกต่างกันบทเรียนที่เรียนรู้ให้คำปรึกษาที่เหมาะสม และครอบคลุมกับทุกกลุ่ม (โดยเฉพาะอย่างยิ่งชุมชนท้องถิ่น) เป็นสิ่งจำเป็นเป็นข้อตกลงแทนรับผิดชอบตามกฎหมายของรัฐสำหรับการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ มันอาศัยระดับใหญ่ดีและความมุ่งมั่นของ รัฐบาลรัฐ และสนับสนุนอย่างต่อเนื่องและเงินสมทบจากชุมชนอ่างสำหรับความสำเร็จมีสภาอนุมัติข้อตกลงในแต่ละเขตเสริมสร้างประสิทธิผลของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อตกลงลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์ - บูรณาการแม่น้ำข้ามพรมแดนการจัดการลุ่มน้ำและความผูกพันของชุมชน
พื้นหลังของ
ลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์ (รูปที่ 1) มีพื้นที่ประมาณ 1,170,000 ตารางกิโลเมตรแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งกลางออสเตรเลียซึ่งหมายถึง 17% ของทวีป มันทอดยาวเหนือไปทางทิศใต้จากด้านล่างเมาท์ในรัฐควีนส์แลนด์เพื่อ Marree ในออสเตรเลียใต้และทิศตะวันตกไปทางทิศตะวันออกจากอลิซสปริงเหนือดินแดนในการ Longreach และ Blackall ในภาคกลางของรัฐควีนส์แลนด์ โลกไซเบอร์มันเมืองของวินตัน, Birdsville, Innamincka และ Oodnadatta และได้รับการอธิบาย evocatively เป็น 'บ้านบางส่วนของแม่น้ำป่าสุดท้ายในโลก.' แม่น้ำสายสำคัญรวมอยู่ในลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์เป็นจอร์จินา, Diamantina, ทอมสันและ Barcoo แม่น้ำและคูเปอร์ห้วยซึ่งไหลจากรัฐควีนส์แลนด์ภาคกลางและตะวันตกเข้าสู่ใต้ของประเทศออสเตรเลียเช่นเดียวกับ Finke, ทอดด์และฮิวจ์แม่น้ำในภาคกลางของประเทศออสเตรเลีย น้ำเหล่านี้สิ้นสุดในทะเลสาบแอร์ทะเลสาบขั้วของโลกที่ห้าที่ใหญ่ที่สุด ทะเลสาบแอร์ลุ่มน้ำขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อยระบบเมอร์เร-ที่รักและเป็นระบบระบายน้ำภายในที่ใหญ่ที่สุดในโลก (ระบบเมอร์เร-ดาร์ลิ่งท่อระบายลงสู่มหาสมุทร). ซึ่งแตกต่างจากระบบแม่น้ำขนาดใหญ่อื่น ๆ ในโลกที่ไหลของน้ำในทะเลสาบแอร์ ลุ่มน้ำเป็นอย่างสูงที่ตัวแปรและคาดเดาไม่ได้. ไม่มีของแม่น้ำและลำธารไหลอย่างถาวร ทุกช่วงเวลาสั้นประสบการณ์ของการไหลของน้ำฝนต่อไปนี้และขยายระยะเวลาการไหลของไม่มี ปริมาณของการไหลลดลงต่อเนื่องสะท้อนให้เห็นถึงความแห้งแล้งเพิ่มขึ้นต่อทะเลสาบแอร์ ทะเลสาบแอร์ลุ่มน้ำเป็นส่วนหนึ่งของเขตแห้งแล้งของออสเตรเลียและระบบนิเวศพืชและสัตว์จะสนับสนุนมีความหลากหลายและมักจะไม่ซ้ำกัน. ลุ่มน้ำรวมถึงหลายพื้นที่ที่มีความสำคัญในการอนุรักษ์สูงรวมทั้งพื้นที่ชุ่มน้ำที่สำคัญเช่น Ramsar จดทะเบียน Coongie ทะเลสาบทุ่งหญ้า (เช่น Astrebla ดอนอุทยานแห่งชาติ) และทะเลทราย (เช่นซิมป์สันอุทยานแห่งชาติ Desert). ระบบแม่น้ำของลุ่มน้ำจัดหาที่อยู่อาศัยที่สำคัญสำหรับสัตว์ป่าและพื้นที่สำหรับการเพาะนกน้ำจากทั่วประเทศออสเตรเลียและไกลที่สุดเท่าที่ไซบีเรียและเอเชีย ลุ่มน้ำยังเป็นบ้านสายพันธุ์ที่หายากและใกล้สูญพันธุ์จำนวนมากของพืชและสัตว์เช่น Bilby มากขึ้น kowari และต้นไม้ waddi waddi (Acacia peuce) แอ่งน้ำถาวรกระจัดกระจายไปทั่วลุ่มน้ำยังมีความสำคัญไปยังเมืองชุมชนและถือครองอภิบาล. ใช้ที่ดินในลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์เช่นการใช้น้ำจะแตกต่างกันและรวมถึง pastoralism, การทำเหมืองแร่, การท่องเที่ยว, การสำรวจน้ำมันและก๊าซและการผลิต, การอนุรักษ์และดั้งเดิม กิจกรรม การทำเหมืองแร่และปิโตรเลียมสร้างจำนวนมากที่สุดของรายได้ในภูมิภาค แต่ pastoralism เป็นที่ครอบคลุมมากที่สุดในแง่ของการใช้ที่ดิน. ลุ่มน้ำยังอุดมไปด้วยมรดกทางวัฒนธรรมของชนพื้นเมืองและไม่ใช่ชนพื้นเมืองที่มีเว็บไซต์จำนวนมากที่เชื่อมโยงกับการสำรวจในช่วงต้นและการพัฒนาในประเทศ ออสเตรเลียและจิตวิญญาณที่มีความสำคัญกับคนพื้นเมือง. ทะเลสาบแอร์ลุ่มน้ำข้อตกลงระหว่างรัฐบาลในการรับรู้ถึงความจำเป็นในการรักษาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญค่านิยมทางสังคมและเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องกับลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์, ออสเตรเลีย, ควีนส์แลนด์และรัฐบาลออสเตรเลียใต้ลงนามในลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์ ข้อตกลงระหว่างรัฐบาลเมื่อวันที่ 21 ตุลาคม 2000. ข้อตกลงลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์ในขณะนี้นำไปใช้กับระบบครีคูเปอร์ (รวมทั้งทอมสันและ Barcoo แม่น้ำ) และจอร์จิ-Diamantina ระบบกักเก็บน้ำภายในควีนส์แลนด์และออสเตรเลียใต้สิ้นสุดที่ทะเลสาบแอร์ ภาคเหนืออาณาเขตของรัฐที่คาดว่าจะเข้าร่วมข้อตกลงในเดือนมิถุนายนปี 2004 ซึ่งจะส่งผลให้พื้นที่ข้อตกลงที่มีการขยายเพื่อรวมทั้งส่วนเหนือดินแดนของลุ่มน้ำ. ข้อตกลงให้มีการจัดการอย่างยั่งยืนของน้ำและทรัพยากรธรรมชาติที่เกี่ยวข้องที่เกี่ยวข้องกับ ข้ามพรมแดนในระบบแม่น้ำทะเลสาบแอร์ลุ่มน้ำเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบต่อน้ำที่อยู่ปลายน้ำที่เกี่ยวข้องด้านสิ่งแวดล้อมมูลค่าทางเศรษฐกิจและสังคม. ข้อตกลงประกอบด้วยจำนวนของหลักการที่ตระหนักถึงความสำคัญของลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์สำหรับระบบนิเวศพระวัฒนธรรมและเหตุผลการท่องเที่ยว และความจำเป็นในการตัดสินใจที่จะส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืนต่อระบบนิเวศโดยใช้วิธีการระมัดระวังและคำนึงถึงความรู้และประสบการณ์ที่สำคัญของชุมชนท้องถิ่น. เตรียมสถาบันข้อตกลงจัดตั้งลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์ฟอรั่มรัฐมนตรีประกอบไปด้วยรัฐมนตรีของรัฐบาลออสเตรเลียและสิ่งแวดล้อม เฮอริเทจ (เป็นประธาน), รัฐควีนส์แลนด์รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและการเหมืองแร่และภาคใต้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงออสเตรเลียสิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์ ฟอรั่มเป็นรัฐมนตรีตัดสินใจร่างกายรับผิดชอบในการกำกับดูแลการดำเนินการตามข้อตกลง. ฟอรั่มรัฐมนตรีได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาชุมชนเพื่อให้การสนับสนุนอย่างต่อเนื่องสำหรับชุมชนและการมีส่วนร่วมในการจัดการภายใต้ข้อตกลง ฟอรั่มรัฐมนตรีนอกจากนี้ยังได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่จะให้คำแนะนำเกี่ยวกับประเด็นทางวิทยาศาสตร์และเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับการจัดการที่ยั่งยืนของลุ่มน้ำ ข้อตกลงไม่ได้ส่งผลกระทบต่อสหรัฐอเมริกา 'สิทธิตามรัฐธรรมนูญในการจัดการทรัพยากรทางธรรมชาติของพวกเขา แต่สหรัฐอเมริกาได้ตกลงที่จะใช้ความพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อให้แน่ใจว่ากระบวนการตามกฎหมายดังกล่าวมีความสอดคล้องกับจิตวิญญาณและความตั้งใจของข้อตกลง. Mainstreaming เพื่อให้แน่ใจว่าการพัฒนาอย่างยั่งยืน, ฟอรั่มรัฐมนตรี จำเป็นต้องมีการพัฒนาและ / หรือนำมาใช้นโยบายและกลยุทธ์การรับมือกับกระแสแม่น้ำ, คุณภาพน้ำ, การบริหารจัดการน้ำและการที่เกี่ยวข้องกับทรัพยากรทางธรรมชาติ (เช่นพื้นที่น้ำท่วม / พืชชายฝั่ง); ที่มีอยู่และการพัฒนาแหล่งน้ำใหม่และการวิจัยและความต้องการการตรวจสอบ. ฟอรั่มรัฐมนตรีจะต้องยัง: ถือการประชุมทุกสองปีเพื่อเปิดโอกาสให้ชุมชนลุ่มน้ำสมาชิกของชุมชนฟอรั่มรัฐมนตรีและหน่วยงานที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์, นักวิทยาศาสตร์, เจ้าหน้าที่และ บุคคลที่สนใจอื่น ๆ เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลและมุมมองในความสัมพันธ์กับข้อตกลง; ทบทวนสภาพระบบนิเวศของแม่น้ำลำธารและลุ่มน้ำในพื้นที่ข้อตกลงนี้และทำซ้ำทุก 10 ปี; และดำเนินการทบทวนนโยบายและกลยุทธ์หลัง 5 ปีและหลังจากนั้นในวันที่ 10 ประจำทุกปี. ฟอรั่มรัฐมนตรีได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาชุมชนเพื่อให้การสนับสนุนอย่างต่อเนื่องสำหรับชุมชนและการมีส่วนร่วมในการจัดการภายใต้ข้อตกลง ฟอรั่มรัฐมนตรีนอกจากนี้ยังได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์เพื่อให้คำแนะนำเกี่ยวกับประเด็นทางวิทยาศาสตร์และเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับการจัดการที่ยั่งยืนของลุ่มน้ำ. ประเด็นขนาดและความหนาแน่นของประชากรต่ำของลุ่มน้ำธรรมชาติข้ามพรมแดนและความแปรปรวนของพื้นที่และเวลาในปัจจุบันอย่างมีนัยสำคัญ ความท้าทายในการบริหารจัดการอย่างยั่งยืน. แม้จะมีการสนับสนุนการพัฒนาอย่างกว้างขวางพระและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในชนบทห่างไกลเพิ่มขึ้นลุ่มน้ำทะเลสาบแอร์จะถือเป็นที่ค่อนข้าง unimpacted เมื่อเทียบกับระบบแม่น้ำข้ามพรมแดนขนาดใหญ่ในออสเตรเลีย (และทั่วโลก) หลายแห่งที่อยู่ภายใต้ภัยคุกคาม จากการสกัดน้ำไม่ยั่งยืน, การพัฒนาเมืองและช่วงของปัญหาคุณภาพน้ำและการไหลของพวกเขาได้รับการแก้ไขโดยเขื่อนทำนบและ impoundments อื่น ๆ เป็นผลให้การจัดการในทะเลสาบแอร์ลุ่มน้ำมีแนวโน้มที่จะเน้นเกี่ยวกับโอกาสในการพัฒนาอย่างยั่งยืนและมาตรการป้องกันมากกว่าการดำเนินการแก้ไข. ความรู้เกี่ยวกับระบบนิเวศและอุทกวิทยาของลุ่มน้ำของระบบแม่น้ำโดยทั่วไปเป็นที่น่าสงสาร แต่การปรับปรุง. ลักษณะข้ามพรมแดน ของลุ่มน้ำต้องมีการประสานงานที่มีประสิทธิภาพและความร่วมมือระหว่างจำนวนของเขตอำนาจศาลที่แตกต่างกันด้วยกระบวนการกฎหมายและตามกฎหมาย. บทเรียนที่ได้รับการให้คำปรึกษาที่เหมาะสมและครอบคลุมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมด (โดยเฉพาะอย่างยิ่งชุมชนท้องถิ่น) เป็นสิ่งจำเป็น. ในฐานะที่เป็นข้อตกลงไม่แทนที่ความรับผิดชอบตามกฎหมายของรัฐ สำหรับการจัดการทรัพยากรธรรมชาติก็อาศัยในระดับขนาดใหญ่บนความปรารถนาดีและความมุ่งมั่นของรัฐบาลรัฐและรัฐบาลสนับสนุนอย่างต่อเนื่องและการมีส่วนร่วมจากชุมชนลุ่มน้ำสำหรับความสำเร็จ. มีการอนุมัติการออกกฎหมายของข้อตกลงในเขตอำนาจของแต่ละเสริมสร้างประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทะเลสาบแอร์อ่าง - ข้อตกลงการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการข้ามพรมแดนและหลังหมั้น

