According to Tauli Corpuz:Almost ha

According to Tauli Corpuz:

Almost half of the indigenous communities informed me that they lacked land and even when they have property titles, the security of owning land is not guaranteed.

Unequal land distribution has been a serious problem in Paraguay since the 19th century, and things got even worse in the last half of the 20th century, particularly under the dictatorship of General Alfredo Stroessner. Much of the country's state-owned land was given to friends and allies of Stroessner, and there are land reform disputes over those areas continuing today.

When industrialized agriculture and soy farming became widespread in Paraguay during the 1970s, many small farmers were pushed off of their land.

In 1996, the Monsanto corporation began planting genetically modified soy seed in Argentina, which shares a border with Paraguay. Soon after, GM soy farming also began in Paraguay, and the country has now become the fourth largest exporter of soy in the world.

Although the GM soy farming operations in Paraguay generate huge profits for Monsanto and other large corporations, very little of that money is distributed within the country, since these companies are exempted from paying taxes.

Meanwhile, the indigenous people of Paraguay continue to suffer and are almost helpless to do anything other than stand by while their lands and traditional way of life are destroyed by greedy corporations and the corrupt politicians who serve them.

As a report by TeleSURtv.net observed:

Paraguayan farmers and indigenous communities are not only suffering from one of the most unequal distributions of land, but also from the invasion of one of the worst agricultural models: soy exportation, mechanized agriculture, and genetically modified seeds all combined together.

And this is a tragedy that is not limited to Paraguay or South America, for that matter. Similar problems are occurring in Africa and elsewhere -- and even in the United States.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Tauli Corpuz:เกือบครึ่งหนึ่งของชุมชนพื้นเมืองทราบถึงฉันว่า พวกเขาขาดที่ดิน และเมื่อได้ทรัพย์สิน ความปลอดภัยของเจ้าของที่ดินไม่ได้รับประกันว่ากระจายที่ดินไม่มีปัญหาร้ายแรงในประเทศปารากวัยตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 และสิ่งที่มีได้แย่ในครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้เผด็จการทั่วไป Alfredo Stroessner มากของประเทศของรัฐเป็นเจ้าของที่ดินให้เพื่อนและพันธมิตรของ Stroessner และยังมีข้อโต้แย้งในการปฏิรูปที่ดินผ่านพื้นที่ดังกล่าวอย่างต่อเนื่องวันนี้เมื่ออุตสาหกรรมเกษตรและนาถั่วเหลืองกลายเป็นแพร่หลายในประเทศปารากวัยในระหว่างทศวรรษ 1970 เกษตรกรจำนวนมากถูกผลักดันออกจากที่ดินของพวกเขาในปี 1996 บริษัท Monsanto เริ่มปลูกเมล็ดถั่วเหลืองดัดแปลงพันธุกรรมในอาร์เจนตินา ซึ่งเส้นขอบใช้ร่วมกับปารากวัย เร็ว ๆ นี้หลังจาก กรัมถั่วเหลืองเกษตรยังเริ่มในประเทศปารากวัย แล้วตอนนี้เป็นประเทศ ผู้ส่งออกที่ใหญ่ที่สุดสี่ของถั่วเหลืองในโลกแม้ว่าการดำเนินนาถั่วเหลือง GM ในประเทศปารากวัยสร้างกำไรขนาดใหญ่สำหรับ Monsanto และอื่น ๆ องค์กรขนาดใหญ่ มากของเงินที่จะกระจายภายในประเทศ เนื่องจากบริษัทเหล่านี้จะยกเว้นการจ่ายภาษีในขณะเดียวกัน ชาวพื้นเมืองปารากวัยยังคงประสบ และเป็นกำพร้าเกือบทำ อะไรใช่สแตนด์บายในขณะดินแดนของพวกเขา และวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมจะถูกทำลาย โดยบริษัทตะกละและนักการเมืองทุจริตที่ใช้ได้รายงานโดย TeleSURtv.net สังเกต:ปารากวัยเกษตรกรและชุมชนพื้นเมืองจะไม่เท่าทุกข์จากการกระจายไม่เท่ากันมากที่สุดของแผ่นดิน แต่ จากการบุกรุกของรุ่นเกษตรเลวร้ายที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง: ส่งออกถั่วเหลือง mechanized เกษตร และพันธุกรรมเมล็ดทั้งหมดรวมกันและนี่คือโศกนาฏกรรมที่ไม่จำกัดกับปารากวัยหรืออเมริกาใต้ สำหรับเรื่องที่ ปัญหาที่คล้ายกันเกิดขึ้น ในแอฟริกาและอื่น ๆ - และแม้กระทั่ง ในสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาม Tauli Corpuz: เกือบครึ่งหนึ่งของชุมชนท้องถิ่นแจ้งผมว่าพวกเขาขาดที่ดินและแม้ในขณะที่พวกเขามีชื่อสถานที่ให้บริการการรักษาความปลอดภัยของการเป็นเจ้าของที่ดินไม่รับประกัน. การกระจายที่ดินไม่เท่ากันได้รับเป็นปัญหาร้ายแรงในปารากวัยตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 และ สิ่งที่มียิ่งเลวร้ายลงในครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การปกครองแบบเผด็จการของนายพลอัลเฟร Stroessner มากของที่ดินของรัฐที่เป็นเจ้าของประเทศที่ถูกมอบให้กับเพื่อนและพันธมิตรของ Stroessner และมีข้อพิพาทการปฏิรูปที่ดินเหนือพื้นที่ดังกล่าวอย่างต่อเนื่องในวันนี้. เมื่อเกษตรอุตสาหกรรมและเกษตรกรรมถั่วเหลืองเริ่มแพร่หลายในปารากวัยในช่วงปี 1970 เกษตรกรขนาดเล็กจำนวนมากถูกผลักออกจาก ที่ดินของตน. ในปี 1996 บริษัท มอนซานโตเริ่มปลูกเมล็ดถั่วเหลืองดัดแปลงพันธุกรรมในอาร์เจนตินาซึ่งหุ้นชายแดนกับปารากวัย ไม่นานหลังจากนั้นการเลี้ยงถั่วเหลืองจีเอ็มก็เริ่มในปารากวัยและประเทศที่มีตอนนี้กลายเป็นผู้ส่งออกที่ใหญ่เป็นอันดับสี่ของถั่วเหลืองในโลก. แม้ว่าการดำเนินงานการเกษตรถั่วเหลืองจีเอ็มในปารากวัยสร้างผลกำไรมากสำหรับมอนซานโตและ บริษัท ขนาดใหญ่อื่น ๆ น้อยมากของเงินที่ มีการกระจายในประเทศเนื่องจาก บริษัท เหล่านี้จะได้รับการยกเว้นจากการจ่ายภาษี. ในขณะที่คนพื้นเมืองของปารากวัยยังคงทุกข์ทรมานและเกือบจะหมดหนทางที่จะทำอะไรอื่นนอกจากการยืนในขณะที่ในดินแดนของพวกเขาและวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมจะถูกทำลายโดย บริษัท โลภและ . นักการเมืองทุจริตที่ให้บริการพวกเขาในขณะที่รายงานโดย TeleSURtv.net สังเกต: ปารากวัยเกษตรกรและชุมชนท้องถิ่นไม่เพียง แต่ความทุกข์ทรมานจากหนึ่งในการกระจายไม่เท่ากันส่วนใหญ่ของประเทศ แต่ยังมาจากการบุกรุกของหนึ่งในรุ่นที่เลวร้ายที่สุดการเกษตร: การส่งออกถั่วเหลือง เกษตรยานยนต์และเมล็ดพืชดัดแปลงพันธุกรรมทั้งหมดรวมกัน. และนี่คือโศกนาฏกรรมที่ไม่ จำกัด ปารากวัยหรืออเมริกาใต้สำหรับเรื่องที่ ปัญหาที่คล้ายกันที่เกิดขึ้นในแอฟริกาและที่อื่น ๆ - และแม้กระทั่งในประเทศสหรัฐอเมริกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม tauli corpuz :