ชุมชนทะเลสาบแอร์อ่าง ( รูปที่ 1 ) ครอบคลุมประมาณ 1170000 ตารางกิโลเมตรของแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งกลางออสเตรเลีย ซึ่งแสดงถึง 17% ของทวีป มันยืด เหนือใต้ จากด้านล่าง เพื่อ marree MT ISA ในรัฐควีนส์แลนด์ในออสเตรเลียใต้และตะวันตกไปตะวันออกจากอลิซสปริงในดินแดนตอนเหนือ และ longreach แบล็กเคิลในเซ็นทรัลควีนส์แลนด์ มันครอบคลุมเมือง Winton , birdsville นนามิงคา oodnadatta , และ , และได้รับการอธิบายครั้งแรกเป็น ' บ้านบางส่วนของแม่น้ำป่าสุดท้าย ในโลก '

แม่น้ำใหญ่รวมอยู่ในทะเลสาบแอร์อ่างเป็นจอร์จีน่า และ barcoo Diamantina ทอมสันแม่น้ำ และคูเปอร์ครีกซึ่งไหลจากภาคกลางและตะวันตกควีนส์แลนด์ในออสเตรเลีย รวมทั้งทาง ทอดด์ ฮิวจ์ และแม่น้ำในออสเตรเลียกลาง แหล่งน้ำเหล่านี้สิ้นสุดในทะเลสาบแอร์ , ทะเลสาบ Terminal 5 ที่ใหญ่ที่สุดของโลก ลุ่มน้ำทะเลสาบ Eyre เป็นขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย เมอร์เรย์ที่รักระบบ และระบบระบายน้ำภายในที่ใหญ่ที่สุดของโลก ( เมอร์เรย์ ดาร์ลิ่ง ระบบระบายลงทะเล

)ซึ่งแตกต่างจากหลายอื่น ๆขนาดใหญ่ระบบแม่น้ำในโลก น้ำไหลในทะเลสาบแอร์อ่างมีตัวแปรและคาดเดาไม่ได้ .

ไม่มีของแม่น้ำและลำธารไหลอย่างถาวร ทั้งหมดประสบการณ์สั้นระยะเวลาของการไหลตามฝน และขยายระยะเวลาไม่ไหล ปริมาณการไหลลดลงต่อเนื่อง สะท้อนให้เห็นถึงการเพิ่มแห้งต่อทะเลสาบแอร์ .ลุ่มน้ำทะเลสาบ Eyre เป็นส่วนหนึ่งของเขตแห้งแล้งของออสเตรเลีย และระบบนิเวศ พืชและสัตว์ มันสนับสนุนมีหลากหลายและไม่ซ้ำบ่อยๆ

อ่างมีหลายพื้นที่ของความสำคัญการอนุรักษ์สูงรวมทั้งพื้นที่ชุ่มน้ำที่สำคัญ เช่น แรมซาร์ ไว้หาโอปอล ทะเลสาบ ทุ่งหญ้า เช่น อุทยานแห่งชาติ astrebla ) และทะเลทราย ( เช่น ซิมป์สัน อุทยานแห่งชาติทะเลทราย

)แม่น้ำระบบลุ่มน้ำให้อยู่อาศัยที่สำคัญสำหรับสัตว์ป่าและพื้นที่กระจายพันธุ์ทั่วออสเตรเลีย และไปให้ไกลเท่าที่ไซบีเรีย และเอเชีย อ่างยังเป็นสายพันธุ์ที่หายากและใกล้สูญพันธุ์ บ้านหลายของพืชและสัตว์ เช่น มากขึ้นและ bilby , kowari waddi waddi ต้นไม้ ( Acacia peuce )ถาวรหรือกระจายอยู่ทั่วลุ่มน้ำยังสำคัญกับเมือง ชุมชน และผู้ถือครองพระ