เกือบครึ่งหนึ่งของชุมชนพื้นเมืองบอกผมว่าพวกเขาขาดที่ดินและแม้ว่าพวกเขาจะมีชื่อทรัพย์สิน ความปลอดภัยของการเป็นเจ้าของที่ดินไม่รับประกัน

ไม่เท่ากันที่ดินกระจายได้รับเป็นปัญหาร้ายแรงในปารากวัยตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 , และสิ่งที่ยิ่งแย่ลงในช่วงครึ่งหลังของ ศตวรรษที่ 20โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้การปกครองแบบเผด็จการของนายพลอัลเฟรโด้ stroessner . มากของที่ดินของรัฐของประเทศให้กับเพื่อน ๆและพันธมิตรของ stroessner และมีการปฏิรูปที่ดินข้อพิพาทเหนือพื้นที่ดังกล่าวต่อเนื่องในวันนี้

เมื่อเกษตรและเกษตรอุตสาหกรรมถั่วเหลืองเป็นที่แพร่หลายในปารากวัยในระหว่างปี 1970 , ชาวนาหลายคนถูกผลักออกจากที่ดินของพวกเขา .

ในปี 1996 ,บริษัทมอนซานโตเริ่มปลูกเมล็ดพันธุ์ดัดแปลงพันธุกรรมถั่วเหลืองในประเทศอาร์เจนตินา ซึ่งหุ้นพรมแดนกับปารากวัย หลังจากนั้น ก็เริ่มทำสวนถั่วเหลืองจีเอ็มในปารากวัยและประเทศได้กลายเป็นผู้ส่งออกที่ใหญ่เป็นอันดับสี่ของถั่วเหลืองในโลก

ถึงแม้ว่าจีเอ็มถั่วเหลืองการดำเนินงานในปารากวัยสร้างผลกำไรอย่างมากสำหรับ Monsanto และองค์กรขนาดใหญ่อื่น ๆน้อยมากของเงินที่จำหน่ายในประเทศ เนื่องจาก บริษัท เหล่านี้ได้รับการยกเว้นจากการจ่ายภาษี

สำหรับคนพื้นเมืองของปารากวัย ยังคงเป็นทุกข์และแทบจะไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยืนดูพวกเขาที่ดินและวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมจะถูกทำลายโดย บริษัท โลภและความเสียหายของนักการเมืองที่รับใช้พวกเขา

ตามที่รายงานโดย telesurtv .สุทธิตรวจสอบ :

ปารากวัย เกษตรกรและชุมชนพื้นเมืองจะไม่เพียง แต่ทุกข์หนึ่งของการกระจายไม่เท่ากันมากที่สุดของที่ดิน แต่ยังมาจากการรุกรานของรุ่นหนึ่ง การเกษตรที่เลวร้ายที่สุด : ถั่วเหลืองส่งออก เกษตร ยานยนต์ และการดัดแปลงทางพันธุกรรมเมล็ดทั้งหมดรวมกัน

และนี่เป็นโศกนาฏกรรมที่ไม่ จำกัด กับ ปารากวัย หรืออเมริกาใต้ สำหรับเรื่องที่ปัญหาที่คล้ายกันที่เกิดขึ้นในแอฟริกา และที่อื่น ๆ -- และแม้ในสหรัฐอเมริกา