ใช้ที่ดินภายในทะเลสาบแอร์อ่าง เหมือนใช้ น้ำ เป็น หลากหลาย และรวมถึง pastoralism , เหมือง , การท่องเที่ยว , สำรวจและผลิตน้ำมันและก๊าซ อนุรักษ์และกิจกรรมพื้นเมือง เหมืองแร่และปิโตรเลียม สร้างจำนวนเงินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของรายได้ภายในภูมิภาคแต่ pastoralism เป็นที่กว้างขวางมากที่สุดในแง่ของการใช้ประโยชน์ที่ดิน

อ่างยังอุดมไปด้วยมรดกทางวัฒนธรรมพื้นบ้านพื้นเมืองและไม่ มีหลายเว็บไซต์ที่เชื่อมโยงกับการสำรวจและพัฒนาแหล่งแรกของออสเตรเลียและความสำคัญทางจิตวิญญาณของคนพื้นเมือง


ทะเลสาบแอร์อ่างระหว่างข้อตกลงในการรับรู้ของต้องรักษา ที่สำคัญทางด้านสิ่งแวดล้อมเศรษฐกิจสังคมและค่านิยมที่เกี่ยวข้องกับทะเลสาบแอร์อ่าง , ออสเตรเลีย , ควีนส์แลนด์และออสเตรเลียใต้รัฐบาลลงนามในข้อตกลงระหว่างรัฐทะเลสาบแอร์อ่าง

วันที่ 21 ตุลาคม 2000ทะเลสาบ Eyre ลุ่มน้ำข้อตกลงปัจจุบันใช้ระบบคลอง คูเปอร์ ( รวมทั้ง และ barcoo แม่น้ำทอมสัน ) และระบบภายในลุ่มน้ำจอร์เจีย Diamantina ควีนส์แลนด์และออสเตรเลียใต้สิ้นสุดที่ทะเลสาบ Eyre . รัฐบาลดินแดนทางเหนือที่คาดว่าจะเข้าร่วมในข้อตกลงในเดือนมิถุนายนปี 2004ซึ่งจะส่งผลให้ข้อตกลงเขตการขยายเพื่อรวมทั้งเหนือดินแดนส่วนของอ่างล้างหน้า

ข้อตกลงให้ยั่งยืน การจัดการน้ำและทรัพยากรที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับระบบแม่น้ำข้ามพรมแดนในทะเลสาบแอร์อ่างเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้อง คุณค่าทางเศรษฐกิจและสังคม .

ข้อตกลงดังกล่าวประกอบด้วยหมายเลขของหลักการที่ตระหนักถึงความสำคัญของลุ่มน้ำทะเลสาบ Eyre เพื่อนิเวศวิทยา , พระ , เหตุผลทางวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว และต้องตัดสินใจ ซึ่งจะส่งเสริมให้เกิดพัฒนาระบบนิเวศน์ที่ยั่งยืนโดยใช้วิธีการป้องกันไว้ก่อน และใช้บัญชีจากความรู้และประสบการณ์ของชุมชนท้องถิ่น สถาบันจัด

ข้อตกลงจัดตั้งทะเลสาบแอร์อ่างฯเวที ประกอบด้วย รัฐมนตรี รัฐบาลออสเตรเลีย เพื่อสิ่งแวดล้อมและมรดก ( เก้าอี้ ) , ควีนส์แลนด์กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและเหมืองแร่และรัฐมนตรีออสเตรเลียใต้เพื่อสิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์ ฟอรั่มระดับรัฐมนตรีคือการตัดสินใจร่างกายรับผิดชอบดูแลการปฏิบัติตามข้อตกลง .

ฟอรั่มระดับรัฐมนตรี ได้จัดตั้งคณะกรรมการเพื่อให้สนับสนุนชุมชนอย่างต่อเนื่อง และการมีส่วนร่วมในการจัดการภายใต้ข้อตกลง ฟอรั่มระดับรัฐมนตรีได้จัดตั้งแผงที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่จะแนะนำในประเด็นทางวิทยาศาสตร์และทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับการจัดการอย่างยั่งยืนของลุ่มน้ำข้อตกลงดังกล่าวจะไม่ส่งผลกระทบต่อรัฐตามรัฐธรรมนูญ สิทธิ การ จัดการทรัพยากร ธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม สหรัฐฯ ได้ตกลงที่จะใช้ความพยายามที่ดีที่สุดของพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่ากระบวนการตามกฎหมายดังกล่าวจะสอดคล้องกับจิตวิญญาณและเจตนารมณ์ของข้อตกลงตาม


เพื่อให้ยั่งยืนฟอรั่มระดับรัฐมนตรีจะต้องพัฒนา และ / หรือ รับนโยบายและกลยุทธ์การจัดการกับกระแสแม่น้ำ , คุณภาพน้ำ , การจัดการน้ำและทรัพยากรที่เกี่ยวข้อง ( เช่นน้ำท่วม / ชายฝั่งพืช ) ; ที่มีอยู่และการพัฒนาแหล่งน้ำใหม่และการวิจัยและการตรวจสอบความต้องการ

ฟอรั่มระดับรัฐมนตรียังต้อง :

การประชุมทุก 2 ปี เพื่อเปิดโอกาสให้ชุมชนลุ่ม สมาชิกของชุมชนฟอรั่มรัฐมนตรีและที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์ร่างกาย นักวิทยาศาสตร์ เจ้าหน้าที่และผู้สนใจอื่น ๆเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลและความคิดเห็นเกี่ยวกับข้อตกลง ;
การตรวจสอบสภาพของระบบนิเวศลำน้ำทั้งหมด และ catchments ในข้อตกลงและซ้ำทุก 10 ปี และ
รับปากทบทวนนโยบายและกลยุทธ์หลังจาก 5 ปี และหลังจากนั้นใน 10 รายปี
ฟอรั่มรัฐมนตรีได้จัดตั้งคณะกรรมการเพื่อให้สนับสนุนชุมชนอย่างต่อเนื่องและมีส่วนร่วมในการจัดการภายใต้ข้อตกลง ฟอรั่มระดับรัฐมนตรี ยังได้ก่อตั้งคณะที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์เพื่อให้คำแนะนำในประเด็นทางวิทยาศาสตร์และทางเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับการจัดการอย่างยั่งยืนของลุ่มน้ำ ประเด็น


ขนาดและความหนาแน่นต่ำของลุ่มน้ำข้ามพรมแดนของธรรมชาติและความสําคัญของพื้นที่และเวลา ปัจจุบัน ความท้าทายของการบริหารจัดการอย่างยั่งยืน
แม้จะสนับสนุนการพัฒนาชนบทพระอย่างละเอียด และเพิ่มอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวลุ่มน้ำทะเลสาบ Eyre ถือว่าค่อนข้าง unimpacted เมื่อเทียบกับอื่น ๆขนาดใหญ่ระบบแม่น้ำข้ามพรมแดนในออสเตรเลีย ( และโลก ) หลายแห่งซึ่งอยู่ภายใต้ภัยคุกคามจากน้ำและแยก การกลายเป็นเมืองและช่วงของปัญหาคุณภาพน้ำ และมีการดัดแปลง โดยเขื่อน ,ฝาย และ impoundments อื่น ๆ ผลการบริหารจัดการในลุ่มน้ำทะเลสาบ Eyre มีแนวโน้มที่จะมากขึ้นเน้นโอกาสในการพัฒนาที่ยั่งยืน และมาตรการเชิงป้องกันมากกว่าการแก้ไข .
ความรู้ของระบบนิเวศและอุทกวิทยา ระบบน้ำของลุ่มน้ำโดยทั่วไปจะไม่ดี แต่การปรับปรุง .
ธรรมชาติของลุ่มน้ำข้ามพรมแดนต้องประสานงานที่มีประสิทธิภาพและความร่วมมือระหว่างหมายเลขของกระบวนการนิติบัญญัติ และศาลตามกฎหมายแตกต่าง บทเรียนที่เหมาะสม และครอบคลุม

ปรึกษากับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมด ( โดยเฉพาะชุมชนท้องถิ่น ) เป็นสิ่งจำเป็น .
เป็นข้อตกลงที่ไม่ยกเลิกความรับผิดชอบตามกฎหมายของรัฐในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ อาศัยในระดับใหญ่ในจะดีและความมุ่งมั่นของรัฐบาลและการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องและมีส่วนร่วมจากชุมชนอ่างสำหรับความสำเร็จของ
มีการอนุมัติกฎหมายของข้อตกลงในแต่ละสังกัด เสริมสร้างประสิทธิภาพ